Σέρρες 4ος γύρος Π.Π.Ταχύτητας

Ρεπορτάζ και παραλειπόμενα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

18/9/2017

Ο καιρός συνεχίζει να παίζει παράξενα παιχνίδια φέτος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ταχύτητας, αφού το καλοκαίρι οι καταιγίδες ακυρώνουν αγώνες και το φθινόπωρο στις Σέρρες έσκαγε ο τζίτζικας από τη ζέστη. Αυτό όμως μάλλον λειτούργησε θετικά για τον τέταρτο γύρο του πρωταθλήματος, καθώς υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για όλες τις κατηγορίες, όπου βαθμολογικά τα πάντα ήταν ανοιχτά για όλους, σε όλες τις κατηγορίες.

Επιπρόσθετα, ο καλός καιρός έφερε την Κυριακή αρκετό κόσμο στην πίστα, κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε δει. Προφανώς η προβολή των αγώνων από περισσότερα ΜΜΕ και την τηλεόραση, έχει βοηθήσει στην αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος.

Έτσι η πίστα των Σερρών απέκτησε την Κυριακή ζωή και θύμιζε λίγο τις παλιές εποχές… Λίγο όμως, διότι η απόφαση να… τρίψουν τα μάρμαρα (!!!!) στις δύο σκάλες των pit box την ημέρα του αγώνα και να απαγορεύει ( ένας θυμωμένος εργάτης και όχι κάποιος της οργάνωσης… ) στον κόσμο να δει από ψηλά τον αγώνα, ξεπερνά την λογική μας. Τη λογική μας συνεχίζουν να ξεπερνούν και οι συνεχιζόμενοι διαπληκτισμοί μεταξύ ΑΜΟΤΟΕ και των ανθρώπων που έχουν αναλάβει την τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων ταχύτητας. Έχουμε φτάσει στον τέταρτο αγώνα της χρονιάς κι ακόμα διαφωνούν (έντονα… ) για το πότε πρέπει να γίνονται οι απονομές. Στην Ελλάδα οι απονομές γίνονται πάντα στο τέλος της ημέρας γιατί… έτσι έκανε η ΕΛΠΑ! Η ΕΛΠΑ έφυγε αλλά η νοοτροπία της παρέμεινε ως είχε σε αυτό το θέμα. Και στους αγώνες καρτ το ίδιο κάνει η ΟΜΑΕ. Τυχαίο; Μπαααα… από την ΕΛΠΑ το πήραν κι αυτοί και το φυλάνε σαν το Άγιο Δισκοπότηρο!  Που είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα με τις απονομές στο τέλος της ημέρας έχει να κάνει με τους θεατές που βρίσκονται στην πίστα ή παρακολουθούν ζωντανά τους αγώνες.

 

Καλώς ή κακώς, οι περισσότεροι θεατές έρχονται για να δουν τα Superbike, άντε και τα SS600 αν δεν ξενύχτισαν το προηγούμενο Σάββατο. Μόλις πέσει η καρό σημαία στα SBK… αδειάζει ο τόπος!  Ως αποτέλεσμα αυτού, δεν έχει μείνει άνθρωπος να χειροκροτήσει τους νικητές, πέρα των μηχανικών και των συγγενών τους… Επιπλέον οι αναβάτες θα πρέπει να ξαναφορέσουν τις φόρμες τους για να πάνε στην απονομή (γράφτηκε ειδικός κανονισμός που το επιβάλει, επειδή πολλοί αγωνιζόμενοι πήγαιναν με σορτς, φανελάκια και σαγιονάρες…), κάτι που φυσικά κάνουν με βαριά καρδιά. Άρα, τόσο για τους θεατές, όσο και για τους αναβάτες, είναι καλύτερα  να γίνονται οι απονομές αμέσως μετά το τέλος κάθε αγώνα. Το ίδιο θέλει και η τηλεόραση, διότι την βολεύει σε χρόνο, αλλά και επειδή θέλει να δείχνει τις ιδρωμένες φάτσες των αναβατών και την φρέσκια ένταση που είναι αποτυπωμένη στο πρόσωπό τους. Η τηλεόραση είναι πάνω απ΄όλα θέαμα.

Τότε γιατί η ΑΜΟΤΟΕ συνεχίζει να αντιστέκεται στην αλλαγή του προγράμματος των απονομών και επιμένει να τις κάνει στο τέλος της ημέρας; Πολύ απλά, διότι η συζήτηση γίνεται εν βρασμό ψυχής σε προσωπικό επίπεδο μεταξύ στελεχών και δεν γίνεται με ηρεμία σε ένα τραπέζι, σε θεσμικό επίπεδο. Οπότε χάνεται η ουσία του θέματος της συζήτησης και γίνεται κοκορομαχία. Το γεγονός ότι όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και έχουν μακροχρόνιες σχέσεις που τους επιτρέπουν να μιλάνε χωρίς να πρέπει πρώτα να κλείσουν ραντεβού οι γραμματείς τους, δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι τα θέματα των αγώνων θα συζητιούνται και θα αποφασίζονται καυγαδίζοντας στους διαδρόμους. Η δική μας η θέση σε αυτό το ζήτημα είναι ότι οι απονομές πρέπει να γίνονται αμέσως μετά την καρό σημαία κάθε αγώνα γιατί αυτό είναι καλύτερο για τους αγωνιζόμενους και για τους θεατές που βρίσκονται εκεί, μαζί με τους λόγους που προαναφέραμε. Πραγματικά δεν βλέπουμε ποιο είναι το πλεονέκτημα για να γίνονται στο τέλος της ημέρας. Ίσως να υπάρχει, αλλά εμείς δεν το γνωρίζουμε, ούτε το αντιλαμβανόμαστε.

Ευτυχώς τα αγωνιστικά δρώμενα επισκίασαν όλα αυτά τα παρατράγουδα, αποδεικνύοντας ότι πρωταγωνιστές είναι πάντα οι οδηγοί και όλοι οι υπόλοιποι είμαστε κομπάρσοι, όσο κι αν η προσωπική μεγαλομανία μας κάνει να πιστεύουμε ότι έχουμε σημαντικό ρόλο.

Η ημέρα ξεκίνησε υπέροχα, με τον Νότη Παπαπαύλου να τα δίνει όλα για να καταφέρει να πάρει τη νίκη από τον Χρήστο Παπανικολάου.

 

Τα δύο Yamaha R3 που οδηγούσαν ξέφυγαν από την στρατιά των KTM RC 390 που είχαν πίσω τους και έκαναν έναν δικό τους μοναχικό μεν, αλλά ταυτόχρονα υπέροχο αγώνα. Για τον 12χρονο Χρήστο ήταν η δεύτερη φορά που επισκεπτόταν την πίστα των Σερρών, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να κάνει τον ταχύτερο γύρο της κατηγορίας, κατεβαίνοντας στο 1:28.4 Οι πιο παλιοί αναγνώστες μας θα θυμούνται ότι τέτοιους χρόνους έκανε ο Γιώργος Πολίτης με Aprilia RS 250 όταν κυριαρχούσε στο πρωτάθλημα το 1999 και 2000.

Προφανώς έχουν βελτιωθεί πολύ τα ελαστικά από τότε και πολλοί είπαν ότι τα Pirelli έδωσαν ένα μικρό πλεονέκτημα στο Χρήστο, όμως και ο Νότης γύρισε στο 1:28.7, οπότε δεν νομίζουμε ότι υπήρχε κάποια διαφορά σε αυτόν τον τομέα. Εκεί που όντως υπήρχε διαφορά, ήταν στο σωματικό μέγεθος και βάρος των δύο αναβατών.

Ο Νότης είναι σαφώς ψιλότερος και βαρύτερος και σε αυτή την κατηγορία παίζει καθοριστικό ρόλο. Ο Χρήστος έχει την τέλεια σωματοδομή αυτή τη στιγμή για την κατηγορία και την σωστή ηλικία. Έχει και τον Γιάννη Μπούστα για δάσκαλο, οπότε περιμένουμε πολλά από αυτόν στο μέλλον.

Νομίζουμε ότι του χρόνου ο Νότης πρέπει να κάνει το βήμα για τα SS600, διότι το σώμα του είναι ο βασικός αντίπαλός του αυτή τη στιγμή με το R3. Οδηγικά είναι πανέτοιμος και η κατηγορία των Supersport τον έχει ανάγκη. Ίσως να έπρεπε να το είχε κάνει από φέτος.

Διότι μπορεί στα SS600 να γίνεται φέτος σφαγή για το πρωτάθλημα, αλλά δεν θα μας χάλαγε καθόλου να ήταν μέσα σε αυτή και ο Νότης.

Η κατηγορία αυτή έχει χωριστεί σε τρεις υποκατηγορίες. Ο Κουτσουμπός και ο Παπαγεωργίου είναι οι δύο αναβάτες που ξέρουν να παίρνουν πρωταθλήματα. Φέτος ο Παπαγεωργίου έμεινε πίσω βαθμολογικά λόγω ατυχιών με τη μοτοσυκλέτα του, όμως ο Κουτσουμπός εξακολουθεί να είναι το σημείο αναφοράς. Πάντα θα βρει τον τρόπο να ανέβει στο βάθρο, ακόμα κι αν όλα του πάνε στραβά.

Απέναντί τους έχουν τον Καρακώστα και τον Μίχα. Πιο νέοι, πιο ενθουσιώδεις, πιο διψασμένοι για την νίκη, ο Δημήτρης και ο Φάνης έχουν την ταχύτητα που χρειάζονται, αλλά και επαρκείς παραστάσεις για να μαζέψουν βαθμούς και όχι μόνο τη δόξα της στιγμής. Σε αυτό τον αγώνα ο Καρακώστας έκανε ένα μεγάλο βήμα στο δρόμο για το πρώτο του πρωτάθλημα. Ήταν με μεγάλη διαφορά ταχύτερος στα ελεύθερα δοκιμαστικά, όμως η επιλογή της πολύ μαλακιάς γόμμας πίσω ελαστικού για τα χρονομετρημένα αποδείχτηκε λάθος για την καυτή μεσημεριανή άσφαλτο. Ξεκίνησε τρίτος και παρά το δύσκολο έργο να περάσει τον Παπαγεωργίου (έκανε… πυραυλοκίνητη εκκίνηση ο Άλεξ από τις πίσω σειρές), πραγματοποίησε έναν πολύ ψύχραιμο αγώνα που του χάρισε τη νίκη.

Αντίστοιχη αγωνιστική ωριμότητα έδειξε και ο Μίχας που είδε τρίτος την καρό σημαία.

Με τόσο υπέροχα ορεκτικά, ήταν φυσικό ο κόσμος να περιμένει με ενθουσιασμό το κυρίως πιάτο της ημέρας, τα Superbike!

Μέχρι το τέλος των χρονομετρημένων δοκιμαστικών, ο Χάρης Παρασκευόπουλος ήταν με μεγάλη διαφορά ταχύτερος όλων, κατεβαίνοντας στο 1:18.5 ακόμα κι όταν η μεσημεριανή ζέστη ανέβασε τους χρόνους. Στην βαθμολογία ο Σάκης Συνιώρης είχε μια σημαντική διαφορά από τον Χάρη και τον Λευτέρη Πίππο, οπότε αυτός ο αγώνας ήταν πολύ σημαντικός για τους δύο αναβάτες της Yamaha, ώστε να παραμείνουν στο παιχνίδι του τίτλου.

Ο Λευτέρης είχε μέτρια επίδοση στα πρώτα χρονομετρημένα και η άνοδος της θερμοκρασίας στα δεύτερα δεν του επέτρεψε να πετύχει χρόνο που θα τον τοποθετούσε στην πρώτη σειρά της εκκίνησης. Εκεί βρέθηκαν ο Παρασκευόπουλος με την Yamaha R1 του Σπιλιώτη, ο Ιταλός Farinelli Roberto με την R1 της Wolf-Motul και ο Σάκης Συνιώρης με την προσωπική του Aprilia RSV4.

Όμως από την Κ1 ο Χάρης δεν πέρασε ποτέ. Την εκκίνηση πήρε ο Σάκης και ο Χάρης υπερέβαλε εαυτόν για να καλύψει το έδαφος αμέσως, με αποτέλεσμα πτώση και εγκατάλειψη. Ο Πίππος έφτασε στην Κ5 πίσω από άλλες τέσσερεις μοτοσυκλέτες τις οποίες οδηγούσε ο Σάκης Συνιώρης έχοντας μερικά μέτρα πίσω του την κόκκινη R1 του Robert Farinelli.

Όσο οι θεατές παρακολουθούσαν τους δύο πρώτους να αλλάζουν για δύο τρεις φορές την πρώτη θέση στα φρένα της Κ1 και της Κ5, ο Πίππος εντελώς αθόρυβα βρέθηκε πίσω τους. Με τον Ιταλό να δείχνει ότι πέφτει σιγά-σιγά σε ρυθμό μην μπορώντας να κατεβάσει κάτω από το 1:21 μετά τον 11ο γύρο, ο Λευτέρης πέρασε και βρέθηκε μια ανάσα από την πίσω ρόδα του Σάκη.

Η απάντηση του Συνιώρη ήταν ένα σερί 7 γύρων στο 1:20. Ο Πίππος όμως έδειξε να ότι έχει τις δυνάμεις να μείνει κοντά του σε αυτό το κρίσιμο σημείο του αγώνα. Έτσι οι δυο τους ανέβασαν την αγωνία των θεατών στους τελευταίους πέντε γύρους, με πολλές εναλλαγές της πρώτης θέσης.

Η νίκη κρίθηκε στο 0,020! Μια ανάσα έκρινε τον πρώτο από τον δεύτερο και αυτή η ανάσα ήταν του Λευτέρη Πίππου που είχε την ευκαιρία να την πανηγυρίσει στην μνήμη του μηχανικού του Βασίλη Γούλα, που έφυγε από τη ζωή την ημέρα του προηγούμενου αγώνα στα Μέγαρα. Συγκινητικές οι στιγμές μετά το πέσιμο της καρό σημαίας στα Superbike, αλλά και πολύ ανθρώπινα τα συγχαρητήρια και τα λόγια του Σάκη Συνιώρη προς τον Λευτέρη Πίππο.

Η νίκη αυτή όμως δεν αλλάζει την κατάσταση του πρωταθλήματος, αφού ο Σάκης θα πρέπει να μην πάρει καθόλου βαθμούς στον επόμενο διπλό αγώνα των Μεγάρων για να χάσει το πρωτάθλημα. Παρ’ όλα αυτά, και ο επόμενος γύρος έχει πολύ ενδιαφέρον, οπότε ραντεβού εκεί.

Δείτε τα αποτελέσματα του αγώνα, όπως τα δημοσιεύσαμε αμέσως μετά την λήξη του

 

 

Να ευχαριστήσουμε θερμά την BMW Hellas για την παραχώρηση του ολοκαίνουριου MINI Countryman Cooper D για το ταξίδι μας έως την πίστα των Σερρών.

 

Ο εξοπλισμός (φωτογραφικές μηχανές, Laptop κ.τ.λ) επέβαλλαν το ταξίδι αυτό να γίνει με αυτοκίνητο. Προτιμάμε τις μοτοσυκλέτες, διότι τα διόδια κοστίζουν μια περιουσία με το αυτοκίνητο, όμως ευτυχώς ο κινητήρας πετρελαίου των 1500 κυβικών του Mini καίει αέρα και με 80 ευρώ πήγαμε και ήρθαμε!

Βάζεις το cruise control στα 130km/h και με τον κινητήρα στις 1.900 στροφές είσαι σε πεντέμιση ώρες Σέρρες και με δύο στάσεις για φαϊ και καφέ. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είχε πολλά έξτρα στον εξοπλισμό του. Εμείς λατρέψαμε το cruise control με το ραντάρ που προσαρμόζει την ταχύτητα ανάλογα με το όχημα μπροστά σου (αξίζει τα λεφτά του), τα πολύ αναπαυτικά καθίσματα και το τέλειο αυτόματο κιβώτιο που μας “έσωσε” όταν βρήκαμε 16 χιλιόμετρα ουρά ακινητοποιημένων οχημάτων στη Μαλακάσα.

Όσοι θέλετε να μάθετε περισσότερα για το νέο Mini Countryman Cooper D 4All των 1500 κυβικών και 136 ίππων και τα πολύ οικονομικά χρηματοδοτικά προγράμματα που το συνοδεύουν, επισπευτείτε το ειδικό site της MINI:

https://www.mini.com.gr/el_GR/home.html

Π.Π. Ταχύτητας 3ος Σέρρες Τελικά αποτελέσματα Διπλές μάχες

Νίκες πάνω στη γραμμή του τερματισμού
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

9/6/2019

Με την θερμοκρασία να ανεβαίνει μερικούς βαθμούς παραπάνω, οι χρόνοι και τα γυρολόγια των αγώνων της Κυριακής ήταν κάπως πιο αργοί σε σύγκριση με εκείνους του Σαββάτου, καθώς τα ελαστικά, οι κινητήρες και φυσικά οι αναβάτες άρχισαν να ξεπερνούν τα όριά τους, ειδικά στους τελευταίους γύρους. Όμως αυτό πρόσθεσε και λίγο παραπάνω αγωνία κατά την παρακολούθηση των αγώνων, αφού είδαμε μερικές μάχες που απουσίαζαν χθες.

ΝΕΟΙ

Η άψογη εκκίνηση του Γιάννη Περιστερά από την Pole Possision και του Θωμά Σκούρτα από την τρίτη θέση, συνδυάστηκε από μια πολύ κακή εκκίνηση του Χρήστου Παπανικολάου που ήταν στη δεύτερη θέση, με αποτέλεσμα να δούμε σήμερα μια φανταστική μάχη για τη δεύτερη θέση και όχι για την νίκη, όπως νομίζαμε. Ο Περιστεράς ακολουθώντας το ίδιο σενάριο με εχθές, έκανε έναν ταχύτατο πρώτο γύρο, χτίζοντας αμέσως μια διαφορά ασφαλείας που του επέτρεπε να ελέγχει τον αγώνα, καθ΄όλη τη διάρκειά του. Όμως χάρη στη ζέστη που ανέβασε ένα-δύο δευτερόλεπτα πάνω τους χρόνους και στην φοβερή οδήγηση του Θωμά Σκούρτα, είχαμε μια υπέροχη μάχη με το Χρήστο Παπανικολάου που κράτησε έως δύο γύρους πριν το τέλος, με τους δύο αναβάτες να στρίβουν δίπλα-δίπλα. Τελικά ο Παπανικολάου άντεξε στις επιθέσεις και ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου.

OPEN

Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως λένε και στον κυριακάτικο αγώνα της OPEN εμπεδώσαμε όσα είδαμε εχθές, με τον Στέφανο Δέσκα να κερδίζει άνετα, με 17 δευτερόλεπτα διαφορά,  παρά την μέτρια εκκίνηση που τον κράτησε στην δεύτερη θέση στους πρώτους γύρους. Δεύτερος ο Εμμανουήλ Σεΐτης και τρίτος ο Γιώργος Τέγος

 

Racing/SS 300

Για τους πέντε πρώτους γύρους, αυτή η διπλή κατηγορία τρέλανε κόσμο! Με μια τρομερή εκκίνηση ο Χρήστος Παπανικολάου πέρασε μπροστά, με τον Λέανδρο Ντότσικα πίσω του και τον Γιάννη Περιστερά να κάνει χάλια εκκίνηση, από τη δεύτερη θέση αλλά να ξαναπερνά τρίτος έως την Κ5. Οι τρεις τους άρχισαν να απομακρύνονται, όπως έγινε και εχθές, όμως αυτή τη φορά ο Παπανικολάου και ο Περιστεράς είχαν ξεκάθαρα στο μυαλό τους τη νίκη, κάνοντας δύσκολη τη ζωή του Ντότσικα ακόμα και στο τέλος της ευθείας(!!!) που λόγω της επιπλέον δύναμης του δίχρονου δικύλινδρου κινητήρα του είχε σαφές πλεονέκτημα δύναμης και τελικής.

Ο Παπανικολάου όμως δεν μπόρεσε να κατέβει κάτω από το φράγμα του 1:25 κι έτσι έχασε την επαφή του με τον Ντότσικα. Όχι όμως και ο Γιάννης Περιστεράς που έχοντας επιτύχει το σωστό Momentum και εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τα Moto3 αλαστικά της Dunlop, μπορούσε να καλύψει από την Κ3 έως και την Κ10 το μειονέκτημα τελικής ταχύτητας που είχε στην ευθεία. Με τους χρόνους των δύο πρώτων να κατεβαίνουν στο 1:24 ήταν φυσιολογικό να έρθουν αντιμέτωποι με ντουμπλαρίσματα στους δύο τελευταίους γύρους. Δίκοπο μαχαίρι και για τους δύο αυτό, καθώς το σημείο που θα πετύχαινε ο κάθε ένας τους πιο αργούς αναβάτες θα ήταν καθοριστικό. Τελικά ο Ντότσικας έδειξε για άλλη μία ημέρα τις αγωνιστικές ικανότητές του, ντουμπλάρωντας τους υπόλοιπους αναβάτες με το ελάχιστο δυνατό κόστος σε χρόνο. Έτσι η ευκαιρία που είχε ο Γιάννης Περιστεράς πίσω του, να βρεθεί σε απόσταση βολής εξανεμίστηκε. Από την άλλη μεριά ο Θωμάς Σκούρτας ήταν ξανά ο νικητής στην ξεχωριστή κατηγορία των SS 300 με τον Γερακιαννάκη δεύτερο και τον Μπαξίσογλου τρίτο.   

Supersport

 

Σήμερα ο Καρακώστα είχε ρυθμίσει το cruise control στο 1:22, αντί για το 1:21 εχθές, οπότε απομακρύνθηκε με λίγο πιο αργό ρυθμό μέχρι να δει πρώτος την καρό σημαία. Δεν ξέρουμε αν αυτό βοήθησε τον  Τριντή να επιτύχει έναν καλύτερο ρυθμό πίσω του ή αν είχε αποφασίσει να μην έχει πάλι μπλεξίματα έως τον τελευταίο γύρο με τον Βούλγαρο Florov, σημασία έχει πως ο Τριντής σήμερα τερμάτισε δεύτερος άνετος και ωραίος. Όπως καταλαβαίνετε, το ενδιαφέρον των θεατών επικεντρώθηκε στον Αλέξη Παπαγεωργίου, που είχε κάνει ξανά άριστη εκκίνηση και είχε περάσει στην τρίτη θέση, έχοντας τώρα αυτός τον επιθετικό Florov στην ουρά του. Όμως αυτή τη φορά ο Παπαγεωργίου έδειξε ιδιαίτερη σταθερότητα και αντοχή, έως το σημείο που η R6 του Florov παρέδωσε το πνεύμα και εγκατέλειψε. Έτσι στους τελευταίους γύρους το θέαμα έπιασε πάτο, καθώς το επίπεδο του Καρακώστα, του Τριντή και του Παπαγεωργίου δεν επιτρέπει σε κανέναν να ελπίζει πως θα κάνουν κάποιο αναπάντεχο λάθος. Μόνο οι μηχανικές βλάβες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν απρόβλεπτες καταστάσεις, καθώς αυτός ο διπλός αγώνας έφερε μεγάλη καταπόνηση στις μοτοσυκλέτες. Έτσι πέρα από τον Florov, εγκατέλειψε ο Ευθυμίου και ο Ζινευράκης. Όπως προβλήματα με το κιβώτιο της μοτοσυκλέτας του είχε αυτό το διήμερο και ο Γιάννης Τζορτζόπουλος, ο οποίος παρ' όλα αυτά κάτάφερε σήμερα να είναι σαφώς πιο ανταγωνιστικός και να τερματίσει στη τέταρτη θέση, με μικρή διαφορά από τον Παπαγεωργίου.  

Superbike

Τα γλιστρήματα στις εξόδους από το S και στην τελευταία στροφή της πίστας, καθώς και οι άψογες εκκινήσεις του Κουτσουμπού και του Πίππου, έστησαν το σκηνικό του δεύτερου αγώνα των Superbike. Τελικός νικητής ο Σάκης Συνιώρης που παίρνει για δεύτερη φορά την καρό σημαία στις Σέρρες με Kawasaki ZX-10R. Κλειδί για την επικράτησή του έναντι του ταχύτατου για δεύτερη ημέρα Μπεγνή, η βελτίωση του επιπέδου της πρόσφυσης της μοτοσυκλέτας του με την χρήση του κατάλληλου τύπου slick της Dunlop, κάτι που του επέτρεψε να κατέβει στο 1:20. Βέβαια η νίκη αυτή δεν ήρθε καθόλου εύκολα, καθώς ο Μπεγνής οδήγησε για άλλη μια φορά πολύ γρήγορα και σταθερά και ηγήθηκε αρκετές φορές του αγώνα. Όμως μέχρι να φτάσουμε στη μάχη για την πρώτη θέση, ο Κουτσουμπός και ο Πίππος έχοντας κάνει την τέλεια εκκίνηση, έμειναν για πολύ ώρα μαζί με τους πρώτους και μάλιστα ο Κουτσουμπός οδήγησε τον αγώνα για μερικούς γύρους. Κι αν η μάχη για την πρώτη θέση κράτησε μέχρι το τελευταίο μέτρο, το ίδιο ακριβώς έγινε και για την τρίτη θέση ανάμεσα στον Πίππο και τον Κουτσουμπό.  Ο αναγεννημένος Πίππος ξαναβρήκε τον ρυθμό που του έλειπε εχθές και ο Κουτσουμπός μαθαίνει διαρκώς καλύτερα τη νέα μοτοσυκλέτα του και τις ιδιαιτερότητες της μεγάλης κατηγορίας. Εδώ δεν είχαμε τις προσπεράσεις που είδαμε μεταξύ των δύο πρώτων, όμως και πάλι η μικρή απόσταση του ενός μέτρου ανάμεσά τους κράτησε ζωντανή την αμφιβολία για το ποιος από τους δύο θα ανέβει στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Τελικά ο Πίππος δεν έκανε κανένα λάθος και επανήλθε μετά από καιρό στα γνώριμα γι΄αυτόν λημέρια, αφήνοντας στην τέταρτη θέση τον Κουτσουμπό.