Akrapovic: Γιατί ήταν αποκαλυπτική η επίσκεψη στο εργοστάσιό της

Μοτοσυκλετιστική εκδοχή «Charlie and the Chocolate Factory»

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/2/2019

Καμία επιγραφή, καμία ένδειξη, δεν θα σε προειδοποιήσει πως βρίσκεσαι έξω από το εργοστάσιο της Akrapovic, πως αυτό που βλέπεις από μακριά είναι ο τοίχος πίσω από τον οποίο συνυπάρχουν ταυτόχρονα οι MotoGP μοτοσυκλέτες που σε λίγες μέρες θα παλέψουν για τον πρώτο τους αγώνα! Όλα τα μεγάλα μυστικά, η επιτομή της μηχανολογίας της μοτοσυκλέτας, συνυπάρχει σε έναν χώρο και μόνο όταν δεν πρόκειται για την πίστα, κι αυτός ο χώρος είναι ένα γκρίζο, ντιζαϊνάτο συγκρότημα κτηρίων έξω από το χωρίο Ivančna Gorica! Το μόνο που θα προδώσει την τοποθεσία στον τυχαίο ξένο περαστικό, μιας και δεν υπάρχει Σλοβένος που δεν γνωρίζει την Akrapovic, είναι ο απόκοσμος μοτοτζιπί ήχος, που κατακλύζει τον γειτονικό λόφο σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού, στο γιγάντιο δωμάτιο που φιλοξενείται το δυναμόμετρο. Ένα από τα δυναμόμετρα. Κι αυτός ο ήχος, αυτή η μουσική για τα μοτοσυκλετιστικά αυτιά, ακούγεται κάθε μέρα σε τακτά χρονικά διαστήματα. Να κάθεσαι στο πάρκινγκ, να κλείνεις τα μάτια, και να νιώθεις πως έρχεται κατά πάνω σου μία σφαίρα 160 κιλών με τριακόσια χιλιόμετρα! Επιλογή τους να μην υπάρχει σημαία, επιγραφή, τεράστια γράμματα στην οροφή. Για να μην έρχεται ο περαστικός και ζητάει επισκέψεις. Μερικές πόρτες ανοίγουν δύσκολα και μονάχα σε λίγους κι εκλεκτούς, όχι γιατί υπάρχει κάποιο κλειστό κλαμπ, όχι γιατί οι μύτες είναι ψηλά, αλλά γιατί έξω από αυτές τις πόρτες περιμένουν στην σειρά να αρπάξουν οτιδήποτε μπορούν… Ποιοι; Φανταστείτε ένα σκηνικό που εύκολα θυμίζει ταινία με ζόμπι που έχοντας τα χέρια απλωμένα, προσπαθούν να αρπάξουν οτιδήποτε βρουν μπροστά τους, κι έτσι αναγκαστικά οφείλεις πιάνοντας το χερούλι της πόρτας, να είσαι προσεκτικός ώστε κανένας να μην ορμήσει μέσα.

Ξεναγήσεις στο εργοστάσιο έχουν γίνει αρκετές όλα αυτά τα χρόνια, σχεδόν δεκαπέντε δημοσιογράφοι το επισκέπτονται σε ετήσια βάση, αν και θα πρέπει κανείς να κοιτά πλέον μονάχα εκείνες από το 2017 και μετά, καθώς τότε ολοκληρώθηκε η τελευταία μεγάλη αναβάθμιση, παρόλο που αυτή πρέπει να θεωρείται διαρκής και μόνιμη. Αλλοίμονο αν πηγαίνεις σε ένα εργοστάσιο ανά διετία και αναγνωρίζεις κάθε γωνιά του, αυτό θα σήμαινε στασιμότητα. Η μεταφορά της παραγωγής στο νέο εργοστάσιο ξεκίνησε στα τέλη του 2014, κι αν ψάξετε να βρείτε τις καταγραφές των δημοσιογραφικών ξεναγήσεων τα τελευταία δύο χρόνια, που σημαίνει το πολύ τριάντα στο σύνολο, καμία τους δεν πρόκειται να περιέχει αυτά που τώρα έχουμε απλά και μόνο σε σημειώσεις. Μην το εκλάβετε ως προσπάθεια υπερηφάνειας, από εμάς δεν πρέπει να περιμένετε κάτι τέτοιο άλλωστε, όχι, η αναφορά αυτή και η σύγκριση γίνεται γιατί βοηθά εσάς, τους αναγνώστες, να καταλάβετε την προσπάθεια διαφύλαξης της πληροφορίας, από τον καλύτερο κατασκευαστή εξατμίσεων στον κόσμο. Αν κι αυτός ο τίτλος εργασίας για την εταιρεία του Igor Akrapovic, να ξέρετε πως την μειώνει και δεν την εξυψώνει, καθώς συμβαίνουν εκεί μέσα πολλά περισσότερα πράγματα από την κατασκευή των καλύτερων εξατμίσεων στον κόσμο.

Το MOTO επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Akrapovic το 2001, συνοδευόμενο από τον Ντίνο Νικολαϊδη, ιδιοκτήτη της TECNO MOTO, αποκλειστικού εισαγωγέα στην Ελλάδα. Τότε η Akrapovic ήταν ήδη παγκοσμίως αναγνωρισμένη και κατά μία σύμπτωση είχε ήδη δύο χρόνια στο νέο της εργοστάσιο, ξεφεύγοντας από τα όρια της βιοτεχνίας. Ένα χρόνο πριν είχε αποκτήσει τον πρώτο της τίτλο στα WSBK με τον Colin Edwards που αποτελεί πρεσβευτή της, κι έναν χρόνο μετά θα έμπαινε στα MotoGP για πρώτη φορά. Η πορεία της ήταν ήδη ιλιγγιωδώς ανοδική κι αμέσως μετά θα πατούσε και το κουμπί της πυροδότησης για να εκτοξευθεί περνώντας την στρατόσφαιρα, απομακρυνόμενη μια και καλή έτη φωτός από τον ανταγωνισμό. Ακόμη κι έτσι όμως, το 2001 είχαμε πάει απλά σε μία βιοτεχνία, μιας και τώρα μπήκαμε στην NASA την ίδια! Μονάχα αυτή την σύγκριση πρέπει να φέρνετε στο μυαλό σας, φανταστείτε: Κρατάμε στα χέρια μας το τεύχος του 2001 που απεικονίζει τον Igor Akrapovic μαζί με τον καλό του φίλο Ντίνο Νικολαϊδη –ας το αφήσουμε έτσι αυτό μετέωρο, καθώς απαιτείται πολυσέλιδο άρθρο για να εξηγήσουμε τι ακριβώς συνδέει αυτούς τους δύο- και τους δείχνουμε πως τότε φτιάξαμε με τα ίδια μας τα χέρια ένα τελικό εξάτμισης. Ακολουθεί χαμόγελο αμηχανίας. «Τώρα που θα μπούμε στο αυτοκίνητο και θα πάμε μία ώρα μακριά, στο νέο εργοστάσιο όπου θα σου δείξουμε τα πάντα από την αρχή ως το τέλος, να μας πεις μετά αν αυτό που έκανε το ΜΟΤΟ τότε γίνεται το ίδιο εύκολα και σήμερα, ή αν έστω γίνεται».

Να σας προϊδεάσουμε: Δεν γίνεται.

Οι διαδικασίες, η τεχνική, η τεχνολογία υλικών, οι κολλήσεις, ο ποιοτικός έλεγχος, τίποτα δεν είναι ίδιο και τίποτα δεν είναι απλό. Η Akrapovic αυτή την στιγμή δεν έχει ανταγωνισμό, κι αν υπάρχει κάποιος που χρειάζεται επιχειρήματα για αυτή την τοποθέτηση, τότε απλά θα πρέπει να περιμένετε την επιστροφή στην Αθήνα και την ανάλυση της διαδικασίας. Μία ανάλυση που αν όχι η πλέον, τότε να περιμένετε πως θα είναι σίγουρα μία από τις πιο λεπτομερείς από την απαρχή του νέου εργοστασίου, καθώς οι διήμερες ξεναγήσεις σπανίζουν και βγαίνουν εκτός από τον μέσο όρο των δεκαπέντε επισκέψεων τον χρόνο που προαναφέραμε. Κι αυτό βασισμένο στα λεγόμενα του προκατόχου του εργοστασίου που μας συνόδευε όλη την ώρα, τον κλειδοκράτορα που είχε στην κατοχή του τα κλειδιά κάθε πόρτας. Όχι δεν ήταν επειδή μας αγάπησε, παρότι η επίσκεψή μας κορυφώθηκε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά γιατί κι αυτή την φορά, όπως πριν από 18 χρόνια, την πρώτη πόρτα μας την άνοιξε ένας Νικολαΐδης, ο υιός Μάριος αυτή την φορά! Διστακτικά μας άφησαν να τραβήξουμε και πλάνα video μέσα στις μετρημένες φωτογραφίες. Κι αυτή η πρακτική ελέγχου που όλοι οι κατασκευαστές έχουν για τα εργοστάσιά τους, και υπερθετικά ίσως η Akrapovic, δεν είναι προϊόν μυστικοπάθειας. Εκτός από τον διαρκή αγώνα να περιφράξουν τα δικά τους αγαθά που τους έχουν κάνει να ξεχωρίζουν, η Akrapovic διαφυλάσσει τα μυστικά τρίτων, στην προκειμένη περίπτωση σχεδόν ολόκληρου του grid των MotoGP, των κορυφαίων στο Dakar, στο Enduro και το Motocross, των WSBK και πολλών νέων μοντέλων που εμείς δεν ξέρουμε καν πως ετοιμάζονται!

Για τους Έλληνες λοιπόν τα πράγματα στην Akrapovic μπορούν να είναι λιγάκι πιο φιλικά, έως πολύ. Άλλωστε δεν βγαίνει ένα τέτοιο εργοστάσιο από τον προγραμματισμό του για να φτιάξει μία και μόνο εξάτμιση για μία και μόνο μοτοσυκλέτα που δεν πρόκειται ποτέ να πουληθεί. Ναι δεν τον κάνει καμία φορά, το κάνει δύο! Αν βέβαια το όνομα αυτών ξεκινά με DCR και φτιάχνονται στην Ελλάδα! Στην φετινή EICMA οι άνθρωποι της Akrapovic άφηναν το περίπτερό τους για να επισκεφτούν εκείνο της DNA και να δουν από κοντά την ελληνική DCR-018 για πρώτη φορά, ώστε να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για τις μοναδικές εξατμίσεις που κατασκεύασαν κι έστειλαν στην Ελλάδα.

Τέτοιος είναι ο δεσμός λοιπόν, κι έτσι στα επόμενα τεύχη, αλλά κι εδώ στην σελίδα μας μέσω ενός video που αντίστοιχου –με δημοσιογραφική προσέγγιση- δεν υπάρχει, θα αποκαλύψουμε όλες τις διαδικασίες. Σε μία φορά κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Βλέπετε η Akrapovic είναι ο μόνος κατασκευαστής εξατμίσεων που διαθέτει χυτήριο τιτανίου, εκτός από το γεγονός πως είναι η μόνη εταιρεία που κατασκευάζει σωλήνες τιτανίου με αυτό τον τρόπο… Και τους πήρε 8 χρόνια να το εκκινήσουν φωνάζοντας τους καλύτερους στον κόσμο, δείχνοντας μας αναλυτικά όλη την διαδικασία. Αυτό από μόνο του λοιπόν αξιώνει ξεχωριστό κι αναλυτικό άρθρο, ώστε να μάθουμε όλοι για την χύτευση τιτανίου. Πόσο μάλιστα για τον τρόπο που γίνονται οι σωληνώσεις, για τις κούρμπες και τα μυστικά της συγκόλλησης, πριν φυσικά δούμε το R&D και πώς αυτό δουλεύει, μέσα από συνεντεύξεις με τα υψηλότερα στελέχη, τους ανθρώπους που γνωρίζουν όλα τα μυστικά!

Η Akrapovic είναι ένας ολόκληρος κόσμος και η κατασκευή εξατμίσεων είναι ένα κομμάτι της, καθώς η έρευνα και η εξέλιξη είναι ίσως ακόμη πιο σημαντική ενώ οι ειδήσεις που βγαίνουν από μία σύντομη κουβέντα μαζί τους, βαρύγδουπες. Πολλοί κατασκευαστές βρίσκουν εκεί την επέκταση του δικού τους R&D και τις απαντήσεις που χρειάζονται, κι αυτό είναι το γεγονός που καθιστά την Akrapovic μοναδική, όπως σύντομα θα δείτε…

Ετικέτες

Αποκλειστικό

https://bit.ly/MOTO_665

Επικαιρότητα

MOTO SHOW 2025: Ρεκόρ επισκεψιμότητας στην Έκθεση Θεσσαλονίκης

Άγγιξε τους 20.000 επισκέπτες

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/4/2025

Με ανέλπιστη επιτυχία από πλευράς προσέλευσης κόσμου ολοκληρώθηκε το MOTO SHOW 2025 στη Θεσσαλονίκη. Καταλαμβάνοντας το 13^ο περίπτερο της ΔΕΘ με 6.000 τετραγωνικά, ήταν η μεγαλύτερη Έκθεση Μοτοσυκλέτας που έγινε ποτέ στην νύφη του Θερμαϊκού. Όπως και την τελευταία φορά που διοργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη, έτσι και φέτος υπήρχαν ελλείψεις από τις εταιρείες που συμμετείχαν με πιο ηχηρές εκείνες της Kawasaki, της KTM και του Piaggio Group που μεταξύ άλλων έχει Aprilia και Moto Guzzi. Απουσία σημείωσε και η ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε. που σημαίνει πως έλειπαν άλλες τόσες μάρκες, καθώς από μόνη της η μεγάλη εταιρεία με έδρα τα Τρίκαλα αντιπροσωπεύει σχεδόν την μισή ελληνική αγορά, όπως έλειπε και το γκρουπ εταιρειών της MOTOWAY. Όλοι τους για διαφορετικούς λόγους και μάλιστα κάποιοι, όπως η Kawasaki και η KTM, θα ήταν λάθος αν είχαν συμμετάσχει στην Έκθεση! Τουλάχιστον για φέτος δεν δικαιολογείται για τις δύο εταιρείες να έκαναν τα σοβαρά έξοδα που απαιτεί η συμμετοχή στην Έκθεση όταν η πρώτη χτίζει ακόμη το δίκτυο πωλήσεων και επενδύει σε υποδομές και η δεύτερη δεν έχει ακόμη τα μοντέλα του 2025 διαθέσιμα!

Το υψηλό κόστος είναι ο λόγος που οι εισαγωγείς έχουν αποφασίσει να διοργανώνεται η Έκθεση Μοτοσυκλέτας στην Αθήνα κάθε δύο χρόνια, που σημαίνει πως φέτος δεν «μετακόμισε βόρεια» όπως έχουμε δει μία μερίδα κόσμου να πιστεύει, αλλά το MOTO SHOW 2025 ήταν μία ξεχωριστή διοργάνωση χωρίς να μπει εμπόδιο στην Έκθεση της Αθήνας που έτσι κι αλλιώς δεν θα γινόταν φέτος. Με συνολικό κόστος για τις μεγάλες εισαγωγικές που αγγίζει τις €150.000 για την Έκθεση Μοτοσυκλέτας στην Αθήνα, ακόμη και η διαίρεση σε δύο οικονομικά έτη παραμένει ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσό με βάση τον συνολικό αριθμό μοτοσυκλετών, χωρίς το φετινό MOTO SHOW να είναι μία πολύ φθηνότερη λύση.

Οι εταιρείες θέλησαν να έχουν αξιοπρεπή παρουσία και να σηκώσουν όμορφα και προσεγμένα περίπτερα, που σημαίνει ότι το MOTO SHOW 2015 έφτασε σε πολύ καλό σημείο από πλευράς εικόνας εσωτερικά και σήκωνε βελτίωση με βάση τις συγκεκριμένες απουσίες με ισχνότερη δικαιολογία. Μιας και έχουμε ξεκινήσει από τα κακώς κείμενα, η αναμονή του κόσμου τις ώρες αιχμής στα εκδοτήρια των εισιτηρίων είναι ένα από εκείνα που θα πρέπει να υπάρχει καλύτερη πρόβλεψη για την επόμενη φορά, με την διοργάνωση να αντιδρά στο πρόβλημα μοιράζοντας προσκλήσεις. Για αυτό τον λόγο τα 16.230 εισιτήρια που κόπηκαν δεν εμπεριέχουν ένα υψηλότερο νούμερο επισκεψιμότητας που άγγιξε τους 20.000 επισκέπτες.

Το κοινό της Θεσσαλονίκης υπολογίζεται περίπου στη μέση από το συνολικό αυτό νούμερο με πρόχειρους υπολογισμούς. Ήταν αθρόα η προσέλευση του κόσμου από όλη την Β.Ελλάδα μέχρι και την Λάρισα, τα Γιάννενα, την Ηγουμενίτσα και τα νησιά. Οργανώθηκαν οι επισκέπτες μέσα από τις λέσχες και έφτασαν στο MOTO SHOW 2025 ακόμη και με λεωφορεία, όπως στην περίπτωση της Καστοριάς. Επισκέπτες όμως είχαμε και εκτός συνόρων, οι οποίοι ήθελαν να έχουν την ευκαιρία να δουν τα νέα μοντέλα από κοντά, πολλά από τα οποία απουσιάζουν και από τις εκθέσεις των καταστημάτων, όπως επίσης να αγοράσουν και αξεσουάρ. Και σε αυτό τον τομέα υπήρχαν ελλείψεις από εταιρείες, όσοι όμως έδωσαν το παρόν, σημείωσαν και αρκετές πωλήσεις.

Αντίστοιχη επιτυχία είχαμε και εμείς στο περίπτερο του MOTO, οι μόνοι που στηρίξαμε με ενεργή παρουσία την Έκθεση στη Β. Ελλάδα και ανταμειφθήκαμε για αυτό από τον κόσμο, με μεγάλη επισκεψιμότητα στο περιοδικό και μπόλικες συζητήσεις, που είναι κυριολεκτικά η χαρά μας και αρκετός λόγος για εμάς να επενδύσουμε στην παρουσία μας εκεί. Είχαμε μάλιστα προετοιμάσει και μία πολυτελή ειδική έκδοση με όλα τα νέα μοντέλα του 2025 που κάθε επισκέπτης στο περίπτερο του ΜΟΤΟ μπορούσε να πάρει δωρεάν, με τα T-Shirt και τα αναμνηστικά να γίνονται ανάρπαστα.

Η Suzuki ήταν το πρώτο περίπτερο που αντίκρυζε κανείς στα δεξιά του 13^ουπεριπτέρου και σε πρώτο πλάνο είχε τα νέα DR-Z4 τα οποία δεν έχουν ακόμη παρουσιαστεί και δεν έχει ανακοινωθεί η τιμή τους, ούτε με βεβαιότητα το πότε θα έρθουν εδώ σε εμάς. Σε αναμονή της παγκόσμιας παρουσίασής τους στις ΗΠΑ, το ελληνικό κοινό ήταν από τα λίγα που το είδαν από κοντά μετά την EICMA. Όλος ο στόλος της Suzuki ήταν στο MOTO SHOW παρέα με τα νέα χρώματα στις νέες εκδόσεις και σύσσωμη την ομάδα έτοιμη να δώσει απαντήσεις.

Οι Ducati και Triumph είχαν επίσης την τιμητική τους μπροστά – μπροστά στην Έκθεση έχοντας επίσης πλήρη γκάμα, ενώ η Triumph διέθετε και μοτοσυκλέτες για Test Rides, την διοργάνωση των οποίων είχε αναλάβει η διοργάνωση του MOTO SHOW. Ο χώρος εντός της ΔΕΘ δεν προσφέρεται για οδήγηση σε κλειστό χώρο και οι υπόλοιπες εταιρείες δεν ήθελαν να διαθέσουν μοτοσυκλέτες για δοκιμή αποκλειστικά μέσα στην κίνηση της πόλης με αυξημένο ρίσκο και μικρή ανταμοιβή για τον επισκέπτη χωρίς να μπορεί να δει πολλά, πέρα από ζητήματα εργονομίας και αίσθηση για την κατανομή του βάρους.

Το περίπτερο της Yamaha, ένα από τα μεγαλύτερα στο MOTO SHOW, είχε σύσσωμη την γκάμα μοτοσυκλετών αλλά και αξεσουάρ και το σημαντικότερο όλων, σωστά καταρτισμένο προσωπικό που μπορούσε να δώσει σαφείς απαντήσεις χωρίς να χρειάζεται να κάνει ερωτήσεις. Ήταν ένα περίπτερο που χρειαζόταν να το περπατήσεις γύρω-γύρω για να μην χάσεις κάποιο από τα πολλά μοντέλα που είχαν φέρει στο MOTO SHOW!

Ο Σαρακάκης είχε δεσμεύσει διαφορετικά περίπτερα για την Honda και τις υπόλοιπες εταιρείες που αντιπροσωπεύει. Εκτός από μοντέλα Honda που δεν συναντάς σε όλες τις εκθέσεις, όπως το Goldwing, και το πλήθος όλων των κατηγοριών που ο μεγαλύτερος κατασκευαστής του κόσμου έχει παρουσία, υπήρχε και περίπτερο με τις Peugeot, Horwin, Segway και μάλιστα είχαν καταφέρει να φέρουν το πρωτότυπο ηλεκτρικό σκούτερ της Horwin που ακόμη δεν έχει βγει στην παραγωγή. Ένα ακριβό, αντίστοιχα με T-MAX, μεγάλο σκούτερ με απίστευτο εξοπλισμό άνεσης αλλά και συστημάτων υποβοήθησης αναβάτη, διαθέτοντας ακόμη και πλευρικές κάμερες (διαβάστε περισσότερα εδώ)!

Ο συνεργάτης της BMW στη Θεσσαλονίκη (Βελμάρ) είχε επίσης ένα αντιπροσωπευτικό για την μάρκα περίπτερο με τα βασικότερα μοντέλα τους.

Από τους περισσότερους επισκέπτες είχε η CFMOTO, κάτι που σχολίασαν με θαυμασμό και απορία ακόμη και οι ανταγωνιστές της, σε ένα μεγάλο κεντρικό περίπτερο που είχε όλα τα μοντέλα αλλά και τα ATV, ενώ απέναντι ήταν το άλλο απόκτημα της ίδιας εισαγωγικής, η Royal Enfield, επίσης με πλήρη γκάμα. Δίπλα της το νέο απόκτημα της εισαγωγικής, η Letbe που ειδικεύεται σε οικονομικά προσιτά παπιά και σκούτερ και έχει ήδη ξεκινήσει την εμπορική της πορεία σημειώνοντας πωλήσεις.

Voge και Kymco στο κέντρο του MOTO SHOW με εντυπωσιακό περίπτερο όπου έδιναν και μία μοναδική ευκαιρία στους επισκέπτες της έκθεσης: να δουν από κοντά το νέο Voge DS 800 Rally που είναι ακόμη πρωτότυπο και δεν έχει κυκλοφορήσει, όπως επίσης το πολύ νέο DS625X. Πλήρης η γκάμα και εδώ σε όλες τις εταιρείες με KYMCO και YADEA σε πλήρη ανάπτυξη, ενώ παρόντα ήταν επίσης και τα ATVs της Loncin.

Πρεμιέρα στην ελληνική αγορά έκανε η Royal Alloy στο MOTO SHOW με το Gran Turismo, ένα νέο σκούτερ με υγρόψυκτο κινητήρα, χαμηλό ύψος σέλας και επίπεδη ποδιά. Στα 125 κυβικά έχει απίστευτα πλούσιο εξοπλισμό που ωστόσο δεν αντιπροσωπεύεται και στην τιμή του η οποία παραμένει κοντά στα πλαίσια του λιγότερο εξοπλισμένου ανταγωνισμού. Χαρακτηριστική είναι η οθόνη με δυνατότητες πλοήγησης.

Ιδιαίτερα δυναμική η παρουσία των καταστημάτων PAPASTAVROU που είχε στήσει ένα κανονικό κατάστημα που είχε ακόμη και δοκιμαστήρια και έδινε την ευκαιρία στους επισκέπτες να συγκρίνουν και να βλέπουν άμεσα τον εξοπλισμό αναβάτη που τους ενδιαφέρει.

Την ευκαιρία να δείξει σε μεγαλύτερο κοινό την κορεάτικη μάρκα, άδραξε και η αντιπροσωπεία της Hyosung, γνωρίζοντας πως τα μοντέλα της είναι ικανά να κάνουν μία σημαντική μερίδα των επισκεπτών να κοντοσταθούν και να μην προσπεράσουν και ανταμείφθηκε από την κίνηση που είδε στο περίπτερό της.

Από ελαστικά, λέσχες μοτοσυκλέτας, σέλες, αναρτήσεις, κτλ υπήρχε παρουσία από συγκεκριμένες εταιρείες, όπως επίσης το παρόν έδωσε και η Bike Alert, η μεγάλη ελληνική εταιρεία που έχει μία ευρύτατη γκάμα εξοπλισμού μοτοσυκλέτας και αξεσουάρ και η Extra Produts Τασούλης με όλα της τα προϊόντα όπως Ohlins, Denicol, Brembo, Hebo κ.α.

Συνολικά το μοτοσυκλετιστικό κοινό της Θεσσαλονίκης αγκάλιασε το MOTO SHOW και έδειξε πως δεν πρέπει να περιμένει άλλα έξι χρόνια για την επόμενη διοργάνωση. Η πρόταση η δική μας, που την συζητήσαμε και με τους περισσότερους εισαγωγείς, είναι να καθιερωθεί να γίνεται εναλλάξ μία Έκθεση Μοτοσυκλέτας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη καθώς αν δεν γίνει αυτό, τότε θα έχουμε μία Έκθεση ανά δύο χρόνια. Κι από την στιγμή που υπήρχε μεγάλη επισκεψιμότητα το μήνυμα του κόσμου είναι ξεκάθαρο, η Έκθεση πρέπει να διοργανώνεται εναλλάξ και την επόμενη φορά να είναι ακόμη μεγαλύτερη, να πιάσει και το επόμενο περίπτερο και να σημειώσει λιγότερες ή καθόλου απουσίες!

Ακολουθεί Συλλογή Φωτογραφιών από το περίπτερο του ΜΟΤΟ και έπειτα από όλη την έκθεση: