BMW GS Trophy 2020: Πρωταθλήτρια η ομάδα της Νότιας Αφρικής!

Ολοκληρώθηκε μετά από 2.500km γεμάτα δράση και διασκέδαση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/2/2020

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε και μετά από οκτώ ημέρες ατελείωτης οδήγησης και προκλήσεων, ολοκληρώθηκε με επιτυχία το φετινό  BMW GS Trophy – ένας θεσμός που έχει δημιουργήσει και πραγματοποιεί εδώ και αρκετά χρόνια ο γερμανικός κολοσσός. Από τις 22 ομάδες που συμμετείχαν νικήτρια στέφθηκε η ομάδα της Νότιας Αφρικής, που τόσο το 2016 στη Ταϊλάνδη όσο και το 2018 στη Μογγολία είχε κερδίσει το τρόπαιο. Ήταν μια νίκη που κρίθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς η ομάδα της Γαλλίας ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική καταφέρνοντας τελικά να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση την όγδοη μέρα.

Την έβδομη μέρα οι αναβάτες θα έπρεπε να διασχίσουν μια διαδρομή μήκους 375 χιλιομέτρων με αφετηρία τη λίμνη Tekapo και τερματισμό τη λίμνη Wakana που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Aspiring. Οι συμμετέχοντες παράλληλα είχαν να λάβουν μέρος σε δυο προκλήσεις.

Μέχρι να φτάσουν στο όρος Aspiring το καραβάνι έπρεπε να διασχίσει πολλά δύσβατα μονοπάτια, ποτάμια και χωματόδρομους. Η περιοχή είναι γνωστή επειδή εκεί πραγματοποιήθηκαν πολλά απ’ τα γυρίσματα της τριλογίας του “Άρχοντα των δαχτυλιδιών”, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα οι Μαορί έσκαβαν για χρόνια δημιουργώντας πολλά ορυχεία, με στόχο την εξόρυξη πολύτιμων πετραδιών και χρυσού. Η πρώτη δοκιμασία, το Akrapovic Challenge”, περίμενε τους αναβάτες μόλις 30 χιλιόμετρα μετά την αφετηρία και δεν είχε να κάνει με την εξάτμιση των F850GS, αλλά ήταν ένας δύσκολος και τεχνικός αγώνας. Η γεμάτη χαλίκια και πέτρες διαδρομή που έπρεπε να ολοκληρώσουν όλοι οι αναβάτες ήταν στην όχθη της λίμνης Wakana, με μεγάλη κλίση, με αποτέλεσμα πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες να πέσουν. Εκεί αναμετρήθηκαν οι ομάδες της Νότιας Αφρικής και της Γαλλίας και το οποιοδήποτε λάθος μετρούσε διπλά, με τόσο μικρή διαφορά που τους χώριζε.

Έπειτα το καραβάνι συνέχισε την πορεία του μέσα προς τη δύση με κατεύθυνση της νοτιότερες Άλπεις της Νέας Ζηλανδίας, όπου σε αυτές περιλαμβάνεται και το ψηλότερο βουνό της χώρας, το Cook, με την υψηλότερη κορυφή του να φτάνει τις 3.724μ. Οι ομάδες πέρασαν από πολλές πεδιάδες, μονοπάτια και χαμηλότερες κορφές, καθώς και μέσα από μικρές πόλεις όπως το Naseby και το Wadderburn που φημίζονται για τους μεταλλωρύχους τους. Το απόγευμα πλέον οι μοτοσυκλέτες και αναβάτες έφτασαν στο φαράγγι Thompson, εκεί όπου τους περίμενε το Gate clutch Start”.

Η δεύτερη πρόκληση της ημέρας ήθελε τους αναβάτες να βάζουν μπροστά του κινητήρες των μοτοσυκλετών τους χωρίς τη χρήση της μίζας, αλλά σπρώχνοντάς τες και αφήνοντας απότομα το συμπλέκτη την ώρα που τις καβαλούσαν. Νικητής θα ήταν αυτός που θα έβαζε μπροστά τη μοτοσυκλέτα του και θα την ακινητοποιούσε διανύοντας τη μικρότερη δυνατή απόσταση. Η ομάδα της Ρωσίας στέφθηκε νικήτρια ολοκληρώνοντας την πρόκληση σε απόσταση μικρότερη από πέντε μέτρα – φαίνεται πως οι σχεδόν πολικές θερμοκρασίες της Ρωσίας έχει κάνει τους Ρώσους master στο να βάζουν μπροστά τις μοτοσυκλέτες τους χωρίς τη μίζα.

Η τελευταία μέρα ήταν και η καλύτερη με τους αναβάτες να ξεκινούν απ’ τη Wakana με προορισμό τη κορυφή του βουνού Coronet, όπου φημίζεται για το χιονοδρομικό του κέντρο. Η διαδρομή αποτέλεσε από μόνη της πρόκληση, καθώς διέσχισαν πάνω από 24 ποταμούς και πολλά τεχνικά και δύσκολα μονοπάτια, μέχρι να φτάσουν στον τερματισμό. Πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες είδαν τις μοτοσυκλέτες τους να βυθίζονται και να γίνονται μούσκεμα στην προσπάθειά τους να περάσουν απ’ τη μια όχθη στην άλλη του ποταμού Arrow, που έφτανε σε βάθος μέχρι και το ένα μέτρο.

Η πρώτη πρόκληση που αντιμετώπισαν ήταν το Jerrycan Challenge”. Σε αυτή τη δοκιμασία ο ένας απ’ τα τρία μέλη της ομάδας καθόταν στη θέση του συνεπιβάτη, έχοντας στα χέρια του δύο άδεια μεγάλα δοχεία για νερό. Ο αναβάτης έπρεπε με ασφάλεια να διασχίσει ένα τεχνικό μονοπάτι δίπλα από ένα ρυάκι και μόλις έφταναν στο τέρμα του θα συναντούσαν το τρίτο μέλος της ομάδας. Εκεί, ο συνεπιβάτης με τον τρίτο έπρεπε να γεμίσουν τα δοχεία με νερό όσο ο αναβάτης ξεκουραζόταν για να ξανακάνει την ίδια διαδρομή – αυτή τη φορά με περισσότερο βάρος απ’ τα γεμάτα δοχεία με νερό- και να τερματίσει σημειώνοντας το ταχύτερο χρόνο.

Η τελευταία δοκιμασία, το Final parcour”, πραγματοποιήθηκε στην κορυφή του Coronet, χαρίζοντας στο καραβάνι μια καθηλωτική θέα απ’ τη πεδιάδα που ξεδιπλωνόταν μπροστά τους, ενώ φαινόταν και η λίμνη Wakatipu. Οι άνθρωποι της διοργάνωσης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή με κώνους και διάφορα εμπόδια, την οποία οι αναβάτες θα έπρεπε να την ολοκληρώσουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, χωρίς να σβήσει η μοτοσυκλέτα τους και χωρίς να πέσουν. Ακόμη, η δοκιμασία έδινε διπλούς βαθμούς και με τις ομάδες να έχουν μικρή βαθμολογική διαφορά μεταξύ τους, η ένταση κορυφώθηκε. Ωστόσο, η εμπειρία των αναβατών της Νότιας Αφρικής απ’ τις προηγούμενες επιτυχίες τους, τους βοήθησε στο να ξαναστεφθούν νικητές για άλλη μια φορά.

“Στο ξεκίνημα της ημέρας μας χώριζαν μόλις πέντε βαθμοί απ’ τη δεύτερη ομάδα και ήμασταν πολύ στρεσαρισμένοι και νευρικοί. Υπεραναλύαμε τα πάντα! Για αυτό και αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα στο Jerrycan αλλά δεν πτοηθήκαμε. Ο Brandon Grimsted της ομάδας της Νότιας Αφρικής συνέχισε λέγοντας: “Το Final parcour ήταν μια απ’ τις πιο τρομακτικές προκλήσεις που έχω λάβει μέρος ποτέ. Αλλά ήταν υπέροχη και καταφέραμε να σημειώσουμε τον ταχύτερο χρόνο χωρίς λάθη. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που κερδίσαμε το τρίτο BMW GS Trophy!”

Τελική κατάταξη:

1 South Africa 394

2 France 382

3 Italy 380

4 Netherlands 375

5 South Korea 361

6 Latin America 355

7 Brazil 335

8 Russia 316

9 Mexico 295

10 Argentina 278

11 Middle East 268

12 Australia 264

13 USA 254

14 Nordic 246

15 UK 238

16 Thailand 222

17 Japan 218

18 Malaysia 208

19 India 200

20 Int. Female Team I 169

21 North Africa 146

22 Int. Female Team II 118

 

Ετικέτες

FIM Awards 2025: Έγινε η απονομή των βραβείων με μια έκπληξη για τον M.Marquez

64 παγκόσμιοι πρωταθλητές πήραν τα μετάλλιά τους στη Λοζάνη
FIM Awards 2025
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του 2025 παρέλαβαν τα χρυσά τους μετάλλια στα Βραβεία FIM 2025μ με τον Marc Márquez να δέχεται και μια απρόσμενη βράβευση.

Η 15η απονομή των FIM Awards πραγματοποιήθηκε στο εντυπωσιακό συνεδριακό κέντρο SwissTech, στη Λωζάνη της Ελβετίας, στις όχθες της Λίμνης της Γενεύης. Σε έναν χώρο με χίλιους καλεσμένους, οι πρωταγωνιστές από έξι διαφορετικές αγωνιστικές σφαίρες, τίμησαν μια χρονιά γεμάτη μάχες και επιτυχίες.

Με κοινό τους εκπροσώπους 121 εθνικών ομοσπονδιών, θρύλους του σπορ, διοργανωτές, συνεργάτες της FIM και στελέχη της παγκόσμιας μοτοσυκλετιστικής βιομηχανίας, η τελετή παρουσιάστηκε από τους Lauriane Gilliéron και Gavin Emmett, ενώ μεταδόθηκε ζωντανά σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μετά την ομιλία του, ο Πρόεδρος της FIM Jorge Viegas απένειμε το Gold Medal Nicolas Rodil del Valle στο Καντόνι του Vaud, πριν ξεκινήσει η απονομή των χρυσών μεταλλίων στους Παγκόσμιους Πρωταθλητές των κορυφαίων κατηγοριών.

Στο Circuit Racing, ο Jonathan Rea βρέθηκε στη σκηνή για να τιμήσει τους:

  • Beñat Fernandez (Moto3 Junior)
  • Stefano Manzi (Supersport)
  • Alessandro Zaccone (Supersport 300)
  • Brian Uriarte (Moto3)
  • José Antonio Rueda (Moto2)
  • Diogo Moreira (Superbike)
  • Maria Herrera (Women’s Circuit Racing)

Στο Motocross, ο νεοεισαχθείς στο Hall of Fame, Harry Everts, παρέδωσε τα μετάλλια στους:

  • Elias Ishoel (Snowcross)
  • Saga Forsell (Women’s Motocross Cup)
  • Mano Faure (Junior Motocross 85cc)
  • Koen Hermans & Ben van den Bogaart (Sidecar Motocross)
  • Marc-Reiner Schmidt (Supermoto)
  • Simon Längenfelder (MX2)
  • Lotte van Drunen (WMX)

Στο Trial, ο θρύλος του αθλήματος Sammy Miller τίμησε τους:

  • Ryon Land (Trial125)
  • Harry Hemingway (Trial2)
  • Berta Abellán (Women’s TrialGP)
  • Toni Bou (TrialGP)

Ακολούθησαν οι απονομές, στο Enduro από τον Giovanni Copioli:

  • Josep Garcia (EnduroGP),
  • Jane Daniels (Women’s Enduro)
  • και τους νικητές των κατηγοριών E1, E2, E3 και Junior.

Στο Track Racing από τον Jean-Baptiste Ley, όπου τιμήθηκαν μεταξύ άλλων οι

  • Bartosz Zmarzlik (Speedway Grand Prix),
  • Mikkel Michelsen (Long Track)
  • και οι νικητές των Speedway U21 & U19.

Ακολούθησαν βραβεύσεις σε εθνικές ομάδες και στην συνέχεια στο Endurance, όπου ο Ignacio Verneda απένειμε τα μετάλλια στην πρωταθλήτρια ομάδα YART Yamaha (FIM Endurance World Champions) και τους αναβάτες Karel Hanika, Marvin Fritz, Jason O’Halloran.

Η τελική κατηγορία της βραδιάς ήταν αυτή των Ultimate Champions, με τον Πρόεδρο της FIM Jorge Viegas να ανεβαίνει ξανά στη σκηνή για να πραγματοποιήσει τις απονομές στους:

  • Daniel Sanders – Παγκόσμιο Πρωταθλητή Rally-Raid (RallyGP)
  • Toni Bou – Παγκόσμιο Πρωταθλητή TrialGP
  • Josep Garcia – Παγκόσμιο Πρωταθλητή EnduroGP
  • Bartosz Zmarzlik – Παγκόσμιο Πρωταθλητή Speedway Grand Prix
  • Romain Febvre – Παγκόσμιο Πρωταθλητή MXGP Motocross
  • Toprak Razgatlıoğlu – Παγκόσμιο Πρωταθλητή Superbike
  • Marc Márquez – Παγκόσμιο Πρωταθλητή MotoGP 

Ο τελευταίος ανέβηκε στη σκηνή με την σειρά του για να παραλάβει το χρυσό μετάλλιο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Λίγο αργότερα όμως κλήθηκε ξανά, αυτή τη φορά για μια βράβευση που δεν περίμενε. Ο Πρόεδρος της FIM Jorge Viegas του παρέδωσε το νεοσύστατο τρόπαιο της FIM, Sporting Trophy, σε αναγνώριση της επιστροφής του στην κορυφή των MotoGP και της προσπάθειας που κατέβαλλε για να φτάσει εκεί. Με την επιγραφή στο τρόπαιο να αναγράφει “Υπεροχή μέσω αντοχής, κουράγιου και επιμονής” -Excellence through resilience, courage and tenacity.

FIM Awards 2025

Ο Marquez κατέκτησε τον τίτλο του 2025 έπειτα από μια εξουθενωτική πενταετία γεμάτη σοβαρούς τραυματισμούς σε χέρι και μάτια, ένα “διαζύγιο” από τη Honda, μια νέα αρχή με την Gresini και τελικά την μετάβαση στην εργοστασιακή Ducati.

Όπως δήλωσε ο Viegas, κάθε πρωταθλητής που ανέβηκε στη σκηνή έχει κερδίσει και αξίζει απόλυτα το χρυσό μετάλλιο που παρέλαβε με την βραδιά να ολοκληρώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, απονέμοντας το νέο FIM Sporting Trophy στον Marc Marquez, ο οποίος πραγματοποίησε μία από τις μεγαλύτερες αθλητικές επιστροφές όλων των εποχών αυτή τη σεζόν

Με μια βραδιά γεμάτη λάμψη και αναγνώριση, η FIM αποχαιρέτησε το 2025 και έστρεψε το βλέμμα της στο 2026, ελπίζοντας, όπως είπε ο Πρόεδρος της ομοσπονδίας, σε μια ακόμη καλύτερη χρονιά για τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.