Έχω κάνει πολλές ταξιδιωτικές τρέλες στην ζωή μου, αλλά να ξεκινήσω από την Αθήνα για να πιω έναν καφέ στο Dubai δεν μου έχει τύχει. Να όμως που έγινε κι αυτό και τώρα βρίσκομαι καθοδόν στην Τουρκία, διασχίζοντας τα πρώτα χιλιόμετρα του οδοιπορικού "Adv 2 Dubai 2016". Με βασικό χορηγό την γνωστή αλυσίδα καφέ “MIKEL”, είχα να πάω οδικώς μέχρι το Dubai, εκεί όπου στις αρχές Μαρτίου 2016 η ελληνική εταιρία MIKEL Coffee Company, στα πλαίσια της επεκτατικής δραστηριότητάς της, πραγματοποίησε τα εγκαίνια του νέου καταστήματός της. Εκεί έπρεπε να πάω, αν ήθελα να πιω έναν καλό, κερασμένο καφέ…
Για πολλοστή φορά πατούσα λοιπόν ρόδα στην Τουρκία. Μετά από ένα διπλό εφιαλτικό ατμοπλοϊκό ταξίδι (Πειραιάς-Χίος και Χίος-Cesme), ξεκίνησα να οδηγώ πάνω στην διαδρομή Cesme-Άγκυρα-Erzurum-Dogubeyazit. Με την μαύρη ΚΤΜ 1050 έπρεπε να διατρέξω τα πρώτα 1.890 χιλιόμετρα της διαδρομής (από τα συνολικά 7.400 χλμ.) μέσα σε ένα γνώριμο περιβάλλον, αλλά με αρκετά προβλήματα ασφάλειας στην ανατολική Τουρκία.
Η στάση μου στην Άγκυρα ήταν αναγκαία. Μετά τις τελευταίες πολύνεκρες τρομοκρατικές ενέργειες που είχαν σημειωθεί στην καρδιά της πόλης, απέφυγα να τριγυρνώ downtown –περιορίστηκα στα βόρεια προάστια της τουρκικής πρωτεύουσας. Τέλη Απριλίου και τα βουνά της ανατολικής Τουρκίας είχαν ακόμα ντυμένα με τον λευκό μανδύα του χειμώνα. Ωραίο το ντεκόρ για φωτογράφιση, ενώ οι θερμοκρασίες ευτυχώς ήταν αρκετά ανεβασμένες και υποφερτές (8-10 βαθμούς Κελσίου) για ταξίδι με μοτοσυκλέτα.
Με καλές καιρικές συνθήκες και χωρίς καμία οδική έκπληξη από τους Τούρκους αστυνομικούς και τους πάνοπλους στρατιώτες στα μπλόκα της παραμεθόριας περιοχής με το Ιράν, μετά από τρεις μέρες σβέλτης οδήγησης αξιώθηκα να δω το χιονισμένο Αραράτ. Είχα φτάσει στην ανατολική εσχατιά της Τουρκίας, μπροστά στην συνοριακή πόρτα του Ιράν. Το πρώτο σκέλος του "Adv 2 Dubai 2016" είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία…
ΕΕ-Κινητήρας εσωτερικής καύσης: Παράταση ζωής και μετά το 2035 με θεαματική αναδίπλωση
Αλλάζει τα σχέδιά της η Ευρώπη για τα ηλεκτρικά που δεν έβγαιναν από την αρχή
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
15/12/2025
Τελικά και εν μέσω πιέσεων κυρίως από Γερμανούς κατασκευαστές αλλά και από τον κατακλυσμό των ευρωπαϊκών αγορών από πιο προσιτά κινέζικα ηλεκτρικά η ΕΕ κάνει πίσω στην απαγόρευση πώλησης καινούργιων οχημάτων με θερμικούς κινητήρες από το 2035, σε ένα πλάνο που δεν έβγαινε από την αρχή.
Είχαμε πει αρκετές φορές πως το πλάνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης της μείωσης του περιβαλλοντικού αντίκτυπου από τις μεταφορές δεν ήταν ρεαλιστικό αναφορικά με τα επιβατικά και ελαφριά επαγγελματικά οχήματα παρά τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ξοδέψει, ειδικά την τελευταία πενταετία, οι κατασκευαστές για την εξέλιξη τεχνολογιών σχετικών με τους ηλεκτρικούς κινητήρες και τις μπαταρίες και σε πολύ μικρότερο βαθμό οι κυβερνήσεις για τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών -δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση. Δεν ήταν επίσης ρεαλιστικό αναφορικά με το στρατηγική που ακολουθήθηκε όπου όλο το βάρος έπεφτε σε μία τεχνολογία, την ηλεκτροκίνηση, ενώ ο θερμικός κινητήρας, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης -με την εξέλιξη ουδέτερων ανθρακικά καυσίμων-, αντιμετωπιζόταν εχθρικά.
Η αλλαγή αντικαθιστά τον αρχικά προτεινόμενο στόχο μείωσης CO₂ κατά 100% με έναν πιο ήπιο στόχο 90%, μειώνοντας την άμεση πίεση στις πωλήσεις νέων οχημάτων με κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων και των μοτοσυκλετών, με την εξέλιξη να επιβεβαιώνεται σε γερμανικά έντυπα από τον Manfred Weber, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
"Για τις νέες ταξινομήσεις από το 2035 και μετά, θα ισχύει πλέον υποχρεωτική μείωση CO₂ κατά 90% στους στόχους στόλου των κατασκευαστών αυτοκινήτων, αντί για 100%", δήλωσε ο Βέμπερ στην εφημερίδα. "Επίσης, δεν θα υπάρχει στόχος στο 100%, ούτε από το 2040 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι η απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης, ουσιαστικά βγαίνει από το τραπέζι."
Παρότι οι κανονισμοί είναι διατυπωμένοι σε σχέση με τους μέσους όρους εκπομπών στόλου, για αυτοκίνητα και βαν, οποιαδήποτε απομάκρυνση από ένα σκληρό τέλος στους κινητήρες εσωτερικής καύσης επηρεάζει αναπόφευκτα και τις μοτοσυκλέτες. Τα τελευταία χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ άφηναν να εννοηθεί ότι τα οχήματα κατηγορίας L (δίκυκλα) θα εντάσσονταν σταδιακά στο ίδιο νομικό πλαίσιο με τα τετράτροχα. Αυτή όμως η θεαματική αναδίπλωση δείχνει ότι οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν έστω και αργά, και έπειτα από πολλή πίεση, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κατασκευαστές και από τον κινέζικο ανταγωνισμό που κατακλύζει τις ευρωπαϊκές αγορές αλλά και την αδυναμία του κοινού να ανταπεξέλθει οικονομικά στα σαφώς ακριβότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις -και την πανδημία- τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν συμπαρασύρει και τις τιμές των συμβατικών μοντέλων -όχι μόνο στα αυτοκίνητα αλλά ειδικά εκεί- τα οποία έχουν ακριβύνει κατά 15%-30% σε σχέση με πριν από μία 5ετία.
Ο Weber τόνισε επίσης ότι η αλλαγή στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα "σε ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία και διασφαλίζει δεκάδες χιλιάδες βιομηχανικές θέσεις εργασίας", μετά από μήνες αντιδράσεων από πολλούς κατασκευαστές, μεταξύ των οποίων οι Volkswagen, Stellantis, Renault, Mercedes-Benz και BMW, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι καταναλωτές θα πρέπει να καθορίσουν τελικά τον ρυθμό μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση.
Για τη βιομηχανία της μοτοσυκλέτας, η κίνηση αυτή μειώνει αισθητά την πίεση προς τους κατασκευαστές να προωθήσουν άμεσα τον πλήρη εξηλεκτρισμό στις εκθέσεις, πριν η τεχνολογία είναι πραγματικά έτοιμη και ώριμη για μαζική υιοθέτηση, ειδικά σε μια αγορά που συνεχίζει να δείχνει σχεδόν μηδενική ζήτηση για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.
Η ευρωπαϊκή αυτή αναδίπλωση ενδέχεται να παρασύρει και άλλες αγορές με πρώτο το Ηνωμένο Βασίλειο που τυπικά δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις των Βρυξελλών αλλά είχε εναρμονιστεί με τις πολιτικές τους. Μια τόσο μεγάλη αλλαγή όμως ασκεί αναπόφευκτα έντονη πίεση στη βρετανική κυβέρνηση να ακολουθήσει, ενδεχομένως βάζοντας στο στόχαστρο και την απαγόρευση των θερμικών κινητήρων το 2030 που είχε θέσει η ίδια , η οποία έτσι κι αλλιώς δεν κάλυπτε τις μοτοσυκλέτες. Και εκεί αναμένονται αντιδράσεις γιατί οι εγχώριοι κατασκευαστές είχαν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ προς αυτή την κατεύθυνση και τώρα βλέπουν ότι αυτές οι επενδύσεις απαξιώνονται.
Ο Peter Golding, CEO της βρετανικής FleetCheck, συμφωνεί ότι η επικείμενη κίνηση της ΕΕ μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε πονοκέφαλο για την βρετανική κυβέρνηση: "Οποιαδήποτε μέτρα, φυσικά, θα ασκήσουν τεράστια πίεση στη κυβέρνηση να ευθυγραμμιστεί", δήλωσε ο Γκόλντινγκ. "Η ΕΕ είναι η μαζική αγορά δίπλα μας και είναι δύσκολο να αντισταθείς στην ευθυγράμμιση πολιτικών σε βασικούς τομείς, ειδικά όταν πρόκειται για έναν κρίσιμο κλάδο της οικονομίας όπως η κατασκευή οχημάτων."
Προσθέτει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήδη δυσκολεύεται να πετύχει τα ορόσημα της εντολής ZEV (Zero Emission Vehicle), χαρακτηρίζοντας τις χαμηλές επιδόσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, βαν και μοτοσυκλετών ως προειδοποιητικό σημάδι. "Αποτυγχάνουμε να πιάσουμε τα ενδιάμεσα στάδια που έχουν τεθεί για την ηλεκτροκίνηση με τον ρυθμό που θα ήθελε η κυβέρνηση", ανέφερε, δείχνοντας ως βασικά εμπόδια την πρόσβαση σε φόρτιση και τις πρόσφατες φορολογικές αλλαγές."Ο στόχος του 2030 στο Ηνωμένο Βασίλειο αποδείχθηκε μη ρεαλιστικός και η αναθεώρηση του 2035 για τα υβριδικά δείχνει ήδη πως ίσως και αυτή να είναι ανέφικτη."
Με τη μοτοσυκλέτα να αποτελεί για πολύ κόσμο ένα βαθιά συναισθηματικό καταναλωτικό προϊόν, η αγορά ηλεκτρικών μοτοσυκλετών φανερώνει ότι ο κλάδος δεν είναι έτοιμος για μια μαζική μετάβαση στην μπαταρία. Παρά την σειρά πλεονεκτημάτων της ηλεκτροκίνησης, ανά περιπτώσεις, όπως η αθόρυβη αστική κινητικότητα μηδενικών εκπομπών, η μοτοσυκλέτα αποτελεί έναν πολυδιάστατο κόσμο και ελπίζουμε ότι η βενζίνη θα παραμείνει μαζί μας για όσο το δυνατόν περισσότερο, για να συνεχίσει να τον τροφοδοτεί και να τον αρωματίζει.