BMW GS Trophy 2020: Πρωταθλήτρια η ομάδα της Νότιας Αφρικής!

Ολοκληρώθηκε μετά από 2.500km γεμάτα δράση και διασκέδαση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/2/2020

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε και μετά από οκτώ ημέρες ατελείωτης οδήγησης και προκλήσεων, ολοκληρώθηκε με επιτυχία το φετινό  BMW GS Trophy – ένας θεσμός που έχει δημιουργήσει και πραγματοποιεί εδώ και αρκετά χρόνια ο γερμανικός κολοσσός. Από τις 22 ομάδες που συμμετείχαν νικήτρια στέφθηκε η ομάδα της Νότιας Αφρικής, που τόσο το 2016 στη Ταϊλάνδη όσο και το 2018 στη Μογγολία είχε κερδίσει το τρόπαιο. Ήταν μια νίκη που κρίθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς η ομάδα της Γαλλίας ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική καταφέρνοντας τελικά να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση την όγδοη μέρα.

Την έβδομη μέρα οι αναβάτες θα έπρεπε να διασχίσουν μια διαδρομή μήκους 375 χιλιομέτρων με αφετηρία τη λίμνη Tekapo και τερματισμό τη λίμνη Wakana που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Aspiring. Οι συμμετέχοντες παράλληλα είχαν να λάβουν μέρος σε δυο προκλήσεις.

Μέχρι να φτάσουν στο όρος Aspiring το καραβάνι έπρεπε να διασχίσει πολλά δύσβατα μονοπάτια, ποτάμια και χωματόδρομους. Η περιοχή είναι γνωστή επειδή εκεί πραγματοποιήθηκαν πολλά απ’ τα γυρίσματα της τριλογίας του “Άρχοντα των δαχτυλιδιών”, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα οι Μαορί έσκαβαν για χρόνια δημιουργώντας πολλά ορυχεία, με στόχο την εξόρυξη πολύτιμων πετραδιών και χρυσού. Η πρώτη δοκιμασία, το Akrapovic Challenge”, περίμενε τους αναβάτες μόλις 30 χιλιόμετρα μετά την αφετηρία και δεν είχε να κάνει με την εξάτμιση των F850GS, αλλά ήταν ένας δύσκολος και τεχνικός αγώνας. Η γεμάτη χαλίκια και πέτρες διαδρομή που έπρεπε να ολοκληρώσουν όλοι οι αναβάτες ήταν στην όχθη της λίμνης Wakana, με μεγάλη κλίση, με αποτέλεσμα πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες να πέσουν. Εκεί αναμετρήθηκαν οι ομάδες της Νότιας Αφρικής και της Γαλλίας και το οποιοδήποτε λάθος μετρούσε διπλά, με τόσο μικρή διαφορά που τους χώριζε.

Έπειτα το καραβάνι συνέχισε την πορεία του μέσα προς τη δύση με κατεύθυνση της νοτιότερες Άλπεις της Νέας Ζηλανδίας, όπου σε αυτές περιλαμβάνεται και το ψηλότερο βουνό της χώρας, το Cook, με την υψηλότερη κορυφή του να φτάνει τις 3.724μ. Οι ομάδες πέρασαν από πολλές πεδιάδες, μονοπάτια και χαμηλότερες κορφές, καθώς και μέσα από μικρές πόλεις όπως το Naseby και το Wadderburn που φημίζονται για τους μεταλλωρύχους τους. Το απόγευμα πλέον οι μοτοσυκλέτες και αναβάτες έφτασαν στο φαράγγι Thompson, εκεί όπου τους περίμενε το Gate clutch Start”.

Η δεύτερη πρόκληση της ημέρας ήθελε τους αναβάτες να βάζουν μπροστά του κινητήρες των μοτοσυκλετών τους χωρίς τη χρήση της μίζας, αλλά σπρώχνοντάς τες και αφήνοντας απότομα το συμπλέκτη την ώρα που τις καβαλούσαν. Νικητής θα ήταν αυτός που θα έβαζε μπροστά τη μοτοσυκλέτα του και θα την ακινητοποιούσε διανύοντας τη μικρότερη δυνατή απόσταση. Η ομάδα της Ρωσίας στέφθηκε νικήτρια ολοκληρώνοντας την πρόκληση σε απόσταση μικρότερη από πέντε μέτρα – φαίνεται πως οι σχεδόν πολικές θερμοκρασίες της Ρωσίας έχει κάνει τους Ρώσους master στο να βάζουν μπροστά τις μοτοσυκλέτες τους χωρίς τη μίζα.

Η τελευταία μέρα ήταν και η καλύτερη με τους αναβάτες να ξεκινούν απ’ τη Wakana με προορισμό τη κορυφή του βουνού Coronet, όπου φημίζεται για το χιονοδρομικό του κέντρο. Η διαδρομή αποτέλεσε από μόνη της πρόκληση, καθώς διέσχισαν πάνω από 24 ποταμούς και πολλά τεχνικά και δύσκολα μονοπάτια, μέχρι να φτάσουν στον τερματισμό. Πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες είδαν τις μοτοσυκλέτες τους να βυθίζονται και να γίνονται μούσκεμα στην προσπάθειά τους να περάσουν απ’ τη μια όχθη στην άλλη του ποταμού Arrow, που έφτανε σε βάθος μέχρι και το ένα μέτρο.

Η πρώτη πρόκληση που αντιμετώπισαν ήταν το Jerrycan Challenge”. Σε αυτή τη δοκιμασία ο ένας απ’ τα τρία μέλη της ομάδας καθόταν στη θέση του συνεπιβάτη, έχοντας στα χέρια του δύο άδεια μεγάλα δοχεία για νερό. Ο αναβάτης έπρεπε με ασφάλεια να διασχίσει ένα τεχνικό μονοπάτι δίπλα από ένα ρυάκι και μόλις έφταναν στο τέρμα του θα συναντούσαν το τρίτο μέλος της ομάδας. Εκεί, ο συνεπιβάτης με τον τρίτο έπρεπε να γεμίσουν τα δοχεία με νερό όσο ο αναβάτης ξεκουραζόταν για να ξανακάνει την ίδια διαδρομή – αυτή τη φορά με περισσότερο βάρος απ’ τα γεμάτα δοχεία με νερό- και να τερματίσει σημειώνοντας το ταχύτερο χρόνο.

Η τελευταία δοκιμασία, το Final parcour”, πραγματοποιήθηκε στην κορυφή του Coronet, χαρίζοντας στο καραβάνι μια καθηλωτική θέα απ’ τη πεδιάδα που ξεδιπλωνόταν μπροστά τους, ενώ φαινόταν και η λίμνη Wakatipu. Οι άνθρωποι της διοργάνωσης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή με κώνους και διάφορα εμπόδια, την οποία οι αναβάτες θα έπρεπε να την ολοκληρώσουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, χωρίς να σβήσει η μοτοσυκλέτα τους και χωρίς να πέσουν. Ακόμη, η δοκιμασία έδινε διπλούς βαθμούς και με τις ομάδες να έχουν μικρή βαθμολογική διαφορά μεταξύ τους, η ένταση κορυφώθηκε. Ωστόσο, η εμπειρία των αναβατών της Νότιας Αφρικής απ’ τις προηγούμενες επιτυχίες τους, τους βοήθησε στο να ξαναστεφθούν νικητές για άλλη μια φορά.

“Στο ξεκίνημα της ημέρας μας χώριζαν μόλις πέντε βαθμοί απ’ τη δεύτερη ομάδα και ήμασταν πολύ στρεσαρισμένοι και νευρικοί. Υπεραναλύαμε τα πάντα! Για αυτό και αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα στο Jerrycan αλλά δεν πτοηθήκαμε. Ο Brandon Grimsted της ομάδας της Νότιας Αφρικής συνέχισε λέγοντας: “Το Final parcour ήταν μια απ’ τις πιο τρομακτικές προκλήσεις που έχω λάβει μέρος ποτέ. Αλλά ήταν υπέροχη και καταφέραμε να σημειώσουμε τον ταχύτερο χρόνο χωρίς λάθη. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που κερδίσαμε το τρίτο BMW GS Trophy!”

Τελική κατάταξη:

1 South Africa 394

2 France 382

3 Italy 380

4 Netherlands 375

5 South Korea 361

6 Latin America 355

7 Brazil 335

8 Russia 316

9 Mexico 295

10 Argentina 278

11 Middle East 268

12 Australia 264

13 USA 254

14 Nordic 246

15 UK 238

16 Thailand 222

17 Japan 218

18 Malaysia 208

19 India 200

20 Int. Female Team I 169

21 North Africa 146

22 Int. Female Team II 118

 

Ετικέτες

Κοσμοϊστορική αλλαγή KTM : Τέρμα ο Kiska! Προσέλαβε υπεύθυνο σχεδιασμού τον Christof Taubl

Επιστρέφει τον σχεδιασμό των μοτοσυκλετών της σε εσωτερική διαδικασία
KTM Design
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

24/11/2025

O πολυετής δεσμός της αυστριακής εταιρείας μοτοσυκλετών με τον σχεδιαστικό οίκο KISKA έχει περάσει από πολλά στάδια και για πρώτη φορά φτάνει στον τέλος του!

Ο δεσμός της KTM με την σχεδιαστική εταιρεία KISKA ξεκινάει αρκετά πίσω, όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το Αυστριακό εργοστάσιο είχε δημιουργήσει διαγωνισμό με στόχο την ανεύρεση σχεδιαστή, για το τότε νέο LC4.

Η εταιρεία του Gerald KISKA κατόρθωσε να ξεχωρίσει θέτοντας έτσι τα θεμέλια μιας μακράς συνεργασίας που έφτασε μέχρι και τον σχεδιασμό το 1994, από την KISKA, του πλέον γνωστού σε όλους μας λογότυπου της KTM που η εταιρεία διατηρεί έως τώρα.

Το μεγάλο όμως ζήτημα για εμάς στο MOTO είναι πως ο μέχρι πρότινος ισχυρός άνδρας της ΚΤΜ, Stefan Pierer μοιραζόταν μια πολύ στενή, φιλική σχέση με τον Gerald KISKA, με τις απόψεις του δεύτερου να έχουν βάρος στην πλεύση της ΚΤΜ, ακόμα και πέρα από το σχεδιαστικό σκέλος. Γεγονός ίσως όχι πάντα θετικό για την πορεία των Αυστριακών, όπως μερίδα των στελεχών έχει σχολιάσει και απευθείας στον Pierer σε διαφορετικές στιγμές αυτής της μακροχρόνιας πορείας.

KTM Design

Η συνεργασία επεκτάθηκε σταδιακά, με πληθώρα μοντέλων της ΚΤΜ να επιμελούνται από την KISKA και την ανάπτυξη και εδραίωση της μίας, να συμπαρασύρει και την άλλη, ισχυροποιώντας τον δεσμό τους και φτάνοντας μέχρι την μερική εξαγορά του σχεδιαστικού οίκου από τον κατασκευαστή αρχικά σε ποσοστό 13,4%, με αύξηση στο 26% το 2017 και σε 50% στην συνέχεια.

Το κέντρο της σχεδιαστικής εταιρείας μεταφέρθηκε δίπλα στο εργοστάσιο της ΚΤΜ στο Mattighofen αποτελώντας ουσιαστικά πλέον μέρος του ομίλου Pierer Mobility, μαζί με τις KTM, Husqvarna και GasGas. Οι οικονομικές δυσκολίες της Pierer Mobility οδήγησαν σε απόσχιση θυγατρικών όπως η KTM Sportcar GmbH, η MV Agusta αλλά και η KISKA καθώς η Loxone μια εταιρεία αυτοματισμών, απέκτησε το 51% των μετοχών της KISKA , το πλειοψηφικό δηλαδή μετοχικό πακέτο και κατ’ επέκταση, τον έλεγχο του σχεδιαστικού κέντρου, γεννώντας ερωτήματα για το μέλλον και την σχεδιαστική γραμμή των επερχόμενων μοντέλων της ΚΤΜ.

KTM Design
ο Christof Taubl, αντιπρόεδρος στο νέο τμήμα σχεδιασμού​​​ της KTM

Η τελευταία εξέλιξη είναι πως η ΚΤΜ, υπό τον ινδικό πλέον έλεγχο της Bajaj, επαναφέρει τον σχεδιασμό των νέων μοντέλων της σε εσωτερική διαδικασία απομακρύνοντας τον επίσημα από την KISKA , προσλαμβάνoντας και θέτοντας αντιπρόεδρο στο τμήμα σχεδιασμού τον Christof Taubl.

Ο νέος αντιπρόεδρος σχεδιασμού, Christof Taubl, με σπουδές στην βιομηχανική σχεδίαση και μεταπτυχιακές σπουδές στην σχεδίαση μεταφορών, κατόρθωσε μέσα από μια 17ετή πορεία, να ανελιχθεί από junior designer σε υψηλόβαθμο στέλεχος στην… καλά το μαντέψατε... KISKA.

Φυσικά και αυτό δεν αποτελεί εγγύηση για την αισθητική συνέχεια των μοντέλων της πορτοκαλί εταιρείας, αλλά μπορούμε να ελπίζουμε σε μια ομαλή μετάβαση στην νέα εποχή, υπό την διοίκηση ενός ανθρώπου που συμμετείχε στην παλιά, έστω και από άλλη πλέον σκοπιά.