"2 Generations’ ride"

Μάθημα… καθ' οδόν!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/4/2018

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης συνεχίζει το ταξίδι-σταθμό στην πορεία του ως ταξιδευτής, καθώς είναι η πρώτη τέτοιου είδους εμπειρία που μοιράζεται με τον εντεκάχρονο γιο του! Όπως σας είχαμε υποσχεθεί, εδώ θα μπορείτε να διαβάζετε την πορεία του ταξιδιού και τις εμπειρίες που μοιράζονται πατέρας και γιος:
"Ως γονέας και εκπαιδευτικός, υποστηρίζω διακαώς πως πρέπει να περνάμε όσο γίνεται περισσότερη ώρα με τα παιδιά μας. Να τους προσφέρουμε απλόχερα τον πλούτο της ψυχής μας και όχι της τσέπης μας. Να τα παίρνουμε από το χέρι και να τους δείχνουμε τον πραγματικό κόσμο και όχι να τα αφήνουμε παγιδευμένα στην εικονική πραγματικότητα μιας οθόνης.
Αυτό ακριβώς ήθελα να «φωνάξω» εμπράκτως μέσα από το "2 Generations’ ride", ταξιδεύοντας με τον 11χρονο Γιώργο στην ίδια σέλα μιας μοτοσυκλέτας. Να μοιραστώ μαζί του μοναδικές εμπειρίες ζωής, που θα τις θυμάται για πάντα.


Το ταξίδι με τον μικρό Μητσάκη είχε σχεδιαστεί προσεκτικά αρκετούς μήνες πριν. Καθημερινές ώρες οδήγησης, στάσεις καθοδόν, εξοπλισμός, διατροφή… Η Ιταλία, η Γερμανία, η Αυστρία και η Γαλλία είχαν επιλεγεί ως πεδίο δράσης των δυο αναβατών και της λευκής Honda Africa Twin CRF 1000, ενώ οι πασχαλινές διακοπές του σχολείου ήταν το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο θα ταξιδεύαμε. Μοναδικό ανησυχητικό στοιχείο ήταν το γεγονός ότι εκείνη την εποχή στην Ευρώπη δεν έχει έρθει ακόμα η άνοιξη.


Και πραγματικά, οδηγώντας από την Βενετία -όπου αποβιβαστήκαμε- με προορισμό το Τιρόλο (Venezia-Verona-Brenner-Innsbruck), ο υδράργυρος είχε "παγώσει" κοντά στο 0°C, ενώ τα χιόνια σε πολλά σημεία της διαδρομής μόλις είχαν "εγκαταλείψει" την ασφάλτινη λωρίδα. Η πρώτη διανυκτέρευσή μας έγινε στο χιονισμένο Seefield του Τιρόλο, εκεί όπου παίξαμε χιονοπόλεμο μέχρι τελικής πτώσης.
Επόμενος προορισμός μας τα παραμυθένια κάστρα Neuschwanstein και Hohenschwangau, στους πρόποδες των Βαυαρικών Άλπεων. Μάθημα Ιστορίας για τον Γιώργο, που μαγεύτηκε από το ανυπέρβλητο θέαμα των δυο μνημειακών αξιοθέατων της Νότιας Γερμανίας.
Κι από την Βαυαρία βρεθήκαμε κατόπιν στις όχθες του Δούναβη, στην Βιέννη. Εδώ η Όλγα ήρθε αεροπορικώς και όλοι μαζί ψάλλαμε το “Χριστός Ανέστη” στην ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Αντί όμως για πασχαλινό αρνί, φάγαμε τελικά σνίτσελ…


Αναζητώντας πιο ζεστές αναμνήσεις, αφήσαμε πίσω μας την Αυστρία και στρέψαμε την πυξίδα στο νότο. Η λευκή Honda Africa Twin CRF 1000 θα μας οδηγούσε και πάλι στις ακτές της Μεσογείου, με προορισμό τις κοσμοπολίτικες πόλεις του Μονακό, της Νίκαιας και των Καννών. Φτάνοντας όμως στην Γένοβα, ο Γιώργος έριξε την ιδέα να πάμε Αφρική και συγκεκριμένα στην Τυνησία. Η πρότασή του με βρήκε θετικό και έτσι, αντί για την Κυανή Ακτή, βρεθήκαμε να αποβιβαζόμαστε στις βορειοαφρικανικές ακτές. Σαχάρα, σου ερχόμαστε…
"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Στο Dubai με το QJ SRT 800X - Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη, Β' ανταπόκριση

Με αφετηρία την Τζέντα και προορισμό το Κατάρ
Ταξιδιωτικό Dubai
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

15/1/2024

Στο κατάστημα της MIKEL COFFEE της Τζέντα, η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον Έλληνα μοτο-ταξιδιώτη της MIKEL COFFEE ήταν απρόσμενα πανηγυρική! Αποκορύφωμα του θερμού καλωσορίσματός μου ήταν το γύρισμα ενός βιντεοκλίπ για τα social media, με πρωταγωνιστή την αφεντομουτσουνάρα μου! Hollywood, σου έρχομαι!

Με αφετηρία την Τζέντα, η κόκκινη γραμμή της κατοπινής διαδρομής του QJ DUBAI οδηγούσε ανατολικά με προορισμό το Κατάρ, στις ακτές του Περσικού κόλπου. Για να φτάσω όμως εκεί, θα έπρεπε να διασχίσω απ’ άκρη σε άκρη (από δυτικά προς ανατολικά) όλη την Αραβική χερσόνησο, καταγράφοντας περίπου 1.535 χλμ. -όπως και τελικά έγινε, με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην πρωτεύουσα Ριάντ. Έτσι, από την Ερυθρά Θάλασσα βρέθηκα στον Περσικό Κόλπο -από την μια θάλασσα πήγα στην άλλη!

Ταξιδιωτικό Dubai

Η Ντόχα, η πρωτεύουσα του λιλιπούτειου εμιράτου του Κατάρ, με φιλοξένησε για δυο μέρες και με προετοίμασε για το πολιτισμικό σοκ που με περίμενε στο Dubai. Χάρη στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, το μικρό κρατίδιο του Κατάρ έχει εξελιχθεί σ’ ένα πλούσιο και σύγχρονο κράτος με παγκόσμια ακτινοβολία και μεγάλη επιρροή στον αραβικό κόσμο. Όλο το οδικό δίκτυο ήταν σύγχρονο και εξαιρετικό, ενώ την πρωτεύουσα Ντόχα κοσμούσαν λαμπεροί ουρανοξύστες από γυαλί και ατσάλι, high tech οικοδομήματα, διάσημα ξενοδοχεία και υπερσύγχρονα malls -η χλιδή και η πολυτέλεια σε υπερθετικό βαθμό! Η παραλιακή λεωφόρο Corniche με τους πανύψηλους ουρανοξύστες, η αραβική αγορά Waqif Souq, το μοντέρνο κτίσμα Lusail Katara Twin Tower, το Ισλαμικό Πολιτιστικό Κέντρο Fanar και το μνημείο Pearl Monument ήταν τα αξιοθέατα της καταριανής πρωτεύουσας που αποθανάτισε ο φωτογραφικός φακός μου.

Ταξιδιωτικό Dubai

Και μετά την Ντόχα, είχε έρθει η σειρά του Dubai να με υποδεχθεί! Μόλις 669 χλμ. χώριζαν τις δυο πόλεις του Περσικού Κόλπου, απόσταση που κατάφερα να καλύψω αυθημερόν, παρά τα δυο χρονοβόρα περάσματα συνόρων (Κατάρ–Σαουδική Αραβία & Σαουδική Αραβία–Η.Α.Ε) που μεσολάβησαν. Στα Η.Α.Ε, από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο ένας υπέροχος αυτοκινητόδρομος με όριο ταχύτητας 160 χλμ. (!) ανέλαβε να οδηγήσει την QJ SRT 800X με προορισμό το Dubai (450 χλμ. ανατολικά). Και τελικά, με τις πρώτες σκιές του δειλινού, η ακούραστη QJ SRT 800X και ο ενθουσιώδης αναβάτης της προσέγγισαν το ονειρικό Dubai, έχοντας καταγράψει από την αρχή του ταξιδιού 4.250 χλμ. Με την άφιξη στο Dubai ολοκληρώθηκε το πρώτο σκέλος του QJ DUBAI, ενώ σε τρεις μέρες θα ξεκινούσε το δεύτερο σκέλος του ταξιδιού, η επιστροφή στην Ελλάδα (μέσω Σαουδικής Αραβίας, Κουβέιτ, Ιράκ και Τουρκίας).

Ταξιδιωτικό Dubai

Τρεις μέρες στο Dubai έγινα μάρτυρας της απόλυτης χλιδής και υπερβολής που ακούει στο όνομα Dubai! Υπερπολυτελή ξενοδοχεία πολλών αστέρων, εξαιρετικά εστιατόρια, λαμπεροί ουρανοξύστες, σύγχρονα αρχιτεκτονήματα, έντονη νυχτερινή ζωή, αμμουδερές παραλίες και υποδειγματική αραβική φιλοξενία επιβεβαίωσαν στα μάτια μου την παγκόσμια μοναδικότητα και ζηλευτή υπερβολή που χαρακτηρίζουν το Μανχάταν της Ερήμου.

Ταξιδιωτικό Dubai

Παρά το ισχυρό πολιτισμικό σοκ που έπαθα (και δεν το κρύβω), δεν παρέλειψα να αποθανατίσω την QJ SRT 800X μπροστά στο ψηλότερο κτίριο του κόσμου (Burj Khalifa / 825 m.), να γευματίσω με τον αγαπητό φίλο (και σύντροχο) Μάριο Χριστόπουλο και να επισκεφθώ το τρίτο κατά σειρά κατάστημα της MIKEL COFFEE COMPANY, όπου και απόλαυσα έναν αυθεντικό ελληνικό φραπέ. Όταν όμως ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω το Μανχάταν της Ερήμου, έπεσα σε βαθιά κατάθλιψη και μελαγχολία!