Honda Σαρακάκης ’60 -’70 Vintage VIDEO: Μία επική παραγωγή της εποχής!

Ελληνική ιστορία από τον όμιλο Σαρακάκη

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/1/2022

“Honda το μοτοποδήλατο που επεκράτησε» σε παραγωγή Κώστα Γαζιάδη, του κινηματογραφιστή που επέστρεψε από τις ΗΠΑ το 1922 και μαζί με τα υπόλοιπα αδέρφια του έθεσαν τα θεμέλια του κινηματογράφου στην Ελλάδα, φτιάχνοντας και τις πρώτες ελληνικές ταινίες! Εκείνη την εποχή έμπαιναν και τα θεμέλια του Ομίλου Σαρακάκη που πενήντα χρόνια αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του '70 θα ήταν τόσο ισχυρός ώστε να ζητήσει από τον Γαζιάδη να κινηματογραφήσει ένα φιλμ για τις μοτοσυκλέτες της Honda! Ήταν μία επική παραγωγή για την εποχή με στόχο να ισχυροποιήσει το παπί και το μοτοποδήλατο ως την προσιτή και οικονομική λύση στην μετακίνηση.

Πρόκειται για ένα video που αποτυπώνει πολλά στοιχεία από την καθημερινότητα της εποχής και ήταν κάτι πρωτοποριακό για την εποχή, καθώς η παραγωγή του τότε είχε κόστος ταινίας μικρού μήκους, και κατά μία έννοια είναι ακριβώς αυτό, μια ιστορική ταινία μικρού μήκους.

Το video παρέμενε για καιρό στην αρχειοθήκη του Ομίλου Σαρακάκη μέχρι που αποφασίστηκε πως πρέπει να επιστρέψει και σε ψηφιακή μορφή για ιστορικούς λόγους ξεκινώντας έτσι μία δύσκολη διαδικασία. Επεξεργάστηκε και πλέον φιλοξενείται και στην ανανεωμένη σελίδα του Ομίλου Σαρακάκη που περιέχει και ιστορικά στοιχεία για έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς και βιομηχανικούς ομίλους της Ελλάδας.

Το 1922 ο Ιωάννης Δ. Σαρακάκης ιδρύει στην Θεσσαλονίκη εταιρεία και βάζει γερά θεμέλια στην Β. Ελλάδα ώστε να μεγαλώσει γρήγορα. Πολλές μάρκες βρίσκουν τον αντιπρόσωπο που έψαχναν, ανάμεσά τους οι Renault, Fiat, Dunlop, Hudson και General Motors. Το 1941 τα κεντρικά γραφεία μεταφέρονται στην Αθήνα και μετά τον ΒΠΠ η Volvo αναθέτει στην εταιρεία Σαρακάκη την αποκλειστική εισαγωγή και διανομή όλης της τεράστιας τότε γκάμας που ξεκινά από ΙΧ αυτοκίνητα και επεκτείνεται σε φορτηγά, λεωφορεία, βιομηχανικούς κινητήρες, σκαφών κτλ.

Την ίδια εποχή, μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, δημιουργείται στην Ιαπωνία η Honda. Ακριβώς μετά τον ΒΠΠ και με γεγονότα που άμεσα συνδέονται με τον πόλεμο, όπως πολύ αναλυτικά περιγράφεται εδώ, σε άρθρο που καλύπτει την δημιουργία δύο μοτοσυκλετιστικών κολοσσών εξαιτίας του ΒΠΠ αλλά σε τελείως διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές.

Το 1959 ο Ιωάννης Δ. Σαρακάκης παρακολουθεί το Isle of man T.T. κι αναγνωρίζει αμέσως την δυναμική της νέας τότε Honda, διεκδικώντας την αντιπροσώπευσή τους. Δύο χρόνια αργότερα το 1961 η Honda κερδίζει την πρώτη της νίκη στο IoM TT κι αυτό δικαιώνει την πρόβλεψη του Ιωάννη Δ. Σαρακάκης για μία νέα εταιρεία που θα αφήσει εποχή. Χτίζεται από την πρώτη στιγμή μία δυνατή σχέση που φτάνει μέχρι τον Soichiro Honda καθώς ο Σαρακάκης γίνεται ο πρώτος αντιπρόσωπος της Honda στην Ευρώπη και φυσικά ο παλαιότερος που διατηρεί η Honda μέχρι και σήμερα. Το ’62 ο Όμιλος Σαρακάκη ξεκινά την κατασκευαστική του δραστηριότητα κι έτσι το παρακάτω video από τα τέλη της δεκαετίας του ΄70 τον βρίσκει σε μία ιδιαίτερα δυναμική περίοδο που ταυτόχρονα επενδύει δυναμικά στην Honda θέλοντας να ισχυροποιήσει την παρουσία της στην Ελλάδα:

 

 

Ετικέτες

Συνυπαιτιότητες μοτοσυκλετιστών σε τροχαίο: Υπήρχαν πάντα και είναι σημαντικές

Προσοχή σε δημοσιεύματα που κοινοποιείτε!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/8/2019

Νέα «είδηση» διαμοιράζεται αυτές τις ημέρες αφήνοντας υπονοούμενο πως κάτι άλλαξε στην συνυπαιτιότητα ατυχήματος για τους αναβάτες μοτοσυκλετών. Πρόκειται για μία εκστρατεία των «κλικ» όπως πρόσφατα συνέβη και με την διήθηση, που στο ίδιο μοτίβο θορυβημένοι οι χρήστες του διαδικτύου νόμιζαν πως κάτι άλλαξε από δημοσίευμα που υπαινισσόταν ακριβώς αυτό. Αντίστοιχα τίποτα δεν έχει αλλάξει και τώρα για όποιον είναι θύμα τροχαίου, αλλά οδηγούσε χωρίς κράνος. Πάντοτε ο νόμος του αναγνώριζε συνυπαιτιότητα. Πάντα. Το πρόβλημα με τέτοιες ειδήσεις δεν είναι πως παρουσιάζουν σαν νέο κάτι παλιό, αλλά πως αυτό παίρνει διαστάσεις. Μεγαλώνει όταν μένοντας στον τίτλο, αρχίζει ο σχολιασμός και ο αφορισμός θεωρώντας πως οι μοτοσυκλετιστές δέχονται κάποιου είδους εκστρατεία κυνηγιού από τον νόμο. Δεν έχει αλλάξει κάτι, υπήρχε πάντα συνυπαιτιότητα του αναβάτη μοτοσυκλέτας σε τροχαίο όταν εκείνος δεν φορά κράνος. Κι αν αυτό σας φαίνεται περίεργο, υπάρχει συνυπαιτιότητα του τραυματισμένου αστυνομικού σε ληστεία τράπεζας, αν δεχτεί σφαίρα χωρίς να φορά αλεξίσφαιρο. Υπάρχει ευθύνη του ιδιοκτήτη καταστήματος, αν τραυματιστεί κάποιος προσπαθώντας να παραβιάσει το κατάστημά του και αποδειχτεί πως δεν είναι πολεοδομικά σύννομο. Ορίστε ορισμένα εξίσου περίεργα παράδοξα του νόμου, αλλά ισχύουν, ήταν πάντοτε έτσι.

Για να είμαστε ωστόσο βέβαιοι για το δικό μας ρεπορτάζ, κάναμε αυτό που δεν συνέβη στα μεγάλα ειδησεογραφικά site και τα τηλεοπτικά κανάλια, επικοινωνήσαμε με τον κ. Θεόδωρο Γαζούλη, δικηγόρο, ειδικό σε θέματα μοτοσυκλετιστών και τροχαία ατυχήματα, μιας και ο ίδιος είναι μοτοσυκλετιστής, ενεργό μέλος λεσχών και υπήρξε και συνεργάτης του περιοδικού ΜΟΤΟ. Αυτό που γνωρίζαμε λοιπόν, αυτό που λέμε και στους αναγνώστες μας και στον κόσμο όταν τους βλέπουμε δίχως κράνος, πως θα πληρώνουν κι από πάνω αν εμπλακούν σε ατύχημα, ίσχυε από πάντα. Για κάποιο λόγο τώρα, κάποιος σκέφτηκε πως μπορούσε να του αποφέρει κλικ αν την παρουσιάσει ως νέο, και το πέτυχε.

Σύμφωνα με τον κ. Γαζούλη κάτι αλλάζει το τελευταίο διάστημα κι αυτό είναι η γενικευμένη πίεση των ασφαλιστικών εταιριών να αυξηθεί το όριο της συνυπαιτιότητας ώστε να πληρώνουν λιγότερες αποζημιώσεις. Η πρότασή τους είναι να το ανεβάσουν στο 50% πράγμα που ξεφεύγει από την λογική. Διότι ναι, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, είναι σωστό πως αν υποστείς κακώσεις στο κεφάλι και αποδειχτεί πως δεν θα τις είχες αν φορούσες κράνος, τότε ναι, υπάρχει συνυπαιτιότητα. Μπορεί να εξοργίσουμε τον τυχαίο σχολιαστή, αν φτάσει τόσο κάτω στο άρθρο, αλλά δεν μας πειράζει, άλλωστε αυτός δεν ήξερε πως τόσο καιρό ισχύει αυτό από τον νόμο! Το 50% - αν συμβεί- τότε ναι, είναι μεγάλο πρόβλημα. Δείτε όμως και το άλλο: Σε όλες τις χώρες υπάρχει συνυπαιτιότητα αν τραυματιστείς σε τροχαίο για το οποίο δεν φέρεις ευθύνη, αλλά δεν φοράς κράνος. Απλούστατα εκεί το ποσοστό αναβατών που δεν φορά κράνος είναι πολύ μικρό, ακόμη και σε πολιτείες των ΗΠΑ (Μασαχουσέτη) που αντιμετωπίζουν το κράνος περίπου όπως κι εμείς: Απαγορεύεται να μην το φοράς, αλλά σε συγκεκριμένες – το τονίζουμε- πολύ λίγες περιοχές, οι σερίφηδες μπορεί να σου την χαρίσουν. Αν το θέμα τον ξεκράνωτων αναβατών ήταν τόσο μεγάλο κι εκεί, ή στην Αγγλία ας πούμε που τα ασφαλιστήρια είναι φωτιά, τότε ναι, μπορεί να συζητούσαν αύξηση ορίων κι εκεί.

Μη φορώντας κράνος επιβαρύνεις με νοσήλια τον υπαίτιο του ατυχήματος, επιβαρύνεις την κοινωνία με τις δαπάνες, ακόμη και με το γεγονός πως φεύγεις από την παραγωγική αλυσίδα για κάποιο διάστημα. Κι αυτό σημαίνει πως έχει ευθύνη, άρα είσαι συνυπεύθυνος... Προφανώς κανείς δεν θέλει να σκέφτεται την περίπτωση του δυστυχήματος…

Δεν αλλάζει κάτι λοιπόν. Δεν κυνηγά κανείς τους μοτοσυκλετιστές και σωστά ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα. Καμία πρόσφατη απόφαση δεν αποτελεί δεδικασμένο και κρίμα σε όσους μοιράζουν τέτοιες «ειδήσεις» προκαλώντας λανθασμένες εντυπώσεις. Για εμάς το σημαντικό είναι να μην δώσουν το επάνω χέρι στις ασφαλιστικές εταιρίες και αυξήσουν το όριο στο μισό.

Να δώσουμε όμως και μία άλλη πάσα, σε όσους γράφουν τέτοια δημοσιεύματα και στα τηλεοπτικά κανάλια: Ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα και στον μοτοσυκλετιστή που τον χτύπησε αυτοκίνητο σε διασταύρωση δίχως σήμανση διερχόμενο από τα αριστερά του, σε περίπτωση που εκείνος δεν μείωσε ταχύτητα! Θα μπορούσαμε να βγούμε με μεγάλα γράμματα να το παρουσιάσουμε σαν είδηση, και ελπίζουμε να μην το δούμε να γράφεται αργότερα ως τέτοια αλλά ναι ισχύει κι αυτό από παλιά: Αν δεν κόψεις σε διασταύρωση χωρίς σήμανση γιατί έχεις προτεραιότητα, τότε η ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος είναι 20% δική σου!

 

Ετικέτες