Adv 2 Dubai 2016: Στα ίχνη του Μ. Αλεξάνδρου

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/5/2016

Την τελευταία φορά που επισκέφθηκα το Ιράν ήταν το 2014, όταν ταξίδευα μ’ ένα Yamaha Crypton 135 για τις Ινδίες. Να λοιπόν που βρέθηκα να διατρέχω ξανά –αυτήν την φορά με μια ΚΤΜ 1050– την μυθική χώρα του Δαρείου, καθοδόν όμως για το Dubai. Δεν περίμενα ωστόσο να έχει αλλάξει τίποτα μέσα στα δυο χρόνια που μεσολάβησαν από την τελευταία μου ιρανική εμπειρία. Εδώ στην Ανατολή, ο χρόνος έχει άλλη έννοια και διάσταση, σε σχέση με την δική μας (δυτική) αντίληψη.

Στο Ιράν, το "Adv 2 Dubai 2016" έφερε σε πέρας μια οδική αποστολή 2.800 χιλιομέτρων, μέσα στο άγονο και αφιλόξενο οικοσύστημα της τοπικής ερήμου. Με αφετηρία την συνοριακή πόλη Maku, κι αφού πέρασα από τις πόλεις Taurica, Takestan, Isfahan και Shiraz, κατέληξα τελικά στο λιμάνι Bandar Abbas του Περσικού κόλπου –από εδώ θα περνούσα ατμοπλοϊκώς στα Η.Α.Ε.
Τα απρόοπτα δεν έλειψαν, καθώς ένα σκασμένο πίσω λάστιχο με ακινητοποίησε άμεσα στον αυτοκινητόδρομο Taurica-Τεχεράνη. Αν και είχα κολλητικά μαζί μου, χρειάστηκα ωστόσο την βοήθεια ενός τοπικού συνάδελφου, που μου έφερε από το κοντινότερο χωριό μια τρόμπα για να φουσκώσω το λάστιχο…

Στο κέντρο της Isfahan, ένα αυτοκίνητο παραλίγο να με ξαπλώσει κάτω, καθώς παραβίασε το κόκκινο και πέρασε "χωρίς αύριο". Κατάφερα να τον αποφύγω την τελευταία στιγμή, αλλά βρέθηκα μέσα σ’ ένα παρτέρι με λουλούδια, στην άκρη του δρόμου… Βλέπετε, οι Ιρανοί οδηγοί φημίζονται για την αψυχολόγητη και άκρως επικίνδυνη οδική συμπεριφορά τους.
Από τις πιο ευχάριστες όμως στιγμές της ιρανικής διαδρομής ήταν οι στάσεις μου για ανεφοδιασμό καυσίμων. Η τιμή στην μάνικα των 0,35 ευρώ/λίτρο μπορεί να είναι ανέκδοτο στην Ελλάδα, αλλά ήταν μια ευχάριστη πραγματικότητα στο Ιράν –πιο ακριβό ήταν το εμφιαλωμένο νερό!!

Τόσο η Isfahan, όσο και η Shiraz, με καθήλωσαν με τα αξεπέραστα μνημεία της ιρανο-ισλαμικής αρχιτεκτονικής που διέθεταν. Πάνω απ’ όλα όμως, με συγκλόνισε αφάνταστα η γνωριμία με τρεις αρχαιολογικούς χώρους (Πασαργάδες, Naqsh-e Rustam, Περσέπολη), που μου διηγήθηκαν την ιστορία της δυναστείας των Αχαιμενιδών και του Μεγάλου Αλεξάνδρου…

Κ. Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Επικαιρότητα

Η FUELL κήρυξε πτώχευση – Η εταιρεία του Erik Buell πουλήθηκε σε δημοπρασία για μόλις το 2% των χρεών της

Το τέλος μιας ακόμη φιλόδοξης startup ηλεκτρικών δικύκλων

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Η FUELL, startup ηλεκτρικών ποδηλάτων και μοτοσυκλετών που ίδρυσε ο ο Erik Buell, έβαλε οριστικά λουκέτο. Τα εναπομείναντα περιουσιακά της στοιχεία δημοπρατήθηκαν για περίπου 170.000 δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 2% των συνολικών της οφειλών, οι όποιες αγγίζαν τα 7 εκατομμύρια

Η δημοπρασία αυτή σήμανε το τέλος άλλης μιας σύντομης και ταραχώδους πορείας στον κόσμο της μικροκινητικότητας. Η FUELL είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια μέσω πολλών crowdfunding καμπανιών, προβάλλοντας τον εαυτό της ως το τολμηρό εγχείρημα που θα έφερνε επανάσταση στις αστικές μετακινήσεις με μοντέλα όπως τα Flluid και Fllow. Ωστόσο, μετά την πτωχευτική της αίτηση τον Οκτώβριο του 2024, τα μεγαλεπήβολα σχέδια μετατράπηκαν σε εκποίηση περιουσίας.

Η δημοπρασία για ότι απέμεινε

Ανάμεσα στα πωληθέντα στοιχεία περιλαμβάνονταν η πνευματική ιδιοκτησία της εταιρείας, όπως το εμπορικό σήμα FUELL, ο ιστότοπος και πατέντες, τα οποία απέφεραν περίπου 50.000 δολάρια. Μια μικρή παρτίδα από αδιάθετα e-bikes επίσης βγήκε στο σφυρί, με τα Flluid να πωλούνται από 1.150 έως 1.600 δολάρια, ενώ τα σπαστά e-bikes Folld έπιασαν ακόμη χαμηλότερες τιμές, γύρω στα 475 δολάρια.

Οι αγοραστές δεν αποκαλύφθηκαν, οπότε δεν είναι σαφές αν κάποια άλλη εταιρεία σκοπεύει να αναβιώσει τα σχέδια της FUELL ή απλώς αγόρασε τα κομμάτια για ανταλλακτικά. Αν και στο παρελθόν είδαμε αντίστοιχες περιπτώσεις όπου άλλες εταιρείες αγόραζαν ολοκληρωμένα e-bikes από πτωχευμένες μάρκες για μεταπώληση, αυτή τη φορά φαίνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων χάθηκε στα διεκπεραιωτικά έξοδα.

Το δημοπρατήριο κράτησε 38.000 δολάρια ως προμήθεια, ενώ σημαντικό μέρος των εσόδων απορροφήθηκε από ασφάλιστρα και καθαρισμούς. Ελάχιστα ποσά απέμειναν για τους πιστωτές, μια απογοητευτική εξέλιξη, ειδικά για τους υποστηρικτές του crowdfunding, πολλοί εκ των οποίων είχαν προπαραγγείλει τα δίκυκλα και έμειναν με άδεια χέρια.

Ένα γνώριμο τέλος για μια πολλά υποσχόμενη ιδέα

Η FUELL είχε ξεκινήσει με όραμα να “επαναπροσδιορίσει την αστική κινητικότητα”, όμως το τέλος της αποτελεί ακόμη ένα παράδειγμα στο κύμα “εκκαθάρισης” του κλάδου των e-bikes τα τελευταία χρόνια. Μετά την έκρηξη ζήτησης στην πανδημία, πολλές εταιρείες ηλεκτρικών ποδηλάτων δεν κατάφεραν να διατηρήσουν τη βιωσιμότητά τους και οδηγήθηκαν σε βίαιη επιστροφή στην πραγματικότητα.

Έτσι, για τον Erik Buell, έναν σχεδιαστή που έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία των σπορ μοτοσυκλετών, πάρα τις πολλαπλές εμπορικές αποτυχίες, η FUELL γράφει έναν πικρό επίλογο στη πορεία του και στην προσπάθειά του να φέρει την καινοτομία στην ηλεκτροκίνηση, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας.