Δυναμομέτρηση Yamaha Tracer 9 GT / MT-09 2021: Πόσο γκάζι έχει ο Euro 5 CP3

Τεχνολογία εναντίων περιορισμών 2-0
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/5/2021

Οι προδιαγραφές Euro 5 απαιτούν έως και 40% λιγότερες εκπομπές ρύπων σε σχέση με τις Euro 4 και αυτό δημιούργησε τρόμο στους φίλους των επιδόσεων, καθώς στο μυαλό όλων μας οι περιορισμοί συνοδεύονται από μείωση ιπποδύναμης και… ήχου! Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότερες μοτοσυκλέτες προδιαγραφών Euro 5 που έχουμε δυναμομετρήσει έως τώρα, είτε βγάζουν τα ίδια άλογα με τις εκδόσεις Euro 4, είτε περισσότερα. Επίσης ο ήχος των εξατμίσεών τους, όχι μόνο δεν έχει χαθεί, αλλά τις περισσότερες φορές είναι ακόμα πιο δυνατός και “ευχάριστος” στα αυτιά του αναβάτη. Πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά οι κατασκευαστές επένδυσαν σε νέες τεχνολογίες και έδωσαν περισσότερη σημασία στους ήχους που παράγουν τα εξαρτήματα του κινητήρα.

Με τις προηγούμενες προδιαγραφές Euro 4, ήταν εφικτό να πιάσουν τους στόχους των εκπομπών ρύπων, χρησιμοποιώντας παλιές τεχνολογικές λύσεις και ταπώνοντας τις εξατμίσεις. Οι πολύ πιο αυστηρές προδιαγραφές Euro 5 δεν άφηναν περιθώρια για “φτηνές” και “πρόχειρες” λύσεις. Έτσι οι μηχανολόγοι επιστράτευσαν πολύ πιο προηγμένους τεχνολογικά ride by wire ψεκασμούς και κεντρικές μονάδες διαχείρισης της τροφοδοσίας με πολύ πιο ισχυρή επεξεργαστική δυνατότητα περισσότερων δεδομένων. Οι εξατμίσεις δεν “ταπώθηκαν” αλλά σχεδιάστηκαν από την αρχή με διπλούς καταλύτες.

Κι επειδή οι παρασιτικοί μηχανική θόρυβοι των εξαρτημάτων του κινητήρα μειώθηκαν στο ελάχιστο, τώρα ακούς πιο καθαρά τον ήχο της εξάτμισης. Συγκεκριμένα στην περίπτωση των νέων Yamaha Tracer 9 και MT-09, οι σχεδιαστές έβαλαν τις εξαγωγές της εξάτμισης να σημαδεύουν το έδαφος, με αποτέλεσμα η αντήχηση τον καυσαερίων στην άσφαλτο να δημιουργεί ένα μπάσο εφέ στα αυτιά του αναβάτη. Είναι τόσο επιτυχημένο το κόλπο, που στα νέα Tracer 9 και MT-09 ο χαρακτηριστικός τρικύλινδρος ήχος ακούγεται στα αυτιά σου με την ίδια ένταση που είχαν οι (νόμιμες) slip-on εξατμίσεις της Akrapovic στα προηγούμενα μοντέλα!

 

Ας μιλήσουν οι αριθμοί

 

Τόσο το νέο Tracer 9 GT, όσο και το ΜΤ-09 του 2021, κατέβηκαν από το δυναμόμετρο έχοντας γράψει την ίδια ιπποδύναμη και έχοντας δημιουργήσει το ίδιο σχήμα καμπύλης.

Μιλώντας στη γλώσσα των αριθμών, έβγαλαν 106,7 (Tracer 9) και 106,6 (MT-09) ίππους στις 10.000 στροφές, με την ροπή να είναι 8,6kg/m στις 7.100 για το Tracer 9 και 8,6kg/m στις 7.200 στροφές για το MT-09.

Με τις ίδιες παράμετρους και συνθήκες περιβάλλοντος, το προηγούμενο Tracer 900 είχε βγάλει 96 ίππους στις 10.400 και το προηγούμενο MT-09 SP είχε βγάλει 102,9 στις 10.400. Η ροπή του προηγούμενου Tracer 900 ήταν στα 7,5kg/m στις 8.200 και του προηγούμενου MT-09 SP στα 8,1kg/m στις 8.400 στροφές.

Να σημειώσουμε εδώ πως το τελευταίο από τα προηγούμενης γενιάς Tracer 900 GT που είχαμε δυναμομετρήσει σε διαφορετικό δυναμόμετρο είχε φτάσει έως τους 104,7 ίππους στις 10.600 και τα 8,2kg/m στις 8.400 στροφές.

Το τελικό συμπέρασμα απ’ όλα αυτά είναι πως ο νέος τρικύλινδρος CP3 προδιαγραφών Euro 5 είναι πιο δυνατός, έχει περισσότερη ροπή και μάλιστα κορυφώνει την απόδοσή του σε χαμηλότερες στροφές.

Ως απόλυτοι αριθμοί, οι διαφορές μοιάζουν (και είναι…) πολύ μικρές. Όμως όπως έχουμε πει χιλιάδες φορές, το δυναμόμετρο δεν αποτυπώνει πάντα την “αίσθηση των αλόγων και της ροπής” που νοιώθει ο αναβάτης.

Ειδικά στη σύγχρονη εποχή των ride by wire ψεκασμών, αυτή η απόκλιση μεταξύ αριθμών και αισθήσεων μπορεί να είναι πολύ μεγάλη, λόγω των χαρτογραφήσεων στα διάφορα riding MODE που έχουν πλέον όλοι.

Ακριβώς αυτό συμβαίνει μεταξύ του Tracer 9 GT και του MT-09, όπου ενώ έχουν πανομοιότυπες καμπύλες ιπποδύναμης και ροπής, αν καβαλήσεις το ένα μετά το άλλο θα ορκίζεσαι πως το MT-09 έχει περισσότερη ροπή στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Αν όμως βάλεις το D-Mode στη θέση 2 αντί για την “άγρια” θέση 1, τότε αντιλαμβάνεσαι πως το D-Mode 2 στο MT-09 είναι σαν το D-Mode 1 του Tracer 9…


 

Bajaj Pulsar 125 Δοκιμή Long term: «Είναι θέμα άνεσης»

Ο «Ινδός» δεν καταλαβαίνει από λακκούβες
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

24/12/2019

Περισσότερο από έναν μήνα τώρα, στις μοτοσυκλέτες που υπάρχουν σταθερά στο γκαράζ του περιοδικού, έχει προστεθεί το Pulsar 125 της Bajaj. Πρόκειται για μία δοκιμή μακράς διαρκείας, που δεν φτάσει τον έναν χρόνο, όπως αυτή εδώ που επίσης ξεκίνησε μόλις, ή τα 50.000 με άνοιγμα κινητήρα, όπως κάναμε στην Africa Twin, αλλά και το Pulsar δεν ήρθε καινούριο στα χέρια μας, έχει γράψει τα χιλιόμετρά του.

Έχουμε αρκετές παρατηρήσεις από την δοκιμή αυτή που θα συνεχιστεί και μέσα στο 2020, θετικές κι αρνητικές, που μερικές από τις πρώτες υπερθεματίζονται μόλις ακούσεις την χαμηλή τιμή και μερικές από τις δεύτερες μετριάζονται για ακριβώς τον ίδιο λόγο.

Ωστόσο πριν από τα αποτελέσματα της δοκιμής συνολικά, θέλουμε να επικεντρωθούμε ειδικά σε κάτι συγκεκριμένο που μας προσέφερε το Pulsar αυτές τις ημέρες και σε μία συγκεκριμένη παρατήρηση που ξεφεύγει από τα δεδομένα της κατηγορίας και αξίζει ιδιαίτερη μνεία. Κι αυτό είναι η συμπεριφορά στις λακκούβες και η ευκολία χρήσης.

Ακόμη και με δύο άτομα στην σέλα του, το Pulsar πέφτει σε φρεάτια υπονόμων και καπάκια -που ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά- πως σε άλλες χώρες είναι θέμα προδιαγραφών να είναι «αλφαδιά» με την άσφαλτο, κι εδώ πηγαίνουμε με το μάτι του «Θόδωρα του εργολάβου». Όταν ο Θόδωρας ο εργολάβος έχει καπνό από τσιγάρο στο μάτι, ενώ φωνάζει από μακριά στους εργάτες να τελειώνουν πιο γρήγορα, μαζί με μία ομοβροντία βρισιών για το πότε θα πληρωθεί από τον κουμπάρο του τον Δήμαρχο, τα φρεάτια κινδυνεύουν να μείνουν έτσι για πάντα. Από αυτή την ελληνική πραγματικότητα, δεν απέχει και πολύ ή μάλλον σε εμάς βλέπουν τον παράδεισο της λακκούβας, οι Ινδοί φίλοι μας.

Οι αντιθέσεις σε αυτή την τεράστια χώρα είναι επίσης πολύ μεγαλύτερες, καθώς υπάρχουν και υπερσύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι χωρίς κακοτεχνίες, αλλά και βασικοί δρόμοι που είναι ακόμη χωματόδρομοι. Στο ενδιάμεσο, ναι οι λακκούβες κυριαρχούν. Σε αυτή την κατάσταση των δρόμων, η κατηγορία των μικρών αυτών μοτοσυκλετών καλείται επιπρόσθετα να αποτελέσει το βασικό όχημα για μία ολόκληρη οικογένεια έχοντας απίστευτο ανταγωνισμό. Τόσο από μοτοσυκλέτες που εδώ δεν τις ξέρουμε, όπως το Victor της TVS και το Glamour της Hero, αλλά και από μία πιο γνώριμη σε εμάς, το Shine της Honda που πρακτικά είναι ένα CB125F!

Σε μία αγορά εκατομμυρίων μοτοσυκλετών, στην χώρα που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ πωλήσεων μοτοσυκλετών, θα έλεγε κανείς πως υπάρχει χώρος για όλους, όμως δεν είναι έτσι. Ο κόσμος κινείται «κοπαδοποιημένος» αλλάζοντας κατεύθυνση όπως τα τεράστια κοπάδια ψαριών: Όλοι μαζί προς μία κατεύθυνση ακολουθώντας ο ένας τον άλλο, πρακτική που συχνά οδηγεί σε στόμα καρχαρία βέβαια. Σε μία τέτοια αγορά πρέπει να ξεχωρίσεις γιατί είσαι καλός και φθηνός ταυτόχρονα. Ταξιδεύοντας βέβαια στην Ινδία, θα καταλάβει κανείς πως το Pulsar σαν όνομα, είναι συνυφασμένο με τις επιδόσεις και την sport συμπεριφορά. Όχι προφανώς με τα δικά μας δεδομένα, αλλά το Pulsar έχει κερδίσει μία θέση στους Ινδούς που έχουν μάθει να το αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Σαν να λέμε Corolla, που υπάρχει κόσμος εδώ ­-ακόμη και τώρα- που αναφέρονται σε αυτή ως μάρκα και κατηγορία και όχι ως μοντέλο. Το Pulsar έχει ένα τέτοιο όνομα και οι εξηγήσεις που είχαμε πάρει παλαιότερα για τους λόγους που συμβαίνει αυτό ήταν κάπως διφορούμενες. Εκείνο όμως που τελικά έχει σημασία, είναι πως οι Ινδοί θα είχαν μεγαλύτερο ζήτημα αν ένα Pulsar δεν στεκόταν στο ύψος του ονόματός του.

Με δεδομένο πως φτιάχτηκε για να είναι το κατεξοχήν μεταφορικό μέσο, δεν περιμένει κανείς επιδόσεις από το Pulsar. Δεν τις περιμένει έτσι κι αλλιώς από ένα 125, ιδιαίτερα όταν θα βρεις παπιά και μάλιστα όχι τα πειραγμένα, που περνάνε το Pulsar με αλλαγή ταχύτητας. Επίσης υπάρχουν ζητήματα ξεκινήματος σε ημέρες με πολύ υγρασία και κρύο, χωρίς να αντιμετωπίζεις όμως πρόβλημα, κι έτσι πριν από αναλυτικότερη δοκιμή θέλουμε να επικεντρωθούμε εδώ σε κάτι συγκεκριμένο. Στο γεγονός πως περνά από λακκούβες, φρεάτια κτλ, όχι απλά με άνεση αλλά με πραγματική ασφάλεια! Οι αναρτήσεις συμπιέζονται προοδευτικά απορροφώντας κάθε ανωμαλία και με εξίσου προοδευτική επαναφορά, ισιώνουν τις τεράστιες κακοτεχνίες του δρόμου, με τρόπο που δεν συναντάς σε παπιά, μικρές αλλά και το πιο σημαντικό, μεγαλύτερες μοτοσυκλέτες από την περίπτωση του Pulsar 125. Δύο μαντράχαλοι, καλοταϊσμένοι μάλιστα, κάθονται με άνεση στην ευρύχωρη σέλα και έχουν και την πρόσθετη κεντρική βαλίτσα να τους χτυπά την πλάτη στις λακκούβες ανοίγοντας διάπλατα, μιας και νομίζεις πως την έχεις κλείσει και ασφαλίσει, 8 φορές στις 10.

Όλες αυτές τις ημέρες στο περιοδικό, το Pulsar ανέπτυξε δική του φρασεολογία στην καθημερινότητα, όπως θα πάμε με τον Ινδό για… εκείνο, το ένα το άλλο. Φέρε μου λίγο τον Ινδό να κουβαλήσουμε, αυτό, κι εκείνο και το άλλο. Σήμερα να φύγω εγώ και ο Ινδός νωρίτερα; Για να κάνουμε κι αυτό, κι εκείνο, και το άλλο… Με λίγα λόγια αποτελεί εργαλείο δουλειάς για εμάς και θα μας λείψει όταν τον αποχωριστούμε, συγχωρείστε με, η δύναμη της συνήθειας: Θα μας λείψει όταν το επιστρέψουμε.

Σε αντίθεση με άλλες μοτοσυκλέτες που σε αυτή την κατηγορία προσπαθούν να φορτώσουν επιδόσεις και σπορ συμπεριφορά για να προσελκύσουν τον νέο αναβάτη, εμάς το Pulsar μας κέρδιζε μέρα με την ημέρα λίγο περισσότερο, αντιπαραθέτοντας πραγματική ευκολία και ασφάλεια. Ασφάλεια γιατί δεν χάνεις τον έλεγχο, περνώντας με 50 και 60 και 70 πάνω από λακκούβες... Για φρένα, επιδόσεις, λοιπά της οδηγικής συμπεριφοράς και καταναλώσεις, αναλυτικά στην δοκιμή μακράς διαρκείας που θα ακολουθήσει.