Αγώνας Enduro στο χιόνι: Πρωτάθλημα "Ice Gladiators" [VIDEO]

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/2/2021

Σημερινό και ταιριαστό με τις ημέρες μας, το video από την Ανδόρα, το μικρό περίκλειστο κράτος -φορολογικός παράδεισος- ανάμεσα σε Ισπανία και Γαλλία. Εκεί όπου διοργανώνεται το πρωτάθλημα «Μονομαχίας σε Πάγο» με Enduro και συμμετοχές Ισπανών και Γάλλων αναβατών.

Δεν έχει σχέση με τους γνωστούς αγώνες σε πάγο, θυμίζει αρκετά το flat-track αλλά διεξάγεται σε μία κανονική ασφάλτινη πίστα γεμάτη στροφές, και φυσικά μπόλικο χιόνι. Ας σταθούμε λίγο στο σημείο της πίστας. Η Ανδόρα, ένα κράτος με 80.000 κατοίκους, έκταση ελάχιστα μεγαλύτερη από την Αθήνα που μέσα εκεί περικλείεται η πρωτεύουσα και 7-8 χωριά και οικισμοί, έχει την δική της πίστα, την Pas de la Casa Andora Circuit. Η οποία απολαμβάνει μάλιστα τον τίτλο της ψηλότερης ασφάλτινης πίστας του κόσμου, στα 2.400 μέτρα!
Πρόκειται για ένα σύστημα δρόμων που με κινητά διαχωριστικά μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικές διατάξεις και καθώς έχει ένα ελάχιστο πλάτος δεν περιορίζεται μόνο στα καρτ και τις μικρές μοτοσυκλέτες αλλά μπορεί να φιλοξενήσει κανονικούς αγώνες και είναι ξακουστή για τα drift που διοργανώνονται εκεί. Περιλαμβάνει και flat track χώρο, όπως και μία επίπεδη πλατφόρμα 5 στρεμμάτων που μπορούν να γίνουν πολλά διαφορετικά αθλήματα ενώ, εξαιτίας του υψομέτρου το χειμώνα λειτουργεί ως πίστα πάγου με την ίδια πάντα χάραξη, μήκους ενός χιλιομέτρου με 11 στροφές και 14 μέτρα πλάτος. Άλλωστε στα 2.400 μέτρα, πολλά πάνω από τον ψηλότερο ασφαλτοστρωμένο δρόμο της Ελλάδας και ελάχιστα κάτω από τον δικό μας χωματόδρομο με το μεγαλύτερο υψόμετρο, όπου πέρασε το Mega Test του 2019, η πίστα στην Ανδόρα περνά πολύ καιρό καλυμμένη από τα χιόνια.

Ξεκινώντας από το πρωί και με τον ήλιο να κρύβεται γρήγορα, τα φώτα της πίστας εξασφαλίζουν πως οι αγώνες δεν θα διεξάγονται κυνηγώντας το φως, και στο τέλος οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να πάρουν μέρος σε κάτι εξαιρετικά διασκεδαστικό, όπου μία ιδέα μπορεί κανείς να πάρει στο video που ακολουθεί:

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.