Ο Michael Dunlop, που φέτος βρίσκεται σε τροχιά να ξεπεράσει τον θείο του και θρύλο των TT, Joey Dunlop, φαίνεται ότι έχει έρθει αποφασισμένος για όλα, σημειώνοντας νέο ρεκόρ υψηλότερης μέσης ωριαίας στα Superbike με 135,970 μ.α.ω (ή αλλιώς 218,822 χ.α.ω.)! Δυστυχώς, δεν κατάφερε να το συνοδεύσει και με νίκη, καθώς στο pit stop ο υπεύθυνος για την αλλαγή της ζελατίνας του κράνους του, την κούμπωσε μόνο από τη μία πλευρά, με αποτέλεσμα ο MD να σταματήσει στη μέση του αγώνα για να την κουμπώσει!
Από την αρχή του αγώνα Superbike ο Dunlop έδειξε ότι είχε τον ρυθμό, προκειμένου να είναι ανταγωνιστικός. Μετά από μερικές μάχες μπροστά, ο MD κατάφερε να περάσει πρώτος, για να ξεκινήσει έναν φρενήρη ρυθμό, ξεπερνώντας μέχρι και τα 25 δευτερόλεπτα διαφορά από τον διώκτη του στην δεύτερη θέση! Στον επόμενο γύρο, το πέρασμά του από την παγίδα ταχύτητας στο Ramsey έδειχνε ότι ο Dunlop κατευθύνεται ολοταχώς για το απόλυτο ρεκόρ, που έχει θέσει από το 2023 ο Hickman, με 136,358 μ.α.ω. (219,446 χ.α.ω.). Αν και τελικώς δεν τα κατάφερε, μπόρεσε παρ' όλ' αυτά να σπάσει το προηγούμενο ρεκόρ μέσης ωριαίας για την κατηγορία των Superbike, το οποίο είχε κρατήσει για 6 χρόνια ο Hickman με 135,452 μ.α.ω (217,989 χ.α.ω.).
Το 2024 ήταν η χρονιά του Dunlop να βάλει το όνομά του στη λίστα των ταχύτερων περασμάτων από την διαδρομή του Βουνού. Έτσι, με μέση ωριαία 135,970 μ.α.ω. (218,822 χ.α.ω.), ο άνθρωπος με το βαρύ επίθετο κατάφερε να ξεπεράσει το κατόρθωμα του Hickman. Το παράδοξο είναι ότι το απόλυτο ρεκόρ, που για την ώρα παραμένει στην θέση του, έχει γίνει στην κατηγορία Superstock, όπου συναντάμε λιγότερες τροποποιήσεις στις μοτοσυκλέτες, σε σύγκριση με την Superbike, όπου σχεδόν τίποτα δεν θυμίζει τα μοντέλα παραγωγής.
Δυστυχώς η εξαιρετική επίδοση του Dunlop δεν συνοδεύτηκε και από νίκη στην Superbike κατηγορία, μιας και η ατυχία του χτύπησε την πόρτα και αυτός άνοιξε χωρίς να κοιτάξει από το ματάκι. Στερήθηκε έτσι και την ευκαιρία για την 27η νίκη του, που θα τον ανεβάσει πάνω από τον θείο του Joey Dunlop, στέλνοντάς τον στην κορυφή. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος του, όπως μας είχε πει σε συνέντευξη που καταφέραμε να του πάρουμε κατά την διάρκεια της επίσκεψής μας στα κεντρικά της D3Ο, στην Αγγλία, με την οποία συνεργάζεται, και έχει δημοσιευτεί στο τ.651.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν αλλοιώνει το γεγονός ότι μιλάμε για έναν αναβάτη χωρίς εργοστασιακή υποστήριξη (!), που συμμετέχει στο Isle of Man TT από καθαρό πάθος και αγάπη για αυτήν ακριβώς την μορφή αγώνων. Επομένως και μόνο το γεγονός ότι κατάφερε να έχει τόσο καταιγιστικό ρυθμό, σπάζοντας το ρεκόρ της κατηγορίας, είναι από μόνο του ένας άθλος. Από τους λίγους ρομαντικούς και ο τελευταίος των Dunlop που συνεχίζει την δυναστεία του βαρυσήμαντου αυτού ονόματος στους αγώνες δρόμου.
