Yamaha - Θα είναι σαν να έχει κινητήρα βενζίνης αλλά θα κάνει Βζινν!

Η ιαπωνική εταιρεία κατοχυρώνει “ψεύτικο” κινητήρα για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/9/2025

Η Yamaha φαίνεται να αναπτύσσει μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα εξοπλισμένη με έναν λειτουργικά περιττό κινητήρα, έναν μοναδικό τρόπο να ξεπεράσει την αντίσταση των αναβατών στις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

Η πατέντα, που κατατέθηκε πρόσφατα, φαίνεται να αναγνωρίζει ότι πολλοί αναβάτες δυσκολεύονται να δεχτούν την ιδέα της ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας καθώς το μέσο είναι κυρίως αισθητηριακό. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές βενζινοκίνητες μοτοσυκλέτες, όπου οι ήχοι και οι δονήσεις αυξάνουν την αίσθηση ενθουσιασμού, η επίπεδη και αθόρυβη λειτουργία ενός ηλεκτρικού οχήματος δεν προσφέρει την ίδια εμπειρία.

Το καινοτόμο σχέδιο της Yamaha περιλαμβάνει έναν “ψεύτικο” κινητήρα, που όμως από πλευράς μηχανικής δεν είναι παρά μία αντλία αέρα, δεν χρησιμοποιεί καύσιμα, αλλά περιστρέφει έναν στροφαλοφόρο άξονα που κινεί έμβολα, εισάγει αέρα και τον αποβάλλει μέσω εξατμίσεων, μιμούμενος τόσο τις κινήσεις, όσο και τους ήχους ενός τετράχρονου κινητήρα.

Σύμφωνα με την πατέντα (WO/2025/191637), “Οι διακυμάνσεις πίεσης στον αέρα που προκαλούνται από την εμβολοφόρα κίνηση του κυλίνδρου δημιουργούν κύματα συμπίεσης με περιοχές υψηλής και χαμηλής πίεσης στον σωλήνα εισαγωγής, στις εξατμίσεις και στο αντηχείο. Το αντηχείο ενισχύει τον ήχο που παράγεται από τα κύματα πίεσης. Αυτό επιτρέπει στην ισχύ του ηλεκτρικού κινητήρα να παράγει ήχους εισαγωγής και εξαγωγής παρόμοιους με εκείνους ενός κινητήρα εσωτερικής καύσης”.

Με άλλα λόγια, ήχος και δονήσεις θα συνδέονται με την ταχύτητα και την επιθετικότητα της οδήγησης, ενώ το σύνολο θα έχει εμφάνιση συμβατικής μοτοσυκλέτας. Η μοτοσυκλέτα θα φαίνεται, θα ακούγεται και θα δίνει την αίσθηση κινητήρα εσωτερικής καύσης, χωρίς όμως να χρησιμοποιεί καύσιμα.

Η ιδέα είναι πρωτότυπη και έξυπνη, αλλά ταυτόχρονα κάπως… παράξενη, τουλάχιστον. Μοιάζει να πήγε την ιδέα της Triumph με το σώματα ηλεκτρονικού ψεκασμού, σε σχήμα καρμπυρατέρ, για χάρη της “κλασσικής εμφάνισης” ένα βήμα παραπέρα. Μένει να δούμε αν θα καταφέρει να πείσει τους παραδοσιακούς αναβάτες να στραφούν στις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, ειδικά αν συνδυαστεί με καλή αυτονομία και γρήγορη φόρτιση. Παρά την τεχνολογική “λύση” σε ένα υπαρκτό πρόβλημα, η αίσθηση ότι πρόκειται για μια σκόπιμη “απάτη” ίσως φαίνεται σε κάποιους αποκρουστική, όπως ακριβώς το εργαστηριακά παρασκευασμένο κρέας που μοιάζει με κανονικό, αλλά δεν είναι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι και απαραίτητα άνοστο!

Ετικέτες

κατοχύρωση πατέντας

πατέντα

πατέντα Yamaha

πατέντες

Yamaha

https://bit.ly/MOTO_671

Τεχνικά άρθρα

MotoGP: Η Ducati δοκίμασε Anti-dive πίσω φρένο

…για καλύτερη επιτάχυνση!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/11/2018

Γιατί η Ducati επιστράτευσε μια τεχνολογία των 80ies στις τελευταίες δοκιμές που έκανε στην πίστα της Jerez; Στο ερώτημα αυτό μπορείς να απαντήσεις εύκολα αν γνωρίζεις τι θέλει να πετύχει η Ducati και φυσικά αν γνωρίζεις για ποιους λόγους χρησιμοποιούσαν τέτοιου είδους μοχλικά συστήματα για την στήριξη των δαγκανών την δεκαετία του ’80, έως και τις αρχές του ’90.

Τα μοχλικά αυτά ονομάστηκαν anti-dive (αντιβύθιση) διότι όταν πατάς το φρένο, ταυτόχρονα φρενάρεις και την κίνηση της ανάρτησης. Αυτό επιτυγχάνεται στηρίζοντας την δαγκάνα σε ένα σταθερό και σε ένα κινούμενο εξάρτημα της μοτοσυκλέτας. Στην περίπτωση της Ducati, το σταθερό σημείο είναι το πλαίσιο (ίσως και το κάτω τμήμα του κινητήρα, αφού το φαίρινγκ μας κρύβει την θέα..) και το κινούμενο μέρος είναι ο άξονας του πίσω τροχού. Η δαγκάνα “κρέμεται” σε μια πλευστή βάση (σαν εκκρεμές δηλαδή…) όπου στο κάτω τμήμα της δένει μια μακριά ράβδος που την ενώνει με το πλαίσιο.

Έτσι κάθε φορά που ο αναβάτης πατάει το πίσω φρένο, εμποδίζει την κίνηση της πίσω ανάρτησης. Το ποσοστό της αντίστασης, εξαρτάται τόσο από την δύναμη που πατάει το φρένο, όσο και από το τις αποστάσεις που έχουν τα σημεία στήριξης του μοχλικού σε σχέση με εκείνα του άξονα του ψαλιδιού και του άξονα του πίσω τροχού.

Γιατί θέλει η Ducati να δώσει την δυνατότητα στους αναβάτες της να επιβραδύνουν ή να εμποδίζουν την βύθιση ή την εκτόνωση της πίσω ανάρτησης; Διότι θέλουν να περιορίσουν την απότομη και έντονη μεταφορά βάρους και με αυτόν τον τρόπο να δώσουν την δυνατότητα στον αναβάτη να επιταχύνει πιο δυνατά στις εξόδους των στροφών χωρίς να σουζάρει η μοτοσυκλέτα και να μένει κολλημένη στο έδαφος κατά το φρενάρισμα.

Καθώς στην GP19 έχουν κάνει μεγάλη προσπάθεια να φτιάξουν ένα πλαίσιο με περισσότερη ευελιξία μέσα στις στροφές, προσπαθούν να βρουν άλλους τρόπους για να διατηρήσουν το σαφές πλεονέκτημα της σταθερότητας στις επιταχύνσεις και στο φρενάρισμα που είχε η GP18.

Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες της αγωνιστικής Harley Davidson που έτρεξε στο Batle Of Twin της Daytona στα τέλη του ‘80, η αρθρωτή στήριξη της δαγκάνας του φρένου για την αντιβύθιση της ανάρτησης ήταν συνηθισμένη πρακτική.

Οπτικά, ένα αντίστοιχο σύστημα είχαν και τα Yamaha FJ1200, FZR 1000 και YZF 1000 Ace, μόνο που εδώ η στήριξη της δαγκάνας ήταν στον άξονα του τροχού και στο ψαλίδι, δηλαδή σε δύο κινούμενα μέρη.