Αποσύρεται η Yamaha από τις μοτοσυκλέτες στο Dakar!

Φεύγει και από το Π.Π. Cross-Country Rallies
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/2/2022

Η καρό σημαία για το φετινό Dakar Rally στην Jeddah της Σαουδικής Αραβίας, εκεί όπου οι αναβάτες της Yamaha Adrien van Beveren και Andrew Short τερμάτισαν στην τέταρτη και όγδοη θέση αντίστοιχα, σήμανε και το τέλος της μακρόχρονης ιστορίας του εργοστασίου με το Dakar και το Π.Π. Cross-Country Rallies, στην κατηγορία των 450cc.

Αυτό έχει ένα ακόμη ιδιαίτερο ιστορικό βάρος, καθώς η Yamaha είναι η μοναδική εταιρεία που έχει δηλώσει παρούσα σε κάθε Rally Dakar, από τότε που ξεκίνησε ο θεσμός, με τον Γάλλο Cyril Neveu να παίρνει την νίκη στον παρθενικό αγώνα του 1979, πάνω σε ένα Yamaha XT500. Ακολούθησαν θρυλικοί αναβάτες του Dakar που έφεραν κι άλλες νίκες στο εργοστάσιο του Iwata, όπως ο Stéphane Peterhansel που πέτυχε το ρεκόρ για την Yamaha με έξι νίκες, αλλά και Edi Orioli με την νίκη το 1997.

Στην πιο πρόσφατη ιστορία, η Yamaha είχε μια πετυχημένη πορεία με το WR450F 2-Trac, κερδίζoντας στην κατηγορία του το 2004 και το 2005 με τον David Frétigné, ο οποίος έφερε την μοτοσυκλέτα στην τρίτη θέση γενικής στο Dakar της Ν. Αμερικής το 2009. Το 2015 η Yamaha συμμετείχε με το εντελώς νέο –τότε- WR450F, φτάνοντας στο βάθρο, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την χρονιά του 2018, όπου ο Adrien van Beveren έχασε τη νίκη λίγα μόλις χιλιόμετρα από τον τερματισμό.

Με συμμετοχές σε 44 Dakar, η Yamaha δεν θα ξανασυμμετάσχει στον αγώνα με το WR450F Rally, αλλά θα συνεχίσει να έχει παρουσία στην κατηγορία SSV (Side by Side Vehicles), υποστηρίζοντας αγωνιζόμενους που τρέχουν με το YXZ1000R. Σε ό,τι αφορά τους δύο τροχούς, η προσοχή του εργοστασίου θα δοθεί στο να ανταποκριθεί στις διαρκώς εξελισσόμενες απαιτήσεις των πελατών της στην κατηγορία των off-road, με το βλέμμα στην μελλοντική παρουσίαση του Ténéré World Raid.

Εδώ να σημειώσουμε ότι ουσιαστικά η Yamaha θέλει να ακολουθήσει το μοντέλο της KTM, "επενδύοντας" στο σύμπαν των Adventures και στην διαρκώς αυξανόμενη τάση που δημιουργείται με συναντήσεις και διοργανώσεις raids αλλά και εξειδικευμένων events, κάτι που ανέκαθεν υπήρχε μέσα στα πλάνα των ανθρώπων της εταιρείας.

Η ανακοίνωση της Yamaha για την απόσυρσή της από το Dakar, κλείνει με τις ευχαριστίες προς τους διοργανωτές, τα μέλη της ομάδας της, τους αναβάτες και τους χορηγούς που εργάστηκαν τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, δημιουργώντας ένα σημαντικό ιστορικό κεφάλαιο.

Ο Eric de Seynes, Πρόεδρος και CEOτης Yamaha Motor Europe, δήλωσε: Yamaha έχει μια μεγάλη ιστορία στο Dakar Rally, που ξεκίνησε το 1979 στην πρώτη διοργάνωση του αγώνα και συνέχισε αδιάρρηκτη μέχρι σήμερα. Είναι επίσης ένας αγώνας, για τον οποίο έχω προσωπικά μεγάλο πάθος, έχοντας συμμετάσχει δύο φορές, ενώ για πολλά χρόνια δούλεψα μαζί με τον Jean-Claude Olivier, ο οποίος όχι μόνε έτρεξε και κέρδισε ειδικές στο Dakar, αλλά ήταν υπεύθυνο για την πιο επιτυχημένη περίοδο της Yamaha στο rally. Παρόλα αυτά, ενώ το Dakar Rally έχει καταφέρει να διατηρήσει τις ρίζες του, ακόμη και όταν έφυγε από την Αφρική, ο κόσμος στον οποίο υπάρχει έχει αλλάξει δραματικά. Οι πελάτες μας από την κατηγορία off-road έχουν πλέον διαφορετικές προσδοκίες και πρέπει να φροντίσουμε γι' αυτές διατηρώντας τους δεσμούς μαζί τους. Γι' αυτό το λόγο αποφασίσαμε να τερματίσουμε την μακρόχρονη ιστορία μας στο Dakar Rally και στο Π.Π. Cross-Country Rallies, αλλά παράλληλα θα ενδυναμώσουμε την δέσμευσή μας για συμμετοχή στο Dakar με τέσσερις τροχούς, χάρη στο Yamaha YXZ1000R SSV.

Παρόλα αυτά, η δέσμευσή μας απέναντι στο Dakar με μοτοσυκλέτες δεν έχει τελειώσει, αλλά η μελλοντική μας εμπλοκή θα πρέπει να γίνει με γνώμονα μια πιο στενή σύνδεση με τους πελάτες μας και τις φιλοδοξίες τους, εξελίσσοντας ακόμη περισσότερο τις προοπτικές του Ténéré 700, προς μία κατεύθυνση που θα τους βοηθήσει να ανακαλύψουν από την αρχή την πιο περιπετειώδη πλευρά των rally."

IoMTT: Στις 30 νίκες έφτασε ο ρέκορντμαν Michael Dunlop

Κέρδισε και στην κατηγορία SS με την Milwaukee MD Racing Ducati
IoMTT Dunlop 30th Win
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Ο Michael Dunlop επέκτεινε το ρεκόρ που του "κληροδοτήθηκε" από τον θείο του, ως ο πιο επιτυχημένος αναβάτης όλων των εποχών στους αγώνες Isle of Man TT, με νίκη στον πρώτο αγώνα Monster Energy Supersport TT, οδηγώντας τη Milwaukee MD Racing Ducati Panigale V2. Ξεπέρασε τον Dean Harrison (Honda Racing) στον τελευταίο γύρο για να κατακτήσει τη νίκη.

Ήταν η έβδομη νίκη του Dunlop με διαφορετικό κατασκευαστή και η πρώτη νίκη της Ducati στο TT από το 1995, όταν ο Νεοζηλανδός Robert Holden κέρδισε τον αγώνα Singles. Η νίκη αυτή αποτέλεσε επίσης την 14η νίκη του Dunlop σε αγώνα Supersport TT. Ο Harrison περιορίστηκε στη δεύτερη θέση, ενώ ο James Hillier (Bournemouth Kawasaki) κατέκτησε την τρίτη θέση.

Ο αγώνας, που μειώθηκε από τρεις σε δύο γύρους, ξεκίνησε στις 3:15 μ.μ. Στο Glen Helen για πρώτη φορά, ο Harrison προηγείτο, διατηρώντας ένα υγιές προβάδισμα 3,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop, με τον Hillier στην τρίτη θέση, 1 δευτερόλεπτο πιο πίσω. Ο Davey Todd (myCOOLMAN by Padgetts Honda) ήταν τέταρτος, μόλις 0,5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Hillier, ενώ ο Michael Evans (Smith Racing Triumph) είχε μια δυνατή πέμπτη θέση. Ο Paul Jordan (Jackson Racing Honda powered by Prosper2) έκλεινε την εξάδα.

Μέχρι το Ballaugh, ο Harrison είχε αυξήσει το προβάδισμά του σε 4,6 δευτερόλεπτα. Ο Hillier έχασε ακόμα ένα δευτερόλεπτο από τον Dunlop αλλά διατηρούσε την τρίτη θέση, μόλις 0,033 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd. Ο Evans ήταν 1,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Jordan.

Ο Harrison πρόσθεσε ακόμα μισό δευτερόλεπτο στο Ramsey Hairpin, και η μάχη για την τρίτη θέση συνέχιζε με διαφορά 0,416 δευτερολέπτων υπέρ του Hillier από τον Todd. Ωστόσο, ο Jordan εγκατέλειψε στο Glentramman, προωθώντας τον Mike Browne (Boyce Precision by Russell Racing Yamaha) στην έκτη θέση, ενώ ο Evans κρατούσε ακόμα την πέμπτη.

Ένας πρώτος γύρος με μέση ταχύτητα 127.888 mph  (205,815 χλμ./ώρα) έδωσε στον Harrison προβάδισμα 7,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop (126.993 mph) κατά την είσοδο στα υποχρεωτικά pit stop. Ο Hillier (125.773 mph) είχε προβάδισμα 1,1 δευτερολέπτου από τον Todd (125.634 mph). Οι Evans (124.610 mph) και Browne (124.571 mph) έκλειναν την εξάδα, με μόλις 0,3 δευτερόλεπτα διαφορά, μπροστά από τους Josh Brookes (Jackson Racing Honda), Rob Hodson (SMT Racing Yamaha), James Hind (North Lincs Components Suzuki), και Ian Hutchinson (moolab/UGP/MLav Racing Yamaha).

Στο Glen Helen του δεύτερου γύρου, ο Harrison συνέχιζε να προηγείται, αλλά το προβάδισμά του μειώθηκε ελαφρώς στα 6,4 δευτερόλεπτα. Ο Hillier ήταν πλέον 13,2 δευτερόλεπτα πίσω στην τρίτη θέση, με πιο άνετο προβάδισμα 5,1 δευτερολέπτων από τον Todd. Ο Dunlop πίεζε δυναμικά, καταγράφοντας τον ταχύτερο χρόνο σε τομέα Supersport από το Glen Helen έως το Ballaugh.

Ο Dunlop επανέλαβε το κατόρθωμα από το Ballaugh έως το Ramsey και η διαφορά μειώθηκε στα 4 δευτερόλεπτα στο hairpin. Ο Hillier συνέχισε να απομακρύνεται από τον Todd, ο οποίος είχε πλέον κοντά του τον Brookes. Ο Αυστραλός ανέβασε ρυθμό, ξεπερνώντας τους Evans και Browne για να ανέβει πέμπτος. Ωστόσο, και οι δύο Evans και Browne εγκατέλειψαν - ο Evans στο Stella Maris, ενώ ο Browne έπεσε στη Sulby Bridge, χωρίς να τραυματιστεί.

Η μάχη για την πρωτοπορία είχε ανάψει, με τον Dunlop να μειώνει το προβάδισμα του Harrison στα 2,9 δευτερόλεπτα στην εκκίνηση του τρίτου και τελευταίου γύρου. Ο Hillier εδραίωνε την τρίτη θέση, 11,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd, ο οποίος είχε ακόμα κοντά του τον Brookes. Οι εγκαταλείψεις των Evans και Browne ανέβασαν τον Hodson στην έκτη θέση.

Στο Glen Helen για τελευταία φορά, το προβάδισμα του Harrison είχε μειωθεί σε μόλις 0,8 δευτερόλεπτα, και στο Ballaugh Bridge, ο Dunlop πέρασε πρώτος - με διαφορά μόλις 0,104 δευτερολέπτων. Ο Βορειοϊρλανδός ήταν σε ρυθμό ρεκόρ γύρου καθώς κυνηγούσε άλλη μία νίκη στο TT.

Με ακόμα έναν τομέα σε χρόνο ρεκόρ, ο Dunlop αύξησε το προβάδισμά του στα 3,4 δευτερόλεπτα στο Ramsey, σχεδόν διπλασιάζοντάς το στο Bungalow. Με τελικό γύρο ταχύτητας 130.313mph, πανηγύρισε την 30ή νίκη του στο TT, τερματίζοντας 10,2 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison.

Ο Hillier εξασφάλισε μια εξαιρετική τρίτη θέση – την 15η του στο βάθρο του TT και πρώτη από το 2019. Οι Todd και Brookes, που κινήθηκαν μαζί στο δεύτερο μισό του αγώνα, πήραν την τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. Ο Hodson εξασφάλισε την έκτη, με τη δεκάδα να ολοκληρώνεται από τους Hind, Dominic Herbertson (HRRC/Gilbert Brown & Son Ltd Ducati), Hutchinson, και Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing Ducati).

Με την 2η θέση στον αγώνα RST x D3O Superbike και την νίκη στο Monster Energy Supersport TT, ο Michael Dunlop Dunlop πλησιάζει με 46 αναβάσεις, το ρεκόρ βάθρων που τώρα διατηρεί ο John McGuiness με 47 βάθρα.

Κατάταξη Monster Energy Supersport TT

1. Michael Dunlop, MD Racing Ducati
2. Dean Harrison, Honda Racing UK
3. James Hillier, Bournemouth Kawasaki Racing
4. Davey Todd, myCOOLMAN by Padgett’s Motorcycles Honda
5. Joshua Brookes, Jackson Racing powered by Prosper2 Honda
6. Rob Hodson, SMT/VRS Recovery Yamaha
7. James Hind, North Lincs Components Suzuki
8. Dominic Herbertson, HRRC / Gilbert Brown & Son Ltd Ducati
9. Ian Hutchinson, moobob / UGP Yamaha MLav Racing Yamaha
10. Conor Cummins, Burrows Engineering / RK Racing Ducati