MotoGP: Οδοιπορικό στο MOTUL TT ASSEN!

Η εμπειρία της χρονιάς...Από μέσα!
5/7/2018

Για ακόμη μια χρόνια η Motul μας έδωσε την ευκαιρία να μοιραστούμε την εμπειρία ενός MotoGP αγώνα με έναν τυχερό αναγνώστη, κι αυτή τη φορά στην Ολλανδία, όπου θα λάμβανε μέρος ένας από τους καλύτερους αγώνες της σεζόν!

Ο Γιώργος Λουβερδής ήταν ο μεγάλος τυχερός του διαγωνισμού, κι όπως περιγράφει και ο ίδιος, αρκετά δύσπιστος στο πρώτο τηλεφώνημα για το αν είναι αλήθεια ή κάποιος του κάνει πλάκα. Στην πράξη ο Γιώργος ήταν εκείνος που κατάλαβε γρηγορότερα από κάθε άλλο πιο πριν στην θέση του, πως είχε πράγματι κερδίσει:

Μεγάλος Διαγωνισμός MOTO & MOTUL: Ταξίδι στο MotoGP του Assen 2018!

Πάντα περιμένουμε κάποιο βαθμό δυσπιστίας, κι ας έχει το MOTO πραγματοποιήσει εκατοντάδες διαγωνισμούς ενώ είμαστε πλέον στην 5η συνεχή χρονιά που μαζί με την MOTUL στέλνουμε έναν τυχερό στα MotoGP! Ο αναγνώστης και φίλος -πλέον- Γιώργος, προστέθηκε στην μακρά λίστα όλων εκείνων που ξέρουν πραγματικά πώς λειτουργεί το MOTO από μέσα, και μάλιστα με τρόπο που θα του μείνει αξέχαστος: Κερδίζοντας έναν εκπληκτικό δώρο, ταξιδεύοντας στον καλύτερο αγώνα!

Ο καιρός στην Ολλανδία ήταν εξαιρετικός για τα δεδομένα της χώρας, ιδιαίτερα από την στιγμή που τα προηγούμενα χρόνια είχε παίξει δραματικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τις δύο κόκκινες σημαίες το ’16 και την νίκη του Miller στο βρεγμένο. Η εκπληκτική λιακάδα που πετύχαμε όμως θύμιζε έντονα άνοιξη στην Ελλάδα, και την οικεία αυτή αίσθηση ενδυνάμωνε η εξαιρετική φιλοξενία της Μotul καθώς και οι υπόλοιποι Έλληνες προσκεκλημένοι, που μαζί με την πρόγευση από τα δοκιμαστικά του Σαββάτου συνηγορούσαν στο ότι θα ζήσουμε μια μοναδική εμπειρία! Και η εξέλιξη δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη, καθώς είχαμε την τύχη να είμαστε παρόντες σε έναν  συγκλονιστικό αγώνα από αυτούς που διαφημίζουν το άθλημα, γεμίζουν με εναλλαγές συναισθημάτων τους θεατές και γίνονται σημείο αναφοράς!

Βέβαια το ρεπορτάζ του αγώνα που πλέον έχει καταγράφει στην ιστορία ως ένας από τους πλέον θεαματικούς και αμφίρροπους στη διάρκεια των ετών, σας τον μεταφέραμε άμεσα στο motomag.gr

MotoGP-Assen Ολλανδία: Ιστορικός αγώνας με κιλά θεάματος! Marquez σε δύσκολη νίκη

Ωστόσο η παρακολούθηση του αγώνα, ακόμα κι αυτού του επιπέδου που σε αφήνει γεμάτο συναισθήματα μόλις πέσει η καρό σημαία, αποτελεί μια μόνο παράμετρο σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που απλώνεται σε μέρες και σε πράγματα που αξίζει κανείς να δει και να ζήσει.

Από την πρώτη στιγμή που φτάνει κανείς στον περιβάλλοντα χώρο της πίστας γεμίζει από εικόνες που χαράσσονται βαθιά στη μνήμη από έκπληξη αλλά καμία φορά κι απογοήτευση, αν μπει στην διαδικασία να συγκρίνει το επίπεδο με την ελληνική σκληρή πραγματικότητα.

Τα πάντα είναι μία γιορτή της μοτοσυκλέτας και συμβαίνουν πολλά και διαφορετικά ταυτόχρονα, εκδηλώσεις και δρώμενα κάτω από τις κερκίδες, μουσικές, ήχοι από εξατμίσεις αλλά και οι ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κόσμου συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό. Και φυσικά το κίτρινο πλήθος: Συγκλονιστική στιγμή η αντίδραση των οπαδών του, όταν ο Rossi πέρασε στην πρώτη θέση, η λατρεία του κοινού για το γιατρό είναι απερίγραπτη.    

Εμείς είχαμε την τύχη να έχουμε στον καρπό μας το μαγικό βραχιολάκι των vip  προσκεκλημένων της ΜΟTUL και χάρη σε αυτό να περάσουμε δυο ολόκληρες μέρες στη σουίτα  της MOTUL, να περπατήσουμε μέσα στα paddocks να ζήσουμε από κοντά την ένταση των ομάδων αλλά και να επισκεφτούμε το box της Monster Yamaha Tech3.

H MOTUL έχει προσέξει ιδιαίτερα τις μεταγραφές της

Η σουίτα της ΜΟTUL που είναι και κεντρικός χορηγός στην πίστα του ΑSSEN βρίσκεται σε ένα από τα καλυτέρα σημεία καθώς κοιτά την αρχή της ευθείας, αλλά διαγώνια προς το εσάκι, εκεί που έγιναν μερικά από τα εντυπωσιακότερα περάσματα, που ο συγκεκριμένος αγώνας μας χάρισε πλουσιοπάροχα, κόβοντάς μας την ανάσα κάθε στιγμή! Από τις οθόνες βλέπαμε την ροή του αγώνα, και περιμέναμε την στιγμή που το γκρουπ των πρώτων θα ξαναπερνούσε από το φοβερό εσάκι, με τον Rossi να χαρίζει αλλεπάλληλα στιγμιότυπα!

Παρακολουθώντας έναν αγώνα MotoGP από κοντά, είναι αυτή η κλιμάκωση που ζεις μέχρι τον αγώνα της Κυριακής, που σε κάνει να νιώσεις σε όλο της το μεγαλείο, την μαγεία των MotoGP. Και η MOTUL φρόντισε για τον αναγνώστη μας να το ζήσει αυτό σε υπερθετικό βαθμό: Το απόγευμα του Σαββάτου μετά το τέλος των χρονομετρημένων ανάμεσα μας βρεθήκαν οι αναβάτες της Monster Yamaha Tech 3, ο Johann ZARCO και ο Hafizh SYAHRIN, καθώς και της Suzuki Ecstar, ο Alex RINS ( που την επόμενη μέρα ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του αγώνα ) και ο Antrea IANNONE! Υπέγραψαν καπέλα και αυτόγραφα, φωτογραφήθηκαν και συνομίλησαν με όλους, αποδεικνύοντας πως έχουν τεράστια υπομονή και φοβερό επαγγελματισμό, μέσα στην ένταση των δοκιμών και της παραμονής του αγώνα.

Ας δούμε όμως πώς έζησε όλη αυτή την μαγεία, με την δική του μαρτυρία, ο Γιώργος Λουβερδής, νικητής του διαγωνισμού:

Μια ανεπανάληπτη και ανέλπιστη εμπειρία.....…. του Γιώργου Λουβερδή

Ήταν μια ζεστή απογευματινή μέρα του Μαΐου, όπου κάθομαι αραχτός στο καναπέ και scroll-αρω στο facebook και πετυχαίνω ένα διαγωνισμό του περιοδικού MOTO, o οποίος έστελνε ΕΝΑ ΤΥΧΕΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ στο MOTOGP του ASSEN, το διήμερο 29/06/18 - 01/07/18,

Ξέρετε πως πάνε αυτά, βάζεις τα στοιχεία σου, σκέφτεσαι πως είναι ανώφελο «μήπως κληρωθεί ο ξάδελφος κανενός συντάκτη;». Παρόλες τις αρχικές μου σκέψεις, σκέφτηκα ότι δεν χάνω και τίποτα, απλή η διαδικασία (1-2 λεπτά), οπότε και δήλωσα συμμετοχή….

Αρκετές μέρες μετά και έχοντας ξεχάσει την ίδια μου την συμμετοχή, μια ωραία πρωία στις 23-05-2018, χτυπά το κινητό μου και αφού με ρωτάει ο συνομιλητής μου τα στοιχεία μου, μου συστήνεται ως Θάνος Φελούκας από το περιοδικό MOTO… και ξεκίνα το happy story…

H πρώτη μου αντίδραση ήταν τουλάχιστον παθητική, μιας και σκέφτηκα όση ώρα μου μίλαγε ο «Θάνος» πως κάποιος γνωστός μου με δουλεύει και προσπαθούσα ταυτόχρονα, να σκεφτώ σε ποιόν φίλο από την παρέα είχα αναφέρει την συμμετοχή μου. Η πραγματικότητα ήταν ότι δεν το είχα πει σε κανένα! Εν τέλει δεν άντεξα και του λέω … «βρε μου κάνεις πλάκα…?», «όχι» μου απαντάει γελώντας, «κάτσε να σου στείλω αίτημα φιλίας στο FB να δεις το προφίλ μου» συμπληρώνει….

Εν τέλει αφού πείστηκα σαν τον άπιστο Θώμα, ο Θάνος με ρωτάει «σε ενδιαφέρει το ταξίδι?» και ότι «πρέπει να δώσω μια απάντηση εδώ και τώρα», … του απαντάω: «ρε φίλε μας κοροϊδεύεις φυσικά και ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ» χωρίς δεύτερη σκέψη. Το κλείνουμε γελώντας και μου αναφέρει πως θα με καλέσουν από την ΜΟΤUL GREECE για τα διαδικαστικά των εισιτηρίων, του προγράμματος κλπ….

ΕΠΛΕΑ ΣΕ ΠΕΛΑΓΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ….

Δεν ήξερα τι να πρωτοσκεφτώ μιας και δεν είχα μέχρι στιγμής πάει σε κανένα MotoGP!

Για όλη την διαδικασία δεν έκανα τίποτα περισσότερο από το να μιλήσω δυο φορές με την MOTUL, που αξίζει να σημειωθεί πως για την εταιρεία το grand prix του ASSEN έχει βαρύνουσα σημασία, μιας και η πίστα φέρει το όνομα της. Για φέτος λοιπόν το 2018, Motul TT Assen 88th Edition - TT Circuit Assen  σου ερχόμαστε!!!!

Η πολυπόθητη μέρα φτάνει…. Παρασκευή πρωί 29-06-2018, έχουμε συνάντηση η ελληνική αποστολή στο Ελ. Βενιζέλος, λίγο νωρίτερα, να γνωριστούμε από κοντά με τον απεσταλμένο του περιοδικού ΜΟΤΟ, τον πολύ κουλ και χαμογελαστό Γιώργο Κριμπένη, Διευθυντή Εμπορικού τμήματος, τον εκπρόσωπο της MOTUL τον εκπληκτικό Θοδωρή Τσέλιο, τον έτερο κωλόφαρδο της κλήρωσης από κλήρωση της ίδιας εταιρείας, και τους υπόλοιπους προσκεκλημένους … Αφού τα λέμε, όλη η ομάδα είναι έτοιμη να πετάξει για το  Άμστερνταμ! Μετά από τρεις ώρες πτήση, μας περιμένει πούλμαν όπου συναντιόμαστε και με άλλες ευρωπαϊκές ομάδες της MOTUL (Κροατική, Γαλλική κλπ) και φεύγουμε για το ξενοδοχείο Fletcher, που βρίσκεται στην καταπράσινη και όμορφη τοποθεσία, στο Paterswolde, λίγο έξω από το Assen.

Φτάνουμε νωρίς το απόγευμα και βολευόμαστε στα δωμάτιά μας μέχρι να έρθει η στιγμή που το βραδάκι θα συναντηθούμε ξανά για δείπνο. Ήπιαμε και τα μπυρακια μας τα ντόπια, γνωριστήκαμε ακόμα καλύτερα, ήμασταν έτοιμοι για την επόμενη μεγάλη μέρα στην πίστα και τα Free Practice 3-4 και τα Qualifying 1 & 2 και των τριών κατηγοριών!

Το συναίσθημα απίστευτο, μοναδικό, οι Ολλανδοί λατρεύουν αυτό τον αγώνα των MotoGP: 120.000 κόσμου, καιρός ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ για τα δεδομένα της εποχής και της χώρας, συνήθως τέτοια εποχή έχει σύντομες βροχές και άστατο καιρό… εμείς κωλόφαρδοι γαρ, λες και κάποιος έχει συνωμοτήσει υπέρ μας, απολαμβάνουμε ελληνικό ήλιο και καιρό 26 βαθμούς κελσίου… Κόσμος πολύς, μικροί μεγάλοι με μπλουζάκια και καπέλα από όλους τους οδηγούς και τις εταιρείες (κυρίως όμως στα χρώματα της Yamaha και του Βαλεντίνο). Περπατάμε εξωτερικά της πίστας και οδεύουμε προς το οργανωμένο VIP χώρο, το hospitality της ΜΟΤUL, πάνω στο γνωστό S-ακι της πίστας πριν την ευθεία και την γραμμή του τερματισμού, μια ανάσα από την είσοδο στην γραμμή των pits, εκεί που θα βλέπαμε επικά προσπεράσματα την επόμενη μέρα! 

Φυσικά έξω από την πίστα έχει πολλά μαγαζιά / περίπτερα με επίσημο εμπόρευμα από όλες τις ομάδες, με μεγάλες ουρές αναμονής για να ψωνίσουν οι οπαδοί και φίλαθλοι των MotoGP.

Έχοντας ήδη εφοδιαστεί από την προηγούμενη μέρα με τα ειδικά VIP καρτελάκια της MOTUL, ο επικεφαλής της αποστολής μας προτείνει να μπούμε στην πίστα να κάνουμε μια βόλτα στην γραμμή εκκίνησης πηγαίνοντας στο vip χώρο / μπαλκόνι της motul

 

Η αίσθηση στην πίστα είναι μοναδική… Ο ήχος, η ένταση, η κάψα και δίψα του κόσμου, όλο αυτό μαζί αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό! Ειδικά εμείς που θα απολαμβάναμε τρομερά προνόμια σε σχέση με ένα απλό θεατή λόγω του χορηγού. Αφού είδαμε τις ελεύθερες δοκιμές 3 και 4 και τις κατατακτήριες με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι και τον τελευταίο γύρο, όπου αλλάξανε τα πάντα στην γραμμή εκκίνησης για την επόμενη μέρα, και πριν ακόμα συνέλθουμε από την συγκίνηση των κατατακτηρίων, μπορέσαμε να πάρουμε πίσω μέρος των δυνάμεών μας: Οι άνθρωποι της MOTUL μας ταΐσαν και μας πότισαν πλουσιοπάροχα μέχρι τελικής πτώσης στο VIP χώρο (μπύρες, κρασί, αναψυκτικά, σάντουιτς, μπεργκερ, πιττάκια με αλλαντικά, τόνο κλπ πλούσια εδέσματα από οργανωμένο catering για όλα τα γούστα) κι έτσι ήρθε η ώρα της πρώτης βόλτας στο Paddock, όπου θαυμάσαμε τα περίπτερα και τα φορτηγά των ομάδων, τον χώρο της Michelin όπου προετοιμάζει τα ελαστικά τους και φυσικά τα… paddock girls! Όπου και φωτογραφηθήκαμε μαζί τους!

Εδώ το ζεις από μέσα! Περνάνε κυριολεκτικά από δίπλα σου οι αναβάτες που βλέπεις στην τηλεόραση από όλες τις κατηγορίες ΜΟΤΟ 2, MOTO 3 και MotoGP! Μηχανικοί από τις ομάδες, τρέχουν δεξιά κι αριστερά, τα ελαστικά πάνε και έρχονται, κορνάρουν οι οδηγοί με τα σκούτερ να περάσουν.. όλα μοναδικά που δεν περιγράφονται σε 10 γραμμές!

Γυρίσαμε κακήν κακώς, τρέχοντας στο VIP χώρο να προλάβουμε την στιγμή που υπογράφονταν αυτόγραφα, ενώ μετά τις κατατακτήριες θα έρχονταν οι εργοστασιακοί οδηγοί της SUZUKI ECSTAR (Ianonne – Rins) και της δορυφορικής ομάδας της Monster Yamaha Tech3 (Zarco – Syahrin), να τους γνωρίσουμε από κοντά και να υπογράψουν αυτόγραφα, καπέλα και αφίσες, μιας και οι ομάδες τους χορηγούνται επίσημα από την Motul… Άλλη φοβερή εμπειρία αυτή να βλέπεις από κοντά μερικούς από τους ταχύτερους αναβάτες στον κόσμο!!!!

Μετά από αυτήν την ανεπανάληπτη εμπειρία, και αρκετή αλήθεια κούραση, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο όπου το βράδυ μας είχε οργανώσει η MOTUL βραδιά μπάρμπεκιου με κρέατα και ψαρικά, σε ένα πανέμορφο χώρο πάνω στην λίμνη, στο εστιατόριο Paviljoen van de Dame, για όλους τους καλεσμένους της MOTUL!

Αποκαμωμένοι από την κούραση, πήγαμε για ύπνο γιατί την άλλη μέρα θα φεύγαμε πολύ πρωί να μπούμε στην πίστα για το ζέσταμα και το κυρίως μενού που ήταν οι τρεις αγώνες της μικρής, μεσαίας και μεγάλης κατηγορίας! Εκεί μας περίμενε μια έκπληξη: O Θοδωρής, επικεφαλής της ελληνικής αποστολής μας ενημέρωσε ότι μετά το ζέσταμα και κυριολεκτικά μια ώρα πριν τον αγώνα, θα πάμε στα ενδότερα (πιο ενδότερα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ) της  ομάδας Monster Yamaha Tech3, να φωτογραφηθούμε με τα μηχανάκια των Zarco – Syahrin, είδαμε και τον Lin Jarvis 3 μέτρα μακριά μας, την ώρα που οι μηχανικοί της ομάδας έκαναν τις τελευταίες ρυθμίσεις πάνω στις μηχανές!

Ήρθαμε εκεί ακριβώς που διαδραματίζονται τα πάντα, κι αποχαιρετίσαμε την ομάδα και όλο των χώρο τον paddocks πηγαίνοντας στην εξέδρα να δούμε τον αγώνα. Τα συναισθήματα ήταν μοναδικά, εικόνες που θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στο μυαλό και ιστορίες που θα λέω μέχρι να πάω πάλι!

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο περιοδικό MOTO και στην MOTUL που μου έδωσε την μοναδική ευκαιρία να τα ζήσω όλα αυτά από κοντά!

Γιώργος Λουβερδής

 

Κλείνοντας την αποτίμηση μιας πραγματικά μοναδικής εμπειρίας, θέλουμε κι εμείς να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους της ΜΟTUL, και προσωπικά τον κο Θοδωρή Τσέλιο Business Development Manager Motul για την εξαιρετική φιλοξενία αλλά και τους Γ. Παρασκευά ιδιοκτήτη της wolf racing, τo συνάδελφο Nίκο Βιτσιλάκη και τον έτερο υπερτυχερό από το διαγωνισμό που διενέργησε η ΜOTUL  κο Θάνο Δημόπουλο για την εξαιρετική  παρέα …εις το επανιδείν!

 

Ετικέτες

Honda DCT: Έκλεισε δέκα χρόνια στην παραγωγή! Συνέντευξη κ. Dai Arai

Κι ακόμη δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο με το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/8/2020

Συμπλήρωσε μία δεκαετία η τεχνολογία DCT της Honda, που πρώτη φορά την είδαμε στην Ευρώπη, όπου και έγινε η παρουσίασή της, το 2010. Από εκείνη την ημέρα περισσότερες από 140.000 μοτοσυκλέτες με κιβώτιο DCT έχουν πουληθεί μονάχα στην Ευρώπη, φτάνοντας σε ορισμένες χώρες να αντιπροσωπεύουν περισσότερο το 45% των πωλήσεων της Africa Twin συγκριτικά με την έκδοση συμβατικού κιβωτίου. Σε κάποιες χώρες στην κεντρική Ευρώπη το ποσοστό αυτό ξεπερνά κατά πολύ το 50%...

Πριν μία δεκαετία είχαμε οδηγήσει από τους πρώτους στον κόσμο το VFR1200F, την πρώτη μοτοσυκλέτα με κιβώτιο DCT, λέγοντας πως είναι μία τεχνολογία που έχει μέλλον μπροστά της και σίγουρα χρειάζεται να βρει την ταυτότητά της. Και την βρήκε, δημιουργώντας την δική της σχολή στην σειρά NC, την Africa Twin και φυσικα την Gold Wing, όπου είναι η πιο δημοφιλείς τοποθετήσεις της. Πιο συγκεκριμένα για την Ευρώπη το 2019, το 45% των Africa Twin, το 52% των NC750X και το 67% των Gold Wing που πωλούνται, είναι με κιβώτιο DCT, ενώ ιδιαίτερα για τις Africa Twin το 2020, το ποσοστό αυτό αναμένεται να αυξηθεί, με δεδομένο τις μεγάλες αλλαγές που έγιναν στην λειτουργία του, και σε απευθείας ακολουθία των όσων ζητούσε το κοινό της Honda.

Το DCT είναι ένα κιβώτιο με δύο άξονες, όπου ο ένας περνά μέσα από τον άλλο και δύο συμπλέκτες καθορίζουν την σύζευξη των μονών και ζυγών γραναζιών. Έτσι ο ένας συμπλέκτης λειτουργεί για την εκκίνηση, την 1η, 3η, και 5η σχέση του κιβωτίου και ο άλλος για την 2α, την 4η, και την 6η. Με οποιαδήποτε σχέση κι αν κινείσαι, η προηγούμενη και επόμενη είναι ήδη επιλεγμένες κι έτσι οι αλλαγές γίνονται με αμεσότητα και ακρίβεια που δύσκολα μπορεί να επιτύχει ένα συμβατικό κιβώτιο. Στον αντίποδα υπάρχει αυξημένο βάρος και περισσότερο όγκος, αλλά από πλευράς αξιοπιστίας τα κιβώτια DCT έχουν έως τώρα αποδειχτεί πιο αξιόπιστα από τα συμβατικά, μιλώντας για τα ίδια μοντέλα μοτοσυκλετών καθώς αποφεύγεται το ανθρώπινο λάθος και οι αλλαγές γίνονται με την ίδια πάντοτε ακρίβεια.

Οι αλλαγές γίνονται είτε χειροκίνητα από δύο χειριστήρια στο τιμόνι, είτε τελείως αυτόματα με διαφορετικούς μάλιστα χάρτες, που λένε στο κιβώτιο πότε να αλλάξει, σε πόσες στροφές. Ωστόσο το μεγάλο χαρακτηριστικό που είχε το DCT από την πρώτη στιγμή και βελτιώθηκε πολύ μέσα στα χρόνια, είναι η ικανότητά του να μαντεύει την αλλαγή στην συμπεριφορά και να προσαρμόζει την λειτουργία του στις δυναμικές αλλαγές που συμβαίνουν κατά την οδήγηση, πριν ακόμη ο αναβάτης προχωρήσει σε αλλαγή του χάρτη. Κάτι που γίνεται εν κινήσει, από τα αντίστοιχα κουμπιά. Αν λοιπόν κατεβαίνεις μία απότομη κατηφόρα, ή αντίστοιχα αν αρχίσεις να ανεβαίνεις μία ανηφόρα, ή ανοίξεις απότομα το γκάζι που σημαίνει πως κάνεις μία προσπέραση ενδεχομένως, το κιβώτιο θα αφήσει τις στροφές να ανέβουν περισσότερο ή θα κατεβάσει νωρίτερα για να ανταπεξέλθει καλύτερα σε αυτό που του ζητάς. Έχουμε αναλύσει στα τεύχη του περιοδικού την λειτουργία του DCT σε απίστευτο βαθμό, κάθε μία φορά που γίνεται κάποια αλλαγή του, και ναι, εξακολουθεί να ισχύει αυτό που λέγαμε από την πρώτη στιγμή. Πως για να φτάσεις να κρίνεις το DCT θα πρέπει πρώτα να οδηγήσεις πολλά χιλιόμετρα με την συνδρομή του, και όχι να εξάγεις οποιοδήποτε συμπέρασμα, καλό ή κακό, από την πρώτη σύντομη βόλτα.

Στην Honda κάθε project, είτε είναι μηχανολογικό, είτε είναι σχεδιαστικό, έχει έναν υπεύθυνο μηχανολόγο που το παρακολουθεί. Για το DCT, ο κύριος αυτός είναι ο κ.Dai Arai κι αν σας κάνει κάποια εντύπωσή το επίθετό του, διότι είναι ίδιο με γνωστή μάρκα κρανών, να ξέρετε πως το πιθανότερο θα ήταν να τον έλεγαν Suzuki, καθώς αυτό είναι ένα εξαιρετικά κοινό επίθετο στην Ιαπωνία, ξεκινώντας από τον πρόεδρο του τμήματος μοτοσυκλετών της Honda. Ακριβώς όπως είναι και το Arai ως επίθετο στην Ιαπωνία…

Πες μας για την απαρχή του DCT, ποια είναι η καταγωγή του

Πριν έρθω εγώ στην Honda, υπήρχαν ήδη άλλες αυτόματες αλλαγές ταχυτήτων, όπως το “Hondamatic” της δεκαετίας του ’70 και το πολύ πιο πολύπλοκο και πιο κοντά στο DCT, το λεγόμενο HFT (Human Friendly Transmition) του DN01. Οπότε πριν έρθει το VFR1200F με την πρώτη έκδοση του DCT, υπήρχε πάντα η ενασχόληση με την αυτόματη μετάδοση. Η μεγάλη διαφορά που έφερε το DCT είναι πως ενεργεί με εξαιρετικά λιγότερες απώλειες από τα προηγούμενα συστήματα, οπότε δίνει στην αναβάτη μεγαλύτερη αμεσότητα και μία σπορ συμπεριφορά.

Ποιο ήταν το πιο δύσκολο πράγμα να λύσεις;

Κάθε πράγμα στην εξέλιξη του πρώτου DCT για το VFR1200F ήταν πραγματικός άθλος. Κανείς δεν το είχε κάνει πιο πριν, οπότε έπρεπε να ανοίξουμε τον δρόμο τόσο για το μηχανικό μέρος, όσο και για το λογισμικό που θα καθόριζε την λειτουργία του. Ήταν κυριολεκτικά η πρώτη φορά, που οι μηχανολόγοι των κιβωτίων θα έπρεπε να ασχοληθούν με ηλεκτρονικές εντολές. Για το μηχανικό κομμάτι, θα έπρεπε καταρχήν να εξελίξουμε έναν στροφαλοθάλαμο που θα μπορούσε να δεχτεί τόσο το DCT κιβώτιο, όσο και το συμβατικό για να μπορέσουμε να έχουμε και ένα πλαίσιο. Οπότε χρησιμοποιήσαμε δύο άξονες κιβωτίου που ένας περνούσε μέσα από τον άλλο κρατώντας τις διαστάσεις στο ελάχιστο δυνατό. Αυτό όμως έφερε μία άλλη σπαζοκεφαλιά. Οι μικρές διαστάσεις ήταν μία μεγάλη πρόκληση για την αντοχή των υλικών.

Υπήρχε επίσης μία σημαντική πρόκληση για να μειωθούν οι μηχανικοί ήχοι στις αλλαγές του κιβωτίου. Επειδή η φιλοσοφία της λειτουργίας του κιβωτίου είναι η ίδια όπως και στα συμβατικά κιβώτια, το DCT ενεργοποιεί το γρανάζι εμπλοκής της επόμενης και της προηγούμενης, όπως θα γινόταν αν πήγαινες να κάνεις μία αλλαγή. Για τους περισσότερους αναβάτες θα ήταν εξαιρετικά περίεργο να ακούν αυτό τον γνώριμο ήχο χωρίς όμως να έχουν δώσει την εντολή για αλλαγή με το πόδι τους. Η μείωση αυτού του μηχανικού θορύβου σε βαθμό εξάλειψης, ήταν ένας πρόσθετος άθλος.

Από την πλευρά του λογισμικού τώρα, ο προγραμματισμός όλων αυτών των εντολών ήταν ο πραγματικός γολγοθάς. Κανείς δεν το είχε κάνει πιο πριν, δεν υπήρχε ούτε μία γραμμή κώδικα γραμμένη προς αυτό τον σκοπό και χρειαζόντουσαν χιλιάδες ώρες εργασίας για να φτάσουμε στο σωστό συγχρονισμό για τις αλλαγές.

Μέσα σε αυτή την δεκαετία ζωής του DCT, ποια νομίζεις πως ήταν η μεγαλύτερη εξέλιξη που υπήρξε

Είναι αδύνατο να καθορίσω ένα μόνο σημείο γιατί το σύστημα αυτό εξελίσσεται συνέχεια όλο αυτό το διάστημα, όχι απλά για να βελτιώσουν την λειτουργία του, αλλά και για να προσαρμοστεί καλύτερα στα διαφορετικά χαρακτηριστικά κάθε μοντέλου.

Από τα πρώτα μεγάλα βήματα ήταν η επιστροφή στην αυτόματη λειτουργία όταν ο αναβάτης έκανε από μόνος του κάποια αλλαγή. Τώρα στο DCT μπορείς να κατεβάσεις σχέσεις, γιατί ας πούμε έρχεται μία απότομη στροφή και θέλεις το φρένο του κινητήρα, και το κιβώτιο θα ξανά ανεβάσει στην έξοδο και θα συνεχίσει την αυτόματη λειτουργία. Χρειάζεται εξαιρετικά πολύπλοκος προγραμματισμός για να πετύχεις κάτι τέτοιο, διότι αυτό συνήθως συμβαίνει σε ιδιαίτερες οδηγικές συνθήκες και το κιβώτιο να προβλέπει και καταλαβαίνει τις προθέσεις του αναβάτη με ακρίβεια κάθε φορά. Ιδιαίτερα αν επιταχύνει για να προσπεράσει ή κατεβάζει για να στρίψει ή γιατί έρχεται κατηφόρα. Δεν γυρνάς απλά στην αυτόματη λειτουργία μετά από μερικά δευτερόλεπτα λοιπόν, δεν είναι τόσο απλό.

Αργότερα αλλάξαμε τον τρόπο που δίνουμε γκάζι στα κατεβάσματα για να συγχρονίσουμε στροφές κινητήρα και να κάνουμε τις αλλαγές ομαλές. Έπρεπε να επέμβουμε και στον PGM-FI ψεκασμό για να πετύχουμε τον τέλειο συγχρονισμό.

Φτιάξαμε και το λεγόμενο ‘Adaptive Clutch Capability Control’ που σημαίνει πως διαχειριζόμασταν το φρένο του κινητήρα με τέτοιο τρόπο ώστε να πατινάρουμε τον συμπλέκτη όσο πρέπει ώστε να ομαλοποιήσουμε την επιτάχυνση.

Από την άλλη πλευρά ο διακόπτης G, που είδαμε στα CRF1000L και μετά στα X-Adv και που τώρα είναι επιλογή σε μενού αντί για διακόπτης, δίνει περισσότερη αμεσότητα στις αλλαγές και επιτρέπει στον αναβάτη να σπινάρει τον πίσω τροχό ελεγχόμενα.

Επιτρέψαμε επίσης στο σύστημα να προσαρμόζεται με τις διαφορετικές καταστάσεις λειτουργίας που ο αναβάτης επιλέγει από το μενού της μοτοσυκλέτας για την απόκριση του ψεκασμού, ώστε αντίστοιχα να μειώνεται ο χρόνος των αλλαγών και κατά επέκταση η αμεσότητά τους.

Στην Africa Twin του 2020 επίσης, η σύνδεση του συστήματος με την IMU βοηθά να προσαρμοστούν οι αλλαγές πάνω στην κλίση της μοτοσυκλέτας.

Οπότε το σύστημα έχει προοδεύσει πολύ και θα συνεχίσει να το κάνει. Κι αυτό είναι ένα από τα προτερήματά του και θα συνεχίσει να το κάνει…

Εσύ προσωπικά, ποιο θα έλεγες πως είναι το πλεονέκτημα στο DCT;

Σου αδειάζει το μυαλό από μία λειτουργία και σε αφήνει να συγκεντρωθείς στο πιο σημαντικό κατά την οδήγηση, στις στροφές και στο να επιλέγεις την κατάλληλη γραμμή, το σημείο που θα φρενάρεις και θα επιταχύνεις. Από εκεί και πέρα είναι ταυτόχρονα και εύκολο και άμεσο. Δηλαδή δεν έχει πλέον έναν συμπλέκτη να διαχειριστείς μέσα στην κίνηση, δεν θα σβήσει ποτέ η μοτοσυκλέτα δεν θα έχεις ποτέ μία άστοχη αλλαγή. Την ίδια στιγμή που εξακολουθείς να έχεις την αμεσότητα που σου φέρνει ένα κιβώτιο που έχει κανονικές σχέσεις, που μπορείς να αλλάξεις κατά βούληση αν το θέλεις.

Στο μέλλον τι θα ήθελες να δεις για το DCT;

Προσωπικά θα ήθελα να δω το DCT στο Dakar! Σε έναν τέτοιο αγώνα αντοχής που η κούραση του αναβάτη είναι το κυρίαρχο και η συγκέντρωσή του στην οδήγηση το πιο βασικό, είναι ένας τομέας που το σύστημα θα μπορούσε να βοηθήσει αρκετά.

Συχνά βλέπουμε πόσο έκπληκτοι μένουν οι αναβάτες από την βοήθεια που τους δίνει το DCT στο χώμα, καθώς οι αλλαγές ταχυτήτων ενώ είσαι όρθιος στα μαρσπιέ δεν είναι το πιο εύκολο και σου κλέβει ενέργεια και συγκέντρωση, χώρια που με το DCT δεν θα σβήσει ποτέ, σε καμία ανηφόρα.

Πόσο διαφορετικός είναι ο χειρισμός από μοντέλο σε μοντέλο;

Κύρια διαφορά είναι ο συγχρονισμός των αλλαγών. Κάθε μοντέλο είναι διαφορετικό. Για παράδειγμα ο προγραμματισμός των αλλαγών στο X-ADV είναι πιο σπορ από εκείνον στο Integra καθώς όλα συμβαίνουν πιο ψηλά στο στροφόμετρο για να έχεις περισσότερο φρένο κινητήρα. Κάθε μοντέλο προγραμματίζεται με τελείως διαφορετικό συγχρονισμό για να έχει τον δικό του χαρακτήρα.

Τι έχεις να πεις στους αναβάτες που δεν θέλουν να ακούσουν για το DCT;

Παρακαλώ να του δώσετε μία ευκαιρία. Χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα προσαρμογής αλλά σου ανοίγει καινούριες προοπτικές στην οδήγηση…

Τι μοτοσυκλέτες έχεις τώρα; Και ποιες από αυτές οδηγείς;

Ένα XR250R ’91 ένα Monkey του ’82 κι ένα Ducati Monster 750 του 2001. Καθημερινά οδηγώ το Ducati και έχω τα υπόλοιπα για μεταφορές.

Έχεις τα τελευταία δέκα λίτρα βενζίνης στον κόσμο, τι κάνεις

Τα δίνω σε έναν άλλο και δουλεύω για έναν κόσμο που δεν βασίζεται στο πετρέλαιο

Να εδώ τι θα κάναμε εμείς με τα τελευταία δέκα λίτρα, όπως τα γράφαμε πριν από δέκα χρόνια στο ΜΟΤΟ!!!!

 

 

 

 

 

 

  

Ετικέτες