"2 Generations' Ride" - Επιστρέφοντας από Αφρική!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/4/2018

Πατέρας Μητσάκης και υιός Μητσάκης διεύρυναν το ταξίδι τους, περνώντας και στην "Μαύρη Ήπειρο" μετά την Ευρώπη, με τον μικρό Γιώργο να παίρνει το βάπτισμα του πυρός στην έρημο:
"Μόλις αποβιβαστήκαμε στην Τύνιδα, η λευκή Honda Africa Twin 1000 ξεκίνησε δίχως καθυστέρηση την πορεία της με κατεύθυνση τον μακρινό νότο της χώρας. Εκεί μας περίμενε η αληθινή Τυνησία, πρόθυμη να μας αποπλανήσει με τις μαγευτικές οάσεις της, την απέραντη χρυσοκίτρινη αμμοθάλασσα της Σαχάρας, τα λυγερόκορμα φοινικόδεντρα, τους παραδοσιακούς βερβέρικους οικισμούς και τους φιλόξενους νομάδες της.

Στην αγκαλιά της γαλήνιας Σαχάρας, ο μικρός Γιώργος βίωσε ενθουσιασμένος την πρωτόγνωρη εμπειρία της ερήμου. Εδώ η ματιά του ταξίδευε ανεμπόδιστα μέσα στο απόλυτο κενό του επίπεδου ορίζοντα, ένοιωσε έντονα το αίσθημα της ανυπαρξίας και της μοναξιάς που πρεσβεύει μια έρημος, ενώ δεν χόρταινε να χαϊδεύει το αμμώδες κορμί της Σαχάρας, ανακατεύοντας συνεχώς με τα χέρια του τους χρυσοκίτρινους κόκκους της άμμου και κουτρουβαλώντας στους τεράστιους αμμόλοφους.
Οι μικρές πόλεις-οάσεις Gabes, Matmata, Douz και Tozeur φιλοξένησαν την δίτροχη παρουσία μας στα νότια της χώρας. Στις πέντε μέρες που βρεθήκαμε εδώ, το πρόγραμμα ήταν γεμάτο: βόλτα με καμήλες, επίσκεψη σε τρωγλοδυτικές κατοικίες και στην τοποθεσία όπου έγιναν γυρίσματα της επικής κινηματογραφικής ταινίας “Star Wars 1”, διάσχιση της αλμυρής λίμνης Chot el Jerid, γνωριμία με την τοπική αρχιτεκτονική της περιοχής…

Εκτός όμως από τις όμορφες "ανάσες" γεωγραφίας, στην Τυνησία πήραμε και κάποια σημαντικά μαθήματα Ιστορίας, καθώς επισκεφθήκαμε το ρωμαϊκό αμφιθέατρο El Jen, τον αρχαιολογικό χώρο της ρωμαϊκής πόλης Sbeitla, την ιερή πόλη Kaiouran και το παραθαλάσσιο προάστιο Sidi Bou Said της Τύνιδας.
Ατμοπλοϊκή επιστροφή στην Ιταλία (στο λιμάνι Civitavecchia) και πορεία αμέσως προς τον βορρά της χώρας. Το "2 Generations' ride – 2 Continents" είχε μπει πλέον στην τελική του ευθεία. Στις επόμενες τέσσερις μέρες, μέχρι την άφιξή μας στην Βενετία, πατέρας και γιος περπατήσαμε στους δρόμους του κρατιδίου San Marino και σκαρφαλώσαμε στην καλοδιατηρημένη καστροπολιτεία του. Θαυμάσαμε επίσης τα βυζαντινά ψηφιδωτά στις εκκλησίες της πόλης Ravenna και νιώσαμε στην κεντρική πλατεία του Αγίου Μάρκου την μαγεία της ερωτεύσιμης Βενετίας.

Από το λιμάνι της Βενετίας, το πλοίο “Έλυρος”, η ναυαρχίδα της "ΑΝΕΚ LINES", ανέλαβε κατόπιν την ατμοπλοϊκή μετάβασή μας στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην Ηγουμενίτσα. Μετά από 20 μέρες on the road, ταξιδεύοντας 5.200 χλμ. σε δύο ηπείρους με συνοδοιπόρο τον 11χρονο γιό μου, επιστρέφαμε και πάλι στη βάση μας.
Πρέπει να ομολογήσω πως ήταν δύσκολος ο ρόλος του μηχανόβιου-πατέρα. Αυτό το ταξίδι αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς μπαμπάδες, που θέλουν να προσφέρουν στο παιδί τους ένα τεράστιο δώρο ζωής! Πιστεύω ότι το "2 Generations' ride – 2 Continents" ήταν ο πιο άμεσος τρόπος να δείξω στον Γιώργο τις ομορφιές και τις αξίες της ζωής και να νοιώσουμε παράλληλα την δυνατή σχέση πατέρα και γιου. Αυτή η δίτροχη βόλτα σε Ευρώπη και Αφρική ήταν και για τους δυο μας ένα μεγάλο σχολείο…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

3/5/2022

Μετά την Μεδίνα, σειρά είχε κατόπιν η Μέκκα, η ιερότερη πόλη του Ισλάμ. Εκεί βρίσκεται το ιερότερο τέμενος των Μουσουλμάνων, το Μεγάλο Τζαμί (Masjid al Haram), που στο εσωτερικό του δεσπόζει η Κάαμπα, ένα από τα πιο ιερά σημεία του Ισλάμ. Λόγω όμως της απίστευτης κοσμοσυρροής του Ραμαζανιού, στάθηκε αδύνατο να μπω στο Μεγάλο Τζαμί. Για τις τρεις επόμενες μέρες δεν υπήρχε καμία διαθέσιμη ημερομηνία εισόδου –τα ραντεβού εισόδου κλείνονταν μόνο μέσω διαδικτύου. Μεγάλη ατυχία!

Λίγο πριν την ανατολή, ξεκίνησε η αυθημερόν πορεία μου για την πρωτεύουσα Ριάντ (845 χλμ.), στην γεωγραφική καρδιά της χώρας. Στο Ριάντ έφτασα αργά το απόγευμα, κατάκοπος από τα χιλιόμετρα της διαδρομής και εξαντλημένος από την πείνα–νηστεία του Ραμαζανιού. Και μόλις ο ήλιος επιτέλους έδυσε, ξεχύθηκα –όπως όλοι οι μουσουλμάνοι άλλωστε– να ικανοποιήσω την τρελή μου πείνα!

Το Ριάντ των 7.200.000 κατοίκων, που ανακηρύχτηκε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας το 1932, δεν μου έκλεψε την καρδιά, όπως συνέβη με την Τζέντα. Στη διήμερη γνωριμία μου με την πλουσιότερη πόλη της χώρας, “στάθηκα” στο National Museum Park Murabba, στο τζαμί Imam Turki bin Abdullah, στο φρούριο-μουσείο Al Masmak και στον επιβλητικό ουρανοξύστη Kingdom Tower (302 μ.). Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι αυτή η πόλη με εξιτάρισε.

Μετά την πρωτεύουσα Ριάντ, η κόκκινη γραμμή του χάρτη συνέχιζε ανατολικά και κατέληγε στις ακτές του Περσικού κόλπου (480 χλμ. μακριά). Εκεί με περίμενε η γέφυρα “King Fahd Causeway” (μήκους 25 χλμ.), η οποία συνδέει την Σαουδική Αραβία με το Μπαχρέιν. Ναι, το λιλιπούτειο νησί–βασίλειο του Μπαχρέιν καρτερούσε τον Έλληνα αναβάτη του “Arabian Tour”.

Αφού ολοκλήρωσα σχετικά γρήγορα τις συνοριακές διαδικασίες (έβγαλα βίζα εισόδου για Μπαχρέιν και αγόρασα ασφαλιστική κάλυψη για την μοτοσυκλέτα), βρέθηκα να οδηγώ πάνω στην κολοσσιαία γέφυρα και ενθουσιασμένος έβαλα ρόδα στο λιλιπούτειο βασίλειο του Περσικού κόλπου.

Για την Ιστορία, στους πανάρχαιους μύθους των Σουμερίων το νησί του Μπαχρέιν αναφερόταν ως ο καταπράσινος Κήπος της Εδέμ, ενώ ο Έλληνας ναύαρχος Νέαρχος –υπό τις διαταγές του Μεγάλου Αλεξάνδρου– είχε αποβιβαστεί στο νησί πριν από περίπου 2.300 χρόνια. Οι δε αρχαίοι πρόγονοί μας, ονόμαζαν το νησί Τύλος!

Η καρδιά του νησιού κτυπούσε δυνατά στην πρωτεύουσα Manama. Οι δεκάδες ουρανοξύστες που "βελόνιζαν" τον ουρανό, τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στους δρόμους και τα λαμπερά εμπορικά κέντρα (Malls) “πρόδιδαν” την ευημερία και τον πλούτο που έχουν προσφέρει στο Μπαχρέιν τα άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου που κρύβει ο βυθός του Περσικού κόλπου. Χλιδή και πολυτέλεια, όλα σε υπερθετικό βαθμό!

Στην τουριστική ατζέντα μου είχα σημειώσει –και επισκέφθηκα φυσικά– το Τέμενος Al Fateh Grand Mosque (ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του μουσουλμανικού κόσμου), το πορτογαλικό φρούριο Qal’at al Bahrain, την πύλη Gate of Bahrain και το παραδοσιακό παζάρι της πόλης (σουκς).