Απαγόρευση Enduro στην λαυρεωτική μετά τον θάνατο αναβάτη

Θα παραμείνουν όμως ανοικτά και κρυμμένα τα πηγάδια…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/3/2018

Έναν μήνα μετά τον τραγικό θάνατο αναβάτη Enduro από πτώση σε ακάλυπτο και κρυμμένο από την βλάστηση μεταλλευτικό πηγάδι, το Δασαρχείο ανακοινώνει πως τα πηγάδια θα παραμείνουν ανοικτά και αχαρτογράφητα, κι απλά θα απαγορευτούν οι μοτοσυκλέτες. Με τους πεζοπόρους και τους ποδηλάτες να συνεχίσουν να κινδυνεύουν…

Λίγο μπερδεμένος είναι ο δασάρχης Λαυρίου με όλα όσα χρειάζονται να γίνουν, για να μην υπάρχει κι άλλο τραγικό θύμα μετά τον χαμό του άτυχου αστυνομικού Σωτήρη Πράπα. Ο δασάρχης καλεί τις αρχές να αστυνομεύσουν καλύτερα την περιοχή και τις λέσχες να ενημερώσουν τα μέλη τους, ώστε να μην διοργανώνουν αγώνες στα δασικά μονοπάτια και να ενημερώσουν κατάλληλα τα μέλη τους. Σύμφωνα με τους νόμους και τον χαρακτηρισμό της περιοχής, ο δασάρχης ΚΑΛΑ πράττει, όμως η απαγόρευση των μοτοσυκλετών σε καμία περίπτωση δεν εγγυάται πως ποτέ κανείς δεν θα πέσει σε αφύλακτο πηγάδι. Κι αυτό γιατί όπως ο ίδιος αναφέρει στην απόφαση που εξέδωσε, εντός αλλά και εκτός εθνικού δρυμού, κινούνται αρκετοί επισκέπτες και περιπατητές, συλλέκτες μανιταριών, πεζοπόροι και αθλητές. Όλοι αυτοί θα συνεχίσουν να κινδυνεύουν από πηγάδια που παραμένουν κρυμμένα κάτω από χαμηλή βλάστηση, τρύπες στο έδαφος που δεν φαίνονται, και που συχνά είναι δίπλα ακριβώς στο μονοπάτι, με ένα στραβοπάτημα ή μία απλή δόση περιέργειας να είναι το μόνο που μπορεί να χρειαστεί για να οδηγηθούμε σε ακόμα ένα τραγικό περιστατικό. Το γεγονός πως ο Σωτήρης έχασε την ζωή του πέφτοντας με μοτοσυκλέτα, δεν πρέπει να δίνει στο Δασαρχείο το άλλοθι πως τα αναρίθμητα πηγάδια μπορούν να παραμείνουν ανοικτά και κρυμμένα, γιατί θα απαγορευτούν οι μοτοσυκλέτες.

Με τους πεζοπόρους και τους ποδηλάτες τι θα γίνει;

Θα σκεφτούμε μία άλλη απαγόρευση αν πάθει κανείς κάτι; Ή θα κάνουμε αυτό που πρέπει από τώρα, να τοποθετηθεί για αρχή τουλάχιστον μία σήμανση στα ανοικτά πηγάδια, να χαρτογραφηθούν κάτι που το Δασαρχείο θα έπρεπε να είχε κάνει, και όταν βρεθούν οι πόροι ας σφραγιστούν τότε, μιας και ο Δασάρχης δηλώνει αδυναμία.

Στις δεκαετίες που έχουν περάσει όμως, και που χρόνο με το χρόνο θα μπορούσε να προχωρά η χαρτογράφηση της περιοχής, το δασαρχείο Λαυρίου δεν έχει να επιδείξει αυτό το έργο, αντιθέτως οι παλαιότερες διοικήσεις έχουν απασχολήσει την δικαιοσύνη εξαιτίας επώνυμων καταγγελιών για σειρά αδικημάτων.

Ο τωρινός δασάρχης από την άλλη έχει να επιδείξει έργο στην περιοχή και μάλιστα καλεί τις λέσχες να συζητήσουν ώστε να καθιερωθεί μία έκταση όπου αφού καθαριστεί θα μπορούν να διοργανωθούν αγώνες. Αλλά δεν είναι οι αγώνες το ζητούμενο. Εδώ το Δασαρχείο κάνει το ίδιο λάθος με τα παραδοσιακά ΜΜΕ που μπερδεύουν το Enduro με το Motocross και την διαμορφωμένη πίστα με την βόλτα στα μονοπάτια. Σε κάθε περίπτωση όμως όσο τα πηγάδια αυτά μένουν ανοικτά, και ακόμα χειρότερα κρυμμένα, το επόμενο ατύχημα θα περιμένει να συμβεί.

Αν θέλει το Δασαρχείο να απαγορεύσει το Enduro, ας το κάνει. Όχι όμως για να αφήσει την υπόθεση αυτή στο αρχείο, χωρίς να χαρτογραφήσει τα πηγάδια και χωρίς να τα σφραγίσει!

Στην απόφαση του Δασαρχείου, μας στεναχωρούν επίσης λεπτομέρειες όπως το μηχανοκίνητος «αθλητισμός». Το σωστό είναι μηχανοκίνητος αθλητισμός, σκέτο χωρίς αποσιωπητικά ή άλλα σημεία στίξης, γιατί αυτό είναι στην πράξη το enduro, μία αθλητική δραστηριότητα, όχι μία κατά δήλωση αθλητική δραστηριότητα. Επισημαίνει επίσης το Δασαρχείο πως βλέπει αναβάτες με πλήρη εξοπλισμό, υπονοώντας πως αυτό σημαίνει παράνομοι αγώνες, μονάχα που αυτό –φυσικά- δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και το γεγονός ότι παρατηρεί αναβάτες με κράνος και στολές θα πρέπει να μας κάνει όλους ευτυχισμένους, καθώς είναι γνώρισμα σωστής παιδείας, σύνεσης και αγάπης για το βουνό και το Enduro.

Ο Σωτήρης που σκοτώθηκε πατώντας λίγο έξω από το μονοπάτι, δεν έκανε αγώνες. Λίγο πριν ήταν στην Ανάβυσσο και συνομιλούσε με άλλους εντουράδες, μαζί με τον δημοσιογράφο του MOTO, τον Κίμων Καράμπελα κάνοντας βόλτες στην γνωστή περιοχή της Αναβύσσου. Αναχώρησε από εκεί μαζί με άλλον έναν αναβάτη, φίλο του, για να συνεχίσουν την βόλτα τους. Αγαπούσε το βουνό και το Enduro, δεν έκανε αγώνες αλλά το χόμπι του και είναι τραγικό που σκοτώθηκε με αυτό τον τρόπο. Για αυτό και ο τραγικός θάνατός του, δεν πρέπει να σταματήσει σε μία απλή απόφαση.

Πρέπει να κλείσουν τα πηγάδια στην περιοχή και να γνωρίζει το Δασαρχείο που βρίσκονται. Αυτό το τελευταίο είναι πολύ βασικό. Είναι αδιανόητο να παραμένει αχαρτογράφητη μία περιοχή, καθώς αυτό δημιουργεί και άλλα ζητήματα για την λειτουργία του δασαρχείου, που επιβάλλεται να την έχει καλύψει ολόκληρη και να την προστατεύει συνεχώς. Και κάτι τελευταίο προς το Δασαρχείο. Η απαγόρευση δεν πρόκειται να σταματήσει τις μοτοσυκλέτες να περνούν από το σημείο, καλώς ή κακώς. Είναι βέβαιο πως μία απλή απαγόρευση δεν αρκεί, ενώ η πάντα απούσα αστυνομία, είναι δύσκολο να κυνηγήσει αναβάτες στα μονοπάτια. Άλλωστε μία καταδίωξη σε αυτή την περιοχή, κι έτσι όπως περιγράφεται στην απόφαση του Δασαρχείου, με ανοικτές αρχαίες δεξαμενές μεγάλου ύψους και ακάλυπτες μεταλλευτικές στοές, μπορεί να έχει τις ίδιες τραγικές συνέπειες και για τους αστυνομικούς. Δεν είναι η πρώτη περιοχή που απαγορεύεται το Enduro, αλλά σίγουρα είναι από εκείνες που εγκυμονούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Κίνδυνος που παραμένει φυσικά για κάθε πεζοπόρο!

 

 

 

Σπάνια Riley 121 ετών κλάπηκε στην Αγγλία: Ήταν η μοναδική στην Ευρώπη!

Ανήκε στον δισέγγονο του ιδρυτή της Riley Motor!
Riley
Από τον

Παύλο Καρατζά

18/12/2025

Κλάπηκε μοτοσυκλέτα Riley 121 ετών στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία ανήκε στον δισέγγονο του ιδρυτή της εταιρίας. Η μοτοσυκλέτα θεωρείται εξαιρετικά σπάνια, καθώς υπάρχει μόλις μία ακόμη στον Καναδά.

Δράστες έκλεψαν την μοναδική, όπως πιστεύεται, μοτοσυκλέτα 1904 Riley που σώζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το συμβάν έγινε τη νύχτα της Δευτέρας 15 Δεκεμβρίου και η μοτοσυκλέτα κλάπηκε από ένα κλειδωμένο trailer που βρισκόταν μέσα σε ένα επίσης κλειδωμένο κτήριο της μικρής πόλης Newmarket που βρίσκεται λίγο έξω από το Cambridge.

Η σπανιότατη μοτοσυκλέτα ανήκει στον δισέγγονο του ιδρυτή της Riley Motor Company, Bill Fellowes, και αποτελεί ένα μοναδικό κομμάτι της βρετανικής βιομηχανικής ιστορίας. 

Ο ιδιοκτήτης της μοτοσυκλέτας δήλωσε ότι ήλπιζε να την κληροδοτήσει στις μελλοντικές γενιές, προσθέτοντας ότι αποτελεί αναντικατάστατο κομμάτι του παρελθόντος της οικογένειάς του και συγκεκριμένα δήλωσε:

“Δεν πιστεύω ότι κάποιος συλλέκτης θα την αγόραζε εν γνώσει του, αλλά όσο περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν για την κλοπή της, τόσο το καλύτερο. Θα προσφέρω αμοιβή για την επιστροφή της μοτοσυκλέτας. Σημαίνει πολλά για την οικογένεια. Είναι ένα μεγάλο πλήγμα, γιατί είναι η μόνη στο Ηνωμένο Βασίλειο και η μόνη άλλη βρίσκεται στον Καναδά.

Ο προπάππος μου ίδρυσε την εταιρεία, αγοράσαμε μια εταιρεία ποδηλάτων που ονομαζόταν Bonnick Bicycles και μετά ήρθαν οι μοτοσυκλέτες ως το επόμενο βήμα. Η οικογενειακή επιχείρηση μεταπήδησε από τα ποδήλατα στις μοτοσυκλέτες και στη συνέχεια στα αυτοκίνητα. Ήμασταν εκεί μέχρι τη δεκαετία του 1970.

Riley

Με λίγη τύχη, θα το επιστρέψουν για την αμοιβή, αντί να το κάψουν ή να το πετάξουν σε έναν θάμνο. Ούτως ή άλλως, δεν θα το βάλουν ποτέ μπροστά. Δεν έχει ιμάντα μετάδοσης κίνησης, αλλά ακόμα και αν είχε, πρέπει να κάνεις πετάλι για να το βάλεις μπροστά. Δεν έχει συμπλέκτη, οπότε όταν γυρίζει ο κινητήρας, γυρίζει και ο τροχός. Έχεις ένα μοχλό αποσύμπλεξης που τραβάς ενώ κάνεις πετάλι, και όταν πάρεις αρκετή φόρα τον αφήνεις και το εκκινείς με τράνταγμα. Πρέπει να λάβεις υπόψη σου το μίγμα και τον χρονισμό ανάφλεξης - όλα αυτά παίζουν ρόλο”.

Η μοτοσυκλέτα, η αξία της οποίας εκτιμάται σε περίπου 11.500 ευρώ, κλάπηκε μαζί με άλλα αντικείμενα μικρότερης αξίας, μετά από διάρρηξη ενός κλειδωμένου trailer, το οποίο βρισκόταν μέσα σε κλειδωμένο κτήριο, με κλειδωμένη την περίφραξη.

Η κλοπή θεωρείται ότι ήταν ευκαιριακή και όχι στοχευμένη, καθώς τις τελευταίες εβδομάδες έχουν κλαπεί κι άλλα αντικείμενα από αρκετές αγροτικές ιδιοκτησίες στην περιοχή.

Ας ελπίσουμε ότι η αγαπημένη μοτοσυκλέτα του Bill Fellowes θα βρεθεί γρήγορα.