Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/3/2019

Οδηγήσαμε το νέο Honda GTR150 σε πίστα, σε ταξίδι, στην πόλη, το ζυγίσαμε και το δυναμομετρήσαμε και με όλα αυτά κάθε φορά ακούγαμε και διαβάζαμε πολλές και διαμετρικά αντίθετες απόψεις για το καινούριο εξατάχυτο super-παπί της Honda. Για κάποιους είναι το υπέρτατο παπί. Το καλύτερο του κόσμου! Για κάποιους άλλους όμως, δεν είναι καν παπί!

Λογικό να συμβαίνει αυτό, διότι όλα αυτά τα χρόνια τα παπιά έχουν παίξει πολλούς ρόλους μέσα στον ελληνικό μοτοσυκλετισμό. Συνήθως η προσωπικότητα του ιδιοκτήτη ήταν αυτή που άλλαζε τον χαρακτήρα τους. Ανάλογα με την ηλικία και τις προσωπικές του ανάγκες, ο ιδιοκτήτης ενός παπιού χρησιμοποιούσε και “έφτιαχνε” το παπί στα μέτρα του. Όσο εύκολο είναι να δεις στο δρόμο ένα νορμάλ παπί, άλλο τόσο εύκολο είναι να δεις και ένα “πειραγμένο” με εξαρτήματα που κοστίζουν σχεδόν όσο μια μεγάλη μοτοσυκλέτα.

Αυτή ήταν μέχρι σήμερα η ελληνική πραγματικότητα γύρω από τα παπιά. Όμως σε ένα άλλο σημείο του πλανήτη και συγκεκριμένα στις χώρες της Ασίας, τα παπιά είναι συνώνυμα με τον μοτοσυκλετισμό και όχι απλώς ένα μέρος αυτού όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Εκεί δεν υπάρχει μόνο ένα είδος παπιού. Τα παπιά που σχεδιάζονται για τις χώρες της Ασίας έχουν ειδικό σκοπό. Υπάρχουν κατηγορίες παπιών, ακριβώς όπως έχουν οι μεγάλες μοτοσυκλέτες στον υπόλοιπο κόσμο. Έχουν παπιά touring, παπιά on-off και φυσικά έχουν πολλά supersport παπιά, που κάθε χρόνο βλέπουμε να τα οδηγούν ο Rossi και ο Marquez όταν πάνε εκεί για τις παρουσιάσεις των ομάδων τους.

Προφανώς ένα παπί που έχει υγρόψυκτο κινητήρα με 2 επικεφαλείς εκκεντροφόρους δεν πρόκειται να κάνει τα ίδια λεφτά με ένα αερόψυκτο διβάλβιδο. Έτσι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης τα παπιά εξαφανίστηκαν από την έτσι κι αλλιώς μικρή αγορά τους, πλην της δικής μας, καθώς τα εργοστάσια σταμάτησαν να ασχολούνται με την προσαρμογή των κινητήρων τους στις προδιαγραφές ρύπων της Ε.Ε. για τα λίγα συνολικά νούμερα που θα πουλούσαν...

Στην Ελλάδα το παπί έχει μεγάλη ιστορία και άντεξε την επίθεση από τα μικρά scooter, όμως και πάλι οι προδιαγραφές Euro 4 εκτόξευσαν τις τιμές τους. Τα μοντέλα που μπορούσες να βρεις καινούρια στην ελληνική αγορά μειώθηκαν στο ελάχιστο, σχεδόν εξαφανίστηκαν. Παρ’ όλα αυτά, οι ελληνικές αντιπροσωπείες το πάλεψαν όσο μπορούσαν και μάλλον τα κατάφεραν. Και φυσικά καλό για εμάς, κακό για εκείνους, το κατάφεραν όλοι μαζί. Από φέτος όμως, στην ελληνική αγορά ήρθαν και ορισμένα τέτοια μοντέλα παπιών που έχουν σχεδιαστεί για να καλύψουν συγκεκριμένες ανάγκες και να ικανοποιήσουν συγκεκριμένα γούστα. Εξ ορισμού η έννοια της εξειδίκευσης μοιάζει παράταιρη με την φιλοσοφία του πρώτου παπιού που σχεδίασε η Honda και σκοπό είχε να καλύψει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος χρήσεων.  Έτσι δεν είναι παράξενο που κάποιοι βλέπουν το GTR 150 με καχυποψία και κάποιοι άλλοι ως το απόλυτο παπί που έχει φτιάξει η Honda έως σήμερα. 

Από το ένα άκρο στο άλλο δηλαδή, οπότε είπαμε να  μπούμε στο… πετσί του ρόλου και να φτιάξουμε ένα video που να δίνει απαντήσεις σε αυτή την αντιπαράθεση. Με τη βοήθεια των επαγγελματικών οργάνων μετρήσεων του περιοδικού ΜΟΤΟ, έχουμε στα χέρια μας τους αριθμούς για να βάλουμε σε μια τάξη… τα νούμερα. Άραγε είναι μόνο για κόντρες όπως υποστηρίζουν κάποιοι; Κι αν όντως είναι μόνο για κόντρες, πόσο καλό είναι. Για όλα αυτά μία γεύση ακολουθεί πιο κάτω, ενώ αναλυτικά και τεκμηριωμένα την άποψή μας, θα την βρείτε στο επόμενο τεύχος του MOTO, το 1ης Απριλίου! Έτσι λοιπόν όπως το οδηγήσαμε πολύ και σε κάθε είδους δρόμο, προσπαθώντας να “αποκρυπτογραφήσουμε” τη συνολική προσωπικότητα του Honda GTR 150. Κυρίως την πρακτική πλευρά του δηλαδή και πώς οι επιδόσεις του κινητήρα και η ύπαρξη συμβατικού συμπλέκτη επηρεάζει την πρακτικότητα για την οποία συνήθως αγοράσει κάποιος ένα παπί. 

Δείτε το VIDEO: