Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο (Ε' Ανταπόκριση)

Ρωμαίοι και Άραβες
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/7/2022
Η άμμος στην κλεψύδρα του (μαροκινού) χρόνου τελείωνε σύντομα κι εγώ είχα αρκετές ακόμα ταξιδιωτικές εκκρεμότητες να διευθετήσω στην χώρα της Μαγκρέμπ. Η πόλη Fez, η αρχαία ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis και η γαλάζια μεντίνα της Chefchaouen συνιστούσαν τους τελευταίους, ξεχωριστούς κρίκους της μαροκινής «αλυσίδας» του “DAYTONA DAKAR”, της οποίας την άκρη θα άγγιζα στο λιμάνι της Tanger – απείχα περίπου 800 χλμ. από την προβλήτα!
Αποχαιρέτησα λοιπόν τον σαγηνευτικό νότο του Μαρόκου και το άγονο οικοσύστημα της Σαχάρας, σκαρφάλωσα ξανά την τραχιά οροσειρά του Άτλαντα και στρατοπέδευσα αρχικά στην πόλη Fez, στις βόρειες παρυφές της οροσειράς. Σιωπηλή μοναχικότητα και αποπνικτική ζέστη (41 C) συνιστούσαν τις οδικές παραμέτρους της δίτροχης πορείας μου εκείνη την ημέρα, ενώ με την άφιξή μου στην Fez το κοντέρ της απροβλημάτιστης DAYTONA ROCKSTAR 500 κατέγραφε 8.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. 
Η περιήγηση και η γνωριμία με τον παλιό τομέα της πόλης (μεντίνα) είναι μια ανυπέρβλητη εμπειρία την οποία θέλουν να βιώσουν όλοι οι επισκέπτες που καταλύουν στην αγκαλιά της Fez. Περιπλανώμενος μέσα στον οικιστικό λαβύρινθο της μεντίνα, τα ανυπόμονα βήματά μου με οδήγησαν σε ανήλια σοκάκια, στενά αδιέξοδα περάσματα, φθαρμένες από τον χρόνο κατοικίες και σε καλά κρυμμένα τζαμιά, ενώ η αχόρταγη ματιά μου κατέγραψε λαλίστατους μικροπωλητές, επίμονους καταστηματάρχες, επιτήδειους χειρώνακτες, αναρίθμητα ποικιλόχρωμα εμπορεύματα και ένα ετερόκλητο πλήθος απλών ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Στα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια της μεσαιωνικής Fez έζησα εκστασιασμένος ένα αυθεντικό αραβικό παραμύθι.
Κι από την αραβική καθημερινότητα, μετάβαση πίσω στην αρχαία ρωμαϊκή εποχή! Ξεχωριστή θέση στα ταξιδιωτικά μου πλάνα κατείχε η ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis, τα ερείπια της οποίας δέσποζαν περίπου 80 χλμ. βόρεια της Fez. Εκεί με οδήγησε ένας στενός φιδίσιος δρόμος που ανεβοκατέβαινε με διασκεδαστικό τρόπο ένα ανάγλυφο χαμηλών λόφων. 
Απλωμένες σε μεγάλη έκταση, μέσα σ’ ένα φυσικό περιβάλλον μεσογειακής χλωρίδας με αμέτρητες ελιές, εσπεριδοειδή και φραγκοσυκιές, οι εναπομείναντες αρχαιολογικές μαρτυρίες της Volubilis με ταξίδεψαν πολύ πίσω στο χρόνο (2ο και 3ο μ. Χ αιώνα). Η Αψίδα του Θριάμβου, η Βασιλική, το Κυβερνείο, ερείπια κατοικιών και ένας αξιόλογος αριθμός υπέροχων ψηφιδωτών αποτελούσαν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας που διασώθηκαν στην Volubilis χάρη στις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και στην ανοχή που παραδόξως υπέδειξαν οι Άραβες κατακτητές.
Η τελευταία μου στάση πριν την άφιξη στο λιμάνι της Tanger είχε χρώμα αποκλειστικά γαλάζιο! Ο λόγος φυσικά για την πασίγνωστη πολιτεία Chefchaouen (110 χλμ. νότια της Tanger), εδώ όπου η μεντίνα της συνιστούσε έναν γαλάζιο πίνακα ζωγραφικής φιλοτεχνημένο από το χέρι του εμπνευσμένου λαϊκού καλλιτέχνη. Τι σήμαινε για μένα η Chefchaouen; Όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου σε μια και μόνη πινελιά… 

Amazonas 2023, Ταξιδιωτικό του Κωνσταντίνου Μητσάκη στη Νότια Αμερική, Γ' ανταπόκριση

Τροπικές Καταστάσεις
Amazonas 2023
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

2/5/2023

Μετά την επαρχία Acre, το ταξίδι της μαύρης HONDA XRE 300 RALLY στον τροπικό κόσμο της νότιας Αμαζονίας συνεχίστηκε κατόπιν στην επαρχία Rondonia, της οποίας πρωτεύουσα ήταν η πόλη Porto Velho. Για τις επόμενες λίγες μέρες, με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ προσπαθούσα να εγκλωβίσω στην -σχεδόν κορεσμένη- μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς, ζεστές ανθρώπινες φυσιογνωμίες, πυκνή τροπική βλάστηση και γραφικές κωμοπόλεις.

Αυτές ήταν οι εικόνες που αντίκριζε ο αμφιβληστροειδής του ταξιδευτή της βραζιλιάνικης υπαίθρου. Υπήρχαν όμως και πολλά ακόμα ερεθίσματα της ψυχής που δεν μπορούσε να αποτυπώσει ο φωτογραφικός φακός και οι λέξεις αδυνατούσαν να περιγράψουν: η μυρωδιά της βρεγμένης γης, τα γεμάτα καλοσύνη βλέμματα των ντόπιων, ο ήχος των πουλιών μέσα στα δάση, η ένταση της τροπικής καταιγίδας, τα μουσικά ακούσματα των ντόπιων…

Amazonas 2023

 

Αποκαρδιωτικό ήταν ωστόσο το θέαμα της εκτεταμένης αποψίλωσης των τροπικών δασών (για την δημιουργία βοσκότοπων) που αντίκριζα σε μεγάλο μήκος της διαδρομής. Αρκετά οργισμένος και αγανακτισμένος, διαπίστωνα με τα ίδια μου τα μάτια την τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται στην περιοχή της Αμαζονίας την τελευταία δεκαετία.

Amazonas

Εδώ στη νότια Αμαζονία, εκτός από την πνιγερή υγρασία, την ζέστη των 32–33 C και τα αιμοδιψή κουνούπια που είχα να αντιμετωπίσω, έπρεπε να προστατέψω τον εαυτό μου κι από τις τροπικές ασθένειες που καραδοκούσαν. Καθόλη την διάρκεια της παραμονής μου στην τροπική ζώνη της Αμαζονίας, έπαιρνα σε καθημερινή βάση χάπια κατά της μαλάριας (Malarone), τα αντικουνουπικά σπρέι και τα μακρυμάνικα ρούχα είχαν την τιμητική τους, ενώ ένα εμβόλιο κίτρινου πυρετού είχε κριθεί αναγκαίο πριν από το ταξίδι. Η υγειονομική προστασία του ταξιδιώτη, σε άμεση προτεραιότητα! 

Amazonas

Με την επιστροφή μου στην παραποτάμια Porto Velho, το AMAZONAS 2023 έριξε τίτλους τέλους. Αφού παρέδωσα την μοτοσυκλέτα στις εγκαταστάσεις της #taginoadventuretour (ο Joao Tagino έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι), πρόλαβα να κάνω μια μονοήμερη εκδρομή με ποταμόπλοιο στα θολά νερά του Rio Madeira και γνώρισα τα κυριότερα αξιοθέατα της Porto Velho, που μετρά μόλις 116 χρόνια παρουσίας στη γη της Αμαζονίας. Απλωμένη στην ανατολική όχθη του ποταμού Rio Madeira, η πρωτεύουσα της επαρχίας Rondonia ξεκίνησε την πορεία της στο χρόνο μόλις το 1907, όταν τέθηκε ο θεμέλιος λίθος της από την αμερικανική εταιρία Madeira Mamore Railway Comany, στην διάρκεια της κατασκευής του τοπικού σιδηροδρομικού δικτύου Madeira–Mamore. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο παραποτάμιος οικισμός του Rio Madeira μεγάλωσε τον αστικό της ιστό και σήμερα προσφέρει στέγη σε περίπου 548.000 κατοίκους.

Amazonas

Ένας άγραφος (ταξιδιωτικός) νόμος λέει ότι: «Όσο πιο υπέροχα βιώνεις ένα ταξίδι, τόσο πιο έντονο είναι το συναίσθημα της λύπης που νοιώθεις κατά την επιστροφή». Κι εγώ, στο αεροδρόμιο του Porto Velho, ήμουν αρκετά θλιμμένος και μελαγχολικός… 

Ετικέτες