Δυναμομέτρηση Yamaha Tracer 9 GT / MT-09 2021: Πόσο γκάζι έχει ο Euro 5 CP3

Τεχνολογία εναντίων περιορισμών 2-0
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/5/2021

Οι προδιαγραφές Euro 5 απαιτούν έως και 40% λιγότερες εκπομπές ρύπων σε σχέση με τις Euro 4 και αυτό δημιούργησε τρόμο στους φίλους των επιδόσεων, καθώς στο μυαλό όλων μας οι περιορισμοί συνοδεύονται από μείωση ιπποδύναμης και… ήχου! Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότερες μοτοσυκλέτες προδιαγραφών Euro 5 που έχουμε δυναμομετρήσει έως τώρα, είτε βγάζουν τα ίδια άλογα με τις εκδόσεις Euro 4, είτε περισσότερα. Επίσης ο ήχος των εξατμίσεών τους, όχι μόνο δεν έχει χαθεί, αλλά τις περισσότερες φορές είναι ακόμα πιο δυνατός και “ευχάριστος” στα αυτιά του αναβάτη. Πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά οι κατασκευαστές επένδυσαν σε νέες τεχνολογίες και έδωσαν περισσότερη σημασία στους ήχους που παράγουν τα εξαρτήματα του κινητήρα.

Με τις προηγούμενες προδιαγραφές Euro 4, ήταν εφικτό να πιάσουν τους στόχους των εκπομπών ρύπων, χρησιμοποιώντας παλιές τεχνολογικές λύσεις και ταπώνοντας τις εξατμίσεις. Οι πολύ πιο αυστηρές προδιαγραφές Euro 5 δεν άφηναν περιθώρια για “φτηνές” και “πρόχειρες” λύσεις. Έτσι οι μηχανολόγοι επιστράτευσαν πολύ πιο προηγμένους τεχνολογικά ride by wire ψεκασμούς και κεντρικές μονάδες διαχείρισης της τροφοδοσίας με πολύ πιο ισχυρή επεξεργαστική δυνατότητα περισσότερων δεδομένων. Οι εξατμίσεις δεν “ταπώθηκαν” αλλά σχεδιάστηκαν από την αρχή με διπλούς καταλύτες.

Κι επειδή οι παρασιτικοί μηχανική θόρυβοι των εξαρτημάτων του κινητήρα μειώθηκαν στο ελάχιστο, τώρα ακούς πιο καθαρά τον ήχο της εξάτμισης. Συγκεκριμένα στην περίπτωση των νέων Yamaha Tracer 9 και MT-09, οι σχεδιαστές έβαλαν τις εξαγωγές της εξάτμισης να σημαδεύουν το έδαφος, με αποτέλεσμα η αντήχηση τον καυσαερίων στην άσφαλτο να δημιουργεί ένα μπάσο εφέ στα αυτιά του αναβάτη. Είναι τόσο επιτυχημένο το κόλπο, που στα νέα Tracer 9 και MT-09 ο χαρακτηριστικός τρικύλινδρος ήχος ακούγεται στα αυτιά σου με την ίδια ένταση που είχαν οι (νόμιμες) slip-on εξατμίσεις της Akrapovic στα προηγούμενα μοντέλα!

 

Ας μιλήσουν οι αριθμοί

 

Τόσο το νέο Tracer 9 GT, όσο και το ΜΤ-09 του 2021, κατέβηκαν από το δυναμόμετρο έχοντας γράψει την ίδια ιπποδύναμη και έχοντας δημιουργήσει το ίδιο σχήμα καμπύλης.

Μιλώντας στη γλώσσα των αριθμών, έβγαλαν 106,7 (Tracer 9) και 106,6 (MT-09) ίππους στις 10.000 στροφές, με την ροπή να είναι 8,6kg/m στις 7.100 για το Tracer 9 και 8,6kg/m στις 7.200 στροφές για το MT-09.

Με τις ίδιες παράμετρους και συνθήκες περιβάλλοντος, το προηγούμενο Tracer 900 είχε βγάλει 96 ίππους στις 10.400 και το προηγούμενο MT-09 SP είχε βγάλει 102,9 στις 10.400. Η ροπή του προηγούμενου Tracer 900 ήταν στα 7,5kg/m στις 8.200 και του προηγούμενου MT-09 SP στα 8,1kg/m στις 8.400 στροφές.

Να σημειώσουμε εδώ πως το τελευταίο από τα προηγούμενης γενιάς Tracer 900 GT που είχαμε δυναμομετρήσει σε διαφορετικό δυναμόμετρο είχε φτάσει έως τους 104,7 ίππους στις 10.600 και τα 8,2kg/m στις 8.400 στροφές.

Το τελικό συμπέρασμα απ’ όλα αυτά είναι πως ο νέος τρικύλινδρος CP3 προδιαγραφών Euro 5 είναι πιο δυνατός, έχει περισσότερη ροπή και μάλιστα κορυφώνει την απόδοσή του σε χαμηλότερες στροφές.

Ως απόλυτοι αριθμοί, οι διαφορές μοιάζουν (και είναι…) πολύ μικρές. Όμως όπως έχουμε πει χιλιάδες φορές, το δυναμόμετρο δεν αποτυπώνει πάντα την “αίσθηση των αλόγων και της ροπής” που νοιώθει ο αναβάτης.

Ειδικά στη σύγχρονη εποχή των ride by wire ψεκασμών, αυτή η απόκλιση μεταξύ αριθμών και αισθήσεων μπορεί να είναι πολύ μεγάλη, λόγω των χαρτογραφήσεων στα διάφορα riding MODE που έχουν πλέον όλοι.

Ακριβώς αυτό συμβαίνει μεταξύ του Tracer 9 GT και του MT-09, όπου ενώ έχουν πανομοιότυπες καμπύλες ιπποδύναμης και ροπής, αν καβαλήσεις το ένα μετά το άλλο θα ορκίζεσαι πως το MT-09 έχει περισσότερη ροπή στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Αν όμως βάλεις το D-Mode στη θέση 2 αντί για την “άγρια” θέση 1, τότε αντιλαμβάνεσαι πως το D-Mode 2 στο MT-09 είναι σαν το D-Mode 1 του Tracer 9…


 

Οδηγούμε Indian FTR 1200: Ήρθε με τις πάντες

Ένα αμερικάνικο Flat Track για τους ελληνικούς δρόμους
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/10/2019

Η Indian δεν θα έπρεπε να χρειάζεται συστάσεις, καθώς είναι από τις σημαντικότερες και πιο εμβληματικές αμερικάνικες εταιρείες μοτοσυκλετών, ενώ έως τα μέσα των 50ies ήταν ο απόλυτος αντίπαλος της Harley Davidson στην τεράστια αγορά των ΗΠΑ. Όμως από τότε έως πριν λίγα χρόνια, οι διοικητικές αστοχίες την οδήγησαν σε μια μακροχρόνια απουσία της από την αγορά. Το όνομά της έμεινε ζωντανό χάρη στη μοναδική ομορφιά της Chief με τα χαρακτηριστικής σχεδίασης art-deco φτερά-φούστες, που εμφανιζόταν τακτικότατα στα εξώφυλλα βιβλίων. Κάποια στιγμή στις αρχές του 2000, μια ομάδα επενδυτών ανέστησε το όνομα της Indian, όμως λόγω της χρήσης κινητήρων της S&S οι μοτοσυκλέτες έμοιαζαν σαν Harley Davidson που τους έχεις βάλει φτερά-φούστες και ό,τι αξεσουάρ χρωμίου βρήκες στους καταλόγους των after market κατασκευαστών. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά να κλείσει για άλλη μια φορά η εταιρεία και το όνομα της Indian να γίνει ξανά φάντασμα.

Όμως για καλή της τύχη, η Polaris αποφάσισε να μπει στο παιχνίδι των μοτοσυκλετών και χάρη στην τεχνογνωσία της στο σχεδιασμό κινητήρων υψηλής απόδοσης για τα οχήματα ελευθέρου χρόνου που κατασκευάζει (Snow mobile, 4X4 side by side και jet Ski κ.τ.λ.) έδωσε στην Indian την δική της σχεδιαστική οντότητα. Έτσι πέρα από τα αερόψυκτα τουριστικά θηρία, μπόρεσε να φτιάξει το σύγχρονο τεχνολογικά Scout και να διαφοροποιηθεί από την Harley Davisdon, προσφέροντας κάτι εντελώς διαφορετικό σε αισθητική και αίσθηση. Αυτός ο σύγχρονος υγρόψυκτος V2 κινητήρας της Indian είναι που της έδωσε τη δυνατότητα να ξεφύγει από την κλασική κατηγορία των cruiser και με το FTR 1200 να βρεθεί με αξιώσεις απέναντι σε κάθε μεγάλη γυμνή μοτοσυκλέτα που κατασκευάζεται από ευρωπαϊκό ή ιαπωνικό εργοστάσιο. Οι 120 ονομαστικοί ίπποι το τοποθετούν εύκολα δίπλα στα BMW R1250R, Ducati Monster 1200 σε επιδόσεις, ενώ η flat track αισθητική τραβάει κόσμο και από την neo-retro κατηγορία!

Βέβαια αυτή η μακροχρόνια απουσία της Indian από την ενεργό δράση και το γεγονός πως οι ευρωπαίοι δεν έχουν μεγάλη σχέση με τα snow mobile και τα υπόλοιπα power-toys για να γνωρίζουν το μέγεθος και τις δυνατότητες της Polaris, κάνουν την FTR 1200 να μοιάζει ως κάτι εντελώς καινούριο και άγνωστο στις αγορές της Ευρώπης.

Αυτό το διαπιστώσαμε από πρώτο χέρι κυκλοφορώντας με το FTR 1200 στους ελληνικούς δρόμους. Η μοτοσυκλέτα έχει πολύ εντυπωσιακή παρουσία και τραβάει τα βλέμματα, αλλά την ίδια στιγμή δεν είναι εύκολο για τον κόσμο να την ταυτοποιήσει και να την κατατάξει. Οπότε σε κάθε φανάρι πρέπει να απαντάς δύο φορές στην ίδια ερώτηση: Τι μάρκα είναι αυτό φίλε; - Είναι το καινούριο Indian FTR 1200 – Α, Indian, δηλαδή; ….. Ανάβει πράσινο το φανάρι και η κουβέντα μένει εκεί, μαζί με την απορία…

Όχι ότι εμείς ξέραμε από πριν τι είδους μοτοσυκλέτα είναι η FTR 1200. Ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που καβαλάμε σύγχρονη Indian στη ζωή μας και είχαμε πολλές αναπάντητες ερωτήσεις στο μυαλό μας. Οι περισσότερες απαντήθηκαν στην πρώτη βόλτα!

Η σέλα μοιάζει υπερβολικά ψηλή όταν βρεθείς δίπλα στην FTR 1200, όμως τελικά είναι οφθαλμαπάτη! Τα πόδια σου ακουμπάνε πολύ εύκολα στο έδαφος στα φανάρια και την ίδια ώρα η άνεση είναι πάρα πολύ καλή.  

Αυτός ο κινητήρας δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε αμερικάνικο έρχεται στο μυαλό σας. Ο τρόπος λειτουργίας του και κυρίως η ποιότητα λειτουργίας του θα σε ξαφνιάσουν ευχάριστα. Η εξωτερική του εμφάνιση μοιάζει πάρα πολύ με τον V2 που είχε η Aprilia στα πρώτα Mille και Tuono, όμως εδώ σταματάνε οι ομοιότητες. Η ποιότητα λειτουργίας συγκρίνεται περισσότερο με τους ιαπωνικούς V2 των Suzuki V-Strom 1000 και Honda Varadero, παρά με τους ιταλικούς V2. Αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω της απόλυτης απουσίας μηχανικών θορύβων από τις κεφαλές ή τον συμπλέκτη, αλλά και την άριστη αίσθηση του λεβιέ ταχυτήτων με τις γλυκές και ήσυχες αλλαγές. Επίσης η γιγαντιαία διπλή εξάτμιση πνίγει όλους τους γνωστούς ήχους που θα μπορούσαν να κάνουν τα καυσαέρια, με αποτέλεσμα να χάνεις ακόμα και την αίσθηση για το πόσες στροφές έχει ο κινητήρας!

Η ροπή από το ρελαντί και η απόλυτα γραμμική αύξηση των στροφών, δίνουν σε αυτόν το κινητήρα μια πολυδιάστατη προσωπικότητα που επιτρέπει στην Indian να φτιάξει πολλών ειδών μοντέλα γύρω του. Ένα mega-off ήταν το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μας…

Η μοτοσυκλέτα της δοκιμής ήταν η βασική έκδοση, οπότε δεν είχαμε τα έγχρωμα TFT όργανα, ούτε τις πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις. Αρχικά το θεωρήσαμε σφάλμα της αντιπροσωπείας να μην μας δώσει την full-extra έκδοση για να σας παρουσιάσουμε όλη την τεχνολογία της FTR 1200, όμως μετά το τεστ έχουμε αλλάξει γνώμη. Ένας λόγος είναι οι αναρτήσεις και το συνολικό στήσιμο της FTR 1200. Οι στάνταρ ρυθμίσεις δουλεύουν άψογα σε όλες τις συνθήκες και η μοτοσυκλέτα έχει ομοιογένεια. Δυστυχώς τα ελαστικά flat-track δεν αγαπούν καθόλου την ελληνική άσφαλτο και δεν επιτρέπουν στην FTR 1200 να δείξει όλο το ταλέντο της στις στροφές. Ήμαστε βέβαιοι πως με street ελαστικά η FTR 1200 θα είναι εντυπωσιακή, λόγω της σταθερότητας του πλαισίου, της εργονομίας της θέσης οδήγησης αλλά και της συμπεριφοράς των μη-ρυθμιζόμενων αναρτήσεών της. Ποτέ δεν φανταζόμασταν πως θα γράφαμε καλά λόγια για το πλαίσιο αμερικάνικης μοτοσυκλέτας, ειδικά για μια αμερικάνικη μοτοσυκλέτα που έχει φτιαχτεί από το μηδέν.

Σημασία έχει πως οι αμερικάνοι κατάφεραν να βρεθούν αμέσως στο επίπεδο των ευρωπαϊκών και ιαπωνικών εργοστασίων σε τομείς που ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά.

Ακόμα και στον τομέα της εργονομίας θα τους βάζαμε άριστα αν είχαν φροντίσει για την άνεση του συνεπιβάτη. Όχι πως με την FTR 1200 θα κάνεις μακρινά ταξίδια με δύο άτομα, όμως δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να βάλεις στη σωστή θέση τα μαρσπιέ του φιλοξενούμενου… Ακόμα κι έτσι όμως, η FTR 1200 βάζει την Indian με τις πάντες μέσα στις αγορές της Ευρώπης και μας δίνει υποσχέσεις για ακόμα πιο mainstream μοντέλα στο άμεσο μέλλον.

Αναλυτικά και με πλήρη ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ