Ο Βρετανός συνάδελφος δημοσιογράφος μοτοσυκλέτας και αγωνιζόμενος Mike Booth, γνωστός και ως Boothy, είχε ένα πολύ άσχημο ατύχημα στο Isle of Man TT του 2022, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά σε σπονδυλική στήλη, να σπάσει και τα δυο μηριαία του οστά ενώ οι γιατροί αναγκάστηκαν να του ακρωτηριάσουν το δεξί του πόδι. Τώρα, πήρε το κουράγιο και γράφει ένα συγκλονιστικό γράμμα για τους φίλους και φαν του.
Αν οι δηλώσεις του Marc Marquez για το τραυματισμένο του χέρι ήταν γροθιά στο στομάχι για τους φαν της αγωνιστικής οδήγησης, τότε δύσκολα θα βρείτε λέξεις για να χαρακτηρίσετε το ανοιχτό γράμμα του Mike Booth που περιγράφει τους τραυματισμούς και την ψυχολογική του κατάσταση μετά το ατύχημα του στα δοκιμαστικά του ΙΟΜΤΤ 2022.
Ο Mike Booth είναι γνωστός και αγαπητός δημοσιογράφος του ειδικού τύπου της Βρετανίας, έχοντας εργαστεί προηγουμένως για το Fast Bikes, αποτελώντας πλέον μέρος του δυναμικού του site 44Teeth.
Αυτή ήταν η 4η συμμετοχή του Boothy στο IOMTT, ενώ το ατύχημα του συνέβη στην τελευταία ημέρα των δοκιμαστικών πριν τους αγώνες, στις 3 Ιουνίου.
Παρόλο που όλοι γνώριζαν πως ο Boothy χτύπησε άσχημα στα πόδια, έπρεπε να περάσει ένας μήνας σχεδόν, για να αποκαλύψει ο ίδιος την έκταση των τραυματισμών του.
Σε ένα γράμμα που έγραψε για το 44Teeth, ο Βρετανός αναβάτης κάνει μια συγκλονιστική εξομολόγηση για τα τραύματα αλλά και την ψυχολογική του κατάσταση, δείχνοντας αποφασισμένος να μην αφήσει το κομμένο του πόδι να του αλλάξει τη ζωή.
Ακολουθεί το ανοιχτό γράμμα του Mike Booth:
“Πρώτα απ’ όλα, θέλω να πω πόσο με άγγιξε η αγάπη και η υποστήριξη που δέχθηκα τις τελευταίες εβδομάδες. Μετά από το ατύχημα μου στο ΤΤ την τελευταία νύχτα των δοκιμαστικών, κατακλύστηκα από μηνύματα συμπαράστασης από όλο τον κόσμο, που κατάφεραν να μου φτιάξουν τη διάθεση.
Κατόπιν, θέλω να ζητήσω συγγνώμη για το ότι δεν κατάφερα να απαντήσω σε όλους όσους μου έστειλαν ευχές, τον καιρό που ζούσα μερικές από τις πιο δύσκολες ημέρες της ζωής μου.
Σας παρακαλώ, μην το πάρετε προσωπικά. Πέρα από τους εκπληκτικούς γιατρούς, τις νοσοκόμες και το ιατρικό προσωπικό που με φρόντισε, δεν έχω μιλήσει σχεδόν με κανέναν άλλο από το ατύχημα μου. Δεν είναι επειδή δεν ήθελα, είναι επειδή δεν μπορούσα.
Έκανα δέκα χειρουργεία τις πρώτες δύο εβδομάδες, που με εξάντλησαν εντελώς. Και όταν δεν ήμουν στο χειρουργείο, ήμουν είτε με τρομερούς πόνους, είτε τόσο ναρκωμένος που δεν μπορούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά. Ήθελα και θέλω ακόμα πολλή ξεκούραση.
Αλλά επειδή έχω καταλάβει πόσοι άνθρωποι ανησυχούν για μένα, σκέφτηκα να προσπαθήσω να σας γράψω τα νέα μου, όσο μπορώ.
Έσπασα και τα δυο μηριαία μου οστά στο ατύχημα, αλλά δέχθηκα άμεσα ιατρική βοήθεια για αυτά, οπότε είμαι σχετικά πεπεισμένος πως θα πάνε καλά, σε βάθος χρόνου.
Έχω επιπλέον ζημιά στη σπονδυλική στήλη, ψηλά, που θα μπορούσε να αποδειχτεί προβληματική, αλλά χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση πριν ξέρουμε στα σίγουρα.
Τα τραύματα στα πόδια μου, χαμηλά, ήταν αρκετά σοβαρά, με ζημιά τόσο στα κόκκαλα όσο και στον μαλακό ιστό. Η κνήμη και η περόνη στο αριστερό πόδι χειρουργήθηκαν και η αποκατάσταση προχωρά. Δυστυχώς η ζημιά στο δεξί μου πόδι ήταν πολύ άσχημη, και παρά τις προσπάθειες, οι χειρουργοί δεν κατάφεραν να το σώσουν. Έτσι, ένα από τα χειρουργεία έγινε για να μου ακρωτηριάσουν το δεξί πόδι, ακριβώς κάτω από το γόνατο.
Η απώλεια του ποδιού μου ήταν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που χρειάστηκε να αντιμετωπίσω, και αν θέλουμε να είμαι απολύτως τίμιος, ήταν και ο κύριος λόγος που άργησα να γράψω αυτό το γράμμα. Είναι δύσκολο να εξηγήσεις κάτι σαν κι αυτό σε άλλους, όταν δεν έχεις ακόμα καταφέρει να το δεχτείς ο ίδιος.
Αλλά όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο αντιλαμβάνομαι πως το να χάσεις ένα πόδι δεν χρειάζεται να σε επηρεάζει τόσο πολύ, αν δεν θέλεις να το αφήσεις. Έχω δει ανθρώπους να τρέχουν μαραθώνιους, να σκαρφαλώνουν βουνά, να αγωνίζονται με μοτοσυκλέτα, και να κάνουν ένα σωρό πράγματα, με προσθετικά μέλη. Τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, αλλά δεν ήρθε το τέλος του κόσμου… και θα έπρεπε να είμαι πολύ χειρότερα, αν αναλογιστεί κανείς το συγκεκριμένο σημείο (Joey’s) στο οποίο είχα το ατύχημα μου.
Η ανάρρωση μου σίγουρα δεν θα είναι γρήγορη. Κάθε ένα από τα τραύματα μου είναι σοβαρό, και η αντιμετώπιση όλων τους μαζί είναι δύσκολη. Ο δρόμος μπροστά μου θα είναι μακρύς. Και πιθανότατα γεμάτος από μεγάλα εμπόδια και μερικές ιδιαίτερα δύσκολες μέρες. Αλλά θα κάνω ότι είναι δυνατόν ώστε να αναρρώσω όσο πληρέστερα μπορώ, όσο ταχύτερα γίνεται.
Και έχω κοντά μου την οικογένεια μου και τους φίλους μου, που ξέρω πως θα είναι δίπλα μου σε κάθε πονεμένο βήμα αυτού του δρόμου. Απλώς ελπίζω, για το καλό της μέλλουσας γυναίκας μου, πως δεν θα αποδειχθώ υπερβολικά δύσκολος στη συμβίωση, όταν μου επιτρέψουν κάποια στιγμή να φύγω από το νοσοκομείο.
Και γνωρίζω, από τις προηγούμενες εβδομάδες, πως η κοινότητα του 44Teeth είναι δίπλα μου. Όπως είπα καις την αρχή, τα μηνύματα και τα σχόλια σας πραγματικά μου ανέβασαν τη διάθεση και με βοήθησαν πολύ. Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ.”
Περαστικά και γρήγορα πάλι όρθιος Mike, από όλους εμάς. "
Φωτογραφία ανοίγματος από τον αγώνα NW200 - Φωτογράφος: Phil Magowan της Double Red photo
![Pan America Beyond the Map, Μέρος 2ο: Ancona-Como-Furka Pass-Calais [Gallery]](/sites/default/files/styles/teaser_medium_webp/public/2025-09/mitsakis_h_d.jpg.webp?itok=Tv33r16P "Pan America Beyond the Map, Μέρος 2ο: Ancona-Como-Furka Pass-Calais [Gallery]")
