"Ψήνεται" επιστροφή του Dakar στην Αφρική!

Πληθαίνουν οι ενδείξεις
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/2/2019

Ο διασημότερος αγώνας rally στον κόσμο, το Dakar Rally, πριν από μια δεκαετία μετακόμισε από τις αφρικανικές ερήμους και χώρες όπως η Αλγερία, το Μαρόκο, η Μαυριτανία και η Σενεγάλη, για να ξεδιπλώσει τις διαδρομές του στις χώρες της Νοτίου Αμερικής. Αυτό ως γνωστόν συνέβη διότι το 2009 οι αναταραχές και το πολεμικό κλίμα που επικρατούσε στην περιοχή, ανάγκασε τους διοργανωτές να ακυρώσουν τον αγώνα και να ψάξουν για εναλλακτικές από την επόμενη κιόλας χρονιά.
Τώρα, όπως υποδεικνύουν οι ενδείξεις και οι φήμες που πληθαίνουν όλο και περισσότερο, υπάρχει η πιθανότητα το Dakar Rally να επιστρέψει στην ήπειρο που γεννήθηκε. Ας δούμε όμως τα γεγονότα και τα δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής, για να αξιολογήσουμε και το πόσο μεγάλη είναι η πιθανότητα να γεμίσει ξανά με ροδιές από adventure μοτοσυκλέτες, η "μαύρη ήπειρος".
Στις 3 Φεβρουαρίου, η Ομοσπονδία Αγώνων Μηχανοκίνητων της Αγκόλα (η FADM) δημοσίευσε ένα post στην σελίδα της στο Facebook με έναν χάρτη ο οποίος είχε πάνω του σημειωμένη μια κυκλική διαδρομή από την Νότιο Αφρική μέχρι την Αγκόλα και πίσω. Πιο συγκεκριμένα, η διαδρομή ξεκινούσε από τη Ν. Αφρική και διέσχιζε την Ναμίμπια, την Μποτσουάνα και το Lesoto, ενώ η περιγραφή που συνόδευε το post έγραφε "Μια καλή διαδρομή για το ράλι Dakar". Όπως καταλαβαίνετε, δεν χρειάστηκαν και πολλά παραπάνω για να διαδοθεί η φήμη με καταιγιστικούς ρυθμούς στο διαδίκτυο, έστω κι αν μέχρι εκείνη την στιγμή δεν υπήρχε καμία άλλη απολύτως ένδειξη για επιστροφή του Dakar στην Αφρική το 2020.


Παρ' όλα αυτά, υπήρχε μια βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκαν οι εικασίες, καθώς στην πραγματικότητα η FADM ήταν σε συζητήσεις με την ASO (τους διοργανωτές του Dakar Rally) για μια πιθανή επιστροφή του αγώνα στις ρίζες του, με μια παραλλαγή όμως, καθώς αντί για τις διαδρομές που περνούσαν μέσα από τη Σαχάρα, να γινόταν οι επιλογές για πιο νότιες διαδρομές. Αυτό έτσι κι αλλιώς μοιάζει ως μια δελεαστική εναλλακτική, καθώς ήδη τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αρκετοί αγώνες rally που διοργανώνονται στο βόρειο κομμάτι της Αφρικής, ενώ στο νότο τα πράγματα είναι πιο "παρθένα".
Σε όλο αυτό συνυπολογίστε και το γεγονός ότι το φετινό Dakar διεξάχθηκε μέσα σε μία μόνο χώρα, στο νότιο τμήμα του Περού, λόγω του ότι οι όμορες χώρες της Λατινικής Αμερικής επέλεξαν να μην συμμετέχουν στην φετινή διοργάνωση. Αυτό αν μη τι άλλο, αποτελεί σίγουρα μια πηγή προβληματισμού για την ASO, με την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων να αποτελεί μια λογική συνέχεια.
Πριν από λίγες μέρες όμως προστέθηκαν νέες φήμες και στοιχεία που ενισχύουν την υπόθεση της επιστροφής του Dakar στην Αφρική, αλλά αυτή τη φορά στην Αραβική χερσόνησο. Ούτως ή άλλως χώρες όπως το Κατάρ, το Ντουμπάι και τα Η.Α.Ε. έχουν ένα υψηλό ποσοστό επισκεψιμότητας ως τουριστικοί προορισμοί, αλλά φιλοξενούν και αθλητικές διοργανώσεις μέσα σε ένα πλαίσιο, φυσικά, απαράμιλλης χλιδής. Τα τελευταία χρόνια έχουν "σηκωθεί" ολόκληρες μητροπόλεις μέσα στην έρημο που παρέχουν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς σε επίπεδο υποδομών, και πρόσφατα άρχισαν να διαρρέονται οι φήμες για την διοργάνωση του επόμενου Dakar. Σίγουρα τα χρήματα που συνοδεύουν μια τέτοια επιλογή, μπορεί να αποτελέσουν δέλεαρ για την ASO εις βάρος της εναλλακτικής της Νοτίου Αφρικής.


Η σπίθα γι' αυτές τις φήμες προήλθε αυτή τη φορά από ένα άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης και πιο συγκεκριμένα από την σελίδα στο Instagram του οδηγού αγώνων rally, Mohammed Altwaijri, ο οποίος έγραψε ότι από τον επόμενο χρόνο και για την επόμενη πενταετία το Dakar θα διοργανώνεται στην Σαουδική Αραβία, βάσει ήδη κλεισμένης συμφωνίας!
Προφανώς, αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή, η ASO δεν έχει επιβεβαιώσει καμία πληροφορία σχετικά με ποια περιοχή θα φιλοξενήσει το επόμενο Dakar, αλλά όλα συγκλίνουν ότι θα υπάρξει αλλαγή τοποθεσίας το 2020. Προσθέστε στην εξίσωση ότι η Σαουδική Αραβία ίδρυσε πριν δύο χρόνια το Sport Development Fund με σκοπό να επενδύσει χρήματα προκειμένου να προσελκύσει μεγάλα αθλητικά events, όπως εξάλλου έχουν και οι γειτονικές αραβικές χώρες ρίχνοντας μεγάλα ποσά στα τραπέζια των διοργανωτών και των πρακτόρων. Είμαστε λοιπόν εν αναμονή των αποφάσεων και των ανακοινώσεων για να δούμε αν θα γίνουμε μάρτυρες της επιστροφής του αγώνα στην ήπειρο που δημιουργήθηκε.

 

IoMTT: Στις 30 νίκες έφτασε ο ρέκορντμαν Michael Dunlop

Κέρδισε και στην κατηγορία SS με την Milwaukee MD Racing Ducati
IoMTT Dunlop 30th Win
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/6/2025

Ο Michael Dunlop επέκτεινε το ρεκόρ που του "κληροδοτήθηκε" από τον θείο του, ως ο πιο επιτυχημένος αναβάτης όλων των εποχών στους αγώνες Isle of Man TT, με νίκη στον πρώτο αγώνα Monster Energy Supersport TT, οδηγώντας τη Milwaukee MD Racing Ducati Panigale V2. Ξεπέρασε τον Dean Harrison (Honda Racing) στον τελευταίο γύρο για να κατακτήσει τη νίκη.

Ήταν η έβδομη νίκη του Dunlop με διαφορετικό κατασκευαστή και η πρώτη νίκη της Ducati στο TT από το 1995, όταν ο Νεοζηλανδός Robert Holden κέρδισε τον αγώνα Singles. Η νίκη αυτή αποτέλεσε επίσης την 14η νίκη του Dunlop σε αγώνα Supersport TT. Ο Harrison περιορίστηκε στη δεύτερη θέση, ενώ ο James Hillier (Bournemouth Kawasaki) κατέκτησε την τρίτη θέση.

Ο αγώνας, που μειώθηκε από τρεις σε δύο γύρους, ξεκίνησε στις 3:15 μ.μ. Στο Glen Helen για πρώτη φορά, ο Harrison προηγείτο, διατηρώντας ένα υγιές προβάδισμα 3,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop, με τον Hillier στην τρίτη θέση, 1 δευτερόλεπτο πιο πίσω. Ο Davey Todd (myCOOLMAN by Padgetts Honda) ήταν τέταρτος, μόλις 0,5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Hillier, ενώ ο Michael Evans (Smith Racing Triumph) είχε μια δυνατή πέμπτη θέση. Ο Paul Jordan (Jackson Racing Honda powered by Prosper2) έκλεινε την εξάδα.

Μέχρι το Ballaugh, ο Harrison είχε αυξήσει το προβάδισμά του σε 4,6 δευτερόλεπτα. Ο Hillier έχασε ακόμα ένα δευτερόλεπτο από τον Dunlop αλλά διατηρούσε την τρίτη θέση, μόλις 0,033 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd. Ο Evans ήταν 1,6 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Jordan.

Ο Harrison πρόσθεσε ακόμα μισό δευτερόλεπτο στο Ramsey Hairpin, και η μάχη για την τρίτη θέση συνέχιζε με διαφορά 0,416 δευτερολέπτων υπέρ του Hillier από τον Todd. Ωστόσο, ο Jordan εγκατέλειψε στο Glentramman, προωθώντας τον Mike Browne (Boyce Precision by Russell Racing Yamaha) στην έκτη θέση, ενώ ο Evans κρατούσε ακόμα την πέμπτη.

Ένας πρώτος γύρος με μέση ταχύτητα 127.888 mph  (205,815 χλμ./ώρα) έδωσε στον Harrison προβάδισμα 7,4 δευτερολέπτων από τον Dunlop (126.993 mph) κατά την είσοδο στα υποχρεωτικά pit stop. Ο Hillier (125.773 mph) είχε προβάδισμα 1,1 δευτερολέπτου από τον Todd (125.634 mph). Οι Evans (124.610 mph) και Browne (124.571 mph) έκλειναν την εξάδα, με μόλις 0,3 δευτερόλεπτα διαφορά, μπροστά από τους Josh Brookes (Jackson Racing Honda), Rob Hodson (SMT Racing Yamaha), James Hind (North Lincs Components Suzuki), και Ian Hutchinson (moolab/UGP/MLav Racing Yamaha).

Στο Glen Helen του δεύτερου γύρου, ο Harrison συνέχιζε να προηγείται, αλλά το προβάδισμά του μειώθηκε ελαφρώς στα 6,4 δευτερόλεπτα. Ο Hillier ήταν πλέον 13,2 δευτερόλεπτα πίσω στην τρίτη θέση, με πιο άνετο προβάδισμα 5,1 δευτερολέπτων από τον Todd. Ο Dunlop πίεζε δυναμικά, καταγράφοντας τον ταχύτερο χρόνο σε τομέα Supersport από το Glen Helen έως το Ballaugh.

Ο Dunlop επανέλαβε το κατόρθωμα από το Ballaugh έως το Ramsey και η διαφορά μειώθηκε στα 4 δευτερόλεπτα στο hairpin. Ο Hillier συνέχισε να απομακρύνεται από τον Todd, ο οποίος είχε πλέον κοντά του τον Brookes. Ο Αυστραλός ανέβασε ρυθμό, ξεπερνώντας τους Evans και Browne για να ανέβει πέμπτος. Ωστόσο, και οι δύο Evans και Browne εγκατέλειψαν - ο Evans στο Stella Maris, ενώ ο Browne έπεσε στη Sulby Bridge, χωρίς να τραυματιστεί.

Η μάχη για την πρωτοπορία είχε ανάψει, με τον Dunlop να μειώνει το προβάδισμα του Harrison στα 2,9 δευτερόλεπτα στην εκκίνηση του τρίτου και τελευταίου γύρου. Ο Hillier εδραίωνε την τρίτη θέση, 11,4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd, ο οποίος είχε ακόμα κοντά του τον Brookes. Οι εγκαταλείψεις των Evans και Browne ανέβασαν τον Hodson στην έκτη θέση.

Στο Glen Helen για τελευταία φορά, το προβάδισμα του Harrison είχε μειωθεί σε μόλις 0,8 δευτερόλεπτα, και στο Ballaugh Bridge, ο Dunlop πέρασε πρώτος - με διαφορά μόλις 0,104 δευτερολέπτων. Ο Βορειοϊρλανδός ήταν σε ρυθμό ρεκόρ γύρου καθώς κυνηγούσε άλλη μία νίκη στο TT.

Με ακόμα έναν τομέα σε χρόνο ρεκόρ, ο Dunlop αύξησε το προβάδισμά του στα 3,4 δευτερόλεπτα στο Ramsey, σχεδόν διπλασιάζοντάς το στο Bungalow. Με τελικό γύρο ταχύτητας 130.313mph, πανηγύρισε την 30ή νίκη του στο TT, τερματίζοντας 10,2 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison.

Ο Hillier εξασφάλισε μια εξαιρετική τρίτη θέση – την 15η του στο βάθρο του TT και πρώτη από το 2019. Οι Todd και Brookes, που κινήθηκαν μαζί στο δεύτερο μισό του αγώνα, πήραν την τέταρτη και πέμπτη θέση αντίστοιχα. Ο Hodson εξασφάλισε την έκτη, με τη δεκάδα να ολοκληρώνεται από τους Hind, Dominic Herbertson (HRRC/Gilbert Brown & Son Ltd Ducati), Hutchinson, και Conor Cummins (Burrows Engineering/RK Racing Ducati).

Με την 2η θέση στον αγώνα RST x D3O Superbike και την νίκη στο Monster Energy Supersport TT, ο Michael Dunlop Dunlop πλησιάζει με 46 αναβάσεις, το ρεκόρ βάθρων που τώρα διατηρεί ο John McGuiness με 47 βάθρα.

Κατάταξη Monster Energy Supersport TT

1. Michael Dunlop, MD Racing Ducati
2. Dean Harrison, Honda Racing UK
3. James Hillier, Bournemouth Kawasaki Racing
4. Davey Todd, myCOOLMAN by Padgett’s Motorcycles Honda
5. Joshua Brookes, Jackson Racing powered by Prosper2 Honda
6. Rob Hodson, SMT/VRS Recovery Yamaha
7. James Hind, North Lincs Components Suzuki
8. Dominic Herbertson, HRRC / Gilbert Brown & Son Ltd Ducati
9. Ian Hutchinson, moobob / UGP Yamaha MLav Racing Yamaha
10. Conor Cummins, Burrows Engineering / RK Racing Ducati