Kawasaki Z400: To 750 του σήμερα

Όταν η οικονομία αλλάζει τις κατηγορίες
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

31/5/2019

Μόλις επιστρέψαμε πίσω στην αντιπροσωπεία το καινούριο Z 400 μετά από την επταήμερη συμβίωση μαζί του. Φυσικά το μετρήσαμε και το δυναμομετρήσαμε και στο τεστ που θα δημοσιεύσουμε στο προσεχές τεύχος του ΜΟΤΟ θα αναλύσουμε λεπτομερώς κάθε πτυχή των δυνατοτήτων του.

Μέχρι τότε όμως μπορούμε να πούμε δύο λόγια για την συνολική εικόνα που αποκομίσαμε και κυρίως για την θέση που έχει πλέον αυτή η μοτοσυκλέτα μέσα στην νέα ελληνική πραγματικότητα. Το Z 400 είναι κάτι παραπάνω από μια γυμνή έκδοση του supersport Ninja 400, το οποίο θυμίζουμε πως κέρδισε στον πρώτο αγώνα που συμμετείχε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας πέρσι, στα χέρια του νεαρού Παπανικολάου.  

Το Z 400 έχει πλέον αναλάβει το ρόλο που είχε το Z 750 τις “παλιές, καλές εποχές”. Όπως εκείνη η μοτοσυκλέτα της Kawasaki, έτσι και το νέο Z 400 απευθύνεται σε νέους αναβάτες που θέλουν να αποκτήσουν την πρώτη τους “μεγάλη” μοτοσυκλέτα. Αναλογικά κοστίζει τα ίδια λεφτά, αν λάβουμε υπόψη μας τις μειώσεις των μισθών μετά την οικονομική κρίση.

Οπότε το ερώτημα είναι αν μπορεί με τους μισούς κυλίνδρους και τα σχεδόν μισά κυβικά να προσφέρει στον αναβάτη του ό,τι προσέφερε το Z 750. Η απάντηση είναι ένα απόλυτο ΝΑΙ. Στο κοντέρ ξεπερνά εύκολα τα 170 km/h που για την κατηγορία των γυμνών μοτοσυκλετών είναι  συνήθως η μέγιστη ταχύτητα ταξιδιού που μπορεί να αντέξει ο σβέρκος σου. Το μέγεθός του είναι σαφώς πιο ογκώδες από εκείνο των 250-300 κυβικών και κάνει αισθητή την παρουσία του όταν το παρκάρεις μπροστά στην καφετέρια. Σίγουρα ο ήχος του δικύλινδρου κινητήρα δεν έχει την γοητεία του τετρακύλινδρου, αλλά έχουμε ακούσει αυτόν τον δικύλινδρο κινητήρα με ελεύθερη εξάτμιση και αποκτά μια ιδιαίτερα άγρια χροιά μετά τις 6000 στροφές. Οι “φουσκωμένες” εξωτερικές διαστάσεις προσφέρουν και περισσότερους χώρους για δύο άτομα. Προφανώς το Z 400 δεν είναι υπόδειγμα άνεσης για δύο άτομα λόγω της δίπατης σέλας, όμως για βόλτες μέσα στην πόλη και εντός νομού, δεν είναι ανυπόφορο για δύο άτομα. Άλλωστε το ίδιο ακριβώς επίπεδο άνεσης είχε και το Z 750, κάτι που καθόριζε συνολικά και το πεδίο δράσης και χρήσης του.

Μακάρι να πέσει η ανεργία στους νέους και οι τράπεζες να αρχίσουν να δίνουν πιο εύκολα δάνεια ώστε να αγοράζουμε Ζ 900, όμως όσο η κατάσταση παραμένει ως έχει, το Z 400 μπορεί να παίξει το ρόλο που είχε πριν μερικά χρόνια του Ζ 750.

GPX POPz 125 VIDEO – Δοκιμή του νέου παπιού της ελληνικής αγοράς

Μοντέρνο με κλασσικές γραμμές και έμφαση στην πρακτικότητα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/9/2022

Με έμφαση στην πρακτικότητα και την οικονομία χρήσης, βασικούς λόγους που το παπί έγινε ένα από τα πλέον δημοφιλή είδη δικύκλου στον κόσμο, η GPX μας συστήνει το POPz 125, ένα μοντέρνο παπί που δεν ξεφεύγει από την δοκιμασμένη -και αγαπημένη- παραδοσιακή συνταγή των παπιών.

Στην Ελλάδα έχουμε λατρέψει τα παπιά, πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και αυτό δεν έγινε τυχαία. Στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης που βρισκόμαστε έχουμε και άλλα κοινά στοιχεία με τις ασιατικές χώρες όπου το παπί γεννήθηκε και τώρα συνεχίζει να μεσουρανεί με εκατομμύρια πωλήσεις ετησίως, με αγώνες που μετρούν πολυάριθμες συμμετοχές και με μία ποικιλία μοντέλων που δεν έχει υπάρξει αντίστοιχή της στο παρελθόν.

Η Ταϊλάνδη είναι μία από αυτές τις χώρες όπου το παπί κυριολεκτικά εκπροσωπεί την ατομική μετακίνηση ως πραγματικό αγαθό και συχνά είναι το αποκλειστικό μεταφορικό μέσο ολόκληρης της οικογένειας. Τα παπιά είναι συνέχεια στους δρόμους της πολυπληθούς αυτής χώρας όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας, οι μετατροπές τους συχνά ξεφεύγουν από τα σύνορά της και προσελκύουν ακόμη και τους γείτονες, ενώ το θέμα της αξιοπιστίας τους ανάγεται σε καίριο ζήτημα οικογενειακής ευημερίας.

Για εμάς εδώ κάθε τι νέο οφείλει να περάσει και από την δοκιμή του χρόνου, πριν αποκτήσει τον χαρακτηρισμό «αξιόπιστο», δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είναι όμως θετική πρώτη εισήγηση πως στην Ταϊλάνδη η GPX θεωρείται premium μάρκα εφόσον η αγορά της Ταϊλάνδης είναι εξαιρετικά δύσκολη, για να πετύχεις κάτι τέτοιο. Οι δικυκλιστές έχουν μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, χωρίς η πλειοψηφία να καβαλά μεγάλες μοτοσυκλέτες που η βαριά φορολογία τους, τις καθιστά απλησίαστες.

Τα κράνη της SHOEI για παράδειγμα είναι στην Ταϊλάνδη δυσανάλογα ακριβά και κανονικά θα έπρεπε να είναι άγνωστα, όμως κατά την τελευταία μου επίσκεψη στους δρόμους της Bangong, ήταν εντυπωσιακά πολλοί όσοι το αναγνώριζαν και ήθελαν να το δουν από πιο κοντά. Δεν είναι τυχαίο που ορισμένοι από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές έχουν εργοστάσια στην Ταϊλάνδη και μάλιστα είναι αμφίδρομος ο λόγος ανάπτυξης μοτοσυκλετιστικής κουλτούρας με την ύπαρξη βαριάς βιομηχανίας μοτοσυκλέτας. Παιδί όλων αυτών είναι και η GPX που έχει καταφέρει σε αυτό το παραπάνω απαιτητικό πλαίσιο να ξεχωρίσει εμπορικά ενώ πλέον εξάγει και σε άλλες χώρες. Μία από αυτές είναι και η Ιαπωνία, η χώρα δηλαδή που γέννησε το παπί.

Ανάποδο δάνειο για το POPz λοιπόν που στοχεύει στην πρακτικότητα και την ευκολία χρήσης με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν και εκείνα τα παπιά που δημιούργησαν το κλίμα αγάπης, κάποτε στην Ελλάδα.

Το δοκιμάσαμε στο τεύχος #633 του MOTO και νωρίτερα από αυτό το είδατε στο motomag, εδώ, με μία πρώτη γνωριμία.

Πάμε να δούμε τώρα με ένα αναλυτικό VIDEO, την δοκιμή του στους πρώτους Ευρωπαϊκούς δρόμους που κινείται έχοντας περάσει τις Euro5 προδιαγραφές και προσφέροντας εγγύηση τριών χρόνων ή 30.000 χιλιομέτρων για να κερδίσει πιο γρήγορα τον πολυπόθητο χαρακτηρισμό, με τον οποίο έγινε γνωστό και στην χώρα προέλευσής του, την Ταϊλάνδη.

Δείτε το VIDEO: