Ολλανδία και Κύπρος: Οι χώρες της ΕΕ με τα μικρότερα όρια ταχύτητας

Ψηφίστηκε το όριο στην Ολλανδία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/12/2019

Παγιώθηκε η αλλαγή του κατώτερου ορίου ταχύτητας στην Ολλανδία στα μόλις 100 km/h κι έτσι πλέον συναντά την Κύπρο στην πρώτη θέση της λίστας με τα πιο χαμηλά όρια ταχύτητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για ένα μέτρο που ο πρωθυπουργός της χώρας, Mark Rutte, είχε προαναγγείλει μερικές εβδομάδες πριν με πιθανή ημερομηνία έναρξης τον Ιανουάριο του 2020. Το νέο τώρα είναι πως πλέον το μέτρο αυτό οριστικοποιήθηκε και με επίσημη ανακοίνωση από την υπουργό Μεταφορών της Ολλανδίας Cora van Nieuwenhuizen, θα ισχύσει στις 16 Μαρτίου του 2020.

Τέσσερις ημέρες πριν, θα ξεκινήσει η αντικατάσταση όλης της σήμανσης στην χώρα – η οποία ναι, θα ολοκληρωθεί εντός 4ημέρου καθώς έτσι γίνεται στα οργανωμένα κράτη. Μόνο επίσης στην Ολλανδία υπήρχε περίπτωση να γίνει μία τέτοια αναπροσαρμογή, δίπλα σε γείτονες που δεν έχουν όριο στους αυτοκινητόδρομους, και σύνορα θεωρητικά και μόνο που τα περνάς χωρίς να σταματήσεις πουθενά με μόνη ένδειξη μία ταμπέλα. Την μία στιγμή λοιπόν οδηγείς χωρίς όριο, την επόμενη περιορίζεσαι στα 100km/h - κι αυτό στην Ολλανδία έγινε και πέρασε για πολύ συγκεκριμένους λόγους.

Το βράδυ βέβαια το όριο ανεβαίνει ξανά στα 130Km/h, όμως τις υπόλοιπες ώρες παραμένει το χαμηλό όριο των 100Km/h.

Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι πως η EE πρότεινε και στην Ελλάδα να γίνει το ίδιο… Ευτυχώς μείναμε στην πρόταση. Η περίπτωση της Ολλανδίας είναι ιδιαίτερη και συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι, τόσο για να φτάσουμε στο σημείο να συζητηθεί το μέτρο αυτό, όσο και για να εφαρμοστεί.

Η χώρα έχει υποστεί μία κρίση στον κατασκευαστικό κλάδο καθώς εκατοντάδες μεγάλα έργα τα οποία έχουν εξασφαλίσει την χρηματοδότηση, αδυνατούν να εκτελεστούν εξαιτίας της υπέρβασης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η Ολλανδία έχει το πλέον πολυσύχναστο λιμάνι του κόσμου, αποτελεί τον ομφαλό του εμπορίου ολόκληρου του πλανήτη αυτή την στιγμή και τα εκατοντάδες χιλιάδες κοντέινερ που ξεφορτώνονται σε εβδομαδιαία βάση, έρχονται με ένα συγκεκριμένο ενεργειακό αποτύπωμα. Τα τεράστια πλοία εκλύουν επίσης μεγάλες ποσότητες NOx και όλα αυτά πριν τα φορτηγά αναλάβουν την μεταφορά των εμπορευμάτων προς τα ενδότερα της Ευρώπης. Τα φορτηγά είναι το επόμενο μεγάλο βήμα προς την εξάπλωση των εκπομπών αερίων, πριν φτάσουμε στον γεωργικό τομέα που επίσης η Ολλανδία κατέχει ηγετική θέση.

Ως ο λαός που έχει εξελίξει την τεχνολογία αναπροσαρμογής της επιφάνειας της Γης σε πρωτόγονα επίπεδα για την ανθρωπότητα, οι Ολλανδοί μεγαλώνουν και με τα έργα τους το ενεργειακό τους αποτύπωμα - Έχει μετρηθεί ακριβώς η επίπτωση στην Γη, των έργων επιχωμάτωσης και επέκτασης εδάφους που έχουν πραγματοποιήσει όχι μόνο στις Κάτω Χώρες, αλλά και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οπουδήποτε στον κόσμο τους έχουν ζητήσει να κατασκευάσουν τεχνητά νησιά, ως οι πλέον ειδικοί να κρατούν την θάλασσα μακριά τους. Η ύπαρξη της χώρας τους οφείλεται σε αυτή την αποτελεσματικότητα.

Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, οι δρόμοι στην Ολλανδία είναι εξαιρετικά βαρετοί και το πάθος των κατοίκων για οδήγηση από τα πλέον χαμηλά στην Ευρωζώνη. Αυτό διαφαίνεται με κάθε ταξίδι στην χώρα και το λέμε βάση εμπειρίας. Οι Ολλανδοί χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς και το ποδήλατο κατά κόρον στην επίπεδη, δίχως πολλές ανηφόρες χώρα τους.

Στα κέντρα των πόλεων και των πιο μικρών ακόμη, το παρκάρισμα είναι κάτι που διώκεται με εξαιρετική ευλάβεια την ίδια στιγμή που τα μικρά σκούτερ, και τα θερμικά όχι μόνο τα ηλεκτρικά, μπορούν να παρκάρουν στις πλατείες. Το αποτέλεσμα είναι το αυτοκίνητο να βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα, όπως και οι μεγάλες αποστάσεις.

Η κυβέρνηση λοιπόν έχει ένα τεράστιο πρόβλημα, μιας και στις χώρες που φορτώνονται τα εμπορεύματα, όπως η Κίνα, δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος για τα καυσαέρια των πλοίων ή δεν λογαριάζουν το ενεργειακό αποτύπωμα, με τον ίδιο τρόπο που γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από εκεί ο περιορισμός των ρύπων είναι δύσκολος. Στον γεωργικό τομέα κάθε αλλαγή βρίσκει αντιμέτωπους τους αγρότες, αλλά και απευθείας μεταμορφώνεται σε αύξηση τιμών και στα προϊόντα – η πρώτη μετοχή του κόσμου και το χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως το ξέρουμε φτιάχτηκε για, και στηρίχτηκε στις… τουλίπες(!).

Οπότε ένα μέτρο περιορισμού της ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους, πρώτα δεν βρίσκει κανέναν με διάθεση να διαδηλώσει εναντίον και ταυτόχρονα στέλνει το μήνυμα στους γεωργούς και στην ευρωπαϊκή ένωση, πως αντιμετωπίζεται με σκληρότητα το πρόβλημα των εκπομπών ρύπων. Για αυτούς τους λόγους η Ολλανδία άλλαξε πλέον το όριο ταχύτητας.

Το πρόβλημα είναι πως όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για την κοινωνία της εποχής μας και την υπερπληθώρα πληροφορίας, με τον κόσμο να επικεντρώνεται σε τίτλους αντί για άρθρα. Κι όπως διαβάζει το κοινό, έτσι εισηγείται και ο νομοθέτης - το έχουμε δει να συμβαίνει ολοένα και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Γιατί το λέμε αυτό; Διότι το παράδειγμα της Ολλανδίας είναι πολύ συγκεκριμένο και σε καμία περίπτωση δεν ενδείκνυται για γενίκευση, κι όμως. Ήδη χρησιμοποιείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι μείωση του ορίου ταχύτητας, κάνει και τα ηλεκτρικά οχήματα πιο ελκυστικά…

Όσο για την περίπτωση της Κύπρου, την αναφέρουμε γιατί ξεχνάνε τώρα οι υπόλοιποι με το θέμα της Ολλανδίας πως ανώτατο όριο ταχύτητας στα 100 υπάρχει ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία η Κύπρος αποτελεί Κράτος Μέλος από την 1η Μαΐου 2004. Εκεί όμως υπάρχει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό, το ανώτατο όριο ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους μπορεί να είναι 100 ΧΑΩ αλλά υπάρχει υψηλό κατώτατο που είναι στα 65 ΧΑΩ και τηρείται! Αυτό κάνει όλη την διαφορά, διότι εδώ δεν τηρούνται τα κατώτατα όρια, κι αυτό – το να υπάρχουν μεγάλες διαφορές, είναι χειρότερο.

Η BMW και η φούσκα στο Μόναχο

Πώς η αγορά ακινήτων επηρεάζει την τιμολογιακή πολιτική
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/2/2020

Η BMW αντιμετωπίζει ένα πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα, όταν πραγματοποιεί μία έρευνα για μείωση κόστους: Πέφτει πάνω στον σκόπελο της φούσκας ακινήτων του Μονάχου! Μπορεί το εργοστάσιο της BMW Motorrad να βρίσκεται στο Βερολίνο κατασκευάζοντας εκεί όλες τις μοτοσυκλέτες πλην λίγων περιπτώσεων, ωστόσο είναι το Μόναχο αυτό που δημιουργεί το τεράστιο πρόβλημα.

Στην προσπάθειά της να προσελκύσει νέους εργαζομένους, αλλά και να κρατήσει τους υπάρχοντες, η BMW Motorrad έρχεται αντιμέτωπη με την βίαιη αναπροσαρμογή προς τα πάνω των ενοικίων, και των τιμών πώλησης. Είναι χαρακτηριστικό πως στο Μόναχο η μέση τιμή τετραγωνικού σκαρφάλωσε ήδη πάνω από τα €8,000 όταν η μέση τιμή για την Γερμανία το 2019 ήταν στα €2,993!

Έκθεση της UBS θεωρεί την αγορά ακινήτων του Μονάχου την μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική φούσκα της Ευρώπης, την ίδια στιγμή που ο Γερμανός οικονομικός αναλυτής κ. Torsten Slok, θεωρεί τα ακίνητα στην Γερμανία συνολικά ως έναν από τους κορυφαίους κινδύνους για την παγκόσμια οικονομία. Η μόνη αντίστοιχη περίπτωση που πλησιάζει σε επικινδυνότητα το Μόναχο, είναι η αγορά ακινήτων του Χονγκ Κονγκ.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που μας έδωσε άνθρωπος που εργάζεται στην BMW Motorrad στο Μόναχο για την δυσκολία εύρεσης στέγης. Ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν βρει ένα παράθυρο στην αυστηρή νομοθεσία περί ελεύθερων χώρων οικοπέδων και χτίζουν διώροφα σπίτια στην θέση των γκαράζ, με εμβαδό πλάκας έως σαράντα τετραγωνικών. Για αυτά τα «σπίτια στην αυλή» που το ταβάνι είναι λίγο χαμηλότερα και έχουν εμβαδό έως 80 τετραγωνικά αλλά σε δύο ορόφους, η τιμή έχει φτάσει και τα €750.000 από το μισό εκατομμύριο πριν λίγα χρόνια.

Ένα διαμέρισμα τεσσάρων χώρων στο Lehel έχει αυτή την στιγμή λίγο πιο κάτω από 4 εκατομμύρια Ευρώ ενώ ένα σπίτι σε προάστιο λίγο πιο έξω από το Μόναχο με πέντε χώρους ξεκινά στα 5 εκατομμύρια.

Οι νέες πολυκατοικίες που χτίζονται αυτή την στιγμή δεν λύνουν το πρόβλημα καθώς είναι σταγόνα στον ωκεανό, με τιμές διαμερισμάτων που ξεκινούν κοντά στα δύο εκατομμύρια.

Το Μόναχο έχει προσελκύσει πολύ κόσμο τα τελευταία χρόνια με ετήσιο ρυθμό αύξησης πλυθυσμού στο 6% και σταθερή άνοδο τιμών τα τελευταία 15 χρόνια.

Βασική αιτία που συμβαίνει αυτό, είναι οι μεγάλες εταιρίες που προσλαμβάνουν συνέχεια κόσμο. BMW, Siemens και Allianz είναι μονάχα μερικοί από τους μεγάλους εργοδότες…

Όταν λοιπόν η BMW Motorrad μετακόμισε στις προηγούμενες εγκαταστάσεις της F1 στο Μόναχο στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, το πρόβλημα υπήρχε ήδη… Απλά δεν ήταν τόσο μεγάλο.

Πληρώνοντας μισθούς λίγο πιο πάνω από άλλες Ευρωπαϊκές εταιρείες, η BMW Motorrad έχει και πάλι εργαζομένους που αδυνατούν να βρουν το δικό τους σπίτι, ή βαραίνουν από πολύ υψηλό δανεισμό.

Το ζήτημα είναι πως όσο αυξάνει το κόστος της εργατοώρας, τόσο αυξάνει και το κόστος των μοτοσυκλετών που σχεδιάζει το R&D…

Το πρόβλημα αυτό το έχουν πολλές εταιρείες τεχνολογίας χρόνια τώρα, μιας και αυτές είναι που μεγαλώνουν απότομα, και στην πορεία έχουν βρει μία σειρά από λύσεις…

Ωστόσο υπάρχει και κοντινότερο παράδειγμα, ένας άλλος κατασκευαστής έχει ήδη βρει την καλύτερη λύση και την έχει βάλει σε εφαρμογή, όπως θα δούμε σε επόμενο άρθρο…

 

Ετικέτες