Δοκιμή Zontes T310 και X310: πρώτες εντυπώσεις

Το on-off και το touring των 3.995€
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

17/3/2019

Αυτό το Σαββατοκύριακο ταξιδέψαμε έως τα Τρίκαλα, όπου η Γκοργόλης ΑΕ (εισαγωγέας των SYM, Daytona, Zontes και όχι μόνο…) μας προσκάλεσε για την παρουσίαση των πιο φρέσκων μοντέλων της για το 2019. Πέρα από το εξατάχυτο Super-παπί VF 185, που ήδη σας έχουμε κάνει μια σύντομη παρουσίαση με μετρήσεις και δυναμομέτρηση (διαβάστε ΕΔΩ) και το εντυπωσιακό HD 300 της SYM, την παράσταση έκλεψαν οι τρεις μοτοσυκλέτες των 312cc της Zontes. Την γυμνή έκδοση την έχουμε κάνει ήδη τεστ στο ΜΟΤΟ και καθώς μας είχε αφήσει πάρα πολύ καλές εντυπώσεις συνολικά με την ποιότητα, τον εξοπλισμό και τον σχεδιασμό της, περιμέναμε με αγωνία να οδηγήσουμε την T310 και την X310, δηλαδή την on-off και την Touring έκδοση. Βέβαια τα ονόματα που έχει διαλέξει η Zontes για τα μοντέλα σε μπερδεύουν λιγουλάκι. Το X310 είναι το touring με το ολόσωμο φαίρινγκ και τα ελαστικά δρόμου, ενώ το Τ310 είναι το On-Off, που έχει λίγο μεγαλύτερες διαδρομές αναρτήσεων (διαφορετικό πίσω αμορτισέρ και άλλο setup στο πιρούνι) και πιο On-Off ελαστικά. Είχαμε τις μοτοσυκλέτες αρκετή ώρα στη διάθεσή μας και τις οδηγήσαμε σε πολύ ενδιαφέρουσες διαδρομές. Στα Τρίκαλα έχουν φτιαχτεί τελευταία μερικόι ολοκαίνουριοι δρόμοι με φανταστικής ποιότητας άσφαλτο και καθόλου τοπική κίνηση. Αν σκοπεύετε να κάνετε κάποια εκδρομή στα Μετέωρα, πάρτε μαζί σας κι ένα ζευγάρι καινούριες ξύστρες και οδηγήστε στο δρόμο που φεύγει από το Μεγαλοχώρι προς το διπλανό βουνό… τύφλα να’ χουν οι Κανάριοι Νήσοι!

Πάμε όμως πίσω στα Χ310 και Τ310 που τα πράγματα είναι ακόμα πιο ενδιαφέροντα.

Οι δύο μοτοσυκλέτες στα χαρτιά μοιράζονται σχεδόν όλα τα μηχανικά μέρη (εκτός των αναρτήσεων, όπως είπαμε) όμως στην πραγματικότητα έχουν τεράστια διαφορά στη συμπεριφορά και την προσωπικότητά τους. Στη γρήγορη οδήγηση στα στροφιλίκια, το τουριστικό Χ310 είναι ίσως το καλύτερο σε αυτή την κατηγορία κυβισμού. Όχι τιμής, αλλά κυβισμού! Αυτό σημαίνει ότι το συγκρίνουμε με το BMW G310 και το KTM 390 Duke! Έχει πάρα πολύ καλή εργονομία θέσης οδήγησης και μια ευρωπαϊκού τύπου σφιχτή αίσθηση, η οποία σε γεμίζει σιγουριά και εμπιστοσύνη να το πιέσεις! Ο κινητήρας είναι γραμμικός σε απόδοση, με άριστη ρύθμιση του ψεκασμού και έχει έναν προοδευτικό συμπλέκτη, που σου κάνει εύκολη τη ζωή όταν οδηγάς μέσα στην πόλη. Το κιβώτιο ταχυτήτων είναι ελαφρύ, αλλά κάπως χαλαρό σε αίσθηση. Παρ’ όλα αυτά δεν έχασε ποτέ ταχύτητα, όσο βιαστικά κι αν κάναμε τις αλλαγές. Σε επίπεδο δύναμης και επιδόσεων δεν έχει φυσικά την απόδοση του 390 Duke, ούτε την ροπή μεταξύ 6000-8000 στροφών που έχει το G310, όμως είναι ζωηρός και ανεβάζει πρόθυμα στροφές έως τον κόφτη. Επίσης αν ξεχάσεις να κατεβάσεις ταχύτητα σε κάποια απότομη ανηφορική φουρκέτα, δεν σκορτσάρει, ούτε μουλαρώνει.

Με αυτή την άκρως θετική εικόνα από το τουριστικό X310, καβαλήσαμε το On-Off T310.

Οι διαστάσεις των τροχών είναι ίδιες εμπρός και πίσω, οπότε και εδώ έχουμε 17” εμπρός τροχό. Το προφίλ του ελαστικού φαίνεται με το μάτι λίγο πιο παχύ, αλλά δεν παίρνουμε και όρκο… Το Τ310 είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό σε εμφάνιση και έχει το σωστό μέγεθος για αυτή την κατηγορία. Δεν είναι υπερβολικά ογκώδες για να σε δυσκολεύει μέσα στην πόλη ή τις χαμηλές ταχύτητες, ούτε όμως είναι υπερβολικά χαμηλή και μικροσκοπική για να χάνει την πανοραμική αίσθηση οδήγησης μια on-off. Θυμίζει πάρα πολύ το CB500X της Honda σε μέγεθος. Σε επίπεδο εξοπλισμού όμως, το Τ310 δεν έχει καμία σχέση με την σπαρτιάτική λογική του Honda.

Το Zontes έχει ακτινικές ρυθμιζόμενες μανέτες, σύστημα keyless με ηλεκτρομαγνητική κλειδαριά, ηλεκτρικά(!!!!) ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα σε δύο θέσεις, ABS της Bosch που απενεργοποιείται, ηλεκτρομαγνητική τάπα βενζίνης(!!!!), fat-bar τιμόνι, full-led φώτα εμπρός και πίσω, ψηφιακά όργανα LCD, upside-down πιρούνι και ηλεκτρομαγνητική κλειδαριά σέλας η οποία έχει αντιολισθητικό κάλυμμα, αλάρμ και ECO riding Mode! Ναι, όλα αυτά είναι στάνταρ εξοπλισμός σε μια μοτοσυκλετα με τιμή 3.995€!

Με όλα αυτά στο μυαλό και με δεδομένο πως η οδήγηση του Χ310 μας είχε πραγματικά εντυπωσιάσει, καβαλήσαμε το Τ310 με πάρα πολλές και υψηλές προσδοκίες. Τις περισσότερες από αυτές μας τις επιβεβαίωσε, όμως φαίνεται πως οι αλλαγές στις αναρτήσεις που επέλεξε να κάνει η Zontes για το Τ310, χάλασαν λίγο τη συνταγή. Το σαφώς πιο έντονο αρχικό βύθισμα που έχει το πιρούνι του Τ310 σε σχέση με του Χ310 και το απλούστερο πίσω αμορτισέρ (του Χ310 έχει ξεχωριστό ρεζερβουάρ αζώτου) έχουν δώσει μια μικρή αίσθηση ασάφειας όταν αρχίζεις και πιέζεις το Τ310 στις στροφές.

Υπάρχει ένα μικρό όφελος στην άνεση στις πολύ χαμηλές ταχύτητες της πόλης, όμως συνολικά η άνεση του πιο σφιχτού Χ310 είναι καλύτερη από του μαλακού Τ310, γιατί σε κρατά πιο ήρεμο όταν πέφτεις σε συνεχόμενες λακκούβες. Επίσης η θέση οδήγησης είναι λιγότερο σπορ σε σχέση με του Χ310. Μια άλλη διαφορά είναι στα μαρσπιέ, όπου το Χ310 έχει λεπτά αγωνιστικού τύπου και το πόδι σου χωράει άνετα κάτω από τον λεβιέ ταχυτήτων για να ανεβάσεις ταχύτητα αν φοράς μπότα, ενώ το Τ310 έχει πλατιά on-off μαρσπιέ με χοντρό λάστιχο πάνω τους, με αποτέλεσμα να το πέλμα του ποδιού σου να είναι λίγο πιο ψηλά σε σχέση με το λεβιέ ταχυτήτων και να πρέπει να λυγίσεις έντονα το κουτουπιέ του ποδιού σου για να το βάλεις κάτω από τον λεβιέ ώστε να ανεβάσεις ταχύτητα.

Ένα επίσης σημείο βελτίωσης αφορά την οθόνη των οργάνων, όπου στο τουριστικό Χ310 είναι πιο κάθετα τοποθετημένο και έχει λιγότερες αντανακλάσεις, ενώ στο on-off Τ310 το βαράει ο ήλιος και δεν βλέπεις σχεδόν τίποτα όταν έχεις τον ήλιο στην πλάτη.

Γενικά τα όργανα έχουν τα πάντα από ενδείξεις και είναι εντυπωσιακά σε σχεδίαση, αλλά δυσανάγνωστα όταν οδηγάς.

Προφανώς, αυτή η σύντομη διαδρομή που κάναμε δεν επαρκεί για να βγάλουμε τελικά συμπεράσματα. Η Γκοργόλης ΑΕ μας υποσχέθηκε πως θα διαθέσεις για πλήρες τεστ τις μοτοσυκλέτες της Zontes και δεν σας κρύβουμε πως ανυπομονούμε να τις έχουμε στα χέρια μας για μια πλήρη δοκιμή. Στα 3.995€ δεν βρίσκεις καινούριες μοτοσυκλέτες που να υπόσχονται τόσα πολλά στον ιδιοκτήτη τους.    

      

Δοκιμή Royal Enfield Himalayan - Οδηγώντας στις διαδρομές του Ράλι Σαρδηνίας

Ξεψαχνίζουμε τη νέα ινδική On-Off στην πανευρωπαϊκή παρουσίαση της, σε άσφαλτο και χώμα
Royal Enfield Himalayan
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

25/4/2024

Πριν λίγες ημέρες βρεθήκαμε στη Σαρδηνία, για να πάρουμε μια πρώτη οδηγική γεύση από τη νέα εποχή της Royal Enfield Himalayan, της ινδικής On-Off μοτοσυκλέτας της μεσαίας κατηγορίας που στη δεύτερη και υγρόψυκτη πλέον έκδοσή της φιλοδοξεί να συνεχίσει την κληρονομιά του προκατόχου της, ως best-selling μοντέλο σε όλο τον κόσμο.

Καλά τα μεγάλα Adventure μοντέλα, αλλά δεν έχουν όλοι 15 ή 20 ή 25 χιλιάδες ευρώ για να ξοδέψουν σε μια μοτοσυκλέτα, ούτε χρειάζεται κανείς 1.500 κυβικά, 150 άλογα και 250 κιλά βάρους για να διασκεδάσει σε άσφαλτο και χώμα. Κι αν οι ευρωπαϊκές και ιαπωνικές εταιρείες έχουν απορροφηθεί στην… κούρσα εξοπλισμών, κυβισμού και επιδόσεων, παρουσιάζοντας ολοένα και πιο μεγάλες σε κυβισμό και διαστάσεις μοντέλα, έρχονται τώρα Κινέζοι και Ινδοί να γεμίσουν το κενό προσφοράς που υπάρχει στην αγορά, με μερικά εξαιρετικά μοντέλα, συμπεριλαμβανομένης της νέας Himalayan, που προτάσσουν το… μέτρο (τόσο στα σημαντικά νούμερα επιδόσεων και βάρους όσο και στην τιμή αγοράς), έναντι της υπερβολής, κερδίζοντας οπαδούς αλλά και τις εντυπώσεις όσων τα οδηγούν.

Himalayan 411

Το παλαιότερο Himalayan είχε παρουσιαστεί το 2016, και ξεχώρισε για την σπαρτιάτικη απλότητα και αντοχή του στα δύσκολα, αποτελώντας ένα ινδικό “σιδερένιο άλογο”, που κόστιζε ελάχιστα σε αγορά και συντήρηση, έκαιγε επίσης ελάχιστα, ενώ άντεχε τα πάντα αγόγγυστα και μπορούσε να μεταφέρει τον ιδιοκτήτη του σε καθημερινή βάση τόσο στην άσφαλτο ως άλλο “παπί”, όσο και στο χώμα, αποτελώντας αξιολογότατο όχημα παντός εδάφους. Καλά όλα αυτά, αλλά ουδείς άσφαλτος που λέει και η Λαίδη, και το πρώτο εκείνο Himalayan με τον αερό-ελαιόψυκτο μονοκύλινδρο κινητήρα των 411 κ.εκ. με τις 2 βαλβίδες απέδιδε μόλις 24,3 αλογάκια, για ένα βάρος 200 κιλών (πολύ ατσάλι, μεγάλη αντοχή, αλλά και πολύ βάρος)… δεν το έλεγες και συγκλονιστικό στην οδήγηση. Προσθέστε και το ιδιαίτερα αδύναμο μπροστινό φρένο που θύμιζε ταμπούρο, και έχετε μια πλήρη εικόνα για ένα μοντέλο που άφηνε εξαιρετικές εντυπώσεις σε χαλαρή οδήγηση με ροή ακόμα και στα πιο κακοτράχαλα εδάφη, όμως απεχθανόταν οποιαδήποτε απόπειρα του αναβάτη για να κάνει τα πράγματα πιο σβέλτα και πιο διασκεδαστικά. Σούζα; Θα αστειεύεστε! Άλματα; Ναι, αν λάβεις υπόψη σου πως 9 στις 10 θα προσγειωνόσουν με endo αφού η μοτοσυκλέτα δεν είχε τη δυνατότητα περάσματος στο έδαφος κάποιας απότομης αύξησης της ιπποδύναμης ακόμα κι αν... “βίαζες” συμπλέκτη και γκάζι. Τέλος, ο εξοπλισμός ήταν εντελώς βασικός, αν εξαιρέσεις το Tripper της αναβαθμισμένης έκδοσης του 2019 χάρη στο οποίο ο αναβάτης απολάμβανε turn-by-turn πλοήγηση, και τη δυνατότητα απενεργοποίησης του ABS στον πίσω τροχό για την εκτός δρόμου οδήγηση.

Sherpa 452

Και φτάνουμε στο 2024, και στη Σαρδηνία, για την πανευρωπαϊκή αποστολή της ολοκαίνουργιας Royal Enfield Himalayan. Μια μοτοσυκλέτα με πολλές και δραματικές βελτιώσεις, που επιτέλους καταφέρνει να προσθέσει διασκέδαση στη συνταγή των Ινδών, με κύριο υπεύθυνο τον νέο, υγρόψυκτο μονοκύλινδρο κινητήρα 452 κ.εκ. με τις 4 βαλβίδες, που η Enfield ονομάζει Sherpa, αποτίοντας φόρο τιμής στη βουνίσια φυλή των σκληροτράχηλων κατοίκων των Ιμαλαίων που χωρίς αυτούς το 99% των ορειβατών που “κατέκτησαν” το Έβερεστ θα είχαν γυρίσει πίσω στα μισά της ανάβασης. Από τους 24,3 ίππους / 6.500 rpm της παλαιότερης μονάδας, η νέα εκτοξεύει την απόδοση στους 39,5 ίππους / 8.000 rpm, σε μια αύξηση δύναμης 62,55%! Αυτή ακριβώς η αύξηση χαρίζει την πολυπόθητη απόδοση που έλειπε από το 411, και δίνει στη μοτοσυκλέτα τη δυνατότητα τόσο για σούζες με 1η και 2α στο κιβώτιο, με τη χρήση συμπλέκτη, όσο και για πλαγιολισθήσεις με το γκάζι αλλά και για άλματα!

Royal Enfield Himalayan

Πολλές είναι και οι υπόλοιπες βελτιώσεις που αφορούν σχεδόν όλα τα εξαρτήματα της νέας Himalayan, από το πλαίσιο μέχρι τις αναρτήσεις, από το κιβώτιο στον συμπλέκτη, από τα φρένα στο ρεζερβουάρ και πάει λέγοντας.

Royal Enfield Himalayan

Αν όμως διαβάζοντας τα παραπάνω πιστέψετε πως το Himalayan μεταμορφώθηκε σε KTM 390 Adventure, θα πρέπει να το σκεφτείτε ξανά. Κι αυτό καθώς οι Ινδοί επέλεξαν να κρατήσουν τον ίδιο χαρακτήρα στη νέα Himalayan όπως και στην 411, βάζοντας προτεραιότητα στη φιλικότητα, την αντοχή σε κακομεταχείριση και στον χρόνο, και στον απροβλημάτιστο all-round χαρακτήρα, παρά στις επιδόσεις. Οι τελευταίες είναι αδιαμφισβήτητες, όμως αν δεν τις κυνηγήσεις ίσως να μην τις γευτείς και ποτέ. Δάγκωμα στα φρένα; Κακό! Δεν το θέλουμε. Θυμηθείτε την οδήγηση στο χώμα. Ποιος θέλει να πιέζεις τη μανέτα και να κοκαλώνει ο τροχός; Κανείς. Σούζα με το γκάζι μόνο; Κακή! Να τρομάξει μεγάλη μερίδα πελατών στο test-ride και να απομακρυνθούν με βήμα ταχύ; Όχι, όχι, και πάλι όχι.

Royal Enfield Himalayan

Όλα στο νέο Himalayan έχουν στόχο τη διατήρηση του προηγούμενου χαρακτήρα της αερόψυκτης μοτοσυκλέτας, ώστε να διατηρήσει παράλληλα η Enfield και το προηγούμενο πελατολόγιό της. Όσο για τους θερμόαιμους, ένα ψάξιμο σε μεσαίες και ψηλές στροφές, θα φέρει τα απαραίτητα χαμόγελα, και όλοι θα είναι ικανοποιημένοι.

Royal Enfield Himalayan

Η εξέλιξη του νέου μοντέλου έγινε σε συνεργασία του τμήματος R&D που βρίσκεται στη Βρετανία, και με το αντίστοιχο της Ινδίας, με τους Βρετανούς να σπρώχνουν προς τις επιδόσεις, και με τους Ινδούς να βάζουν φρένα, κάνοντας ακόμα και παράπονα για την υγρόψυξη! “Μα είναι τόσο απαραίτητο να είναι υγρόψκτος ο κινητήρας;!” Γκάζι από τη μία, φρένο από την άλλη, μέχρι το αποτέλεσμα της διελκυστίνδας αυτής να ικανοποιεί και τους οπαδούς της συντήρησης αλλά και της προόδου.

Royal Enfield Himalayan

Μάλιστα για να μας αποδείξουν οι άνθρωποι της εταιρείας το πόσο καλή δουλειά είχαν κάνει με τη νέα Himalayan, για τη μέρα της οδήγησης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή 160+ χιλιομέτρων, με ελάχιστα από αυτά στον αυτοκινητόδρομο. Το 95% της οδήγησης έγινε τόσο σε κακοτράχαλους στριφογυριστούς επαρχιακούς δρόμους (με τμήματα με πούδρα και χώμα που πολλές φορές δεν φαινόταν λόγω σκιών από τα δέντρα, και τα καταλάβαινες μόνο αφού… ξεκίναγε το γλίστρημα) όσο και σε χώμα. Κι αν αποφύγαμε τα… enduro μονοπάτια, εντούτοις η διαδρομή είχε μεγάλο μέρος από τους απαιτητικούς χωματόδρομους στους οποίους διεξάγεται το ράλι Σαρδηνίας. Με μεγάλες ευθείες για να πάρεις πολλή φόρα, που αποδεικνυόταν άκρως επικίνδυνο όταν δεν γνωρίζεις τη διαδρομή και ξαφνικά ανακαλύπτεις πως το πατημένο χώμα μετατρέπεται χωρίς προειδοποίηση σε φυτευτή πέτρα ή σε κροκάλες που αναστατώνουν την πορεία της μοτοσυκλέτας, και βάζουν δύσκολα σε αναρτήσεις. Με απότομες κατηφόρες με κροκάλα, όπου καταλαβαίνεις με τον καλύτερο τρόπο τη λειτουργία των φρένων και του ABS.

 

Himalayan

Και με ένα άλμα για γενναίους (όχι το διαβόητο Micky’s Jump, ευτυχώς), το οποίο σε πέταγε κυρίως μακριά και όχι ψηλά, ενώ για να βγει ωραία η φωτογραφία έπρεπε να το κάνεις τουλάχιστον με 3η σκασμένη! Το άλμα μάλιστα κατέληξε σε μορφή άτυπου διαγωνισμού, καθώς δημοσιογράφοι, influencers και youtubers προσπαθούσαν να ξεπεράσει ο ένας το ρεκόρ του άλλου, και ευτυχώς το κόψαμε λίγο πριν η 3η γίνει 4η και αρχίσουμε να κινδυνεύουμε να γίνουμε ήχος και φως στην προσγείωση με τριψήφιο αριθμό χιλιομέτρων στο κοντέρ. Κι όμως, Ινδοί και Βρετανοί της Royal Enfield ένιωθαν σιγουριά να βάλουν τη μοτοσυκλέτα τους σε τέτοιο στίβο μάχης που θα μπορούσε να τονίσει τις όποιες αδυναμίες του συνόλου, ενώ παράλληλα το βάρος έπεφτε αρκετά και στους συμμετέχοντες που έπρεπε να δείξουμε την απαραίτητη ωριμότητα, ώστε να μη φτάσουμε στα επίπεδα του... “if he dies, he dies”, όπως είχε πει κι ο Ivan Drago στο Rocky IV.

Royal Enfield Himalayan 452

Κι αφού εξαντλήσαμε την ποικιλία εδαφών και καταστάσεων στα οποία οδηγήσαμε τη νέα Himalayan, επιστρέψαμε στη βάση μας έχοντας διανύσει δέκα ολόκληρες ώρες σε δρόμο και χώμα. Μαζί μας, στη βόλτα συμμετείχαν και τα μέλη της ομάδας σχεδιασμού και προώθησης της Royal Enfield, τόσο από την Ινδία όσο και από τη Βρετανία, πάντα πρόθυμοι να απαντήσουν σε κάθε ερώτηση και με ανοιχτή διάθεση, χωρίς ίχνος κρυψίνοιας, ένα ακόμη σημάδι της εμπιστοσύνης που είχαν στο προϊόν τους, και στο γεγονός πως είχαμε να κάνουμε με μια πραγματικά εξαιρετική μοτοσυκλέτα.

Royal Enfield Himalayan

Στο τέλος της ημέρας, οι οιωνοί για τη νέα Himalayan ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκοί. Δέκα ώρες απολαυστικής οδήγησης και διαλειμμάτων για κατανάλωση σαρδηνιακού… αντικρυστού (με τη διαφορά πως ήταν γουρούνι αντί αρνί), και μπόλικης κουβέντας, με τμήματα της διαδρομής που αρκετές φορές με γέμισαν αδρεναλίνη αλλά και φόβο, και όμως δεν συνοδεύτηκαν από καμία πτώση μεταξύ των συμμετεχόντων, παρά το γεγονός πως μεταξύ μας είχαμε ακόμα και… αστέρια του modelling με κολάν και κολιέ έξω από το μπουφάν, content creators με ελάχιστη εμπειρία, αλλά και youtubers κανιβάλους που έσπρωχναν τις καταστάσεις πέρα από τα όρια. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τα χέρια μου που ταλαιπωρούνται από τενοντίτιδες παρέμειναν φρέσκα, παρόλο που δεν έχουμε cruise control, ενώ το ίδιο συνέβη και με τα μαλακά μου μόρια. Την ίδια στιγμή καμία μοτοσυκλέτα δεν παρουσίασε βλάβη, τίποτα δεν… έπεσε στα άλματα, ενώ το μυαλό γέμισε από τις εικόνες και τις εμπειρίες της ημέρας, με το χαμόγελο να παραμένει στα χείλη για πολλές ώρες ακόμα.

Royal Enfield Himalayan

Κι αν το νέο Himalayan ικανοποιεί σε τόσο μεγάλο βαθμό οδηγικά, εντυπωσιακός είναι και ο εξοπλισμός της μοτοσυκλέτας παρόλο που η ινδική εταιρεία έχει κι εδώ εφαρμόσει το “παν μέτρον άριστον” μην φορτώνοντας το νέο της μοντέλο με ηλεκτρονικά βοηθήματα και λοιπά gadget.

Himalayan 452

Το μάτι σκαλώνει στην TFT οθόνη οργάνων που διαθέτει δωρεάν πλοήγηση με χάρτες της Google και πλήρη συνδεσιμότητα με το smartphone του αναβάτη, αλλά και στο josytick στον αριστερό διακόπτη. Ευχρηστία και ευκολία πλοήγησης παντού. Το ίδιο καλή είναι και η σέλα που αλλάζει ύψος σε λίγα δευτερόλεπτα για να ικανοποιήσει διαφορετικά ύψη αναβατών, ενώ θετικές εντυπώσεις αφήνουν τα πίσω φλας που παίζουν τον ρόλο και του φωτιστικού σώματος, αλλά και τα δεκάδες χρηστικά και όμορφα αξεσουάρ με τα οποία μπορεί να εξοπλίσει το Himalayan ο ιδιοκτήτης του.

Himalayan 452

Από εξάτμιση της Akrapovic που δίνει άλλο ήχο και απόδοση στον Sherpa κινητήρα, στην επίπεδη σέλα Rally, σε αλουμινένιες πλαϊνές βαλίτσες σε μεταλλικό ή μαύρο χρώμα, σε μαλακά σαμάρια, σε 3 top-box σκληρά και μαλακά, σε ψηλότερη ζελατίνα, μεταλλική μεγάλη ποδιά κινητήρα, κάγκελα κινητήρα, rally τιμόνι και διαφορετικές σέλες, προβολάκια, χούφτες, προστατευτικά κάγκελα προβολέα και ψυγείου, και αρκετά ακόμη που εξελίσσει και πιστοποιεί αυτή τη στιγμή η Enfield. Και μην ξεχάσουμε και τους δεκάδες κατασκευαστές aftermarket αξεσουάρ που έχουν ήδη παρουσιάσει τις δικές τους γκάμες αξεσουάρ για τη Himalayan. Όρεξη να έχεις να ψάχνεις και να φορτώνεις τη μοτοσυκλέτα με πράγματα.

Περισσότερα θα διαβάσετε στην αναλυτική δοκιμή της νέας Himalayan στο τεύχος 654 του ΜΟΤΟ που κυκλοφορεί στις αρχές Μάιου στα περίπτερα

Ετικέτες