Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Καμήλες και δελφίνια

20/7/2015

Μετά την άνυδρη Outback και τον ζεστό αυστραλιανό βορρά, σειρά είχε η δυτική πλευρά της χώρας να ξεδιπλωθεί κάτω από τις ρόδες της ΚΤΜ 1050. Η δίτροχη πορεία μου στην Δυτική Αυστραλία, από την πόλη Broom μέχρι την Perth θα ακολουθούσε πιστά την ακτογραμμή του Ινδικού ωκεανού, διατρέχοντας μια απόσταση περίπου 1.800 χιλιομέτρων, Παρεμπιπτόντως, η κόκκινη γραμμή του χάρτη περνούσε από τις πόλεις Port Hedland, Karrath, Carnarvon και Geraldton.
Την τελευταία φορά που βρέθηκα πάνω σε καμήλα ήταν πριν από πολλά χρόνια στην Αίγυπτο. Να λοιπόν που στην Broom μου δόθηκε η ευκαιρία να κατέβω από την σέλα της μοτοσυκλέτας και να ανέβω ξανά στον ύβο μιας καμήλας! Ο "σκληρός ταξιδιώτης-μαχητής" της Outback θέλησα να ζήσω μια ρομαντική εμπειρία την ώρα του δειλινού, διασχίζοντας με καμήλα την αμμουδερή παραλία Cable Beach.

Συμβαίνει και στα καλύτερα τα σπίτια… Περίπου 100 χιλιόμετρα μετά την πόλη Port Hedland (και 90 χλμ. πριν το επόμενο πρατήριο) κατάφερα να ξεμείνω από βενζίνη. Λάθος υπολογισμός, επιπολαιότητα ή βλακεία; Η λύση δόθηκε τελικά με αρκετά ασυνήθιστο και πρωτότυπο τρόπο. Μετά από 3 ώρες αναμονής στην άκρη του δρόμου, ένα ζευγάρι νεαρών Αυστραλών μου πρόσφερε τα λίγα λίτρα βενζίνης που είχαν για την ηλεκτρογεννήτριά τους, την οποία χρησιμοποιούσαν για το κάμπινγκ. Βλέπετε, όλα τα αυτοκίνητα που σταμάτησαν να με βοηθήσουν (όπως και των σωτήρων μου) ήταν πετρελαιοκίνητα!

Αναμφίβολα, το πιο δυνατό σημείο της δυτικής αυστραλιανής διαδρομής υπήρξε η περιοχή του κόλπου Shark Bay. Χάρη στις φυσικές ομορφιές και το σπάνιο οικοσύστημά της, η περιοχή Shark Bay περιλαμβάνεται από το 1991 στην λίστα των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Σημείο αναφοράς στον υδάτινο παράδεισο Shark Bay αποτελούσαν τα παιχνιδιάρικα δελφίνια της περιοχής Monkey Mia. Αρκετά εξοικειωμένα με τους ανθρώπους, δεν δίσταζαν να έρχονται άφοβα σε πολύ κοντινή απόσταση από την παραλία, κολυμπώντας δίπλα ακριβώς στους λουόμενους.

Και φυσικά, λίγο πριν αντικρίσω την πρωτεύουσα Perth (190 χλμ. βόρεια της πόλης), έκανα μια μικρή παράκαμψη για το Εθνικό Πάρκο “Nambung National Park”, όπου οδήγησα την μαύρη μοτοσυκλέτα μου ανάμεσα στους κιτρινωπούς ασβεστολιθικούς βράχους Pinnacles. Αργά το ίδιο απόγευμα, μπαίνοντας στην Perth, το κοντέρ κατέγραφε 11.150 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Το ρεκόρ ταχύτητας της FIM θα προκαλέσει στις 23 Αυγούστου ο 57χρονος Chris Rivas με στόχο να αγγίξει τα 400 μίλια. Είναι το όριο που θεωρητικά θα του επιτρέψει να δει το ρεκόρ του να ζει για πολλά χρόνια, ένα στρογγυλό νούμερο για τους Αμερικανούς, εξωφρενικό για οχήματα σε δύο ρόδες.

Οι Streamliner μοτοσυκλέτες, κανονικοί πύραυλοι εδάφους – εδάφους, έχουν δεκαετίες εξέλιξης στο ίδιο σημείο, την ατελείωτη έκταση της ερήμου Bonneville όπου το προηγούμενο ρεκόρ που γράφτηκε το 2010, σταμάτησε στα 376,156 μίλια ανά ώρα. Αυτό μεταφράζεται σε 605,697 χ.α.ω από την Suzuki Hayabusa 2600 του Rocky Robinson.

Με την σειρά του ο Robinson είχε καταρρίψει το ρεκόρ του 2009 που είχε φτάσει τότε στα 367.382 μίλια ανά ώρα ή αλλιώς στα 591.244 χ.α.ω με μία BUB Seven Streamliner.

Οι ίδιοι θέλουν τώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω καθώς τα ρεκόρ αυτά υποστηρίζονται από τους μηχανικούς και τις εταιρείες βελτιώσεων οπότε ακόμη και η προσπάθεια, μεταφράζεται σε προβολή και εντάσσεται στον στόχο.

Ο Chris Rivas είναι πρώην αγωνιζόμενος Dragster και προπονητής της κόρης του Cayla που αποδεικνύει με μία σειρά από ρεκόρ πως είχε την σωστή καθοδήγηση.

Θα προσπαθήσει να φτάσει στα 400 μίλια με μία BUB Seven Streamliner που κινείται από έναν V-4, 2.997 κυβικών με δύο τούρμπο.

Ο Rivas είναι γνωστός στις ΗΠΑ καθώς κατέχει διάφορα εθνικά ρεκόρ με πιο χαρακτηριστικό της ταχύτερης H-D στα 39,68 χ.α.ω ενώ η σχέση του με την Harley-Davidson κρατά από το μακρινό 1992.

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις Streamliner φυσικά που απαιτούν έναν τελείως διαφορετικό χειρισμό και σχεδιάζονται πάνω στον αναβάτη.

Ο Rivas με το ζόρι θα χωρά στην σέλα – χώρο οδήγησης, όπου αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς ξαπλώνει πίσω με τα πόδια εμπρός. Μία ζώνη επτά σημείων τον κρατά στο κλουβί και μία πυρίμαχη στολή εξασφαλίζει λίγο χρόνο έως την παρέμβαση των διασωστών σε περίπτωση που πάει κάτι λάθος.

Ωστόσο ο Cris Rivas επιμένει πως αυτή η μορφή αγώνων και σε αυτό το επίπεδο, είναι η ασφαλέστερη που μπορεί κανείς να δοκιμάσει.

Εκείνο βέβαια που δεν λέει, είναι πως για να φτάσει να στηρίζεται επάνω του μία προσπάθεια εκατομμυρίων, έχει περάσει από πολλούς πιο επικίνδυνους αγώνες.