Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο (Ε' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/7/2022

Η άμμος στην κλεψύδρα του (μαροκινού) χρόνου τελείωνε σύντομα κι εγώ είχα αρκετές ακόμα ταξιδιωτικές εκκρεμότητες να διευθετήσω στην χώρα της Μαγκρέμπ. Η πόλη Fez, η αρχαία ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis και η γαλάζια μεντίνα της Chefchaouen συνιστούσαν τους τελευταίους, ξεχωριστούς κρίκους της μαροκινής «αλυσίδας» του “DAYTONA DAKAR”, της οποίας την άκρη θα άγγιζα στο λιμάνι της Tanger – απείχα περίπου 800 χλμ. από την προβλήτα!

Αποχαιρέτησα λοιπόν τον σαγηνευτικό νότο του Μαρόκου και το άγονο οικοσύστημα της Σαχάρας, σκαρφάλωσα ξανά την τραχιά οροσειρά του Άτλαντα και στρατοπέδευσα αρχικά στην πόλη Fez, στις βόρειες παρυφές της οροσειράς. Σιωπηλή μοναχικότητα και αποπνικτική ζέστη (41 C) συνιστούσαν τις οδικές παραμέτρους της δίτροχης πορείας μου εκείνη την ημέρα, ενώ με την άφιξή μου στην Fez το κοντέρ της απροβλημάτιστης DAYTONA ROCKSTAR 500 κατέγραφε 8.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού.

Η περιήγηση και η γνωριμία με τον παλιό τομέα της πόλης (μεντίνα) είναι μια ανυπέρβλητη εμπειρία την οποία θέλουν να βιώσουν όλοι οι επισκέπτες που καταλύουν στην αγκαλιά της Fez. Περιπλανώμενος μέσα στον οικιστικό λαβύρινθο της μεντίνα, τα ανυπόμονα βήματά μου με οδήγησαν σε ανήλια σοκάκια, στενά αδιέξοδα περάσματα, φθαρμένες από τον χρόνο κατοικίες και σε καλά κρυμμένα τζαμιά, ενώ η αχόρταγη ματιά μου κατέγραψε λαλίστατους μικροπωλητές, επίμονους καταστηματάρχες, επιτήδειους χειρώνακτες, αναρίθμητα ποικιλόχρωμα εμπορεύματα και ένα ετερόκλητο πλήθος απλών ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Στα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια της μεσαιωνικής Fez έζησα εκστασιασμένος ένα αυθεντικό αραβικό παραμύθι.

Κι από την αραβική καθημερινότητα, μετάβαση πίσω στην αρχαία ρωμαϊκή εποχή! Ξεχωριστή θέση στα ταξιδιωτικά μου πλάνα κατείχε η ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis, τα ερείπια της οποίας δέσποζαν περίπου 80 χλμ. βόρεια της Fez. Εκεί με οδήγησε ένας στενός φιδίσιος δρόμος που ανεβοκατέβαινε με διασκεδαστικό τρόπο ένα ανάγλυφο χαμηλών λόφων.

Απλωμένες σε μεγάλη έκταση, μέσα σ’ ένα φυσικό περιβάλλον μεσογειακής χλωρίδας με αμέτρητες ελιές, εσπεριδοειδή και φραγκοσυκιές, οι εναπομείναντες αρχαιολογικές μαρτυρίες της Volubilis με ταξίδεψαν πολύ πίσω στο χρόνο (2ο και 3ο μ. Χ αιώνα). Η Αψίδα του Θριάμβου, η Βασιλική, το Κυβερνείο, ερείπια κατοικιών και ένας αξιόλογος αριθμός υπέροχων ψηφιδωτών αποτελούσαν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας που διασώθηκαν στην Volubilis χάρη στις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και στην ανοχή που παραδόξως υπέδειξαν οι Άραβες κατακτητές.

Η τελευταία μου στάση πριν την άφιξη στο λιμάνι της Tanger είχε χρώμα αποκλειστικά γαλάζιο! Ο λόγος φυσικά για την πασίγνωστη πολιτεία Chefchaouen (110 χλμ. νότια της Tanger), εδώ όπου η μεντίνα της συνιστούσε έναν γαλάζιο πίνακα ζωγραφικής φιλοτεχνημένο από το χέρι του εμπνευσμένου λαϊκού καλλιτέχνη. Τι σήμαινε για μένα η Chefchaouen; Όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου σε μια και μόνη πινελιά…

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

27/10/2022

Η είσοδός μου (ξανά) στo ιταλικό έδαφος σηματοδότησε την αρχή του τέλους του “RIDE THE CLASSIC WAY”, αφού λιγότερα από 600 χλμ. με χώριζαν πλέον από το λιμάνι της Ancona, την «πύλη εξόδου» μου από την χώρα. Η πρώτη διανυκτέρευσή μου στην Ιταλία πραγματοποιήθηκε στην κωμόπολη Bormio, ενώ η επόμενη διανυκτέρευση ήταν προγραμματισμένη να γίνει στην ατμοσφαιρική Verona.

Με την πλάτη γυρισμένη στα ψηλά αλπικά βουνά, ξεκίνησα με αμείωτο κέφι το δίτροχο οδοιπορικό μου στις επίπεδες εκτάσεις της Βόρειας Ιταλίας, με επόμενο προορισμό την πόλη του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας! Όμως, οδηγώντας στην διαδρομή Bormio–Edolo–Brescia–Verona (230 χλμ.) μέσω ενός δικτύου εθνικών οδών (όχι autostrada), «έχασα την μπάλα» με αντίπαλο τον χρόνο. Στάση κάθε λίγο για φωτογράφιση τοπίων, στάση για εσπρεσάκι, στάση για την εξερεύνηση γραφικών κωμοπόλεων καθοδόν, στάση δίπλα στις όχθες της λίμνης Iseo… Τελικά, έφτασα μετά από 6 ολόκληρες ώρες στη πόλη της Verona!

Για τις ερωτευμένες ψυχές που θέλουν να ζήσουν ένα δυνατό, ρομαντικό παραμύθι και να περιηγηθούν σε μια πόλη με ιταλική φινέτσα, πλούσια ιστορία, σαιξπηρική ατμόσφαιρα και μεσαιωνικά αρχιτεκτονήματα, η Verona του ποταμού Adige αποτελεί τον ιδανικό προορισμό. Με αφετηρία τη διάσημη πλατεία Piazza Bra, η Verona με ταξίδεψε πίσω στο χρόνο, μέσα από μια μεγάλη βόλτα που έκανα στα κυριότερα μνημεία–αξιοθέτά της: η ρωμαική Αρένα, το σπίτι της Ιουλιέτας, η γοητευτική πλατεία Piazza delle Erbe, οι τάφοι της δυναστείας Σκαλιτζέρι και η γέφυρα Σκαλιτζέρι.

Η τελευταία οδική αποστολή της μαύρης BMW R18 CLASSIC επί ιταλικού εδάφους έλαβε χώρα στη διαδρομή Verona–Rimini–Fano–Ancona (330 χλμ.). Η θριαμβευτική Αψίδα του Αυγούστου, ένα μνημειακό κτίσμα που ανεγέρθηκε στην παραθαλάσσια πόλη Fano από τον αυτοκράτορα Αύγουστο (9 μ. Χ.), στάθηκε η αφορμή να σταθμεύσω στο κέντρο της Fano και να αναζητήσω το καλοδιατηρημένο ρωμαικό μνημείο -για την ιστορία, ιδρυτής της Fano ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας (49 π. Χ.).

Με την άφιξη στο πολυσύχναστο λιμάνι της Ancona, το “RIDE THE CLASSIC WAY” έριξε τίτλους τέλους μετά από 3.200 υπέροχα, απροβλημάτιστα χιλιόμετρα σε Ιταλία, Ελβετία, Λιχτενστάιν, Γερμανία και Γαλλία. Ενώ το υδάτινο ταξίδι Ancona–Patra που ακολούθησε στα νερά της Αδριατικής και του Ιονίου με το σύγχρονο πλοίο της ANEK LINES “OLYMPIC CHAMPION”, μ’ έφερε πίσω στην αγκαλιά της πατρίδας μετά από 19 ημέρες. Ένα ακόμα δίτροχο οδοιπορικό στους δρόμους του κόσμου ολοκληρώθηκε με τις καλύτερες αναμνήσεις!

Παραδίδοντας το κλειδί της BMW R18 CLASSIC στον κ. Γ. Δουλγερίδη της BMW MOTORRAD HELLAS, μου ζητήθηκε να περιγράψω επιγραμματικά τις εντυπώσεις μου από την «συμβίωσή» μου με την εμβληματική Cruiser της BMW. Αντίθετα με τις όποιες αρχικές επιφυλάξεις μου, η BMW R18 αποδείχτηκε εντέλει μια ευκολοδήγητη και απολαυστική μοτοσυκλέτα, η οποία με καταγοήτευσε με την νοσταλγική σχεδίασή της, με συνάρπασε με τον «Big Boxer» κινητήρα της και την κτηνώδη ροπή του, και με ταξίδεψε σε δρόμους στριφτερούς με χάρη μπαλαρίνας.