Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου

19/8/2015

Στο νότο της Αυστραλίας

Στην πόλη Perth παρέμεινα τρεις ολόκληρες μέρες. Εκτός από μια σύντομη γνωριμία με την πρωτεύουσα της πολιτείας Western Australia, ήθελα να αποτινάξω μακριά την κούραση των χιλιομέτρων της δυτικής ακτογραμμής και να ετοιμαστώ για το επόμενο σκέλος του "Australian tour 2015", την οριζόντια διάσχιση της Αυστραλίας – από την Perth που ήμουν, είχα να οδηγήσω 3.000 χιλιόμετρα ως την Adelaide.
Παράλληλα, ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στην μαύρη ΚΤΜ, διαπίστωσα πως δεν χρειαζόταν κάποια "φροντίδα" μετά από 11.150 χλμ. ταξιδιού. Έτσι, με ξεκούραστο κορμί, ανεβασμένη ψυχολογία και ετοιμοπόλεμη μοτοσυκλέτα, ξεκίνησα να ενώσω οδικά την δυτική με την ανατολική Αυστραλία, οδηγώντας πάνω στην διαδρομή που είχε ακολουθήσει πρώτος το 1841 ο τολμηρός Άγγλος εξερευνητής Edward John Eyre. Όπως καταλαβαίνετε, στον συγκεκριμένο οδικό άξονα δόθηκε τιμητικά το όνομα του πρωτοπόρου εξερευνητή (Eyre Hwy).

Πέντε υπήρξαν τα δυνατά περιστατικά που κατέγραψα στο "ημερολόγιο καταστρώματος" του Eyre Hwy. Το απρόσμενο κύμα ψύχους που έφτασε στα νότια παράλια της Αυστραλίας από την Ανταρκτική –για μια ολόκληρη μέρα οδηγούσα με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Η διάσχιση της μεγαλύτερης ασφαλτοστρωμένης ευθείας της αυστραλιανής ηπείρου: είχε μήκος 146,6 χιλιόμετρα και βρισκόταν στη διαδρομή Balladonia – Caiguna. Η κωμόπολη Kimba, που ήταν ακριβώς στα μέσα της οριζόντιας διάσχισης της Αυστραλίας – δεν παρέλειψα να φωτογραφηθώ μπροστά στην σχετική ενημερωτική πινακίδα. Τα πανύψηλα βράχια Bunda Cliffs, που γκρεμίζονταν απότομα από ύψος 90 μέτρα μέσα στα νερά του Νότιου Παγωμένου Ωκεανού. Και φυσικά, η διάσχιση της άνυδρης περιοχής Nullarbor Plan – η λέξη "nulla arbor" σημαίνει στα λατινικά "κανένα δέντρο" και δικαιολογημένα δόθηκε στην περιοχή, αφού δέντρο δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα…

Με την άφιξή μου στην πόλη Port Augusta (300 χλμ. βόρεια της Adelaide), η τρομερή αυστραλιανή έρημος αποτελούσε πια παρελθόν. Ναι, τα δύσκολα χιλιόμετρα στο μεγάλο νησί του Νότου είχαν περάσει. Από εδώ και πέρα, όλα θα ήταν αρκετά πιο εύκολα και ξεκούραστα…

Ο μεγάλος του ωκεανού δρόμος

Προσεγγίζοντας την Adelaide, την πρωτεύουσα της πολιτείας South Australia, τα ατελείωτα χιλιόμετρα της περιπλάνησής μου στην καρδιά της Αυστραλίας είχαν τελειώσει. Τρία μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Adelaide, Μελβούρνη, Καμπέρα) ήταν οι επόμενοι -και καθοριστικότεροι- σταθμοί στο "Australian tour 2015", που μετρούσε πλέον τα τελευταία του χιλιόμετρα.

Η Adelaide, που ιδρύθηκε το 1836 με σκοπό να αποτελέσει το διοικητικό κέντρο όλης της νότιας Αυστραλίας, χαρακτηριζόταν από ένα αρκετά σύγχρονο αστικό προφίλ, ενώ η φίλη Ελένη Βάσσου έμελλε να μου χαρίσει τις καλύτερες αναμνήσεις από την πόλη της.
Ταξιδεύοντας από την Adelaide στην Μελβούρνη, την σκυτάλη του ταξιδιού πήρε κατόπιν ο παραθαλάσσιος οδικός άξονας "Great Ocean Road" (G.O.R.). Μετά την εμπειρία της αυστραλιανής ερήμου, σειρά είχε ο Νότιος Ωκεανός να καλωσορίσει τον δίτροχο ταξιδιώτη του κόκκινου νησιού. Απολύτως σίγουρη για την ομορφιά και τη γοητεία της, η μεγάλη θάλασσα του νότου βάλθηκε εδώ να με αποπλανήσει με δαντελωτές ακτογραμμές, κλειστούς απάνεμους κόλπους, βατές και άγριες παραλίες, βραχώδεις σχηματισμούς (Loch Ard Gorge, London Bridge, Twelve Apostles) και έναν καταπράσινο μανδύα που κυλούσε μέχρι τα κύματα.

Με σήμα κατατεθέν τους φημισμένους βραχώδεις σχηματισμούς Twelve Apostles, ο G.O.R. αντιπροσώπευε έναν περίτεχνο πίνακα ζωγραφικής με έντονες πινελιές πρασίνου, αρμονικά συνδυασμένες με το απέραντο γαλάζιο του ωκεανού. Δικαίως χαρακτηρίζεται ως η θεαματικότερη παραθαλάσσια διαδρομή της Αυστραλίας.
Στην Μελβούρνη, τα πάντα "μύριζαν" Ελλάδα. Και όχι άδικα, αφού στην δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Αυστραλίας βρίσκεται η μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα της χώρας, με περισσότερους από 350.000 ομογενείς, σε σύνολο περίπου 700.000 Ελλήνων που υπάρχουν σ’ όλη την Αυστραλία.

Θερμή όσο και αξέχαστη υπήρξε η υποδοχή που έτυχα από τον Παναρκαδικό Σύλλογο της Μελβούρνης "Κολοκοτρώνης", αλλά και απ’ όλη γενικά την τοπική ομογενειακή κοινότητα. Ζεστές αγκαλιές, λουκούλλεια τραπεζώματα στην ελληνική συνοικία Oakleigh, συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα, δημοσιεύματα σε εφημερίδες και συνάντηση με την Ελληνίδα Πρόξενο της Μελβούρνης ήταν τα γεγονότα που γέμισαν τις τέσσερεις μέρες που παρέμεινα στην "Marvelous Melboune", μια πόλη που δικαίως καυχιέται για την υψηλή ποιότητα ζωής που προσφέρει στους 4.500.000 κατοίκους της…

Συνέχεια στην Νέα Ζηλανδία

Κτισμένη 580 χιλιόμετρα μακριά από την Μελβούρνη –και μόλις 280 χλμ. νοτιοδυτικά του Σύδνεϋ– η Καμπέρα, η πρωτεύουσα της Αυστραλίας, ήταν το τελευταίο αστικό κέντρο που έμελλε να επισκεφθώ πριν ολοκληρώσω το "Australian tour 2015". Αποχαιρετώντας την Μελβούρνη, το κοντέρ της ΚΤΜ 1050 είχε καταγράψει περισσότερα από 17.200 χιλιόμετρα, ενώ το ημερολόγιο του ταξιδιού πλησίαζε στην 40η σελίδα του.

Ο ευθυτενής οδικός άξονας Hume Hwy που ανέλαβε να με μεταφέρει στην διοικητική καρδιά της χώρας, κυριολεκτικά με κοίμισε. Σωτήριες στάθηκαν ευτυχώς οι φιλότιμες προσπάθειες της τοπικής φύσης, που με τα απεριόριστα χρώματα της παλέτας της, κατάφερε να ομορφύνει λίγο το σκηνικό της διαδρομής και να μετριάσει -εν μέρει- την ανία της οδήγησης.

Όπως στα άλλα αστικά κέντρα της Αυστραλίας, έτσι και στην Καμπέρα, ο τοπικός ομογενειακός πληθυσμός με αγκάλιασε με θέρμη και φρόντισε να μου χαρίσει όμορφες αναμνήσεις από παρουσία μου στην πόλη. Με ξεναγό τον αντιπρόεδρο της τοπικής ελληνικής κοινότητας κ. Πωλ Λεβεντή, έμαθα και γνώρισα ενδιαφέροντα πράγματα και καταστάσεις από την πολύχρονη παρουσία των Ελλήνων της αυστραλιανής πρωτεύουσας.

Ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου και η λέσχη "HELLENIC CLUB", εκτός από ύψιστα σημεία αναφοράς της τοπικής ελληνικής κοινότητας, αποτελούν παράλληλα κι έναν ισχυρό συνδετικό κρίκο μεταξύ των 8.000 Ελλήνων της Καμπέρα.
Και φυσικά, η μαύρη ΚΤΜ δεν παρέλειψε να με οδηγήσει στο Παλαιό Κοινοβούλιο, στο μνημείο "Australian Memorial War", στη Νέα Βουλή και στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στα πιο φημισμένα αξιοθέατα της αυστραλιανής μητρόπολης…

Μπορεί η τελευταία μέρα του ταξιδιού να μην είχε πολλά χιλιόμετρα, μου επιφύλασσε όμως δυνατά συναισθήματα, όμορφες εικόνες και ανεξίτηλες αναμνήσεις. Με την επιστροφή μου στο Σύδνεϋ, έπεφταν οι τίτλοι της ταξιδιωτικής ταινίας δρόμου "Australian tour 2015", αυτό όμως δεν σήμαινε ότι η παρουσία μου στην ήπειρο της Ωκεανίας είχε τελειώσει.
Το αεροπορικό εισιτήριο Σύδνεϋ-Auckland που κρατούσα στα χέρια, σε λίγες μέρες θα με μετέφερε στους δρόμους της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί, στην σέλα μιας απαστράπτουσας Harley Davidson, θα ξεκινήσω το "New Zealand Tour". Και το ταξίδι στους μακρινούς αντίποδες της γης συνεχίζεται…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_670

Επικαιρότητα

Ρεπορτάζ Royal Enfield: Πανευρωπαϊκή Παρουσίαση εξοπλισμού αναβάτη στην Ελλάδα!

Βρεθήκαμε στη Βραυρώνα για την παρουσίαση των προϊόντων της RE στο δίκτυο των dealers της

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

31/7/2025

Την τελευταία τριετία υπάρχει πληθώρα νέου κόσμου που έμαθαν το όνομα της μάρκας μοτοσυκλετών με την μεγαλύτερη συνεχόμενη παρουσία, της Royal Enfield. Αυτό που φάνηκε την τελευταία τριετία είναι η εξωστρέφια με νέα μοντέλα που έκαναν την εμφάνισή τους την τελευταία πενταετία που σημαίνει πως η εξέλιξη αυτή που τώρα βλέπουμε έχει ξεκινήσει την τελευταία δεκαετία, με τον σχεδιασμό της στρατηγικής και την ανάπτυξη των νέων κινητήρων και των νέων μοντέλων. Κομμάτι αυτής της στρατηγικής είναι και ο εξοπλισμός αναβάτη.

Η ραγδαία επέκταση της Royal Enfield δεν σταματά στους δύο τροχούς αλλά συνεχίζει και στα προϊόντα προστατευτικού εξοπλισμού και lifestyle με την ινδική εταιρεία να επιλέγει την Ελλάδα για να παρουσιάσει τις νέες συλλογές στους dealers της στην Ευρώπη.

Στηριζόμενη στην παράδοση και την βρετανική κληρονομιά της η Royal Enfield έχει καταφέρει να πετύχει κάτι το ιδιαίτερα αξιόλογο αφού μέσα σε δυόμιση περίπου 10ετίες έφτασε να γίνει ένας πραγματικός γίγαντας ως κατασκευαστής μοτοσυκλετών, ενώ πριν από αυτό ήταν ένα ιστορικό όνομα με παραγωγή που δεν ξεπερνούσε τις μερικές δεκάδες χιλιάδες μοτοσυκλέτες ετησίως.

Σήμερα η RE, είναι μια εταιρεία με διεθνή παρουσία που κατασκευάζει περισσότερες από ένα εκατομμύριο μοτοσυκλέτες ετησίως. Προσέξτε, όχι δίκυκλα γενικά αλλά μοτοσυκλέτες. Ούτε σκούτερ, ούτε παπιά υπαρχουν στην γκάμα της Royal Enfield, ενώ ακόμη πιο σημαντικό ίσως είναι το γεγονός ότι η μικρότερη σε κυβισμό μοτοσυκλέτα της ξεκινά από τα 350 κ.εκ.

Εμείς σας είχαμε γράψει για το ιστορικό ρεκόρ της Royal Enfield πριν ακόμη συμβεί αυτό, μαζί με όλα εκείνα που συντέλεσαν στο να φτάσει σε αυτό το σημείο η ινδική εταιρεία με τις βρετανικές ρίζες (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Βέβαια, η RE δεν έχει καμία πρόθεση να παραμείνει σε αυτό το ορόσημο και έχει ήδη καταστρώσει το σχέδιό της για να επεκταθεί περαιτέρω και εκτός της αχανούς ινδικής αγοράς στην οποία και έχει πάνω από το 90% του μεριδίου στην premium κατηγορία μοτοσυκλετών. Εκεί βέβαια premium θεωρείται το Hunter, το οποίο έχει αρχίσει να γίνεται σουξέ και στην Ευρώπη, για διαφορετικούς φυσικά λόγους, αφού εδώ ξεχωρίζει για το ιστορικό όνομα που φέρει στο ρεζερβουάρ του και την προσιτή του τιμή, όπως και την αξιοπιστία του. Την αξιοπιστία του την διαπιστώσαμε από πρώτο χέρι, όσο ο "Κυνηγός" της Royal Enfield βρισκόταν στον στόλο των δοκιμών μακράς διαρκείας του ΜΟΤΟ ξεπερνώντας τα 20.000 χλμ. στο οδόμετρό του χωρίς να πάθει το παραμικρό.

Επέκταση λοιπόν για την Royal Enfield που ετοιμάζει και άλλες μοτοσυκλέτες που έρχονται να διευρύνουν την γκάμα της και να προσφέρουν ακόμη περισσότερες επιλογές στο κοινό, με την ρετρό αισθητική να βρίσκεται βέβαια στο προσκήνιο, όπως και η απλότητα των μηχανικών μερών και φυσικά το στιλ.

Στο στιλ η Royal Enfield επενδύει και παράπλευρά με τη σειρά προϊόντων ρουχισμού lifestyle που έχει δημιουργήσει αλλά και τον προστατευτικό εξοπλισμό που φέρει το σήμα της και είναι σήμερα πιο πλήρης από ποτέ αναφορικά με τις επιλογές που έχει ο αναβάτης.

Οι άνθρωποι της RE επέλεξαν την Ελλάδα για την πανευρωπαϊκή παρουσίαση του ρουχισμού τους στους εμπόρους της Γηραιάς Ηπείρου -και τους ντίλερ τους φυσικά στην Ελλάδα- και παράλληλα έκαναν και μία μίνι παρουσίαση της ιστορίας της εταιρείας αλλά και των σχεδίων τους σε αυτό το κομμάτι των δύο τροχών και στον ελληνικό Ειδικό Τύπο.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζετε σε αυτό το σημείο είναι ότι η RE επενδύει τα τελευταία χρόνια δυναμικά και σε αυτό το κομμάτι σχεδιάζοντας και δοκιμάζοντας προστατευτικό εξοπλισμό αναβάτη που έχει τις απαραίτητες εγκρίσεις και παράγεται σε συνεργασία με κορυφαίους κατασκευαστές όπως είναι η Alpinesstars, η Revit και η D3O.

Η Royal Enfield ξεκίνησε τη δική της σειρά ρουχισμού το 2014, τότε που είχε μόνο T-Shirts με το όνομά της, όμως, όπως μας εξήγησε ο Sangeet Kishore, ο επικεφαλής παγκοσμίως για τον ρουχισμό και τα αξεσουάρ της RE, η σοβαρή επένδυση από την πλευρά της εταιρείας εχει ξεκινήσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ενώ ο τζίρος της εταιρείας από αυτόν τον τομέα, που είναι ακόμη πολύ μικρός, έχει 8πλασιαστεί σε μια περίπου 10ετία! Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε αφού την τελευταία 10ετία ήταν που εκτοξεύτηκαν και οι πωλήσεις της εταιρείας στην Ινδία αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Σκεφτείτε ότι η RE πούλησε πέρσι στην Ευρώπη πολύ περισσότερες μοτοσυκλέτες από όσες κατασκεύαζε συνολικά πριν από 30 περίπου χρόνια!

Οι άνθρωποι της RE μας έδειξαν μόνο την υπάρχουσα σειρά ρουχισμού και όχι την επόμενη που ήταν και αυτή στον χώρο της παρουσίασης αλλά ήταν μόνο για τα μάτια των εμπόρων της. Την υπάρχουσα βλέπετε και εσείς συνολικά στις σχετικές φωτογραφίες με την συλλογή ρουχισμού να χωρίζεται σε τρεις θεματικές ενότητες "Urban" "Cruising" "Adventure", όπως θα μπορούσαν άλλωστε να χωρίζονται και οι μοτοσυκλέτες που βρίσκονται στην γκάμα της. Η συλλογή ρουχισμού χωρίζεται φυσικά και εποχιακά σε "Άνοιξη-Καλοκαίρι" και "Φθινόπωρο-Χειμώνα".

Η RE κατάστρωσε την στρατηγική που θα ακολουθήσει με τον ρουχισμό μόλις το 2023, αφού βελτίωσε πρώτα σημαντικά την ποιότητά τους, δίνοντας παράλληλα βάση τόσο στο lifestyle όσο και στον προστατευτικό εξοπλισμό θέλοντας να προσφέρει μια πλήρη γκάμα στο κοινό: από μπότα μέχρι και κράνος. Μετά τη φάση του σχεδιασμού κάθε μέρος του εξοπλισμού (π.χ. ποιότητα υφάσματος, φερμουάρ, κουμπιά κτλ.) δοκιμάζεται ξεχωριστά για την αντοχή και τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά και έπειτα δοκιμάζεται και ως ολόκληρο προϊόν.

Η Royal Enfield, μάλιστα, εκτός από τους συνεργάτες που έχει διαλέξει με προσοχή δίνει έμφαση και τους παραγωγούς των υλικών που χρησιμοποιούνται στον ρουχισμό της. Για παράδειγμα είναι υποστηρικτής της πρωτοβουλίας "Better Cotton", η οποία εξασφαλίζει ότι οι προμηθευτές βαμβακιού για τα προϊόντα της εναρμονίζονται με συγκεκριμένες περιβαλλοντικές προδιαγραφές, φέρονται δίκαια στο εργατικό τους δυναμικό, δίνουν δίκαιους μισθούς κ.α. Στην γκάμα ρουχισμού της εταιρείας υπάρχει μάλιστα και αντιανεμικό μπουφάν που κατασκευάζεται εξολοκλήρου από ανακυκλωμένο πλαστικό, συγκεκριμένα πλαστικό που προέρχεται από πλαστικά μπουκάλια.

Τα προϊόντα ρουχισμού της Royal Enfield θα τα γνωρίζουμε καλύτερα όσο περνάει ο καιρός και στο κομμάτι του τεχνικού εξοπλισμού φαίνεται πως βρίσκονται ήδη σε καλό επίπεδο. Αυτή την εντύπωση μας έδωσε τουλάχιστον το μπουφάν τεσσάρων εποχών με τα adventure χαρακτηριστικά που είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε. Το μπουφάν φέρει μεγάλες προστασίες D3Ο ακόμη και στο στήθος που είναι πολύ σημαντικό και συχνά παραβλέπεται από τους αναβάτες και μεγάλα ανοίγματα σε όλα τα σημεία που χρειάζεται για να αερίζεται σωστά ο κορμός το καλοκαίρι. Δεν... έπεσα μαζί του για να δω αν θα τα καταφέρει να με προστατέψει και στην πράξη αλλά δείχνει προσεγμένο στις ραφές του και η πρώτο προστατευτικό ύφασμα έχει πάχος. Το μπουφάν εφαρμόζει σωστά και δεν το νιώθεις πάνω σου σαν σακί, ενώ προσφέρει και την απαιτούμενη ελευθερία κινήσεων που χρειάζεται για να οδηγήσεις χωρίς περισπασμούς.

Το μπουφάν το πήραμε μαζί μας μετά την λήξη της παρουσίασης και θα επανέλθουμε στο μέλλον για την ποιότητα κατασκευής και την αντοχή του στο χρόνο. Δείχνει πάντως ότι η Royal Enfield δεν θέλει να βάλει απλά το σήμα της σε ένα προϊόν, θέλει να το κάνει προσφέρονται στο κοινό, ειδικά εκείνο που έχει επιλέξει μια μοτοσυκλέτα της, ποιοτικά προϊόντα που μπορεί να εμπιστευτεί.