Kymco K Rider 400

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

25/10/2016

Πριν από λίγες μέρες είχαμε γράψει εδώ, σχετικά με την πρώτη μοτοσυκλέτα που επρόκειτο να παρουσιάσει η Kymco, και τώρα την βλέπουμε για πρώτη φορά με "σάρκα και οστά" σε φωτογραφία που ανέβηκε ιστοσελίδα από την Ταϊβάν, από την Έκθεση που γίνεται στην Κίνα.
Πρόκειται για το Κ Rider που προορίζεται για τις αγορές τις Ασίας –και ειδικότερα της Ιαπωνίας- γι' αυτό και διαθέτει τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα του Kawasaki ER-4 της μικρότερης δηλαδή έκδοσης του ER-6. Πέρα απ' αυτό, είναι ακριβώς ίδιο με την έκδοση των 650 κυβικών που θα έρθει στην ευρωπαϊκή αγορά, μόνο που στα 400 κυβικά η απόδοση είναι 42 ίπποι και 3,7 χιλιογραμμόμετρα ροπής.
Οι ομοιότητες με το δικύλινδρο της Kawasaki δεν σταματούν στον κινητήρα, καθώς τα βασικά γεωμετρικά χαρακτηριστικά δείχνουν ίδια, παρά τους ελαφρώς διαφορετικούς σωλήνες του πλαισίου. Το σχεδόν οριζόντια τοποθετημένο αμορτισέρ προέρχεται από την ίδια πηγή έμπνευσης, ενώ η διαφοροποίηση έχει να κάνει με την αισθητική της μοτοσυκλέτας, με πιο επιθετική σχεδίαση και έναν ιδιαίτερα όμορφο οριζόντιο προβολέα που θυμίζει Benelli TNT, ενώ το ρεζερβουάρ και η ουρά θυμίζουν περισσότερο το ER-6.
Το βάρος για την έκδοση των 400 κυβικών ανακοινώνεται στα 210 κιλά (πλήρες υγρών), ένα νούμερο που θεωρείται υψηλό ακόμη και για την έκδοση των 650 κυβικών! Προς το παρόν δεν έχει ανακοινωθεί η τιμή του και η διαθεσιμότητά του, και περιμένουμε την παρουσίαση του 650 στην EICMA τις προσεχείς ημέρες.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”