MotoGP: Το μεγάλο πρόβλημα στο Τέξας και οι «χαριτωμενιές» Rossi-Marquez

Τα σαμαράκια μεγαλώνουν…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/4/2019

Όχι άδικα, η πιο χαριτωμένη στιγμή της χθεσινοβραδινής συνέντευξης τύπου εν αναμονή της έναρξης των δοκιμών στο Τέξας, ήταν όταν ο Marquez συνέκρινε την χειραψία με τον Rossi, σαν το πρώτο φιλί σε γκόμενα. Καθόντουσαν δίπλα-δίπλα, όταν ο Ισπανός δημοσιογράφος τους ζήτησε να σχολιάσουν την χειραψία που είδαμε όλοι λίγο πριν ανέβουν στο βάθρο στον προηγούμενο αγώνα. Και είναι ερώτηση με δημοσιογραφικό ενδιαφέρον και όχι απλά για τον χαβαλέ, από την στιγμή που ο Rossi έχει επιδεικτικά αρνηθεί να δώσει το χέρι του στον Marquez μόλις στο πρόσφατο παρελθόν μπροστά στις κάμερες. Δεν έχει σημασία αν ήταν δικαιολογημένη η στάση του, που ήταν γιατί ο Marquez είχε εκδηλώσει μία επιθετικότητα για την οποία δέχτηκε ποινή και δεν είναι θέμα άποψης δηλαδή αν ήταν επιθετικός ή όχι. Οι τεταμένες σχέσεις των αναβατών μπορούν -και πάντα έτσι είναι- να φανούν στην πίστα κατά την διάρκεια του αγώνα, οπότε η χειραψία έχει και ένα άλλο βαθύτερο μήνυμα και πραγματικό αγωνιστικό ενδιαφέρον όταν οι σχέσεις είναι πικραμένες.

Το ευχαριστήθηκε ο Marquez. «Ήταν σαν την στιγμή που φιλάς ένα κορίτσι» είπε χαρακτηριστικά, θέλοντας να αποτυπώσει εκείνο τον συνδυασμό συγκίνησης, εγρήγορσης και δέους, και όχι να παρομοιάσει τον Rossi με ένα κορίτσι που θα ήθελε να φιλήσει, καθώς ο κόσμος διαβάζει γρήγορα στις μέρες μας και μπερδεύει τα νοήματα. Ο Rossi αρκέστηκε να πει πως ήταν το σωστό μετά από ένα τόσο γρήγορο αγώνα, όπως αυτός που μόλις είχε κάνει ο Marquez. Βέβαια το πραγματικά ενδιαφέρον, εκείνο που θα γέμιζε με αμηχανία την αίθουσα, θα ήταν αν ρωτούσε κανείς κάτι άλλο, πολύ πιο ουσιαστικό. Αν δηλαδή ο Rossi θα έδινε το χέρι του στον Marquez έχοντας τερματίσει πέμπτος και τον συναντούσε εκεί στην συνέντευξη τύπου και όχι πριν το βάθρο που και ο ίδιος πλημμύριζε με χαρά, έχοντας ξανά ζήσει την εφορία του βάθρου σε συνδυασμό με την αμυδρή υπόσχεση πως η Yamaha κατάφερε πλέον να του δώσει την μοτοσυκλέτα που αξίζει… Σε κάθε περίπτωση είναι ένα ευτυχές γεγονός και μακάρι από εδώ και πέρα να έχουν πολλές μεταξύ τους μάχες και όλες τους καθαρές, χωρίς να μπορεί κάποια να φέρει όλα όσα έχουμε δει ως τώρα.

Από εκεί και πέρα αφήνοντας την χαριτωμένη σκηνή, το δράμα όλων των οδηγών εκδηλώθηκε ξεκάθαρα για την κατάσταση της πίστας. Από τον Marquez που πήρε πρώτος τον λόγο, μέχρι τον Dovizioso έπειτα και όλους μετά, το πρόβλημα στον Τέξας θα είναι η κατάσταση της πίστας. Προφανώς το πρώτο τους ζήτημα είναι το γεγονός πως ο  Marquez παραμένει εκεί αήττητος από το 2013 αλλά όλοι τους, όπως φάνηκε από όλα όσα είπαν, έχουν αποδεχτεί από την δεύτερη θέση και κάτω, ως το μέγιστο αποτέλεσμα που περιμένουν να δουν. Ξεκάθαρα περισσότερο από όλους το είπε ο Dovizioso, ενώ ο ίδιος ο Marquez κράτησε μικρό καλάθι ακόμη κι όταν τον κέντρισαν με ερωτήσεις.

Η καταστάση της πίστας είναι το μεγάλο πρόβλημα λοιπόν και τα σαμαράκια που υπάρχουν. Ένα πρόβλημα σε βαθμό όμως που αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα θέματα μετά το Silvestrone καθώς τα πράγματα μπορούν να γίνουν πραγματικά επικίνδυνα. Φρενάροντας με πολύ πάνω από τριακόσια και τον πίσω τροχό να χάνει την επαφή με την άσφαλτο, κάθε ανωμαλία που περνά ο εμπρός τροχός γίνεται βουνό κανονικό και αυξάνει την επικινδυνότητα. Δεν είναι μόνο οι αναρτήσεις, τα χέρια και η συνολική καταπόνηση. Τα σαμαράκια αυτά εκείνη την στιγμή βασανίζουν έντονα το ελαστικό αυξάνοντας την θερμοκρασία και την πίεσή του. Πριν λίγες ημέρες που είμασταν στην Ισπανία και συζητούσαμε με τους υπεύθυνους της Dunlop για τα νέα hypersport ελαστικά που στο κάτω μέρος της κατηγορίας περιλαμβάνουν ελαστικά καθημερινής χρήσης, λέγαμε πως το μεγαλύτερο ζήτημα είναι οι διαφορές σε πίεση που βλέπεις όταν μπαίνεις στην πίστα, όπου μέσα σε δύο μόλις γύρους μπορείς να δεις έως και 0.6 bar διαφοράς. Κι αυτό το νέο πρόβλημα της επίσης νέας αυτής κατηγορίας ελαστικών, απαντάται και στους αγώνες όταν οι πίστες επιφέρουν αυξημένη καταπόνηση στα άκρως εξειδικευμένα, τελείως διαφορετικά από το αέριο που περικλείουν έως και την γόμα τους, αγωνιστικά ελαστικά των MotoGP. Δεν είναι το ίδιο δηλαδή με αυτό που αντιμετωπίζει κάποιος κοινός θνητός, αλλά το πρόβλημα υπάρχει και το Τέξας είναι ένα σημείο που εμφανίζεται πιο έντονα από κάθε αλλού. Η πίστα έστρωσε μία στροφή, την 10η καθώς και σημεία της πριν και μετά, ενώ διορθωτικές επεμβάσεις έχουν γίνει στα μεγαλύτερα από τα σαμαράκια, όμως αυτό δεν διορθώνει σε καμία περίπτωση το πρόβλημα. Απλά κάνει πιο υποφερτή την κατάσταση. Κι αυτό μονάχα ως υπόσχεση. Θα πρέπει να έρθει η FP1 για να είναι βέβαιο πως οι αλλαγές αυτές έχουν το οποιοδήποτε όφελος. Ο Dovizioso ήταν και σε αυτό πιο ξεκάθαρος από τους άλλους, καθώς είπε πως δεν περιμένει καμία βελτίωση, απλά ένα κουκούλωμα. Συνέχισε λέγοντας πως αυτή είναι η χειρότερη εξέλιξη για μία τόσο καλή πίστα, μία από τις πιο όμορφες όλου του πρωταθλήματος! Τόνισε χαρακτηριστικά πως είναι δύσκολο να οδηγήσεις στο Τέξας, πόσο μάλιστα να πας όσο γρήγορα πρέπει – για να πιάσεις και τον Marquez…

Η τεράστια πολιτεία του Τέξας γενικά και όχι μόνο στην πίστα του Austin, παρουσιάζει πολλά τέτοια θέματα με το υπέδαφος, καθώς χρειάζονται δυνατά θεμέλια για να καταπολεμήσουν την μεγάλη περιεκτικότητα σε άργιλο. Από προσωπική εμπειρία, θα πω πως αρκετοί δρόμοι στο Τέξας έχουν εξαιρετικά θεμέλια για να στρωθούν πάνω σε ένα πρακτικά ζωντανό υπέδαφος, και δεν πρόκειται ούτε για μυστικό, ούτε για κάτι άγνωστο. Κι επίσης είναι βέβαιο πως αυτό εκείνοι που την έφτιαξαν τα ήξεραν όλα αυτά. Σχεδιαστής της πίστας είναι η εταιρία Tilke Engineers & Architects που ανήκει στον κύριο Tilke, Γερμανό πρώην αγωνιζόμενο με τεράστια εμπειρία στην σχεδίαση και μία εξιδεικευμένη ομάδα αρχιτεκτόνων που επίσης προσέλαβαν Ολλανδούς συμβούλους για την αντιμετώπιση του υπεδάφους. Ξέρετε γιατί Ολλανδούς; Διότι είναι πλέον οι καλύτεροι στον κόσμο να προβλέπουν και να αποτρέπουν μετακινήσεις λάσπης. Για αιώνες έχουν κρατήσει το έδαφός τους κάτω από την θάλασσα μαζί με ποτάμια που το διαρρέουν. Οι Ολλανδοί, ως σύνολο επαγγελματιών στην συγκεκριμένη τεχνογνωσία, δραστηριοποιούνται στο Dubai σε μία από τις μεγαλύτερες μετακινήσεις γης ακριβώς εξαιτίας της εμπειρίας τους, ενώ την κατασκευή της πίστας ανέλαβε η «Austin Commercial» θυγατρική του τεράστιου ομίλου  Austin Industries, που επίσης έχει την μέγιστη εμπειρία στην διαχείριση του υπεδάφους στο Τέξας. Δεν έχει γίνει παράβλεψη λοιπόν, δεν μπορεί να είναι αυτή η εξήγηση για μία ομάδα, που στα χαρτιά τουλάχιστον, φαίνεται ως η πλέον κατάλληλη για κάτι τέτοιο. Με ολοκλήρωση το 2012, μόλις χθες αν μιλάμε για τα χρονικό όρια της γεωλογίας, και σύνολο επένδυσης που υπερβαίνει τα 400 εκατομμύρια δολάρια, η πίστα στο Τέξας δεν δικαιολογεί λάθη. Όλα δείχνουν πως αυτό που συμβαίνει εκεί, ήταν ζήτημα εκτός προβλέψεων και πλέον όλα όσα κάνουν, είναι απλές διορθωτικές επεμβάσεις για να ωραιοποιήσουν την κατάσταση, γιατί είναι σαν να μετακινείται όλο το βουνό και να ζαρώνει την πίστα. Αυτό, δεν είναι κάτι που φτιάχνεται…

Τα σαμάρια της πίστας στο Τέξας ήρθαν εδώ για να μείνουν λοιπόν, κι αν αυτό ωφελεί την Honda και δυσκολεύει τους υπόλοιπους και κυρίως την Ducati, καθώς αυτοί γκρινιάζουν περισσότερο - είναι κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί απλά. Χρειάζεται εξήγηση. Διότι η Honda κυριάρχησε πριν την εμφάνιση του προβλήματος και κράτησε την κυριαρχία αυτή και μετά. Αυτό σημαίνει πως όλη η τεράστια αυτή εξέλιξη που έχει αυτά τα χρόνια την βοήθησαν και σε μία λεπτομέρεια όπως αυτή, την στιγμή που οι Ιταλοί, με την ιδιαίτερη γεωμετρία που διαφέρει από τους υπόλοιπους, να έχουν άλλα ζητήματα. Ο Crutchlow το αποδίδει στο γεγονός πως πάντα η Honda κυριαρχούσε σε πίστες που δεν έδιναν πρόσφυση. Είναι επίσης γεγονός πως η Honda έχει βελτιώσει την καμπύλη της απόδοσης και τα ηλεκτρονικά σε σημείο που έχει αυξήσει την απόδοση στην ευθεία ομαλοποιώντας την δύναμη στην έξοδο των στροφών. Αυτό δηλαδή που χρόνια τώρα ψάχνει η Yamaha. Τα ηλεκτρονικά θα παίξουν τεράστιο ρόλο στο Τέξας για να πας πάρα πολύ γρήγορα, και τυχαίνει ένας από τους καλύτερους οδηγούς όλων των εποχών να τα έχει στην μοτοσυκλέτα του. Ο Marquez και η Honda αποτελούν πράγματι τον καλύτερο συνδυασμό για το Τέξας με τους άλλους να αντιμετωπίζουν προβλήματα, κι άρα ναι, δεν είναι τυχαίο που κερδίζουν και το αξίζουν απόλυτα…

Ετικέτες

Yamaha: Πατέντα για εξάτμιση που λειτουργεί ως jet-αεροτομή

Aλλαγή κατεύθυνσης και πίεσης καυσαερίων μέσω πεταλούδας - Για τη βελτίωση της συμπεριφοράς
yamaha
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/12/2025

Η Yamaha έχει υποβάλει δύο νέες αιτήσεις για πατέντες στην Ιαπωνία, οι οποίες δείχνουν ότι διερευνά τις δυνατότητες χρήσης βαλβίδων στο εσωτερικό μιας εξάτμισης για την ανακατεύθυνση των καυσαερίων ώστε αυτά να λειτουργήσουν προς όφελος της συμπεριφοράς και των επιδόσεων καθώς βγαίνουν από το τελικό.

Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας που κατέθεσε η ιαπωνική εταιρεία "χρησιμοποιούν" ένα MT-07 για να παρουσιάσουν την ιδέα, κάτι που δεν λέει και πολλά από μόνο του για τη μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε να χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο σύστημα. Υπάρχουν δύο διαφορετικές πατέντες, η μία με σκοπό να δείξει πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εξάτμιση για τη μείωση της ανύψωσης του εμπρός τροχού και τη βελτίωση της επιτάχυνσης, και η άλλη με έμφαση στη συμπεριφοράς της μοτοσυκλέτας στις στροφές.

yamaha

Και οι δύο πατέντες χρησιμοποιούν πεταλούδες στο εσωτερικό της εξάτμισης για να ανακατευθύνουν τη ροή των καυσαερίων. Στην έκδοση του συστήματος που θέλει να αποτρέψει τη σούζα, η εξάτμιση χωρίζεται σε δύο μέρη: ένα μεγαλύτερο, χαμηλά τοποθετημένο σωλήνα και ένα μικρότερο σωλήνα που βγαίνει από το κυρίως σώμα του τελικού και έχει κλίση προς τα πάνω. Ο πάνω σωλήνας είναι και εκείνος που λειτουργεί στην ουσία σαν anti-wheelie ωθώντας τα καυσαέρια προς τα πάνω για να κρατήσει τον εμπρός τροχό στο έδαφος.

Λογικά θα υπάρχει κάποια μικρή βελτίωση πίσω από αυτή τη θεωρία για να κρατηθεί ο εμπρός τροχός στο έδαφος ίσως και για αυτό μοτοσυκλέτες του MotoGP και WSBK να έχουν εφαρμόσει την τεχνική αυτή, βέβαια εκεί γίνεται για πιο σημαντικούς λόγους που έχουν να κάνουν τόσο με τη βελτίωση της αεροδυναμικής, όσο και με την κατανομή του βάρος και εξίσου σημαντικά με τη διαχείριση της θερμότητας που ελκύει το σύστημα εξαγωγής. Με αυτή τη πατέντα, η απόλυτη ισχύς θυσιάζεται για την πρόσφυση προς στιγμήν λόγω εκτροπής των καυσαερίων σε σωλήνα διαφορετικής διατομής και μόλις η ταχύτητα αυξηθεί η βαλβίδα κλείνει και τα καυσαέρια περνάνε πάλι από τον κάτω σωλήνα.

yamaha

Η έκδοση του συστήματος που εστιάζει στις στροφές είναι παρόμοια ως προς την ιδέα όμως εγείρει ερωτήματα ως προς την λειτουργία της και την απόδοσή της. Αντί να κατευθύνει τα καυσαέρια σε μια υψηλότερη εξάτμιση που αποτρέπει τη σούζα, ωθεί τα καυσαέρια μέσω ενός στενού σωλήνα που βλέπει κατευθείαν προς τα κάτω όταν η μοτοσυκλέτα είναι όρθια. Όταν βρίσκεται όμως σε μεγάλη κλίση —και πάλι δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει όλη την ισχύ του κινητήρα— τα καυσαέρια εκτρέπονται προς τον σωλήνα που "κοιτάζει" πλέον πλάγια και αυτό δεν βγάζει πολύ νόημα για το πώς θα βοηθήσει με την πρόσφυση του πίσω τροχού ή έστω με τη βελτίωση της κατευθυντικότητας της μοτοσυκλέτας. Για να βοηθούσε με την πρόσφυση του ελαστικού θα έπρεπε το "τζετ" να βρίσκεται προς τα πάνω με τη μοτοσυκλέτα πλαγιασμένη, όπως συνέβαινε και με τo σύστημα που εξέλισσε η ΚΤΜ και η Bosch, το οποίο όμως δεν πέρασε ποτέ στην παραγωγή.

Slip Mitigation System KTM

Μια δεύτερη, πιο σύνθετη εκδοχή της ιδέας προσθέτει δύο γωνιακές εξόδους που επιτρέπουν την κατεύθυνση των καυσαερίων προς τα αριστερά ή τα δεξιά, προσφέροντας μεγαλύτερη ώθηση στις στροφές, ακόμη και αν η κλίση δεν είναι τόσο μεγάλη.

yamaha

Αν και υπάρχουν δύο ξεχωριστά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τις εξατμίσεις κατά του wheelie και για τις στροφές, ο τελικός στόχος είναι να συνδυαστούν τα πλεονεκτήματα και των δύο σε ένα σύστημα πολλαπλών εξόδων με διάφορες βαλβίδες για την ανακατεύθυνση των καυσαερίων.

Τα οφέλη μπορεί να είναι μικρά σε μοτοσυκλέτες δρόμου, αλλά σε αγώνες όπου κάθε λεπτομέρεια μετράει, ίσως και να είναι σημαντικά, ειδικά με τους μελλοντικούς κανόνες σε MotoGP και WSBK που θα περιορίσουν τα σταθερά αεροδυναμικά βοηθήματα, τα οποία γίνονται όλο και μεγαλύτερα.