Αττική Οδός: Σφάλμα διαδικασίας εκτάκτων αναγκών

Μικρές καθυστερήσεις σε οχήματα Ε.Α.
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/9/2017

Καθημερινά στην Αττική Οδό γίνονται εκατοντάδες διελεύσεις οχημάτων εκτάκτων αναγκών από την Υπηρεσιακή Λωρίδα, απρόσκοπτα και σε ελάχιστο χρόνο. Ωστόσο δεν είναι σπάνιο να δημιουργούνται καθυστερήσεις, ενώ αν αναλύσει κανείς την ίδια την διαδικασία που ακολουθείται από τους σταθμούς των διοδίων, θα αναγνωρίσει πως επιδέχεται καλυτέρευσης. Έχουμε υπάρξει μάρτυρες σε ορισμένες φορές που καθυστέρησε για λίγα δευτερόλεπτα να σηκωθεί η μπάρα των διοδίων μπροστά από ένα περιπολικό με αναμμένους φάρους ή από ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Οι λέξεις στην προηγούμενη πρόταση είναι προσεκτικά επιλεγμένες γιατί τα συμβατικά οχήματα της αστυνομίας και γενικότερα τα ασθενοφόρα, δεν έχουν το δικαίωμα χρήσης της Υπηρεσιακής Λωρίδας, βάση της σύμβασης παραχώρησης που έχει υπογραφεί. Τυχαίνει όμως, ανάμεσα στις εκατοντάδες απρόσκοπτες (το επαναλαμβάνουμε) διελεύσεις ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ, μοτοσυκλετών της ΔΙΑΣ και περιπολικών με αναμμένους φάρους, να υπάρξουν μερικές φορές καθυστερήσεις. Μιλάμε πάντα για δευτερόλεπτα, ωστόσο ο χρόνος είναι πολύτιμος και πέφτει βαρύγδουπος, όταν πρόκειται για έκτακτη ανάγκη. Κι έπειτα δεν ξέρεις ποτέ, αν αυτή η καθυστέρηση δεν θα γίνει σε ένα ασθενοφόρο που μεταφέρει κάποιον τραυματία που κρέμεται από τα δευτερόλεπτα, οπότε απαιτείται η διαδικασία διελεύσεων να έρθει στο προσκήνιο.

το πρόβλημα είναι επί της διαδικασίας και μόνο

Αφορμή για το άρθρο αυτό είναι περιστατικό που έγινε εχθές αργά το βράδυ, όταν ασθενοφόρο της Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών καθυστέρησε για αρκετά λεπτά στην Υπηρεσιακή Λωρίδα σταθμού διοδών στης Αττικής Οδού, μέχρι ο εισπράκτορας να καταγράψει την πινακίδα του οχήματος, γιατί δεν αναγνώριζε αν το ασθενοφόρο με τους φάρους αναμμένους, ανήκε στο ΕΚΑΒ ή όχι. Το ζήτημα είναι πως το ασθενοφόρο αυτό μετάφερε περιστατικό, κι όταν πρόκειται για Μ.Ε.Ν.Ν. δεν χρειάζεται να τονίσουμε την αναγκαιότητα της μηδαμινής καθυστέρησης.

Το πρόβλημα είναι στην διαδικασία. Δεν υπάρχει δόλος ή σκοπιμότητα από την Αττική Οδό, ή από την υπάλληλο που με άγχος προσπαθούσε να καταγράψει τους αριθμούς του ασθενοφόρου. Υπάρχει ένα σφάλμα στην διαδικασία που ακολουθείται στους σταθμούς διοδίων, και μάλιστα αυτό το αναγνωρίζουμε και στις υπόλοιπες εταιρίες που διαχειρίζονται τους σταθμούς των διοδίων σε όλη την χώρα. Προ τριετίας υπήρξε εισαγγελική έρευνα για την γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και τις μεγάλες καθυστερήσεις που αντιμετωπίζουν τα ασθενοφόρα στην διέλευσή τους. Κι εκεί δεν υπήρχε καμία πρόθεση από την εταιρία, κι εκεί περνούσαν ελεύθερα, όχι όμως στον ελάχιστο χρόνο, και όχι πάντοτε.

Ξεκαθαρίζοντας λοιπόν ότι δεν υπάρχει πρόθεση, αναγνωρίζουμε ένα σφάλμα στην διαδικασία κι επίσης αναγνωρίζουμε και την θετική διάθεση της Αττικής Οδού, με τους οποίους επικοινωνήσαμε, για ανοικτό διάλογο. Η ανταπόκρισή τους ήταν άμεση, συνομιλώντας τηλεφωνικά με αφορμή το παραπάνω περιστατικό και δέχτηκαν να καταγράψουν τόσο την πρόταση, όσο και την ένσταση –από την πλευρά μας- επί της διαδικασίας. Αυτό είναι αρκετά σημαντικό.

Ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα; Τα οχήματα εκτάκτων αναγκών θα πρέπει να φρενάρουν πλήρως, και να περιμένουν να σηκωθεί η μπάρα. Αν αριστερά τους έχει κάποιο ψηλό όχημα και δεν διακρίνονται από τον εισπράκτορα ή αν εκείνος είναι απασχολημένος με κάτι άλλο τότε υπάρχει μικρή καθυστέρηση μέχρι να σηκωθεί η μπάρα. Κι έπειτα μιλάμε για τις πιο σπάνιες περιπτώσεις, που όμως συμβαίνουν όπως φαίνεται και από το παραπάνω παράδειγμα, που η καθυστέρηση παύει να μετριέται σε δευτερόλεπτα. Αν το όχημα δεν αναγνωρίζεται ευδιάκριτα, παρόλο που φέρει μπλε φάρους, παρόλο που ξεκάθαρα έχει έκτακτο περιστατικό (αν βλέπεις φώτα μέσα στην καμπίνα και διασώστες να κάνουν απότομες κινήσεις δεν χρειάζεσαι πολλά περισσότερα για να αντιληφθείς τι συμβαίνει) σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν η διέλευση δεν είναι άμεση. Ο υπάλληλος συνομιλεί με τον οδηγό και χάνεται χρόνος που κατά περίπτωση είναι πολλαπλάσια πολύτιμος.

Η πρότασή μας, που την καταθέσαμε και στην Αττική Οδό, είναι σε δύο σκέλη. Πρώτα να άρει από τον υπάλληλο το βάρος της ευθύνης να αναγνωρίσει την εγκυρότητα ενός οχήματος με αναμμένους μπλε φάρους. Στην εξαιρετική περίπτωση που κάποιος τοποθετεί μπλε φάρους σε ένα βαν για να περάσει τα διόδια, υπεύθυνη είναι η τροχαία καθώς διαπράττει ποινικό αδίκημα, και δεν θα πρέπει να εξετάζεται από τον υπάλληλο στον σταθμό. Από εκεί και πέρα, η Υπηρεσιακή Λωρίδα πρέπει να εξοπλιστεί με ένα σύστημα «epass» που θα φέρουν όλα τα οχήματα εκτάκτων αναγκών και που θα τους επιτρέπει την διέλευση χωρίς καμία ανάμειξη του υπαλλήλου. Σε περίπτωση που η Υπηρεσιακή Λωρίδα είναι κατειλημμένη το «epass» αυτό θα πρέπει να αναγνωρίζεται και από τις υπόλοιπες λωρίδες ώστε η μπάρα να σηκώνεται αυτόματα μπροστά από τα οχήματα εκτάκτων αναγκών χωρίς να σταματούν στα διόδια. Ο οδηγός θα είναι έτσι σε θέση να διαλέγει την λωρίδα με την μικρότερη ουρά, σε περίπτωση κατάλειψης της Υπερεσιακής, κατά την προσέγγισή του στους σταθμούς των διοδίων. Και μάλιστα το μέτρο αυτό θα πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα ασθενοφόρα, και τα ιδιωτικά. Πρόκειται για ασθενοφόρο άλλωστε, δεν έχει σημασία η κλινική στην οποία ανήκει.

Μηδενική καθυστέρηση, αυτός είναι ο σκοπός, αυτό πρέπει να επιτευχθεί. Και η Αττική Οδός με την οποία συνομιλήσαμε, έχει την διάθεση να συζητήσει την πρόταση.

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…