BMW GS Trophy 2020: Πρωταθλήτρια η ομάδα της Νότιας Αφρικής!

Ολοκληρώθηκε μετά από 2.500km γεμάτα δράση και διασκέδαση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/2/2020

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε και μετά από οκτώ ημέρες ατελείωτης οδήγησης και προκλήσεων, ολοκληρώθηκε με επιτυχία το φετινό  BMW GS Trophy – ένας θεσμός που έχει δημιουργήσει και πραγματοποιεί εδώ και αρκετά χρόνια ο γερμανικός κολοσσός. Από τις 22 ομάδες που συμμετείχαν νικήτρια στέφθηκε η ομάδα της Νότιας Αφρικής, που τόσο το 2016 στη Ταϊλάνδη όσο και το 2018 στη Μογγολία είχε κερδίσει το τρόπαιο. Ήταν μια νίκη που κρίθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς η ομάδα της Γαλλίας ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική καταφέρνοντας τελικά να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση την όγδοη μέρα.

Την έβδομη μέρα οι αναβάτες θα έπρεπε να διασχίσουν μια διαδρομή μήκους 375 χιλιομέτρων με αφετηρία τη λίμνη Tekapo και τερματισμό τη λίμνη Wakana που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Aspiring. Οι συμμετέχοντες παράλληλα είχαν να λάβουν μέρος σε δυο προκλήσεις.

Μέχρι να φτάσουν στο όρος Aspiring το καραβάνι έπρεπε να διασχίσει πολλά δύσβατα μονοπάτια, ποτάμια και χωματόδρομους. Η περιοχή είναι γνωστή επειδή εκεί πραγματοποιήθηκαν πολλά απ’ τα γυρίσματα της τριλογίας του “Άρχοντα των δαχτυλιδιών”, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα οι Μαορί έσκαβαν για χρόνια δημιουργώντας πολλά ορυχεία, με στόχο την εξόρυξη πολύτιμων πετραδιών και χρυσού. Η πρώτη δοκιμασία, το Akrapovic Challenge”, περίμενε τους αναβάτες μόλις 30 χιλιόμετρα μετά την αφετηρία και δεν είχε να κάνει με την εξάτμιση των F850GS, αλλά ήταν ένας δύσκολος και τεχνικός αγώνας. Η γεμάτη χαλίκια και πέτρες διαδρομή που έπρεπε να ολοκληρώσουν όλοι οι αναβάτες ήταν στην όχθη της λίμνης Wakana, με μεγάλη κλίση, με αποτέλεσμα πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες να πέσουν. Εκεί αναμετρήθηκαν οι ομάδες της Νότιας Αφρικής και της Γαλλίας και το οποιοδήποτε λάθος μετρούσε διπλά, με τόσο μικρή διαφορά που τους χώριζε.

Έπειτα το καραβάνι συνέχισε την πορεία του μέσα προς τη δύση με κατεύθυνση της νοτιότερες Άλπεις της Νέας Ζηλανδίας, όπου σε αυτές περιλαμβάνεται και το ψηλότερο βουνό της χώρας, το Cook, με την υψηλότερη κορυφή του να φτάνει τις 3.724μ. Οι ομάδες πέρασαν από πολλές πεδιάδες, μονοπάτια και χαμηλότερες κορφές, καθώς και μέσα από μικρές πόλεις όπως το Naseby και το Wadderburn που φημίζονται για τους μεταλλωρύχους τους. Το απόγευμα πλέον οι μοτοσυκλέτες και αναβάτες έφτασαν στο φαράγγι Thompson, εκεί όπου τους περίμενε το Gate clutch Start”.

Η δεύτερη πρόκληση της ημέρας ήθελε τους αναβάτες να βάζουν μπροστά του κινητήρες των μοτοσυκλετών τους χωρίς τη χρήση της μίζας, αλλά σπρώχνοντάς τες και αφήνοντας απότομα το συμπλέκτη την ώρα που τις καβαλούσαν. Νικητής θα ήταν αυτός που θα έβαζε μπροστά τη μοτοσυκλέτα του και θα την ακινητοποιούσε διανύοντας τη μικρότερη δυνατή απόσταση. Η ομάδα της Ρωσίας στέφθηκε νικήτρια ολοκληρώνοντας την πρόκληση σε απόσταση μικρότερη από πέντε μέτρα – φαίνεται πως οι σχεδόν πολικές θερμοκρασίες της Ρωσίας έχει κάνει τους Ρώσους master στο να βάζουν μπροστά τις μοτοσυκλέτες τους χωρίς τη μίζα.

Η τελευταία μέρα ήταν και η καλύτερη με τους αναβάτες να ξεκινούν απ’ τη Wakana με προορισμό τη κορυφή του βουνού Coronet, όπου φημίζεται για το χιονοδρομικό του κέντρο. Η διαδρομή αποτέλεσε από μόνη της πρόκληση, καθώς διέσχισαν πάνω από 24 ποταμούς και πολλά τεχνικά και δύσκολα μονοπάτια, μέχρι να φτάσουν στον τερματισμό. Πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες είδαν τις μοτοσυκλέτες τους να βυθίζονται και να γίνονται μούσκεμα στην προσπάθειά τους να περάσουν απ’ τη μια όχθη στην άλλη του ποταμού Arrow, που έφτανε σε βάθος μέχρι και το ένα μέτρο.

Η πρώτη πρόκληση που αντιμετώπισαν ήταν το Jerrycan Challenge”. Σε αυτή τη δοκιμασία ο ένας απ’ τα τρία μέλη της ομάδας καθόταν στη θέση του συνεπιβάτη, έχοντας στα χέρια του δύο άδεια μεγάλα δοχεία για νερό. Ο αναβάτης έπρεπε με ασφάλεια να διασχίσει ένα τεχνικό μονοπάτι δίπλα από ένα ρυάκι και μόλις έφταναν στο τέρμα του θα συναντούσαν το τρίτο μέλος της ομάδας. Εκεί, ο συνεπιβάτης με τον τρίτο έπρεπε να γεμίσουν τα δοχεία με νερό όσο ο αναβάτης ξεκουραζόταν για να ξανακάνει την ίδια διαδρομή – αυτή τη φορά με περισσότερο βάρος απ’ τα γεμάτα δοχεία με νερό- και να τερματίσει σημειώνοντας το ταχύτερο χρόνο.

Η τελευταία δοκιμασία, το Final parcour”, πραγματοποιήθηκε στην κορυφή του Coronet, χαρίζοντας στο καραβάνι μια καθηλωτική θέα απ’ τη πεδιάδα που ξεδιπλωνόταν μπροστά τους, ενώ φαινόταν και η λίμνη Wakatipu. Οι άνθρωποι της διοργάνωσης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή με κώνους και διάφορα εμπόδια, την οποία οι αναβάτες θα έπρεπε να την ολοκληρώσουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, χωρίς να σβήσει η μοτοσυκλέτα τους και χωρίς να πέσουν. Ακόμη, η δοκιμασία έδινε διπλούς βαθμούς και με τις ομάδες να έχουν μικρή βαθμολογική διαφορά μεταξύ τους, η ένταση κορυφώθηκε. Ωστόσο, η εμπειρία των αναβατών της Νότιας Αφρικής απ’ τις προηγούμενες επιτυχίες τους, τους βοήθησε στο να ξαναστεφθούν νικητές για άλλη μια φορά.

“Στο ξεκίνημα της ημέρας μας χώριζαν μόλις πέντε βαθμοί απ’ τη δεύτερη ομάδα και ήμασταν πολύ στρεσαρισμένοι και νευρικοί. Υπεραναλύαμε τα πάντα! Για αυτό και αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα στο Jerrycan αλλά δεν πτοηθήκαμε. Ο Brandon Grimsted της ομάδας της Νότιας Αφρικής συνέχισε λέγοντας: “Το Final parcour ήταν μια απ’ τις πιο τρομακτικές προκλήσεις που έχω λάβει μέρος ποτέ. Αλλά ήταν υπέροχη και καταφέραμε να σημειώσουμε τον ταχύτερο χρόνο χωρίς λάθη. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που κερδίσαμε το τρίτο BMW GS Trophy!”

Τελική κατάταξη:

1 South Africa 394

2 France 382

3 Italy 380

4 Netherlands 375

5 South Korea 361

6 Latin America 355

7 Brazil 335

8 Russia 316

9 Mexico 295

10 Argentina 278

11 Middle East 268

12 Australia 264

13 USA 254

14 Nordic 246

15 UK 238

16 Thailand 222

17 Japan 218

18 Malaysia 208

19 India 200

20 Int. Female Team I 169

21 North Africa 146

22 Int. Female Team II 118

 

Ετικέτες

Beatriz Neila: Και σπουδές στη νομική και WorldWCR! - Έχασε τον τίτλο για μόλις 5 βαθμούς

Η 23χρονη μιλάει για τη συμμετοχή της στο WorldWCR, τις νομικές σπουδές και τον ρόλο της οικογένειας της
WorldWCR Beatriz Neila
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

2/12/2025

Η Beatriz Neila δείχνει στην πράξη ότι τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει αυτόν που θέλει να εκπληρώσει τα όνειρά του, συνδυάζοντας σπουδές στη νομική με τους αγώνες στο υψηλότερο επίπεδο που την έφεραν μια ανάσα από την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ταχύτητας Γυναικών το 2025.

Δεν συναντάς συχνά μια πτυχιούχο νομικής που όχι μόνο κερδίζει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αλλά διεκδικεί τον τίτλο μέχρι το τέλος. Η Beatriz Neila έχει καταφέρει και τα δύο, αποφοιτώντας μέσα στη σεζόν του 2024 ενώ αγωνιζόταν σταθερά μέσα στην πρώτη τετράδα, παλεύοντας για νίκες. Το 2025 έκανε ένα τεράστιο βήμα, κοντράροντας την Πρωταθλήτρια Maria Herrera σε κάθε γύρο, κατακτώντας τέσσερις νίκες και ανεβαίνοντας στο βάθρο και στους 12 αγώνες της χρονιάς. H Neila μιλάει για τη ζωή της εκτός πίστας, από τις σπουδές στη νομική μέχρι τη στήριξη της οικογένειας και πολλά ακόμη.

WorldWCR

Ακαδημαϊκή πορεία και πρωταθλητισμός

Στα μόλις 23 της χρόνια, η Neila έχει ήδη επιτύχει πολλά, τόσο εντός όσο και εκτός πίστας. Η τετράκις Πρωταθλήτρια Ευρώπης Γυναικών συνδύαζε μέχρι πέρσι την συμμέτοχή της στους αγώνες ταχύτητας με πλήρεις πανεπιστημιακές σπουδές στη νομική. Όπως λέει η ίδια:
"Στην αρχή του 2024 ήταν πολύ δύσκολο… Ήταν μια πρόκληση, αλλά τα κατάφερα, ποφοίτησα πέρσι, λίγο μετά τον πρώτο γύρο του WorldWCR στη Misano. Είμαι πολύ περήφανη γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνδυάσεις τον αθλητισμό με τις σπουδές. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια και πλέον έχω πτυχίο νομικής και μεταπτυχιακό στο διεθνές δίκαιο. Ήταν δύσκολο, ειδικά στην αρχή, γιατί ήταν μια νέα πρόκληση για μένα. Αλλά μετά άρχισα να απολαμβάνω τη διαδικασία και όλα έγιναν λίγο πιο εύκολα. Όταν ήρθε ο τελευταίος χρόνος των σπουδών μου, ήξερα ότι θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολος, γιατί συνέπεφτε με την πρώτη χρονιά του WorldWCR. Και είχα δίκιο, στην αρχή του 2024 ήταν πολύ δύσκολο με όλα τα μαθήματα, τις εξετάσεις, τις παρουσιάσεις και ταυτόχρονα έπρεπε να προπονούμαι με τη νέα μοτοσυκλέτα R7, πολύ διαφορετική από την 300 που οδηγούσα πριν. Ήταν δύσκολα, αλλά τα κατάφερα, αποφοίτησα και τελείωσα στην τέταρτη θέση στο WorldWCR. Είμαι ένα άτομο που δυσκολεύεται να είναι 'ήρεμο', μου αρέσει να είμαι απασχολημένη, να κάνω πολλά πράγματα. Και νομίζω ότι έτσι μπόρεσα να τα συνδυάσω όλα. Είμαι ένα άτομο που απλώς δουλεύει, δουλεύει, δουλεύει. Δεν ένιωσα ποτέ ότι χάνω κάτι από τη φοιτητική ζωή, γιατί προτιμώ να διαβάζω ή να προπονούμαι!"

WorldWCR

Μελλοντικοί στόχοι

Η δημιουργία του WorldWCR το 2024 άλλαξε την πορεία της. Πριν από αυτό, θεωρούσε ότι η νομική ήταν ο κύριος στόχος της και ο αθλητισμός δευτερεύων.
"Πριν ξεκινήσει το WorldWCR, πίστευα ότι η νομική ήταν το πλάνο Α και ο αθλητισμός το πλάνο Β"

Σήμερα όμως, το αθλητικό της πλάνο έχει γίνει προτεραιότητα. Θέλει να συνεχίσει να διεκδικεί τίτλους, βλέποντας τις γυναίκες στο WorldWCR να έχουν την ευκαιρία να δείξουν τι μπορούν να κάνουν πάνω σε μια μοτοσυκλέτα.

"Όσον αφορά το μέλλον, θα ήθελα να εργαστώ ως δικηγόρος, αλλά στον χώρο του αθλητισμού. Τα σχέδιά μου άλλαξαν γιατί όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου, σκεφτόμουν να γίνω κρατική εισαγγελέας, καθώς μου αρέσει πολύ και η πολιτική. Νομίζω ότι τα πεδία του αθλητισμού και της νομικής μοιάζουν, γιατί όταν ένας δικηγόρος βρίσκεται στο δικαστήριο, έχει συμβούλους, ναι, αλλά είναι ο ίδιος που παίρνει τον έλεγχο και είναι το κεντρικό πρόσωπο. Εδώ είναι το ίδιο, γιατί έχω την ομάδα, αλλά όταν βάζω το κράνος, είμαι μόνο εγώ και η μοτοσυκλέτα μου".

WorldWCR

O ρόλος της οικογένειας

Η οικογένεια της Neila έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της. Οι γονείς και τα αδέλφια της τη στηρίζουν σε κάθε της βήμα, "Στην ουσία μου είπαν, εντάξει, αν περάσεις τα μαθήματά σου στο σχολείο, μπορείς να οδηγείς, αλλά αν αρχίσεις να παίρνεις χαμηλούς βαθμούς…"

Η Neila έχει δύο μικρότερα αδέλφια, την Carla και τον Raul. Ο πατέρας τους είχε αρχικά αγοράσει μοτοσυκλέτα μόνο για τον αδελφό της, θεωρώντας ότι είναι "ένα άθλημα για αγόρια, όχι για κορίτσια". Τελικά, η Neila ήταν αυτή που συνέχισε, ισορροπώντας σχολείο και προπόνηση.

"Ο αδελφός μου δεν έρχεται πολύ να με δει στις πίστες, κάνει πολύ motocross. Είναι πολύ καλός και είναι σαν δάσκαλος για μένα, μου δίνει συμβουλές και οδηγίες, που είναι υπέροχο. Εμείς οι τρεις ο αδελφός μου, η αδελφή μου κι εγώ είμαστε πολύ κοντά. Η αδελφή μου είναι όλη μου η ζωή και είμαστε μαζί κάθε ώρα, κάθε μέρα"

WorldWCR

 

Ετικέτες