To California Superbike School στο Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών, το Σαββατοκύριακο 25 και 26 Ιουνίου, προκειμένου με τα προγραμματισμένα μαθήματα να εφοδιάσει τους μοτοσικλετιστές (που θα λάβουν μέρος σ’ αυτά) με την απαραίτητη γνώση, ώστε να οδηγούν με ασφάλεια και αυτοπεποίθηση και κυρίως να γίνουν ικανότεροι οδηγοί!
Να σημειωθεί ότι τα μαθήματα βασίζονται στη βήμα-βήμα κατανόηση και κάθε επιδεξιότητα που μαθαίνεται χτίζεται πάνω στην προηγούμενη .
Δημιουργείται έτσι ένα ολοκληρωμένο «πακέτο» δεξιοτήτων και οδηγικής εμπιστοσύνης.
Τα επίπεδα εκμάθησης (levels) της σχολής γίνονται με την σειρά, από το ένα (Level I) μέχρι τέσσερα (Level IV).
Κάθε επίπεδο ολοκληρώνεται σε μία ημέρα.
Κάθε ένα από τα πρώτα τρία επίπεδα παρουσιάζουν πέντε διαφορετικές ασκήσεις, οι οποίες διαμορφώνουν έναν ολοκληρωμένο τρόπο οδήγησης μοτοσυκλέτας.
Η προοδευτική φύση των πληροφοριών που παρουσιάζονται προϋποθέτει πως όλοι οι μαθητές ξεκινούν από το Πρώτο Επίπεδο (Level Ι) ανεξάρτητα από την εμπειρία και την ικανότητά τους.
Πρόγραμμα
Μία τυπική στο σχολείο είναι γεμάτη και ξεκινάει αυστηρά στις 7.15 το πρωί και τελειώνει στις 17.30 το απόγευμα και περιλαμβάνει:
• μαθήματα θεωρίας στην αίθουσα
• 20-λεπτά πρακτικής στη πίστα
Οι οδηγοί μπορούν με ασφάλεια να εξασκήσουν αυτά που διδάχτηκαν στα μαθήματα του California Superbike School, να συζητήσουν και να λύσουν τις απορίες τους σχετικά με τη μοτοσυκλέτα και την οδήγηση στην πίστα, συζητώντας με τους έμπειρους εκπαιδευτές.
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.
Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:
"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”