DCR-017: Η παγκόσμια καριέρα της ελληνικής custom

Η φήμη της έχει ξεφύγει τον έλεγχο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/5/2018

Οι εξελίξεις με την DCR-017 “The Brain Eraser” που τελευταία φορά το ελληνικό κοινό την είδε στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας, στο περίπτερο του MOTO, έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο της DNA High Performance Filters, που πλέον αναγκάζεται να αρνείται την παρουσία της σε Εκθέσεις και Σαλόνια γιατί δεν προλαβαίνει να ανταποκριθεί! Η DNA την κατασκεύασε για να τραβήξει τα βλέμματα του κόσμου στην EICMA και πιο συγκεκριμένα στο φίλτρο που κατασκευάζει, αλλά το αποτέλεσμα ήταν η DCR-017 να αποκτήσει την δική της οντότητα και να ξεφύγει από τα πλαίσια ενός εκθέματος!

Φυσικά αυτό δεν έγινε τυχαία, όπως έχουμε γράψει στο MOTO, καθώς ο Ντίνος και ο Μάριος Νικολαΐδης θέλησαν να μην είναι ένα στατικό έκθεμα, αλλά μία πλήρως λειτουργική μοτοσυκλέτα και μάλιστα με επιδόσεις αντίστοιχες με superbike δυναμομετρώντας την με περισσότερα από 186 άλογα στον τροχό, την στιγμή που μετά βίας ζυγίζει 162 κιλά! Στην EICMA η DCR ξεπέρασε τις προσδοκίες, κι εκτός από την μεγάλη προσέλευση του κόσμου ήταν τα στελέχη των εταιριών που δεν σταματούσαν να το επισκέπτονται για να το δουν από κοντά. Όλη αυτή η πορεία είναι λίγο – πολύ γνωστή βέβαια σε εσάς τους αναγνώστες του MOTO, δείχνει όμως πως δεν ήρθε ούτε τυχαία, ούτε ξαφνικά, το στάδιο που τώρα βρίσκεται η DCR…

Η πορεία της DCR-017 μετά την πρώτη της εμφάνιση στο MOTO

Ταξιδεύοντας τις επόμενες ημέρες για το “Bike Shed” την τόσο σημαντική έκθεση custom από όλο τον κόσμο που λειτουργεί σαν μία κανονική Art Gallery επιλέγοντας αυστηρά τις μοτοσυκλέτες που θα εκτεθούν, η DCR θα εμφανιστεί ξανά στην Αγγλία καθώς όχι μόνο απέκτησε μία τέτοια πρόσκληση, αλλά εμφανίζεται και στο promo video! Οι δημιουργοί μίας από τις πιο σημαντικές εκθέσεις δεν την επέλεξαν τυχαία, όπως φυσικά δεν είναι τυχαίο που έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του Wheels & Waves! Στο βαρυφορτωμένο πρόγραμμα της DCR γυρνώντας από έκθεση σε έκθεση όλη την Ευρώπη, αρχίζουν να δημιουργούνται διπλοκρατήσεις:

Το Wheels & Waves ξεκίνησε ως μία συγκέντρωση στην παραλία του Biarritz, κι έχει γίνει το πιο σημαντικό γεγονός στην Ευρώπη για τις custom μοτοσυκλέτες. Συγκεντρώνει τόσο κόσμο που τα τελευταία χρόνια υποστηρίζεται επίσημα από τους μεγάλους κατασκευαστές, που επενδύουν με σημαντικό κόστος ενοικίου την παρουσία τους στις στρατιωτικές τέντες, με μόνη επιγραφή μία ξύλινη ταμπέλα. Κι όμως, η DNA High Performance Filters πήρε την πρόσκληση για να βρεθεί ανάμεσά τους με την DCR! Μία σημαντική πρόσκληση που θα πρέπει να αρνηθεί καθώς δεν φτάνουν οι μέρες…

Διοργανώσεις όπως το «Sultans of Sprint» ή το «WILDAYS» έχουν ζητήσει επίσης από το DCR να συμμετάσχει, φτάνοντας στο σημείο να αναδιαμορφώσουν τις κατηγορίες τους, ώστε να ταιριάζουν οι προδιαγραφές. Η DNA βλέποντας την δυναμική του DCR αλλά και τις προοπτικές που ανοίγονται, συνεχίζει να κάνει μικρά και επιλεκτικά βήματα μην αφήνοντας τις εξελίξεις να λειτουργήσουν ως χιονοστιβάδα. Κι αυτό γιατί η δουλειά τους είναι να κατασκευάζουν τα καλύτερα φίλτρα του κόσμου κι όχι να καστομάρουν μοτοσυκλέτες, οπότε η περιοδεία του DCR θα πρέπει να μπει στον πάγο μετά και την συμμετοχή στο “Bike Shed” ώστε να προχωρήσουν για το επόμενο βήμα και την EICMA που έρχεται, στον ελάχιστο χρόνο που διαθέτουν.

το "wildays" είναι ταυτόχρονα αγώνας - έκθεση και σόου custom μοτοσυκλετών...

 

Στην Ελλάδα η DCR-017, όπως είδαμε και στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας, χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης, αν και μερικά δημοσιεύματα στον γενικό τύπο έχουν μπερδέψει τον κόσμο. Βλέπετε στην υπόλοιπη Ευρώπη το πολιτικό ρεπορτάζ –για παράδειγμα- το αναλαμβάνουν άνθρωποι που γνωρίζουν από πολιτικές επιστήμες, και για μοτοσυκλέτες γράφουν όσοι έχουν αρκετή εμπειρία από μοτοσυκλέτες. Στην χώρα μας όλοι είναι ειδικοί σε όλα, κι αυτό συμβαίνει γιατί ο κόσμος ενημερώνεται από επικεφαλίδες, δεν μπαίνει στον κόπο να διαβάσει εκατό λέξεις παραπάνω, κι έτσι οι ειδικοί δεν ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Ένα δημοσίευμα λοιπόν σε site γενικού ενδιαφέροντος έκανε λόγο για την «πρώτη ελληνική μοτοσυκλέτα» με πολλούς χρήστες του διαδικτύου να εστιάζουν ακριβώς εκεί: «Γιατί λέτε ότι είναι ελληνική μοτοσυκλέτα, αν έχετε φτιάξει απλά ένα ρεζερβουάρ» θα πει ο αδαής και με τα social media να υπερτονίζουν την μειοψηφία, ο λόγος του - δυστυχώς - ακούγεται. Καταρχήν η DNA δεν λέει τίποτα, ιδιαίτερα στην Ελλάδα και τους Έλληνες που αγαπά ιδιαίτερα - για αυτό και παραμένει εδώ - αλλά οι συζητήσεις και οι αποδείξεις εξαντλούν τον ελάχιστο χρόνο τους. Στον υπόλοιπο κόσμο η αποδοχή των φίλτρων της εταιρίας είναι καθολική, δεν χρειάζεται να εξηγήσει το παραμικρό, όπως αντίστοιχα έγινε και με το DCR, που επίσης δεν χρειάστηκε να μπει σε εξηγήσεις παρά μονάχα να το εμφανίσει. Διότι είναι ηλίου φαεινότερον πόσο δουλειά και κατασκευαστική δεινότητα, συγκεντρώνει επάνω του. Ο αδαής θα σταματήσει στον τίτλο ενός δημοσιεύματος και μάλιστα αντί να στραφεί εναντίον εκείνου που έγραψε το δημοσίευμα, θα σχολιάσει το ίδιο το DCR… Αυτή είναι η κατάσταση βέβαια στην χώρα μας, δημοσιογραφία τίτλων για ανθρώπους που μένουν στους τίτλους: Φτάνοντας ως εδώ ανήκετε σε μία μειοψηφία, στην μειοψηφία που επιλέγει να ενημερώνεται σωστά, πράγμα που με την σειρά του κάνει υπερήφανους εμάς που είσαστε μαζί μας!

διαρκείς συνωστισμός γύρω από το DCR-017 στο περίπτερο του MOTO

 

Θυμηθείτε: DNA DCR-017: Ο γενετικός κώδικας της τέχνης

Η DCR είναι μία ξεχωριστή ελληνική custom, που διαπρέπει στο εξωτερικό εξαιτίας της μοναδικής κατασκευής της και των λύσεων που ενσωματώνει, τοποθετώντας την χώρα μας σε ένα χάρτη που έχει ελάχιστες κουκκίδες - πράγμα που έχει τεράστια αξία για όλους όσους κατασκευάζουν custom μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα, κι όχι μόνο για την DNA High Performance Filters!

Με βάση αυτή την συνεισφορά, οι διοργανωτές του TEDxLesvos  προσκάλεσαν τόσο τον Μάριο Νικολαΐδη όσο και τον Ντίνο Νικολαΐδη για να μιλήσουν στο μεγάλο συνέδριο για την δημιουργία της DCR-017 και τον τρόπο που επηρέασε τα πράγματα. Η ομιλία τους θα έχει τίτλο: "Daring" - "Τολμώντας" σε μία σπάνια στιγμή που οι ομιλητές θα είναι δύο, σπάζοντας άλλο ένα στερεότυπο...

Το νέο επίτευγμα της DCR, η εμφάνιση στο γεμάτο αποκλειστικότητες “Bike Shed” στο Λονδίνο είναι λοιπόν η κορυφή του παγόβουνου. Αμέσως μετά θα επιστρέψει στην Ελλάδα, σταματώντας τις περιοδείες, παρά την ζήτηση που έχει: Η DNA χρειάζεται να επικεντρώσει τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, στο επόμενο μεγάλο project…

Στιγμές από την "γέννησή" της: Ελληνική custom “EXOTICA” μοτοσυκλέτα - by DNA! Η φωτεινή πλευρά της χώρας…

 

Η DCR-017 έχει custom Akrapovic προσφορά από τον ίδιο τον κ.Akrapovic - που όταν ανέβηκε η φωτογραφία στον επίσημο λογαριασμό της Akrapovic ο κόσμος την αντάμειψε με τεράστια αλληλεπίδραση...

 

Just like the rest of the bike, #Akrapovic for DCR-017 had to be bold, unique and utterly breathtaking! _ _ _ _ Emission notice: http://emission.akrapovic.com

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Akrapovič Exhaust System (@akrapovic) στις

 

H DCR-017 και οι άνθρωποι της DNA High Performance Filters στην EICMA, τον Νοέμβριο του '17 όπου αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά στο κοινό:  

 

Nordkapp 2017 – Αυθεντικό τοπίο Βορρά!

Μία επική μέρα!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/6/2017

Οι σαράντα Africa Twin λούστηκαν εχθές με ήλιο, έστω και λίγο, έστω και με το κρύο να παραμένει τσουχτερό. Από τις εναλλαγές τοπίου της πρώτης μέρας, στον Δρόμο του Ατλαντικού την δεύτερη, εχθές –τρίτη μέρα οδήγησης- άρχισαν να πλησιάζουν την οριοθετημένη γραμμή που αλλάζει το τοπίο με πυκνά δάση, ηλιόλουστα ξέφωτα και διάσπαρτα Νορβηγικά σπίτια. Φτιαγμένα για να ξεχωρίζουν μέσα στην φύση, τα σπίτια των Νορβηγών που διακόπτουν την χρωματική παλέτα του σκληρού τοπίου, αποτελούν από μόνα τους ένα αξιοθέατο που με την πολυχρωμία του δεν γίνεται ποτέ μονότονο!

 

Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος χαρακτήρισε την χθεσινή μέρα –απλά- επική, καταφέρνοντας να ξεπεράσει την πρώτη αλλά και την δεύτερη! Η αρχή του ταξιδιού είναι πάντα αντιμετωπίζεται με ένα δέος, όσο αντικρύζεις ένα καινούριο μέρος τελείως διαφορετικό από όλα όσα έχεις δει στο παρελθόν. Πόσο μάλιστα όταν πρέπει να αντιμετωπίσεις ομίχλη με χιόνι στην μία άκρη ενός τούνελ και αέρα με βροχή στην άλλη! Η δεύτερη μέρα περιλάμβανε πολύ.. θάλασσα: Με τρεις βόλτες σε φέριμποτ, και στην μέση της ημέρας την διάσχιση του Δρόμου του Ατλαντικού, εύκολα μπορούσε να ξεχωρίσει από το δέος της πρώτης. Ωστόσο η τρίτη μέρα είχε το ξεχωριστό στοιχείο του ήλιου, και υποψιάζομαι πως είναι ένας από τους λόγους που ο Πυρπασόπουλος ήταν τόσο ευδιάθετος. Πρώτη μέρα που θα ένιωθε τα δάχτυλα των χεριών του, πρώτη μέρα που δεν θα μούλιαζε στην σέλα, αν και ο ήλιος στο Βορρά μπορεί εύκολα να σε κάψει μέσα από την ζελατίνα του κράνους όταν είσαι όλη την μέρα στον δρόμο και η ζελατίνα διάφανη… ακριβώς δηλαδή όπως έγινε και με τον Γιώργο!

 

 

Χθες λοιπόν αναχώρησαν στις 08:00 το πρωί και γρήγορα έκαναν την πρώτη τους στάση για να ανέβουν στο μοναδικό φέριμποτ που θα χρησιμοποιούσαν για την ημέρα, μία διαδρομή 25 λεπτών ανάμεσα σε κάθετα πρασινισμένα βράχια, λίγο έξω από το Trondheim. Αμέσως πήραν την βορινή κατεύθυνση, αφήνοντας την διαδρομή που βρέχεται από τον ωκεανό προχωρώντας ψηλότερα μέσα από την πυκνή φύση. Το στοιχείο του νερού όμως ήταν και πάλι κυρίαρχο. Εκατοντάδες λίμνες που καθρεφτίζουν τις αμέτρητες κορυφές των βουνών, μία ευκαιρία για καινούριο πίνακα ζωγραφικής, πίσω από κάθε στροφή! Σύμφωνα με τον Γιώργο δεν είναι καθόλου δύσκολο να αντιληφθείς γιατί ξεπήδησαν οι μύθοι για τα troll, τους νάνους, τις σπηλιές και όλα τα υπέροχα πλάσματα και τοπία, περιγράφονται στην ευρύτατη σκανδιναβική μυθολογία. Απλά μπορείς να φανταστείς το ίδιο τοπίο, ντυμένο στα λευκά και καλυμμένο με ένα παχύ στρώμα σκοταδιού που κρατάει μήνες…

 

Ο δρόμος δεν είναι ποτέ ενιαίος, είτε θα διακόπτεται από κάποιο πορθμείο και θα αναγκάζεσαι να ανέβεις σε φέριμποτ για να συνεχίσεις, είτε θα περνάς τούνελ και γέφυρες. Και τα τούνελ εκμεταλλεύονται το σκληρό πέτρωμα αποτελώντας κανονικές τρύπες στο βουνό, χωρίς να χρειάζεται τοίχωμα. Ευκολότερη η κατασκευής τους συγκριτικά με τα δικά μας τούνελ, στενότερα αφού εξυπηρετούν λίγη κίνηση, αλλά αμέτρητα σε πλήθος. Σε έναν αραιοκατοικημένο τόπο όπως η Νορβηγία, είναι εύκολο να σταματήσεις στη μέση ενός τούνελ, να σβήσεις την Africa και απλά να χαρείς την ηρεμία που σου προσφέρει η μόνωση χιλιάδων τόνων βράχων…

Η ημέρα εχθές έκλεισε μετά από 470 χιλιόμετρα φτάνοντας στο Bronnoysund το οποίο έχει μία παράξενη προφορά από τους ντόπιους που φορώντας κράνος μπορεί να το ακούσεις και σαν τελείως διαφορετικό όνομα. Σήμερα θα επιστρέψουν στη διαδρομή που αντικρύζει συνέχεια τον Βόρειο Ατλαντικό και φυσικά θα ανεβοκατεβαίνουν σε φέριμποτ, μέχρι να φτάσουν ακόμα πιο βόρεια που το τοπίο αλλάζει και πάλι!

 

"ζωντανή" η μυθολογία και διάσπαρτη εκατέρωθεν του δρόμου, αποτελεί αξιοθέατο για όλους τους τουρίστες - με τους οποίους ο Πυρπασόπουλος γίνεται αμέσως φίλος...