MiniGP Cup 2018: 2ος γύρος, 23 Σεπτεμβρίου, Μέγαρα

Αγώνας γεμάτος θέαμα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/10/2018

Mε τις καλύτερες συνθήκες έγινε ο 2ος αγώνας της χρονιάς για το MiniGP Cup αφού, τόσο οι σημαντικά αυξημένες συμμετοχές ακόμα και από την μακρινή Ρόδο, όσο ο τέλειος καιρός και η πεντακάθαρη πίστα, φρόντισαν να ξεσηκώσουν του αθλητές οι οποίοι με την σειρά τους φρόντισαν να «ξεσηκώσουν» με την πανγρήγορη οδήγησή τους τους αρκετούς θεατές που συγκεντρώθηκαν στην πίστα καρτ του Αυτοκινητοδρομίου Μεγάρων. Αξίζει σημειωθεί το γεγονός ότι την προηγούμενη ημέρα του αγώνα υπήρξε προπόνηση αθλητών με κάρτ και έτσι η πίστα απέκτησε την μέγιστη πρόσφυση ενώ οι περισσότεροι αθλητές του MiniGP Cup μπόρεσαν και αυτοί να κάνουν ελεύθερες δοκιμές και να προετοιμαστούν καλύτερα για τον Κυριακάτικο αγώνα. Όπως ξεκίνησε η χρονιά, έτσι και στα Μέγαρα υπήρξαν 2 αγωνιστικά σκέλη σε κάθε κατηγορία με ξεχωριστή βαθμολογία το καθένα, στοιχείο που ήρθε για να μείνει αφού συμβάλει στην αύξηση του αγωνιστικού θεάματος και στην ανάπτυξη της εμπειρίας των αθλητών.

Με τα δεδομένα αυτά, ήδη από τις πρώτες πρωινές δοκιμές έγινε φανερή η ταχύτητα των αθλητών με τον 10χρονο Βασίλη Παντελεάκη

 (ΑΡΗΣ, RMU) να αποδεικνύει έμπρακτα την στοχευμένη συνολική προετοιμασία του και, ξεκινώντας από την pole position με την καθαρόαιμη αγωνιστική μοτοσυκλέτα του, να φτάνει σε δύο αναμφισβήτητες νίκες στην κατηγορία MiniGP1 σημειώνοντας μάλιστα το απόλυτο ρεκόρ ταχ. Γύρου της πίστας καρτ των Μεγάρων όλων των κατηγοριών!! Ο μεγάλος του αντίπαλος, ο λίγο νεαρότερος πεισματάρης Δωδεκανήσιος (Κως) Σπύρος Φουρθιώτης (ΛΕΜΟΤ, Ohvale) έκανε ότι μπορούσε, βελτίωσε κατά πολύ το προσωπικό του ρεκόρ, αλλά περιορίστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις με την μοτοσυκλέτα του να μην «βολεύεται» στις απαιτήσεις τις «ανοικτής» πίστας. Αρκετά πιο πίσω ο Κορίνθιος rookie Γιάννης Παλιογιάννης (ΜΟΛΠ, Kayo) τα πήγε περίφημα στον 2ο του μόλις αγώνα. Μοναχικά ο, γνωστός και καταξιωμένος λάτρης του MiniGP Cup, Νίκος Ελευθεριάδης (Ο65, IMR) αφού ο προσωπικός του αντίπαλος Γιώργος Γερακιανάκης (ΑΡΗΣ) απουσίαζε πήρε 2 ακόμα νίκες στην κατηγορία MiniGP.

Βελτιώνοντας κατά 1,5 και πλέον δευτερόλεπτα το προσωπικό του ρεκόρ γύρου, ο Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος (Ο65, IMR) έκανε το 4 στα 4 στις νίκες φέτος στην KidGP, με τον Γιώργο Μαυρόπουλο (Ο65, IMR) να βελτιώνει πάρα πολύ το ρεκόρ του (4+ δευτ) και να φτάνει άνετα στις δευτεριές χωρίς να απειληθεί από τον «όλο και μαθαίνω» Σπύρο Αντωνίου (ΦΙΑΜ, IMR) ενώ ο μικρότερος όλων Σαράντης Γεωργιάδης (ΟΔΜΑΑ, IMR) κατάφερε να περάσει τις δυσκολίες μιας πτώσης σε προπόνηση και να χαρεί την δεύτερη αγωνιστική  συμμετοχή του.

Σίγουυρα η έκπληξη του αγώνα ακούει στο όνομα Αλέξανδρος Αρναουτάκης (Ικαρος, IMR) ο οποίος, στην πρώτη του συμμετοχή στο MiniGP Cup και στην κατηγορία Open PitBikes, τα «πήρε όλα και έφυγε» (και στο όλα συμπεριλαμβάνεται και ένα σασμάν που παρέδωσε πνεύμα ανάμεσα στα σκέλη αλλά η ομάδα του το άλλαξε τάχιστα) αποδεικνύοντας ότι στην Ρόδο το «μικρόβιο» του MiniGP έχει «πιάσει» για τα καλά και ήδη εδραιώνεται «σχολή-παραγωγή» αθλητών εκεί.

Ο γνωστός Σωτήρης Στυλιάδης (ΑΡΗΣ, IMR) έκανε ότι μπορούσε για να αντιμετωπίσει τον Αρναουτάκη αλλά, έχοντας τον νου του και στην βαθμολογία όπου προηγείται με άνεση πλέον, αρκέστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις. Εκμεταλλευόμενος την ταχύτατη μοτοσυκλέτα του, ο «παλιός» Νίκος Λιόλιος (Ο65, IMR) πήρε τις 2 τρίτες θέσεις. Λίγο πιο πίσω, στο α’ σκέλος, ο Νίκος Γεωργόπουλος (Ο65, Kayo) επανέκαμψε ανανεωμένος μετά τον τραυματισμό του σε οδικό ατύχημα και επικράτησε του καταξιωμένου Αντώνη Καλέμη (Ο65, IMR) ο οποίος δεν απειλήθηκε από τον Χρήστο Φωτιάδη. Στο β’ σκέλος ήταν ο Ηλίας Δίπλας (Αρτεμις, IMR) αυτός που τα ‘βαλε με τον Α. Καλέμη σε μια μονομαχία που παρακολούθησε από κοντά ο πρώην κυπελλούχος MiniGP Δημήτρης Καρακώστας (ΑΡΗΣ, Honda – έπεσε στο α’σκέλος) ο οποίος συμμετείχε με μια υποτονική μοτοσυκλέτα για να στηρίξει τον θεσμό αλλά και να κάνει μια καλή προπόνηση εν όψει του τελευταίοθ αγώνα για το ΠΠΤαχύτητας

Αυξημένες συμμετοχές και στο «ξανανανεωμένο» IMR Cup όπου ο Μανώλης Τανής (Ο65) και πολυνίκης Γιάννης Λογοθέτης (Ο65) μοιράστηκαν τις νίκες αλλά και από μία πτώση (ο Λογοθέτης συνέχισε και τερμάτισε 4ος) και ήταν ο Γιώργος Μπερτσάτος (Ο65) αυτός που με 2 δευτεριές πήρε την νίκη, συνολικά, της ημέρας, σταθερός ο Γιώργος Φράγκος (Ο65) αλλά και ο Καλαματιανός (!) Βασίλης Κουδούνης (ΛΕΜΟΚΑ), δεν μπόρεσε να αποφύγει το λάθος ο Κώστας Τσικρικάς (ΦΙΑΜ).

Λόγω των σχολικών υποχρεώσεων για τις παρελάσεις, ο επόμενος και τελευταίος αγώνας μεταφέρεται από την 28η για την 14η Οκτωβρίου.

Ευχαριστούμε τον Θ.Ερμήλιο για τις φωτό.

 

IoMTT 2025: Ασταμάτητος ο Michael Dunlop – Κέρδισε και τον 2ο αγώνα στα Supersport

3η φετινή νίκη για τον Michael Dunlop στον 2ο αγώνα Monster Energy Supersport TT
IoMTT 2025 SSP2 MD 32th
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

4/6/2025

Οι Harrison και Dunlop πέρασαν τη γραμμή τερματισμού με αντίστροφη σειρά από αυτή των τελικών τους θέσεων: η νίκη στον δεύτερο αγώνα Supersport  πήγε στον Michael Dunlop. Αυτή είναι η όγδοη συνεχόμενη νίκη του Βορειοϊρλανδού στην κατηγορία, η 15η συνολικά στα Supersport και η 32η νίκη του στο TT με την οποία επεκτείνει το δικό του ρεκόρ!

Ο Dean Harrison τερμάτισε στη δεύτερη θέση με διαφορά 26,1 δευτερολέπτων από τον από τον απίστευτο Dunlop, ενώ είχε καταφέρει να δημιουργήσει διαφορά 15,8 δευτερολέπτων από τον Davey Todd που ακολούθησε στην τρίτη θέση.

Ο Jordan κλείδωσε την τέταρτη θέση 3,083 δευτερόλεπτα μπροστά από τον HindO Brookes τερμάτισε έκτος, μπροστά από τους Browne, Herbertson, Hutchinson και Evans που ολοκλήρωσαν την πρώτη δεκάδα με αυτή τη σειρά.

Ο Βορειοϊρλανδός είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στα Supersport με τις 15 νίκες να λένε μόνο τη μισή αλήθεια. Ο Dunlop έχει κερδίσει σερί τις οχτώ από αυτές σε διπλούς αγώνες από το 2022 μέχρι σήμερα.

Με την επικράτησή του στα Supersport ο Dunlop έδωσε μάλιστα και την πρώτη νίκη της Ducati στο νησί έπειτα από 30 ολόκληρα χρόνια, την οποία και έκανε διπλή με αυτόν τον αγώνα. 

Τελευταία νίκη του Borgo Panigale στο ΙοΜΤΤ ήταν το 1995 με το Supermono και αναβάτη τον Νεοζηλανδό Robert Holden, τον πιο επιτυχημένο αναβάτη στη σέλα της εξωτικής μονοκύλινδρης Ιταλίδας. Ο Holden έχασε τη ζωή του την επόμενη χρονιά στο Isle of Man κατά τη διάρκεια ελεύθερων δοκιμαστικών, με Ducati 916.