Μια απ' τις πιο σημαντικές "μοτοσυκλέτες" της Moto Guzzi

Η κρυφή ιστορία πίσω απ' το τρίτροχο
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

6/2/2019

Moto Guzzi V7, η πιο αναγνωρίσιμη της εταιρείας που κατέχει το ρεκόρ του Ευρωπαίου κατασκευαστή με την μεγαλύτερη ΑΔΙΑΚΟΠΗ λειτουργία, μία μοτοσυκλέτα είδωλο για όλους τους ιταλόφιλους και όχι μονάχα τους guzzisti! Σήμερα θα πάμε στην απαρχή της ιστορίας της και θα βρούμε την βάση για έναν από τους λόγους της επιτυχίας της. Και για να το κάνουμε αυτό θα ξεκινήσουμε με μία ελάχιστα γνωστή τρίκυκλη μοτοσυκλέτα, που παίζει με τα όρια που υπάρχουν με την αυτοκίνηση του σήμερα, μιας και κάποτε όλες αυτές οι περιοχές ήταν ακόμη πιο γκρίζες…

Με μια πρώτη ματιά το τρίτροχο της Moto Guzzi εντυπωσιάζει με τον σχεδιασμό του θυμίζοντας περισσότερο αυτοκίνητο -λόγω του τιμονιού- και λιγότερο φουρκόνι όπως θα προτρέξουν πολλοί να το παρομοιάσουν, όμως στην πραγματικότητα είναι κάτι τελείως ξεχωριστό.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 η Moto Guzzi υπέγραψε μια συμφωνία με τον ιταλικό στρατό ώστε να τους κατασκευάσει ένα όχημα ικανό για να περάσει ακόμη κι απ’ τα πιο δύσβατα ορεινά μονοπάτια, μεταφέροντας συνάμα μεγάλες ποσότητες προμηθειών και χωρίς να έχει μεγάλο κόστος συντήρησης. Η πρόταση έπεσε στο τραπέζι της Moto Guzzi απ’ τον στρατηγό Ferruccio Garbari που ήθελε να “αποσύρει” τα μουλάρια που χρησιμοποιούσαν μέχρι πρότινος τα στρατεύματα για την μεταφορά εφοδίων καθώς κατά τη διάρκεια του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου αποδείχτηκαν υπό μια έννοια ζημιογόνα, αφού όπως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί έπρεπε να τραφούν για να αποδώσουν - και με τη τροφή να είναι περιορισμένη τα πράγματα ήταν ιδιαίτερα δύσκολα. Έτσι τον Μάρτιο του 1960 μετά από έναν χρόνο εντατικών δοκιμών και τροποποιήσεων, η Moto Guzzi παρουσίασε το Autoveicolo Da Montagna (ορεινό όχημα).

Υπεύθυνος για τη δημιουργία του ήταν ο ευρηματικός μηχανικός της ιταλικής εταιρείας, Giulio Carcano. Το αρχικό του πλάνο ήταν να χρησιμοποιήσει τον μονοκύλινδρο κινητήρα των 500 κυβικών που είχαν κι άλλες μοτοσυκλέτες της εταιρείας -τόσο στρατιωτικές όσο και παραγωγής, όμως αφού αποδείχτηκε αρκετά αδύναμος τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Λίγα χρόνια νωρίτερα ο Giulio είχε σχεδιάσει έναν αερόψυκτο δικύλινδρο V 90ο με σκοπό να τοποθετηθεί στην sport έκδοση του Fiat 500, όμως το σχέδιο ματαιώθηκε καθώς η Moto Guzzi δεν είχε τη δυνατότητα να τον παράγει στις ποσότητες που ζητούσε η Fiat. Ναι, ήταν μία ωραία εποχή που ευνοούσε τις συνεργασίες. Το γεγονός πως ήταν υπεύθυνος στη δημιουργία του Autoveicolo Da Montagna του έδωσε τη δυνατότητα να εξελίξει περαιτέρω τον κινητήρα αυξάνοντας τον κυβισμό στα 754 κυβικά, προσφέροντας έτσι στο βαρυ σχετικά πρωτότυπο τις απαραίτητες επιδόσεις για να περνά και απ' τα πιο δύσκολα μονοπάτια. Ακόμη, ο κινητήρας είναι εφοδιασμένος με κιβώτιο έξι σχέσεων και μια όπισθεν παρέχοντας την κατάλληλη κλιμάκωση της δύναμης ώστε να ανεβαίνει μέχρι και πλαγιές με κλίση έως 31 μοίρες. Για να μην αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα σε οποιοδήποτε τερέν, εφοδίασε τους πίσω τροχούς με ένα είδος ερπύστριας που μάλιστα είναι ρυθμιζόμενη ώστε να παρέχονται τα μέγιστα δυνατά επίπεδα πρόσφυσης, ενώ η μετάδοση της κίνησης γίνεται μέσω του διαφορικού.

Ακόμη ο μπροστινός τροχός παίρνει κίνηση απ’ τον κινητήρα μέσω δύο αξόνων με αποτέλεσμα να εκμηδενίζονται σχεδόν οι πιθανότητες να κολλήσει σε κάποιο μέρος στο βουνό. Όμως, το μεγαλύτερο ατού του –η αναρρίχηση στις απότομες πλαγιές- ήταν ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο μειονέκτημά του, καθώς είχαν σκοτωθεί αρκετοί στρατιώτες την ώρα που ανέβαιναν στις πλαγιές αφού πολλές φορές αναποδογύριζε, πλακώνοντάς τους. Με την σκληρότητα που υπήρχε εκείνη την εποχή, συγκριτικά με την πιο εύκολα συναισθηματικά φορτισμένη δική μας, να ρίχνει βάρος και στο ίδιο το στράτευμα, καθώς δεν ήταν επαρκώς εκπαιδευμένο...

Σαν σύνολο εκπλήρωνε επιτυχώς τον στόχο του, αφού το πεδίο δράσης του δεν γνώριζε περιορισμούς -χάρη στην κίνηση στους τρεις τροχούς και τις ερπύστριες- ενώ παράλληλα το κόστος συντήρησης δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο σε χρήμα αλλά αντίθετα σε χρόνο. Πράγμα που σε στρατιωτικούς όρους το καθιστούσε ασύμφορο. Έτσι οι απώλειες που είχαν προκύψει απ’ τη χρήση του και σε συνδυασμό με τη δύσκολη συντήρηση που είχε λόγω των αξόνων κίνησης οδήγησε στην διακοπή της παραγωγής της, το 1963. Δεν είναι τυχαίο που το ψευδόνυμό του σε πολύ ελεύθερη μετάφραση, ήταν: "Συνονθύλευμα γραναζιών".

Το εικονιζόμενο, άψογα ανακατασκευασμένο μοντέλο, προέρχεται απ’ το μουσείο The motorworld του V. Sheyanov που βρίσκεται κοντά στην Σαμάρα, βορειοανατολικά της χώρας μας κοντά στα σύνορα της Ρωσίας και του Καζακστάν.

Ο Peter Moskovsskikh αναφέρει την ιστορία της μοτοσυκλέτας μέχρι να μπει στο μουσείο ως έκθεμα λέγοντας: “Την αποκτήσαμε από έναν συλλέκτη στο Rimini. Δεν ήταν σε κακή κατάσταση όμως η ολική ανακατασκευή της ήταν απαραίτητη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν να βρούμε όλα τα ανταλλακτικά και όχι η διαδικασία της αναπαλαίωσης που διήρκησε έξι μήνες.” Για την ακρίβεια η αναπαλαίωση ήταν τόσο πιστή που απέκτησε ξανά μέχρι και την Beretta 38/49 που χρησιμοποιούσαν τα ιταλικά στρατεύματα στο ‘B Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και το έμβλημα του Torino Alpini του στρατιωτικού σώματος που την χρησιμοποιούσε.

Η ανακατασκευή της όμως δεν έγινε στο ρωσικό μουσείο όπως πολλοί θα πιστεύαμε αλλά πίσω στην Ιταλία, στο Cingoli, απ’ τον Costantino Frontalini ιδιοκτήτη ενός άλλου μουσείου που είναι αφιερωμένο στα sidecars.

Το τρίτροχο της Moto Guzzi έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της κίνησης που είχε και στους τρείς τροχούς καθώς και των ερπυστριών της όμως το πραγματικό μυστικό είναι ότι κρύβει μέσα της κάτι που είναι ανεκτίμητης ιστορικής αξίας για την εταιρεία, τον κινητήρα της. Όχι μόνο επειδή ήταν ο πρώτος διάταξης V της Moto Guzzi που χρησιμοποιήθηκε έστω και σε μοντέλο για στρατιωτική χρήση αλλά επειδή μετέπειτα θα εξόπλιζε μοντέλο - είδωλο της εταιρείας, το V7.

Ο λόγος της δημιουργίας της V7, αποσκοπούσε στο να κερδίσει η Moto Guzzi έναν διαγωνισμό που είχε ξεκινήσει η ιταλική κυβέρνηση για τον εξοπλισμό της αστυνομίας με μοτοσυκλέτες. Νικητής του διαγωνισμού θα ήταν αυτός που η μοτοσυκλέτα του θα είχε το χαμηλότερο κόστος συντήρησης απ' τις υπόλοιπες στα πρώτα 100.000 και όπως καταλαβαίνετε η Moto Guzzi σε αυτόν τον τομέα δεν είχε αντίπαλο, χάρη τη δημιουργία του Giulio Carcano. Για να τον τιμήσει έδωσε τ' όνομά του στον κινητήρα, παρουσιάζοντας έτσι τον Carcano V7Έτσι το 1964 η πρώτη V7 βγήκε στην παραγωγή διαμορφώνοντας την εικόνα της Moto Guzzi που μέχρι σήμερα παραμένει αναλλοίωτη με τους εγκάρσια τοποθετημένους κινητήρες.

Αν θέλετε, εδώ μπορείτε να διαβάσετε την δοκιμή της V7 II Special 2015, συνεχίζοντας την ιστορία του Carcano...

Ετικέτες

Η SHOEI, ο Βαρουφάκης, και οι "δημοσιογράφοι"

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/7/2015

 

Σήμερα το πρωί ο Γιάννης Βαρουφάκης παραιτήθηκε από υπουργός Οικονομικών, αλλά πριν αποχωρήσει, έδωσε άθελά του μια είδηση στον μικρόκοσμο της μοτοσυκλέτας. Mε αφορμή αυτή την "είδηση", φάνηκε για ακόμα μια φορά ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα πάσχει οικτρά, τόσο στα γενικού περιεχομένου site και blogs, όσο και στα αντίστοιχα μοτοσυκλετιστικά. Αναπαρήγαγαν μια λάθος μετάφραση του άρθρου της γερμανικής εφημερίδας Die Welt, φέρνοντας την "είδηση" ότι η SHOEI θεωρεί δυσφήμιση την χρήση κράνους της από τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, κι επιπλέον, οι ενότητες "αυτοκίνητο και λίγο μοτοσυκλέτα" που διατηρούν τα ειδησεογραφικά site άρχισαν να μιλούν για «Δυσαρέσκεια των Ιαπώνων» και άλλα τέτοια ανυπόστατα, όπως θα δείτε παρακάτω. Το ίδιο ακριβώς λάθος έκαναν και πλήθος άλλα, μοτοσυκλετιστικά site, forum και blog.

To MOTO επικοινώνησε τηλεφωνικά και γραπτά με τον συντάκτη του κειμένου στην Die Welt, τον Gerhard Hegmann (που αρχικά μας δήλωσε "Δεν επιθυμώ να κάνω κάποιο σχόλιο") αλλά και με τον Oliver Wieden (Διευθυντή Πωλήσεων της SHOEI για τις Γερμανόφωνες χώρες και την Ανατολική Ευρώπη) που είναι ο άνθρωπος από την πλευρά της SHOEI που μίλησε με τον Γερμανό αρθρογράφο. Κανείς από όλους αυτούς που γράφουν για "δυσαρέσκεια των Ιαπώνων" δεν το είχε κάνει αυτό, και φυσικά αγνοούν πλήρως ποιος ακριβώς είπε τι, και γιατί. Αλλά γράφουν.

Ας δούμε λίγο το ιστορικό: το Πρώτο Θέμα, η Ζούγκλα, το theTOC, το Ποντίκι και ένα σωρό άλλα ειδησεογραφικά site, έγραψαν: ""Δεν είναι διαφήμιση να φορά προϊόντα μας κάποιος που μιλά για οικονομική καταστροφή και  περικοπές στις συντάξεις", δηλώνει στη Die Welt εκπρόσωπος της εταιρίας SHOEI".

Τέτοια δήλωση όμως δεν έγινε ποτέ από εκπρόσωπο της SHOEI, καθώς ο Oliver Wieden με τον οποίο μίλησε ο δημοσιογράφος του αρχικού κειμένου στα Γερμανικά, δεν είπε ποτέ αυτή τη φράση! Επιπλέον, ο Wieden δεν είναι υπεύθυνος Τύπου ή Δημοσίων Σχέσεων της SHOEI Europe, αλλά πωλητής, και σε καμία περίπτωση δεν μετέφερε δηλώσεις της SHOEI Ιαπωνίας, που έχει παντελή άγνοια όλων αυτών.

Είναι απίστευτη η φαντασία μερικών, όπως για παράδειγμα του newsauto που είναι μάλιστα και σίγουρο για την δυσαρέσκεια της SHOEI, κάνοντας λόγο για «πιθανή μήνυση» (!) κατά του Βαρουφάκη. Κι όλα αυτά σε ανυπόγραφο κείμενο που δημοσιεύουν! Θα ήταν ενδιαφέρον να προστεθεί το όνομα του αρθρογράφου, αλλά και του στελέχους της SHOEI που υποτίθεται πως έκανε αυτή την δήλωση. Αν μπορούν, ας βγουν να μας πουν που βρήκαν αυτή την είδηση.

Από την προηγούμενη εβδομάδα μας έκανε μεγάλη εντύπωση μια τέτοια τοποθέτηση, ιδιαίτερα όταν φέρεται να προέρχεται από Ιαπωνική εταιρία, καθώς είναι εντελώς ξένη με την κουλτούρα και την νοοτροπία τους, και ποτέ δεν θα εκφράζονταν μ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν είδαμε ότι το αρχικό κείμενο στα Γερμανικά δεν περιείχε κάτι απ’ όλα αυτά, αποφασίσαμε να ερευνήσουμε το ζήτημα, κι ανακαλύψαμε... δράκο

Τι είχε συμβεί;

Η ιστορία ξεκίνησε τελείως ανάποδα. Ο ίδιος ο αρθρογράφος της Die Welt, o Gerhard Hegmann, είχε επικοινωνήσει με την SΗΟΕΙ, για να τους προτείνει τρόπους διαφημιστικής εκμετάλλευσης της εικόνας του Βαρουφάκη με το κράνος, προς όφελος των πωλήσεών τους (όπως νόμιζε). Το τελείωμα του άρθρου του ήταν το κύριο επιχείρημά του: Όταν ο πρωθυπουργός της Γαλλίας φωτογραφήθηκε με ένα κράνος της Dexter, το μοντέλο εκείνο πούλησε αμέσως μετά αρκετά, ή τουλάχιστον αυτό έγινε σύμφωνα με τον αρθρογράφο, που πλέον δύσκολα τον εμπιστευόμαστε. Οπότε είχε την φαεινή ιδέα να επικοινωνήσει με την SHOEI προτείνοντας τρόπους να προωθήσουν την εικόνα του Βαρουφάκη με το κράνος για λογαριασμό της εταιρίας. Με άλλα λόγια, θέλησε να πουλήσει διαφήμιση! Από το τηλεφωνικό κέντρο τον συνέδεσαν με τον Oliver Wieden, αντί με τον Michael Redling, Διευθυντή Μάρκετινγκ της SHOEI Europe, που βρίσκεται στο διπλανό γραφείο. Το σκεπτικό της τηλεφωνήτριας ήταν πως αφού πρόκειται για Γερμανό, ας μιλήσει με τον γερμανό διευθυντή πωλήσεων, και πράγματι ο Gerhard Hegmann μίλησε με τον Oliver. Η κουβέντα τους όμως ήταν διαφορετική από όσα τελικά έγραψε.

Τι μας δήλωσε ο Oliver γραπτώς:

he Welt article is not 100% to what we have exchanged as information during the telephone conversation. Some parts were clearly added by the editor but the Greek translation is giving it a totally negative meaning. I did not say that we don’t want him to wear our helmet or anything like that and this isn´t even mentioned. The question was if we will use him as a testimonial in the future and that is hardly possible in a Japanese company. You know that as a Japanese company we have to be very careful not get into any controversy. Sometimes it doesn’t feel correct not to have any clear position but there are other moments where it makes sense. In this European wide issue it makes sense and  no one can claim us  that  we as  a Japanese manufacturer aren´t  interested in using him as a testimonial because we simply  want to stay outside of any controversy. We have no intention to hurt anyones feeling. Neither his fans nor the opposite side…. "

("...Το άρθρο της Die Welt δεν είναι 100% ακριβές σε σχέση με τις πληροφορίες που δόθηκαν στην τηλεφωνική μας συνομιλία. Μερικά μέρη του είναι ξεκάθαρη προσθήκη του συντάκτη, αλλά οι μεταφράσεις στα Ελληνικά του δίνουν ένα εντελώς αρνητικό νόημα. Δεν είπα πως δεν θέλουμε να φορά το κράνος μας ή ο,τιδήποτε τέτοιο, δεν έγινε καμία αναφορά σ’ αυτό το θέμα. Η ερώτηση ήταν αν θα θέλαμε να τον χρησιμοποιήσουμε για διαφημιστικούς σκοπούς, και κάτι τέτοιο είναι αδύνατον για μια Ιαπωνική εταιρία. Ξέρετε πως ως Ιαπωνική εταιρία οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί για να μην εμπλακούμε σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση. Μερικές φορές δεν μοιάζει σωστό να μην έχεις ξεκάθαρη θέση, άλλες όμως έχει νόημα. Και αυτό το πανευρωπαϊκό θέμα, το σωστό είναι εμείς, ως ένας Ιάπωνας κατασκευαστής, να μην ενδιαφερόμαστε να το εκμεταλλευτούμε για διαφημιστικούς σκοπούς, επειδή ξεκάθαρα θέλουμε να μείνουμε εκτός οποιασδήποτε αντιπαράθεσης. Δεν έχουμε πρόθεση να θίξουμε τα συναισθήματα κανενός. Ούτε των οπαδών του, ούτε της αντίπαλης πλευράς.")

Δεν είπε ποτέ ότι η SHOEI δεν θέλει να φορά το κράνος της ο Βαρουφάκης ή ότι είναι δυσφήμιση! Απλά προσπαθούσε να εξηγήσει στον Gerhard Hegmann ότι δεν ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους "διαφήμιση". Και κάποια στιγμή του είπε, ότι ακόμα κι αν τον ενδιέφερε η δημοσιότητα με αυτόν τον τρόπο, δεν ήταν στα σχέδιά τους να διαφημίσουν ένα από τα πιο οικονομικά μοντέλα τους. Αυτό έγινε ο τίτλος του άρθρου: "Το κράνος του Βαρουφάκη είναι το φθηνότερο μοντέλο!" Αφού δεν μπόρεσε η  Die Welt να πουλήσει διαφήμιση, τουλάχιστον είπε να βγάλει "είδηση". Οι Έλληνες "δημοσιογράφοι" την πήραν, έριξαν από επάνω της ένα σωρό καρυκεύματα, την ξεχείλωσαν και φαντάστηκαν Ιάπωνες έξαλλους να απειλούν με μηνύσεις. Αντίθετα, ο Oliver είναι έτοιμος να του ζητήσει και συγνώμη αν χρειαστεί, καθώς δεν θέλει ένας πελάτης της εταιρίας, ανεξαρτήτως θέσης και ιδιότητας, να πιστεύει ότι  η SHOEI έχει αρνητική γνώμη για αυτόν. Μας είπε:

"I personally have the feeling that we should apologize to Mr Varoufakis as our SHOEI customer because these self interpreted articles of the Greek media must give him this wrong impression. "   

("Προσωπικά έχω την αίσθηση πως οφείλουμε μια συγνώμη στον κ. Βαρουφάκη, ως πελάτη της SHOEI, γιατί αυτά τα αυθαίρετα άρθρα των Ελληνικών μέσων πρέπει να του έδωσαν λανθασμένες εντυπώσεις. ")

Μετά από επανειλημμένες προσπάθειες επικοινωνίας μας με τον συντάκτη της Die Welt, τον Gerhard Hegmann, μας πήρε ο ίδιος τηλέφωνο, και μας δήλωσε τα εξής:

"Λυπάμαι που παρερμηνεύτηκαν όσα έχω γράψει, στόχος μου ήταν να κάνω μια πρόταση για να χρησιμοποιηθεί η εικόνα του κ. Βαρουφάκη ως διαφήμιση της SHOEI, στα πρότυπα της Γαλλικής εταιρίας DEXTER με την φωτογραφία του Γάλλου Προέδρου Hollande. Είδα τις φωτογραφίες του κ. Βαρουφάκη και μου ήρθε αυτή η ιδέα. Από την στιγμή που η SHOEI δεν επιθυμούσε να κάνει μια τέτοια διαφήμιση, σκέφθηκα να γράψω ένα άρθρο για το θέμα."

Όπως καταλαβαίνετε, οι Ιάπωνες δεν έχουν καμία δυσαρέσκεια, η SHOEI δεν έχει κανένα θέμα με την χρήση του κράνους από πελάτη της. Το μόνο που έγινε ήταν μια άκαρπη προσπάθεια συντάκτη Γερμανικής εφημερίδας, να εκμεταλλευτεί την εικόνα ενός ανθρώπου, χωρίς την δική του γνώση, με στόχο την γκρίζα διαφήμιση. Και θα είχε τελειώσει εκεί το θέμα, αν η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων "δημοσιογράφων" δεν αντέγραφε την είδηση χωρίς να κάνει καμία έρευνα ή διασταύρωση, δημιουργώντας έτσι για την Ιαπωνική εταιρία μια εικόνα που η ίδια θεωρεί αρνητική.

 

ΥΓ: Για μια ακόμα φορά, επιβεβαιώνεται πως το internet είναι ένας κουβάς με φρούτα. Λίγα  είναι καλά και νόστιμα, τα περισσότερα σάπια με σκουλήκια. Αλλά μπορεί να μην φαίνονται με την πρώτη ματιά. Ας προσέχουμε ποια τρώμε, και ποια προτείνουμε στους άλλους να φάνε.

Ετικέτες