Bridgestone: Νέα ελαστικά χωρίς αέρα

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

28/1/2020

Τα “αλεξίσφαιρα” σε τρυπήματα ελαστικά δεν αποτελούν πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά βρίσκονται ένα βήμα πριν μπουν στην παραγωγή. Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο στην πράξη, η Bridgestone ασχολείται μαζί τους εδώ και δέκα χρόνια, όπως άλλωστε και άλλοι κατασκευαστές. Η Michelin για παράδειγμα σε συνεργασία με την General Motors είχε παρουσιάσει πέρσι το καλοκαίρι ένα ελαστικό με τεχνολογία Uptis (Unique Puncture-proof Tire System – Μοναδικό Αδιάτρητο Σύστημα Ελαστικού), το οποίο θα κυκλοφορήσει το 2024. Ωστόσο η τεχνολογία αυτή βρίσκεται συνεχώς σε εξέλιξη με τους κατασκευαστές να ακολουθεί ο καθένας τον δικό του δρόμο εξέλιξης, εξερευνώντας την, και πλέον η Bridgestone είναι σε θέση να ανακοινώσει ένα νέο σημαντικό και πρωτοποριακό επίτευγμα.

Να θυμίσουμε σε αυτό το σημείο πως η Bridgestone το 2013, είχε παρουσιασεί ήδη τη δεύτερη γενιά των πρωτότυπων ελαστικών της, χωρίς όμως αυτά να έχουν μπει ακόμη στην παραγωγή. Τόσο το Uptis όσο και το νέο ελαστικό της Bridgestone έχουν σχεδιαστεί με την ίδια φιλοσοφία, να μην χρειάζονται αέρα και να μην κλατάρουν. Όπως μπορείτε να δείτε και από τις φωτογραφίες, το ελαστικό της Bridgestone διαθέτει σκελετό κατασκευασμένο από ανακυκλωμένο θερμοπλαστικό, ενώ χάρη στο σχεδιασμό του μπορεί να αντέξει βάρος μέχρι και 2.267 κιλών! Η νέα τεχνολογία των ελαστικών της Bridgestone έχει ήδη δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες και βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο εξέλιξης. Η χρήση αυτών των ελαστικών στα αυτοκίνητα θα έχει πολλαπλά οφέλη τόσο για τον οδηγό, που δεν θα χρειάζεται να τσεκάρει την πίεσή τους ποτέ, όσο και για το αυτοκίνητο, αφού θα μειώνονται οι εκπομπές CO2. Όσα οχήματα χρησιμοποιούν ελαστικά συμβατικής τεχνολογίας, χάνουν ενέργεια απ’ την παραμόρφωση των ελαστικών κατά την περιστροφή τους. Με την απλοποίηση του σχεδιασμού τους και το γεγονός ότι στη θέση του αέρα υπάρχει πλέον ένα εύκαμπτος πλαστικός σκελετός, η Bridgestone αναφέρει πως έχει καταφέρει να μειώσει την απώλεια της ενέργειας, καθώς το σχήμα τους δεν παραμορφώνεται τόσο πολύ, με αποτέλεσμα να μειώνονται έμμεσα και οι εκπομπές ρύπων CO2.

Προς το παρόν η Bridgestone δεν αναφέρει αν η τεχνολογία που αναπτύσσει θα περάσει και στα ελαστικά μοτοσυκλετών και σκούτερ, όμως επιβεβαίωσε πως είναι ιδανικά για ποδήλατα. Χάρη στο γεγονός ότι δεν χρειάζονται φούσκωμα, έχουν και μεγαλύτερη χιλιομετρική διάρκεια, αφού ως γνωστόν ένα ξεφούσκωτο ελαστικό φθείρεται πιο εύκολα απ’ ότι ένα με τη σωστή πίεση. Αν θα τα δούμε στο μέλλον στις μοτοσυκλέτες και σκούτερ παραμένει άγνωστο, ενώ δημιουργούνται αρκετά ερωτήματα όπως πόσο θα είναι το βάρος τους και αν θα ξεπερνά αυτό των συμβατικών ελαστικών. Το βάρος των ελαστικών πάντοτε έπαιζε μεγάλο ρόλο, καθώς καθορίζει πόσο έντονο θα είναι το γυροσκοπικό φαινόμενο στις μοτοσυκλέτες, επηρεάζοντας έτσι την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Επίσης, άλλο ένα ερώτημα που δημιουργείται πώς η εταιρεία θα καταφέρει να δημιουργήσει ένα σκελετό, ο οποίος θα προσφέρει και την απαραίτητη κορόνα στο ελαστικό για να διατηρείται η πρόσφυση κατά το πλάγιασμα της μοτοσυκλέτας.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/7/2025

H CFMOTO διευρύνει τους τομείς έρευνας και ανάπτυξης της, καθώς σύμφωνα με πατέντες που διέρρευσαν, η εταιρεία εξετάζει την προσθήκη αναδιπλούμενων αεροδυναμικών πτερυγίων στις σπορ μοτοσυκλέτες της και μάλιστα με δυνατότητα ανάπτυξης εν κινήσει.

Τα πτερύγια στις μοτοσυκλέτες δεν αποτελούν καινοτομία. Παρότι όταν εισήχθησαν, φάνηκε να μην “κερδίζουν έδαφος” επανεμφανίστηκαν στη σύγχρονη εποχή το 2010, με την Ducati Desmosedici GP10, και από τότε έγιναν κυρίαρχη τάση στο MotoGP. Αν και εταιρείες όπως η Suzuki (με την RG500 του 1980) και η MV Agusta (με την 500/4 GP του 1972) είχαν ήδη πειραματιστεί με αυτά, ήταν η Ducati που εδραίωσε την τάση αυτή. Θέμα χρόνου λοιπόν, το να περάσουν και σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, όπως η Panigale V4S και πλέον, όπως φαίνεται, και στην CFMOTO 675SR.

Η μοτοσυκλέτα που εμφανίζεται στις πατέντες φαίνεται να είναι η 675SR, με ένα αρκετά απλό μηχανισμό. Ένας ενεργοποιητής βρίσκεται στο εσωτερικό του fairing και μέσω ενός αρθρωτού συνδέσμου κινεί το πτερύγιο. Το ακριβές σύστημα δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο, υπάρχουν αναφορές ότι ενεργοποιείται αυτόματα σε συγκεκριμένη ταχύτητα, ενώ άλλες υποθέσεις λένε ότι σχετίζεται με τη λειτουργία track mode, όπου τα πτερύγια μένουν μόνιμα σε έκταση.

Αν τελικά η CFMOTO προχωρήσει στην παραγωγή, θα είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα με πτερύγια που αναπτύσσονται αυτόματα εν κινήσει. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη με ενεργητική αεροδυναμική. Η Moto Guzzi V100 Mandello ήδη διαθέτει ένα τέτοιο σύστημα, αλλά με σκοπό εδώ, την αύξηση της άνεσης του αναβάτη και τη μετατροπή της μοτοσυκλέτας από street σε τουριστική με το πάτημα ενός κουμπιού, σύστημα του οποίου η απόδοση κάνει πράγματι την διαφορά, αλλά όχι σε σημείο που να επιβεβαιώνονται τα λέγομενα του marketing του Piaggio Group για ολική μετατροπή της εμπειρίας του αναβάτη.

Αν και στις πατέντες φαίνεται η 675SR, η νέα τεχνολογία θα ταίριαζε καλύτερα στην αναμενόμενη V4 Superbike που ξέρουμε πως η CFMOTO ετοιμάζει καθώς έχει δείξει τον κινητήρα αλλά και ένα ομοίωμα της μοτοσυκλέτας στην EICMA, αντίστοιχα με τα βήματα που είχε κάποτε ακολουθήσει η Honda για το VFR1200. Σε μία Superbike με μπόλικα άλογα τα ενεργά πτερύγια θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην αεροδυναμική απόδοση και στην ευστάθεια σε υψηλές ταχύτητες. Σε κάθε περίπτωση παρακολουθούμε τις εξελίξεις.

Πριν από την V4 Superbike όμως, η CFMOTO φέρνει ήδη στην παραγωγή μία ενδιάμεση Supersport, την 750SRS που ίσως για εκεί προορίζει τα ενεργά αεροδυναμικά βοήθηματα πράγμα που εξηγεί γιατί στις πατέντες το σχέδιο ταιριάζει στο 675SR!