BMW GS Trophy 2020: Πρωταθλήτρια η ομάδα της Νότιας Αφρικής!

Ολοκληρώθηκε μετά από 2.500km γεμάτα δράση και διασκέδαση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/2/2020

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε και μετά από οκτώ ημέρες ατελείωτης οδήγησης και προκλήσεων, ολοκληρώθηκε με επιτυχία το φετινό  BMW GS Trophy – ένας θεσμός που έχει δημιουργήσει και πραγματοποιεί εδώ και αρκετά χρόνια ο γερμανικός κολοσσός. Από τις 22 ομάδες που συμμετείχαν νικήτρια στέφθηκε η ομάδα της Νότιας Αφρικής, που τόσο το 2016 στη Ταϊλάνδη όσο και το 2018 στη Μογγολία είχε κερδίσει το τρόπαιο. Ήταν μια νίκη που κρίθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς η ομάδα της Γαλλίας ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική καταφέρνοντας τελικά να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση την όγδοη μέρα.

Την έβδομη μέρα οι αναβάτες θα έπρεπε να διασχίσουν μια διαδρομή μήκους 375 χιλιομέτρων με αφετηρία τη λίμνη Tekapo και τερματισμό τη λίμνη Wakana που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Aspiring. Οι συμμετέχοντες παράλληλα είχαν να λάβουν μέρος σε δυο προκλήσεις.

Μέχρι να φτάσουν στο όρος Aspiring το καραβάνι έπρεπε να διασχίσει πολλά δύσβατα μονοπάτια, ποτάμια και χωματόδρομους. Η περιοχή είναι γνωστή επειδή εκεί πραγματοποιήθηκαν πολλά απ’ τα γυρίσματα της τριλογίας του “Άρχοντα των δαχτυλιδιών”, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα οι Μαορί έσκαβαν για χρόνια δημιουργώντας πολλά ορυχεία, με στόχο την εξόρυξη πολύτιμων πετραδιών και χρυσού. Η πρώτη δοκιμασία, το Akrapovic Challenge”, περίμενε τους αναβάτες μόλις 30 χιλιόμετρα μετά την αφετηρία και δεν είχε να κάνει με την εξάτμιση των F850GS, αλλά ήταν ένας δύσκολος και τεχνικός αγώνας. Η γεμάτη χαλίκια και πέτρες διαδρομή που έπρεπε να ολοκληρώσουν όλοι οι αναβάτες ήταν στην όχθη της λίμνης Wakana, με μεγάλη κλίση, με αποτέλεσμα πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες να πέσουν. Εκεί αναμετρήθηκαν οι ομάδες της Νότιας Αφρικής και της Γαλλίας και το οποιοδήποτε λάθος μετρούσε διπλά, με τόσο μικρή διαφορά που τους χώριζε.

Έπειτα το καραβάνι συνέχισε την πορεία του μέσα προς τη δύση με κατεύθυνση της νοτιότερες Άλπεις της Νέας Ζηλανδίας, όπου σε αυτές περιλαμβάνεται και το ψηλότερο βουνό της χώρας, το Cook, με την υψηλότερη κορυφή του να φτάνει τις 3.724μ. Οι ομάδες πέρασαν από πολλές πεδιάδες, μονοπάτια και χαμηλότερες κορφές, καθώς και μέσα από μικρές πόλεις όπως το Naseby και το Wadderburn που φημίζονται για τους μεταλλωρύχους τους. Το απόγευμα πλέον οι μοτοσυκλέτες και αναβάτες έφτασαν στο φαράγγι Thompson, εκεί όπου τους περίμενε το Gate clutch Start”.

Η δεύτερη πρόκληση της ημέρας ήθελε τους αναβάτες να βάζουν μπροστά του κινητήρες των μοτοσυκλετών τους χωρίς τη χρήση της μίζας, αλλά σπρώχνοντάς τες και αφήνοντας απότομα το συμπλέκτη την ώρα που τις καβαλούσαν. Νικητής θα ήταν αυτός που θα έβαζε μπροστά τη μοτοσυκλέτα του και θα την ακινητοποιούσε διανύοντας τη μικρότερη δυνατή απόσταση. Η ομάδα της Ρωσίας στέφθηκε νικήτρια ολοκληρώνοντας την πρόκληση σε απόσταση μικρότερη από πέντε μέτρα – φαίνεται πως οι σχεδόν πολικές θερμοκρασίες της Ρωσίας έχει κάνει τους Ρώσους master στο να βάζουν μπροστά τις μοτοσυκλέτες τους χωρίς τη μίζα.

Η τελευταία μέρα ήταν και η καλύτερη με τους αναβάτες να ξεκινούν απ’ τη Wakana με προορισμό τη κορυφή του βουνού Coronet, όπου φημίζεται για το χιονοδρομικό του κέντρο. Η διαδρομή αποτέλεσε από μόνη της πρόκληση, καθώς διέσχισαν πάνω από 24 ποταμούς και πολλά τεχνικά και δύσκολα μονοπάτια, μέχρι να φτάσουν στον τερματισμό. Πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες είδαν τις μοτοσυκλέτες τους να βυθίζονται και να γίνονται μούσκεμα στην προσπάθειά τους να περάσουν απ’ τη μια όχθη στην άλλη του ποταμού Arrow, που έφτανε σε βάθος μέχρι και το ένα μέτρο.

Η πρώτη πρόκληση που αντιμετώπισαν ήταν το Jerrycan Challenge”. Σε αυτή τη δοκιμασία ο ένας απ’ τα τρία μέλη της ομάδας καθόταν στη θέση του συνεπιβάτη, έχοντας στα χέρια του δύο άδεια μεγάλα δοχεία για νερό. Ο αναβάτης έπρεπε με ασφάλεια να διασχίσει ένα τεχνικό μονοπάτι δίπλα από ένα ρυάκι και μόλις έφταναν στο τέρμα του θα συναντούσαν το τρίτο μέλος της ομάδας. Εκεί, ο συνεπιβάτης με τον τρίτο έπρεπε να γεμίσουν τα δοχεία με νερό όσο ο αναβάτης ξεκουραζόταν για να ξανακάνει την ίδια διαδρομή – αυτή τη φορά με περισσότερο βάρος απ’ τα γεμάτα δοχεία με νερό- και να τερματίσει σημειώνοντας το ταχύτερο χρόνο.

Η τελευταία δοκιμασία, το Final parcour”, πραγματοποιήθηκε στην κορυφή του Coronet, χαρίζοντας στο καραβάνι μια καθηλωτική θέα απ’ τη πεδιάδα που ξεδιπλωνόταν μπροστά τους, ενώ φαινόταν και η λίμνη Wakatipu. Οι άνθρωποι της διοργάνωσης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή με κώνους και διάφορα εμπόδια, την οποία οι αναβάτες θα έπρεπε να την ολοκληρώσουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, χωρίς να σβήσει η μοτοσυκλέτα τους και χωρίς να πέσουν. Ακόμη, η δοκιμασία έδινε διπλούς βαθμούς και με τις ομάδες να έχουν μικρή βαθμολογική διαφορά μεταξύ τους, η ένταση κορυφώθηκε. Ωστόσο, η εμπειρία των αναβατών της Νότιας Αφρικής απ’ τις προηγούμενες επιτυχίες τους, τους βοήθησε στο να ξαναστεφθούν νικητές για άλλη μια φορά.

“Στο ξεκίνημα της ημέρας μας χώριζαν μόλις πέντε βαθμοί απ’ τη δεύτερη ομάδα και ήμασταν πολύ στρεσαρισμένοι και νευρικοί. Υπεραναλύαμε τα πάντα! Για αυτό και αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα στο Jerrycan αλλά δεν πτοηθήκαμε. Ο Brandon Grimsted της ομάδας της Νότιας Αφρικής συνέχισε λέγοντας: “Το Final parcour ήταν μια απ’ τις πιο τρομακτικές προκλήσεις που έχω λάβει μέρος ποτέ. Αλλά ήταν υπέροχη και καταφέραμε να σημειώσουμε τον ταχύτερο χρόνο χωρίς λάθη. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που κερδίσαμε το τρίτο BMW GS Trophy!”

Τελική κατάταξη:

1 South Africa 394

2 France 382

3 Italy 380

4 Netherlands 375

5 South Korea 361

6 Latin America 355

7 Brazil 335

8 Russia 316

9 Mexico 295

10 Argentina 278

11 Middle East 268

12 Australia 264

13 USA 254

14 Nordic 246

15 UK 238

16 Thailand 222

17 Japan 218

18 Malaysia 208

19 India 200

20 Int. Female Team I 169

21 North Africa 146

22 Int. Female Team II 118

 

Ετικέτες

FIM: Εγκαίνια για το Μουσείο Αγωνιστικών Μοτοσυκλετών της - Στην Ελβετία

Στις παλιές εγκαταστάσεις της FIM βρήκε στέγη η αγωνιστική ιστορία της μοτοσυκλέτας - Παρόντες νέοι και παλιοί Παγκόσμιοι Πρωταθλητές
FIM Motorcycling Racing Museum
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Με παρουσία ιστορικών προσωπικοτήτων και Παγκόσμιων Πρωταθλητών από τον χώρο της μοτοσυκλέτας εγκαινίασε η FIM το νέο Racing Motorcycle Museum (RMM) στη Mies της Ελβετίας, δημιουργώντας έναν μόνιμο χώρο αφιερωμένο στην ιστορία και την εξέλιξη των αγώνων μοτοσυκλέτας.

Τα εγκαίνια έγινα υπό την παρουσία στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης, μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της FIM, προσκεκλημένων εκπροσώπων των εθνικών ομοσπονδιών, Παγκόσμιων Πρωταθλητών του 2025 και της ευρύτερης οικογένειας της FIM.

FIM Motorcycle Racing Museum

Το νέο μουσείο στεγάζεται στο κτίριο που μέχρι πρόσφατα βρισκόταν η έδρα της FIM, στη μικρή Ελβετική κοινότητα Mies, και φιλοδοξεί να αποτελέσει το σημείο αναφοράς για την πορεία και κληρονομιά των αγώνων μοτοσυκλέτας, από την εποχή των πρωτοπόρων έως και σήμερα.

FIM Motorcycle Racing Museum

Μετά την επίσημα εγκαίνια, ο πρόεδρος της FIM, Jorge Viegas και ο αθλητικός διευθυντής, Fabio Muner, κάλεσαν στη σκηνή τέσσερις θρυλικές μορφές του αθλήματος: τον 15 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή Ταχύτητας Giacomo Agostini, τον 4 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή Motocross Harry Everts, τον Trial & Road Racing Legend Sammy Miller και τον Carmelo Ezpeleta, CEO της Dorna. Οι ανωτέρω αποτέλεσαν και τους πρώτους επίσημα εισαχθέντες στο νέο FIM Hall of Fame.

FIM Motorcycle Racing Museum

Κάθε τιμώμενος έλαβε ένα ειδικής έκδοσης ρολόι, προτού αφήσει το αποτύπωμα της παλάμης του για μία μοναδική σύνθεση σε μοτίβο καρό σημαίας που θα κοσμεί τον κήπο του RMM.

FIM Motorcycle Racing Museum

Ανάμεσα στα εκθέματα που φιλοξενούνται στο μουσείο δεσπόζουν οι μοτοσυκλέτες των Πρωταθλητών του 2025: Marc Márquez (FIM MotoGP), Toprak Razgatlioglu (WSBK), Toni Bou (TrialGP), Daniel Sanders (Rally-Raid), Josep Garcia (EnduroGP), Bartosz Zmarzlik (Speedway GP) και Romain Febvre (MXGP).

FIM Motorcycle Racing Museum

Το RMM όμως αφηγείται όλη την ιστορία των αγώνων, παρουσιάζοντας εμβληματικές μοτοσυκλέτες κειμήλια από κάθε κατηγορία, μεταξύ των οποίων:

  • η AJS Porcupine με την οποία ο Leslie Graham κατέκτησε το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα Grand Prix το 1949
  • η θρυλική εξακύλινδρη Honda RC166, 250 κυβικών του 1967, του Mike Hailwood
  • η Yamaha YZR-M1 του Valentino Rossi από το 2004
  • η Kawasaki ZX-10R του Jonathan Rea του 2016
  • η Honda RC213V του Marc Márquez από το 2018
  • η Yamaha YZ450F του Stefan Everts (2006)
  • η Beta Zero prototype του Jordi Tarres (1989)
  • η Zaeta DT450RS του Francesco Cecchini (2019)
  • η BMW R80 G/S του Hubert Auriol από το Dakar του 1981
  • η GASGAS EC350F του Andrea Verona (2024)
  • η Yamaha YZF-R7 της Team Europe από τα πρώτα FIM Intercontinental Games του 2025.

Μετά το τέλος των εγκαινίων, οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του 2025 φωτογραφήθηκαν στην είσοδο του μουσείου, πριν από την τελετή βράβευσης FIM Awards 2025 στο συνεδριακό κέντρο SwissTech στη Λοζάνη.

FIM Motorcycle Racing Museum

Ο Πρόεδρος της FIM, Jorge Viegas, υπογράμμισε τη σημασία της δημιουργίας μιας μόνιμης στέγης για την ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας, τονίζοντας πως το νέο μουσείο αποτελεί “έναν ανεκτίμητο εκπαιδευτικό θησαυρό για τις μελλοντικές γενιές”.

FIM Motorcycle Racing Museum

Ο Δήμαρχος της Mies, Pierre-Alain Schmidt, χαρακτήρισε το RMM “κεφάλαιο τοπικής υπερηφάνειας και διεθνούς εμβέλειας”, επισημαίνοντας τη συμβολή της FIM στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας και στην ενίσχυση της ασφάλειας.

FIM Motorcycle Racing Museum

Τέλος, ο Fabio Muner ανέφερε πως το έργο ολοκληρώθηκε σε ιδιαίτερα στενό χρονικό πλαίσιο, με στόχο να αποτελέσει όχι ένα απλό μουσείο, αλλά μια ολοκληρωμένη εκπαιδευτική διαδρομή μέσα από την τεχνολογική εξέλιξη και την ιστορία των αγώνων.

FIM Motorcycle Racing Museum

 

Ετικέτες