Από το Nordkapp στο Cape Town με δύο Piaggio Ciao 50!

Φιλόδοξο ταξίδι 18.500 χιλιομέτρων… σε δόσεις
Miral, ταξίδι με Piaggio Ciao από το Nordkapp στο Cape Town
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

20/7/2023

Ο Mirco Targon και η Alice Zanni αποτελούν το ιταλικό ταξιδιωτικό δίδυμο “Miral”, που στο πρόσφατο παρελθόν είχε κάνει το ταξίδι Paris-Dakar με 2 δίχρονα Piaggio Ciao 50, ενώ με τα ίδια Ciao είχαν φτάσει μέχρι και το Nordcapp. Τώρα, ξεκινούν το τρίτο στάδιο του ταξιδιού Nordkapp – Cape Town, που το κάνουν... σε δόσεις, κάθε Αύγουστο από το 2021, όταν παίρνουν καλοκαιρινή άδεια από τις δουλειές τους!

Τώρα οι Miral ετοιμάζονται να κατέβουν με τα Ciao στην Αφρική την 1η Αυγούστου 2023 , για το επόμενο στάδιο του συνεχιζόμενου ταξιδιού τους, με στόχο να φτάσουν στο Cape Town της Νότιας Αφρικής, έχοντας διασχίσει συνολικά από το 2021 δυο ηπείρους, 23 χώρες και 18.500 χιλιόμετρα.

Miral, ταξίδι με Piaggio Ciao από το Nordkapp στο Cape Town

“Το 2021, ξεκίνησε ο σχεδιασμός του project Nordkapp-Cape Town, ένα ταξίδι που αποφεύγαμε να ανακοινώσουμε στην αρχή, καθώς το εγχείρημα ήταν τόσο δύσκολο που έμοιαζε απραγματοποίητο. Όμως αφού πραγματοποιήσαμε τα πρώτα στάδια σε δόσεις, μέχρι το Norkcapp, και μετά το ταξίδι από το Παρίσι στο Ντακάρ, συλλέξαμε πολύτιμη εμπειρία και θάρρος, και είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα για το Nordkapp-Cape Town.”

Ακολουθήστε το ταξίδι των Miral στην επίσημη σελίδα τους ΕΔΩ.

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”