Kymco K Rider 400

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

25/10/2016

Πριν από λίγες μέρες είχαμε γράψει εδώ, σχετικά με την πρώτη μοτοσυκλέτα που επρόκειτο να παρουσιάσει η Kymco, και τώρα την βλέπουμε για πρώτη φορά με "σάρκα και οστά" σε φωτογραφία που ανέβηκε ιστοσελίδα από την Ταϊβάν, από την Έκθεση που γίνεται στην Κίνα.
Πρόκειται για το Κ Rider που προορίζεται για τις αγορές τις Ασίας –και ειδικότερα της Ιαπωνίας- γι' αυτό και διαθέτει τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα του Kawasaki ER-4 της μικρότερης δηλαδή έκδοσης του ER-6. Πέρα απ' αυτό, είναι ακριβώς ίδιο με την έκδοση των 650 κυβικών που θα έρθει στην ευρωπαϊκή αγορά, μόνο που στα 400 κυβικά η απόδοση είναι 42 ίπποι και 3,7 χιλιογραμμόμετρα ροπής.
Οι ομοιότητες με το δικύλινδρο της Kawasaki δεν σταματούν στον κινητήρα, καθώς τα βασικά γεωμετρικά χαρακτηριστικά δείχνουν ίδια, παρά τους ελαφρώς διαφορετικούς σωλήνες του πλαισίου. Το σχεδόν οριζόντια τοποθετημένο αμορτισέρ προέρχεται από την ίδια πηγή έμπνευσης, ενώ η διαφοροποίηση έχει να κάνει με την αισθητική της μοτοσυκλέτας, με πιο επιθετική σχεδίαση και έναν ιδιαίτερα όμορφο οριζόντιο προβολέα που θυμίζει Benelli TNT, ενώ το ρεζερβουάρ και η ουρά θυμίζουν περισσότερο το ER-6.
Το βάρος για την έκδοση των 400 κυβικών ανακοινώνεται στα 210 κιλά (πλήρες υγρών), ένα νούμερο που θεωρείται υψηλό ακόμη και για την έκδοση των 650 κυβικών! Προς το παρόν δεν έχει ανακοινωθεί η τιμή του και η διαθεσιμότητά του, και περιμένουμε την παρουσίαση του 650 στην EICMA τις προσεχείς ημέρες.

Pan America Beyond the Map, Μέρος 4ο - Ψάχνοντας τη Nessie στη Loch Ness [Γκάλερι]

Πέρασμα από τη Σκωτία στην Ιρλανδία για τον Κωνσταντίνο Μητσάκη
Κωνσταντίνος Μητσάκης Pan America 1250 SP Σκωτία
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/9/2025

Στη συνέχεια του ταξιδιού του με τη Harley-Davidson Pan America 1250 SP ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ανακαλύπτει περισσότερες ομορφιές των Highlands και περνά και στην Ιρλανδία.

Ας δούμε τι μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης στην τέταρτη κατά σειρά ανταπόκρισή του:

"Μπορεί με την άφιξή μας στη βόρεια εσχατιά της Σκωτίας (John o’ Groats) να αγγίξαμε την γεωγραφική κορύφωση του “Pan America Beyond the Map”, η Σκωτία ωστόσο διέθετε πολλά ακόμα τουριστικά “θέλγητρα”.

Έτσι, μετά από μια αυστηρή επιλογή αξιοθέατων, η οποία βασίστηκε στον υπολειπόμενο χρόνο μας (έχοντας καταγράψει 3.200 χλμ., βρισκόμασταν ημερολογιακά περίπου στη μέση του ταξιδιού), αποφασίσαμε να κινηθούμε νότια και να στρατοπεδεύσουμε πλησίον της λίμνης Loch Ness (στην κωμόπολη Drumnadrochit), απ’ όπου και θα εκδράμαμε στα πέριξ.
 
Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, η κοντινή ατμοσφαιρική πόλη Inverness, το παραλίμνιο μεσαιωνικό κάστρο Urquhart Castle και οι καταπράσινες δυτικές όχθες της Loch Ness μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μας, προσφέροντάς μας έναν μεγάλο αριθμό εντυπωσιακών εικόνων και αναμνήσεων από τα κεντρικά Highlands. Ούτε κι εμείς πάντως καταφέραμε να εντοπίσουμε στα ασάλευτα νερά της λίμνης Loch Ness το θρυλικό τέρας της, την περιβόητη Nessie! 

Κάπου εδώ, ο Γιώργος πρότεινε να περικόψουμε κάποιες μέρες από το υπόλοιπο πρόγραμμα της Σκωτίας και να πάμε στην Ιρλανδία – η πρότασή του με βρήκε σύμφωνο. Αλλαγή ρότας λοιπόν και πορεία κατευθείαν για το λιμάνι Cairnryan (375 χλμ. νοτιοδυτικά της Drumnadrochit), απ’ όπου θα περνούσαμε ακτοπλοϊκώς στην Βόρεια Ιρλανδία. Σημείο αναφοράς της τελευταίας σκωτσέζικης διαδρομής αποτέλεσε η διάσχιση της πανέμορφης προστατευόμενης περιοχής Glencoe, ενώ καθοδόν για το λιμάνι Cairnryan η γκρι Harley-Davidson Pan America 1250 SP δεν έκανε τελικά στάση στη πόλη Γλασκόβη, αλλά την παράκαμψε περιφερειακά…
 
Μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό ταξίδι (κόστος περίπου 100 ευρώ) αποβιβαστήκαμε στο νησί της Ιρλανδίας και συγκεκριμένα στην πόλη Belfast, την πρωτεύουσα της βρετανικής Βόρειας Ιρλανδίας. Για τουλάχιστον 3 δεκαετίες, το Belfast (εξαιτίας της έκρυθμης πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε στην Βόρεια Ιρλανδία) μονοπωλούσε στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου, λόγω των επεισοδίων βίας και θανάτου μεταξύ Καθολικών Ιρλανδών και Άγγλων Προτεσταντών, τα οποία κόστισαν την ζωή σε χιλιάδες πολίτες. 

Έχοντας μια ολοκληρωμένη κατανόηση του πρόσφατου ιστορικού παρελθόντος και του σημερινού καθεστώτος του Belfast, επισκεφθήκαμε το συμβολικό “Τείχος της Ειρήνης” (Peace Wall), φωτογραφηθήκαμε στο κέντρο της πόλης μπροστά στον πύργο-ρολόι Albert Memorial Clock, απαθανατίσαμε πάμπολλα πολύχρωμα γκράφιτι στην περιοχή του Καθεδρικού ναού και σβήσαμε την δίψα μας σε μια από τις δεκάδες παραδοσιακές pubs του Belfast, απολαμβάνοντας μια δροσερή μπύρα Guiness!"