R1200GS 2017: Exclusive και Rallye

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

8/11/2016

Πλήρως ανανεωμένο και με δύο πλέον διαθέσιμες επιλογές, θα είναι για το 2017 το R1200GS της BMW. Οι δύο αυτές επιλογές ονομάζονται Exclusive και Rallye και διαθέτουν ως κοινό παρονομαστή τις βελτιώσεις στο σύστημα μετάδοσης, που αφορούν στην εκμηδένιση των απότομων αντιδράσεων του άξονα της τελικής μετάδοσης, και τον επανασχεδιασμό των αξόνων του κιβωτίου και του μύλου.


Το Exclusive είναι προσανατολισμένο για περισσότερο ασφάλτινη χρήση και για όσους το χρησιμοποιούν πιο πολύ για την καθημερινή τους μετακίνηση αλλά και για ταξίδια. Το χαμηλό προφίλ σε ό,τι αφορά το χρωματικό του συνδυασμό το κάνει κατάλληλο και για όσους υποψήφιους ιδιοκτήτες δεν επιθυμούν την κραυγαλέα εμφάνιση και το υπερβολικό "φόρτωμα" με έξτρα εξοπλισμό, λες και θα κάνουν τρεις φορές τον γύρο της υφηλίου.


Είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα τα ονόματα που έχει δώσει η BMW στις χρωματικές επιλογές της, όπως το "Iced Chocolate metallic" ή το "Monolith metallic matt" για το ρεζερβουάρ. Γκρι μεταλλικό είναι βαμμένο και το πλαίσιο, ενώ στην μετάδοση κυριαρχεί το μαύρο, με το χρυσό χρώμα των δαγκανών να κάνει την αντίθεση. Η συγκεκριμένη έκδοση δεν διαθέτει κάτι άλλο ιδιαίτερο στον στάνταρ εξοπλισμό της, αλλά θα μπορεί να δεχθεί ως έξτρα τα Pro modes για την χαρτογράφηση του κινητήρα και το νέας γενιάς Dynamic ESA, τις ημι-ενεργητικές αναρτήσεις δηλαδή της BMW.


Η έκδοση Rallye, όπως μαρτυρά το όνομά της, έχει σαφώς πιο χωμάτινο χαρακτήρα και αποτελεί στην ουσία μια ενδιάμεση πρόταση για όσους δεν θέλουν να πάνε στην υπερβολή του R1200GS Adventure. Το GS Rally διαθέτει ακτινωτούς τροχούς για tubeless ελαστικά, ενώ μπορεί ο ιδιοκτήτης του να το παραγγείλει φυσικά με τρακτερωτά ελαστικά, και έχει και τη δυνατότητα να τοποθετηθούν ως έξτρα τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη και οι χειρολαβές-βάσεις για βαλίτσες-σχάρα.
Η σέλα του είναι διαφορετική (Rallye), όπως και η πιο σπορ ζελατίνα του με το χαμηλότερο ύψος, ενώ διαθέτει προστασίες για το ψυγείο και το πλαίσιο. Τα μαρσπιέ είναι πιο φαρδιά, ενώ και σ' αυτό υπάρχει η δυνατότητα για αναβάθμιση των αναρτήσεων (οι οποίες είναι ίδιες με του Adventure) με το Dynamic ESA νέας γενιάς.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”