Σέρρες 4ος γύρος Π.Π.Ταχύτητας

Ρεπορτάζ και παραλειπόμενα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

18/9/2017

Ο καιρός συνεχίζει να παίζει παράξενα παιχνίδια φέτος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ταχύτητας, αφού το καλοκαίρι οι καταιγίδες ακυρώνουν αγώνες και το φθινόπωρο στις Σέρρες έσκαγε ο τζίτζικας από τη ζέστη. Αυτό όμως μάλλον λειτούργησε θετικά για τον τέταρτο γύρο του πρωταθλήματος, καθώς υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για όλες τις κατηγορίες, όπου βαθμολογικά τα πάντα ήταν ανοιχτά για όλους, σε όλες τις κατηγορίες.

Επιπρόσθετα, ο καλός καιρός έφερε την Κυριακή αρκετό κόσμο στην πίστα, κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε δει. Προφανώς η προβολή των αγώνων από περισσότερα ΜΜΕ και την τηλεόραση, έχει βοηθήσει στην αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος.

Έτσι η πίστα των Σερρών απέκτησε την Κυριακή ζωή και θύμιζε λίγο τις παλιές εποχές… Λίγο όμως, διότι η απόφαση να… τρίψουν τα μάρμαρα (!!!!) στις δύο σκάλες των pit box την ημέρα του αγώνα και να απαγορεύει ( ένας θυμωμένος εργάτης και όχι κάποιος της οργάνωσης… ) στον κόσμο να δει από ψηλά τον αγώνα, ξεπερνά την λογική μας. Τη λογική μας συνεχίζουν να ξεπερνούν και οι συνεχιζόμενοι διαπληκτισμοί μεταξύ ΑΜΟΤΟΕ και των ανθρώπων που έχουν αναλάβει την τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων ταχύτητας. Έχουμε φτάσει στον τέταρτο αγώνα της χρονιάς κι ακόμα διαφωνούν (έντονα… ) για το πότε πρέπει να γίνονται οι απονομές. Στην Ελλάδα οι απονομές γίνονται πάντα στο τέλος της ημέρας γιατί… έτσι έκανε η ΕΛΠΑ! Η ΕΛΠΑ έφυγε αλλά η νοοτροπία της παρέμεινε ως είχε σε αυτό το θέμα. Και στους αγώνες καρτ το ίδιο κάνει η ΟΜΑΕ. Τυχαίο; Μπαααα… από την ΕΛΠΑ το πήραν κι αυτοί και το φυλάνε σαν το Άγιο Δισκοπότηρο!  Που είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα με τις απονομές στο τέλος της ημέρας έχει να κάνει με τους θεατές που βρίσκονται στην πίστα ή παρακολουθούν ζωντανά τους αγώνες.

 

Καλώς ή κακώς, οι περισσότεροι θεατές έρχονται για να δουν τα Superbike, άντε και τα SS600 αν δεν ξενύχτισαν το προηγούμενο Σάββατο. Μόλις πέσει η καρό σημαία στα SBK… αδειάζει ο τόπος!  Ως αποτέλεσμα αυτού, δεν έχει μείνει άνθρωπος να χειροκροτήσει τους νικητές, πέρα των μηχανικών και των συγγενών τους… Επιπλέον οι αναβάτες θα πρέπει να ξαναφορέσουν τις φόρμες τους για να πάνε στην απονομή (γράφτηκε ειδικός κανονισμός που το επιβάλει, επειδή πολλοί αγωνιζόμενοι πήγαιναν με σορτς, φανελάκια και σαγιονάρες…), κάτι που φυσικά κάνουν με βαριά καρδιά. Άρα, τόσο για τους θεατές, όσο και για τους αναβάτες, είναι καλύτερα  να γίνονται οι απονομές αμέσως μετά το τέλος κάθε αγώνα. Το ίδιο θέλει και η τηλεόραση, διότι την βολεύει σε χρόνο, αλλά και επειδή θέλει να δείχνει τις ιδρωμένες φάτσες των αναβατών και την φρέσκια ένταση που είναι αποτυπωμένη στο πρόσωπό τους. Η τηλεόραση είναι πάνω απ΄όλα θέαμα.

Τότε γιατί η ΑΜΟΤΟΕ συνεχίζει να αντιστέκεται στην αλλαγή του προγράμματος των απονομών και επιμένει να τις κάνει στο τέλος της ημέρας; Πολύ απλά, διότι η συζήτηση γίνεται εν βρασμό ψυχής σε προσωπικό επίπεδο μεταξύ στελεχών και δεν γίνεται με ηρεμία σε ένα τραπέζι, σε θεσμικό επίπεδο. Οπότε χάνεται η ουσία του θέματος της συζήτησης και γίνεται κοκορομαχία. Το γεγονός ότι όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και έχουν μακροχρόνιες σχέσεις που τους επιτρέπουν να μιλάνε χωρίς να πρέπει πρώτα να κλείσουν ραντεβού οι γραμματείς τους, δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι τα θέματα των αγώνων θα συζητιούνται και θα αποφασίζονται καυγαδίζοντας στους διαδρόμους. Η δική μας η θέση σε αυτό το ζήτημα είναι ότι οι απονομές πρέπει να γίνονται αμέσως μετά την καρό σημαία κάθε αγώνα γιατί αυτό είναι καλύτερο για τους αγωνιζόμενους και για τους θεατές που βρίσκονται εκεί, μαζί με τους λόγους που προαναφέραμε. Πραγματικά δεν βλέπουμε ποιο είναι το πλεονέκτημα για να γίνονται στο τέλος της ημέρας. Ίσως να υπάρχει, αλλά εμείς δεν το γνωρίζουμε, ούτε το αντιλαμβανόμαστε.

Ευτυχώς τα αγωνιστικά δρώμενα επισκίασαν όλα αυτά τα παρατράγουδα, αποδεικνύοντας ότι πρωταγωνιστές είναι πάντα οι οδηγοί και όλοι οι υπόλοιποι είμαστε κομπάρσοι, όσο κι αν η προσωπική μεγαλομανία μας κάνει να πιστεύουμε ότι έχουμε σημαντικό ρόλο.

Η ημέρα ξεκίνησε υπέροχα, με τον Νότη Παπαπαύλου να τα δίνει όλα για να καταφέρει να πάρει τη νίκη από τον Χρήστο Παπανικολάου.

 

Τα δύο Yamaha R3 που οδηγούσαν ξέφυγαν από την στρατιά των KTM RC 390 που είχαν πίσω τους και έκαναν έναν δικό τους μοναχικό μεν, αλλά ταυτόχρονα υπέροχο αγώνα. Για τον 12χρονο Χρήστο ήταν η δεύτερη φορά που επισκεπτόταν την πίστα των Σερρών, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να κάνει τον ταχύτερο γύρο της κατηγορίας, κατεβαίνοντας στο 1:28.4 Οι πιο παλιοί αναγνώστες μας θα θυμούνται ότι τέτοιους χρόνους έκανε ο Γιώργος Πολίτης με Aprilia RS 250 όταν κυριαρχούσε στο πρωτάθλημα το 1999 και 2000.

Προφανώς έχουν βελτιωθεί πολύ τα ελαστικά από τότε και πολλοί είπαν ότι τα Pirelli έδωσαν ένα μικρό πλεονέκτημα στο Χρήστο, όμως και ο Νότης γύρισε στο 1:28.7, οπότε δεν νομίζουμε ότι υπήρχε κάποια διαφορά σε αυτόν τον τομέα. Εκεί που όντως υπήρχε διαφορά, ήταν στο σωματικό μέγεθος και βάρος των δύο αναβατών.

Ο Νότης είναι σαφώς ψιλότερος και βαρύτερος και σε αυτή την κατηγορία παίζει καθοριστικό ρόλο. Ο Χρήστος έχει την τέλεια σωματοδομή αυτή τη στιγμή για την κατηγορία και την σωστή ηλικία. Έχει και τον Γιάννη Μπούστα για δάσκαλο, οπότε περιμένουμε πολλά από αυτόν στο μέλλον.

Νομίζουμε ότι του χρόνου ο Νότης πρέπει να κάνει το βήμα για τα SS600, διότι το σώμα του είναι ο βασικός αντίπαλός του αυτή τη στιγμή με το R3. Οδηγικά είναι πανέτοιμος και η κατηγορία των Supersport τον έχει ανάγκη. Ίσως να έπρεπε να το είχε κάνει από φέτος.

Διότι μπορεί στα SS600 να γίνεται φέτος σφαγή για το πρωτάθλημα, αλλά δεν θα μας χάλαγε καθόλου να ήταν μέσα σε αυτή και ο Νότης.

Η κατηγορία αυτή έχει χωριστεί σε τρεις υποκατηγορίες. Ο Κουτσουμπός και ο Παπαγεωργίου είναι οι δύο αναβάτες που ξέρουν να παίρνουν πρωταθλήματα. Φέτος ο Παπαγεωργίου έμεινε πίσω βαθμολογικά λόγω ατυχιών με τη μοτοσυκλέτα του, όμως ο Κουτσουμπός εξακολουθεί να είναι το σημείο αναφοράς. Πάντα θα βρει τον τρόπο να ανέβει στο βάθρο, ακόμα κι αν όλα του πάνε στραβά.

Απέναντί τους έχουν τον Καρακώστα και τον Μίχα. Πιο νέοι, πιο ενθουσιώδεις, πιο διψασμένοι για την νίκη, ο Δημήτρης και ο Φάνης έχουν την ταχύτητα που χρειάζονται, αλλά και επαρκείς παραστάσεις για να μαζέψουν βαθμούς και όχι μόνο τη δόξα της στιγμής. Σε αυτό τον αγώνα ο Καρακώστας έκανε ένα μεγάλο βήμα στο δρόμο για το πρώτο του πρωτάθλημα. Ήταν με μεγάλη διαφορά ταχύτερος στα ελεύθερα δοκιμαστικά, όμως η επιλογή της πολύ μαλακιάς γόμμας πίσω ελαστικού για τα χρονομετρημένα αποδείχτηκε λάθος για την καυτή μεσημεριανή άσφαλτο. Ξεκίνησε τρίτος και παρά το δύσκολο έργο να περάσει τον Παπαγεωργίου (έκανε… πυραυλοκίνητη εκκίνηση ο Άλεξ από τις πίσω σειρές), πραγματοποίησε έναν πολύ ψύχραιμο αγώνα που του χάρισε τη νίκη.

Αντίστοιχη αγωνιστική ωριμότητα έδειξε και ο Μίχας που είδε τρίτος την καρό σημαία.

Με τόσο υπέροχα ορεκτικά, ήταν φυσικό ο κόσμος να περιμένει με ενθουσιασμό το κυρίως πιάτο της ημέρας, τα Superbike!

Μέχρι το τέλος των χρονομετρημένων δοκιμαστικών, ο Χάρης Παρασκευόπουλος ήταν με μεγάλη διαφορά ταχύτερος όλων, κατεβαίνοντας στο 1:18.5 ακόμα κι όταν η μεσημεριανή ζέστη ανέβασε τους χρόνους. Στην βαθμολογία ο Σάκης Συνιώρης είχε μια σημαντική διαφορά από τον Χάρη και τον Λευτέρη Πίππο, οπότε αυτός ο αγώνας ήταν πολύ σημαντικός για τους δύο αναβάτες της Yamaha, ώστε να παραμείνουν στο παιχνίδι του τίτλου.

Ο Λευτέρης είχε μέτρια επίδοση στα πρώτα χρονομετρημένα και η άνοδος της θερμοκρασίας στα δεύτερα δεν του επέτρεψε να πετύχει χρόνο που θα τον τοποθετούσε στην πρώτη σειρά της εκκίνησης. Εκεί βρέθηκαν ο Παρασκευόπουλος με την Yamaha R1 του Σπιλιώτη, ο Ιταλός Farinelli Roberto με την R1 της Wolf-Motul και ο Σάκης Συνιώρης με την προσωπική του Aprilia RSV4.

Όμως από την Κ1 ο Χάρης δεν πέρασε ποτέ. Την εκκίνηση πήρε ο Σάκης και ο Χάρης υπερέβαλε εαυτόν για να καλύψει το έδαφος αμέσως, με αποτέλεσμα πτώση και εγκατάλειψη. Ο Πίππος έφτασε στην Κ5 πίσω από άλλες τέσσερεις μοτοσυκλέτες τις οποίες οδηγούσε ο Σάκης Συνιώρης έχοντας μερικά μέτρα πίσω του την κόκκινη R1 του Robert Farinelli.

Όσο οι θεατές παρακολουθούσαν τους δύο πρώτους να αλλάζουν για δύο τρεις φορές την πρώτη θέση στα φρένα της Κ1 και της Κ5, ο Πίππος εντελώς αθόρυβα βρέθηκε πίσω τους. Με τον Ιταλό να δείχνει ότι πέφτει σιγά-σιγά σε ρυθμό μην μπορώντας να κατεβάσει κάτω από το 1:21 μετά τον 11ο γύρο, ο Λευτέρης πέρασε και βρέθηκε μια ανάσα από την πίσω ρόδα του Σάκη.

Η απάντηση του Συνιώρη ήταν ένα σερί 7 γύρων στο 1:20. Ο Πίππος όμως έδειξε να ότι έχει τις δυνάμεις να μείνει κοντά του σε αυτό το κρίσιμο σημείο του αγώνα. Έτσι οι δυο τους ανέβασαν την αγωνία των θεατών στους τελευταίους πέντε γύρους, με πολλές εναλλαγές της πρώτης θέσης.

Η νίκη κρίθηκε στο 0,020! Μια ανάσα έκρινε τον πρώτο από τον δεύτερο και αυτή η ανάσα ήταν του Λευτέρη Πίππου που είχε την ευκαιρία να την πανηγυρίσει στην μνήμη του μηχανικού του Βασίλη Γούλα, που έφυγε από τη ζωή την ημέρα του προηγούμενου αγώνα στα Μέγαρα. Συγκινητικές οι στιγμές μετά το πέσιμο της καρό σημαίας στα Superbike, αλλά και πολύ ανθρώπινα τα συγχαρητήρια και τα λόγια του Σάκη Συνιώρη προς τον Λευτέρη Πίππο.

Η νίκη αυτή όμως δεν αλλάζει την κατάσταση του πρωταθλήματος, αφού ο Σάκης θα πρέπει να μην πάρει καθόλου βαθμούς στον επόμενο διπλό αγώνα των Μεγάρων για να χάσει το πρωτάθλημα. Παρ’ όλα αυτά, και ο επόμενος γύρος έχει πολύ ενδιαφέρον, οπότε ραντεβού εκεί.

Δείτε τα αποτελέσματα του αγώνα, όπως τα δημοσιεύσαμε αμέσως μετά την λήξη του

 

 

Να ευχαριστήσουμε θερμά την BMW Hellas για την παραχώρηση του ολοκαίνουριου MINI Countryman Cooper D για το ταξίδι μας έως την πίστα των Σερρών.

 

Ο εξοπλισμός (φωτογραφικές μηχανές, Laptop κ.τ.λ) επέβαλλαν το ταξίδι αυτό να γίνει με αυτοκίνητο. Προτιμάμε τις μοτοσυκλέτες, διότι τα διόδια κοστίζουν μια περιουσία με το αυτοκίνητο, όμως ευτυχώς ο κινητήρας πετρελαίου των 1500 κυβικών του Mini καίει αέρα και με 80 ευρώ πήγαμε και ήρθαμε!

Βάζεις το cruise control στα 130km/h και με τον κινητήρα στις 1.900 στροφές είσαι σε πεντέμιση ώρες Σέρρες και με δύο στάσεις για φαϊ και καφέ. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είχε πολλά έξτρα στον εξοπλισμό του. Εμείς λατρέψαμε το cruise control με το ραντάρ που προσαρμόζει την ταχύτητα ανάλογα με το όχημα μπροστά σου (αξίζει τα λεφτά του), τα πολύ αναπαυτικά καθίσματα και το τέλειο αυτόματο κιβώτιο που μας “έσωσε” όταν βρήκαμε 16 χιλιόμετρα ουρά ακινητοποιημένων οχημάτων στη Μαλακάσα.

Όσοι θέλετε να μάθετε περισσότερα για το νέο Mini Countryman Cooper D 4All των 1500 κυβικών και 136 ίππων και τα πολύ οικονομικά χρηματοδοτικά προγράμματα που το συνοδεύουν, επισπευτείτε το ειδικό site της MINI:

https://www.mini.com.gr/el_GR/home.html

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Πρωτάθλημα Ταχύτητας 2019

Όλα στον αέρα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

19/2/2019

Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο (19/2/19) το πρόγραμμα του πανελληνίου πρωταθλήματος ταχύτητας για το 2019 δεν έχει οριστικοποιηθεί.  Τυπικά και ουσιαστικά, την ευθύνη για την ομαλή διεξαγωγή των πρωταθλημάτων την έχει μόνο η ΑΜΟΤΟΕ. Προφανώς κάτι έχει κάνει λάθος η ΑΜΟΤΟΕ για να μην γνωρίζουν μέχρι σήμερα οι αθλητές που συμμετέχουν στο Π.Π. ταχύτητας, σε ποιες πίστες και πότε θα γίνουν οι αγώνες του πρωταθλήματος του 2019. Ως εκ τούτου, η προσπάθεια που καταβάλει ο ΣΟΑΜ για να επιταχύνει τις διαδικασίες και να οριστικοποιηθεί το πρόγραμμα των αγώνων αποτελεί κίνηση… απελπισίας! Εμείς βρεθήκαμε στην γενική συνέλευση του Συνδέσμου Οδηγών Αγώνων Μοτοσυκλέτας το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου (την ίδια ημέρα ξεκινούσε κανονικά το πρωτάθλημα Enduro στον Ωροπό…) όπου πέρα από την συζήτηση που αφορούσε το πρόγραμμα των αγώνων, πραγματοποιήθηκε η κοπή της πίτας και η βράβευση των διακριθέντων αναβατών του 2018.   

Όμως η καυτή πατάτα που πήρε στα χέρια του ο ΣΟΑΜ από την ΑΜΟΤΟΕ, είναι σαφέστατα το πρόγραμμα των αγώνων του 2019.

Για να τα πάρουμε τα πράγματα με την σειρά, θα πρέπει να γυρίσουμε το ημερολόγιο στην ημερομηνία διεξαγωγής του τελευταίου διπλού αγώνα του 2018 στην πίστα των Μεγάρων.

Σύμφωνα με το προεδρείο του ΣΟΑΜ, εκεί εμφανίστηκε για πρώτη φορά ένας “Μεγαλοεπένδυτής” (δεν κατονομάστηκε), όπου συζήτησε με εκπρόσωπο Αγωνιστικής Επιτροπής της ΑΜΟΤΟΕ την πρόθεσή του να αγοράσει τα “δικαιώματα” του Π.Π. Ταχύτητας.

Ο όρος “δικαιώματα” θα πρέπει να βρίσκεται μονίμως μέσα σε εισαγωγικά, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που ανακοινωθεί επισήμως από την ΑΜΟΤΟΕ τι είδους δικαιώματα προσέφερε προς πώληση στον “Mr. Greek style-Dorna”.

Για να κάνουμε την ιστορία σύντομη, το concept της δημιουργίας ενός ελληνικού τύπου “FIM+Dorna” ναυάγησε όταν έφτασε η στιγμή που του είπαν: “Show me the money…”   

Αυτή είναι η ανεπίσημη δικαιολογία της ΑΜΟΤΟΕ για την καθυστέρηση της οριστικοποίησης του προγράμματος αγώνων ταχύτητας για το 2019, αφού επισήμως δεν έχει φτάσει στα χέρια μας κανένα δελτίο τύπου που να αφορά το θέμα.

Με το σκεπτικό πως αν δεν κάνουν κάτι οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι, η ΑΜΟΤΟΕ δεν θα μπορέσει να κάνει πρωτάθλημα ταχύτητας φέτος, το προεδρείο του ΣΟΑΜ ήρθε σε επαφή με τις λέσχες που έχουν εμπειρία στη διοργάνωση αγώνων ταχύτητας, ώστε να καταρτίσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται μια πρόταση-προγράμματος για το 2019.

Έτσι στη γενική συνέλευση στις 16 Φεβρουαρίου εμφανίστηκε ένα πρόγραμμα με πέντε προτεινόμενες ημερομηνίες, σε τέσσερεις διαφορετικές πίστες.

Αυτή η πρόταση του προεδρείου του ΣΟΑΜ έχει έναν αγώνα στην Τρίπολη, δύο στα Μέγαρα, έναν στο Τυμπάκι και έναν στις Σέρρες.

Η περίπτωση της Τρίπολης έχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Παρά το γεγονός πως διεξάγεται σε αεροδρόμιο, έχει πολύ υψηλό κόστος (εκτιμάται στα 13.000 ευρώ), καθώς απαιτεί τον καθαρισμό και την διαμόρφωση της διαδρομής μέσα σε ελάχιστο χρόνο από πολλούς ανθρώπους. Οπότε απαιτεί από τις λέσχες να έχουν εξειδικευμένη “τεχνογνωσία” και εξοπλισμό, κάτι που μόνο ο ΑΡΗΣ και η ΑΡΤΕΜΗΣ διαθέτουν. Από αυτές τις δύο λέσχες που προσέγγισε ο ΣΟΑΜ, μόνο η λέσχη ΑΡΗΣ δέχεται να αναλάβει την οργάνωση του αγώνα και μάλιστα υπό συγκεκριμένες προϋπόθεσεις. Ο αγώνας της Τρίπολης είναι ζημιογόνος για τις λέσχες τα τελευταία χρόνια,  λόγω έλλειψης εσόδων από τις μειωμένες συμμετοχές. Η τρύπα στα έσοδα εκτιμάται μεταξύ 4000-6000 ευρώ σύμφωνα με τον κ. Στέλιο Χριστοδούλου που ήταν παρόν στην συνέλευση του ΣΟΑΜ και μίλησε για λογαριασμό της λέσχης ΑΡΗΣ. Παρ’ όλα αυτά, η λέσχη ΑΡΗΣ δέχεται να διοργανώσει τον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Τρίπολη χωρίς οικονομικό όφελος, αν υπάρξει ρήτρα ασφαλείας, που να καλύπτει την τρύπα των 4000-6000 ευρώ. Υπό συζήτηση είναι και το ενδεχόμενο να πάρει η λέσχη ΑΡΗΣ δύο αγώνες, δηλαδή τον “ζημιογόνο” της Τρίπολης και έναν “κερδοφόρο” στα Μέγαρα που να ισοσκελίζει τη χασούρα του αγώνα της Τρίπολης.

Το ενδεχόμενο αυτό έχει ελάχιστες πιθανότητες να συμβεί, πρώτον διότι η λέσχη ΑΡΗΣ ξεκαθάρισε πως δεν έχει τα 4000-6000 ευρώ για να καλύψει τη χασούρα της Τρίπολης και όχι απλά πως δεν θέλει να χάσει το ποσό αυτό από τα ταμεία της. Οπότε θα πρέπει πρώτα να κάνει τον αγώνα στα Μέγαρα, για να καλύψει μετά την τρύπα των εσόδων της Τρίπολης. Επίσης, για τους “κερδοφόρους” αγώνες στα Μέγαρα, τον πρώτο λόγο θέλει να τον έχει η ίδια ΑΜΟΤΟΕ σε οργανωτικό επίπεδο και δεν υπάρχουν ενδείξεις πως θα τον παραχωρήσει στη λέσχη ΑΡΗΣ.

Η περίπτωση του αγώνα στις Σέρρες έχει όπως πάντα το πρόβλημα των ημερομηνιών.

Οι Σέρρες θα ήθελαν ο αγώνας να γίνει στο τέλος Αυγούστου, ο ΣΟΑΜ φυσικά αντιπροτείνει τον Σεπτέμβρη.

Για το Τυμπάκι δεν φαίνεται να υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα με τις λέσχες ή τις ημερομηνίες. Όμως εδώ πρόβλημα έχουν οι ίδιοι οι αναβάτες, καθώς -λογικά σκεπτόμενοι- αναρωτιούνται γιατί να ξοδέψουν ένα φορτηγό χρήματα για να πάνε στο αεροδρόμιο της Κρήτης και να μην δώσουν τα ίδια χρήματα για να πάνε δεύτερη φορά στην κανονική (και ασφαλέστερη) πίστα των Σερρών να ευχαριστηθούν οδήγηση τουλάχιστον…  

Όπως καταλαβαίνετε, με τόσα πολλά άλυτα προβλήματα, το πρόγραμμα που θα προτείνει το ΔΣ του ΣΟΑΜ στην Αγωνιστική Επιτροπή της ΑΜΟΤΟΕ έχει προς το παρόν μορφή… ευχής! Το πιθανότερο είναι να ξαναδούμε φέτος το φαινόμενο των διπλών αγώνων στα Μέγαρα και ίσως έναν αγώνα εκτός Αττικής για… το ξεκάρφωμα.