Βραβείο σχεδιασμού Red Dot για την Honda CBR1000RR-R Fireblade

Πήρε τη θέση της στο μουσείο σχεδιασμού
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/7/2020

Ο θεσμός “Red Dot” ιδρύθηκε από τον Γερμανό σχεδιαστή Peter Zec και η βασική ιδέα είναι να βραβεύει κάθε χρόνο τα πιο καλοσχεδιαμένα προϊόντα που εμφανίζονται στην αγορά. Αποτελείται από μια επιτροπή διάσημων και καταξιωμένων βιομηχανικών σχεδιαστών οι οποίοι κρίνουν τα προσόντα με βασικό κριτήριο τον συνδυασμό της αισθητικής με την λειτουργικότητα. Δεν αρκεί δηλαδή το προϊόν να είναι όμορφο, αλλά θα πρέπει ταυτόχρονα να είναι και λειτουργικά αποδοτικό.

Φέτος στην κατηγορία των μοτοσυκλετών το βραβείο πήγε στη νέα Honda CBR1000RR-R, όπου σύμφωνα με την ανακοίνωση της επιτροπή, όχι μόνο εντυπωσιάστηκαν από την εμφάνισή της, αλλά την οδήγησαν και μέσα στην πίστα για να πάρουν την τελική τους απόφαση! Από την μεριά της Honda, το βραβείο πήρε ο Satoshi Kawawa που είναι γενικός διευθυντής στο τμήμα σχεδιασμού μοτοσυκλετών της Honda. Όπως ο ίδιος δήλωσε, η νέα CBR 1000 RR-R σχεδιάστηκε για να κερδίζει αγώνες σε κάθε είδους κατηγορία σε διεθνές επίπεδο, είτε μιλάμε για μορφή stock-sport είτε για την κορυφαία κατηγορία του WSBK, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα της αεροδυναμικής και της απόδοσης του κινητήρα.

Για ένα χρόνο, η νέα CBR1000RR-R Fireblade θα βρίσκεται σε ειδική θέση μέσα στο μουσειακό χώρο που ανήκει στον θεσμό του Red Dot στις κτηριακές εγκαταστάσεις του UNESCO World Heritage Site Zollverein. Μαζί του θα είναι και το ηλεκτρικό αυτοκίνητο της Honda, το Honda-E που ψηφίστηκε ως Best of the Best για το 2020.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”