CFMOTO - Πατέντα για ζώνες ασφαλείας σε μοτοσυκλέτα

Ιδέα που θα μπορεί να συνεργαστεί με το σύστημα αυτόματης πέδησης του Active Cruise Control

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

9/7/2024

Με ένα νέο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας η CFMOTO θέλει να φέρει τις ζώνες ασφαλείας μοτοσυκλετών στο προσκήνιο, στοχεύοντας σε ένα ασφαλέστερο μοτοσυκλετιστικό περιβάλλον.

Γενικότερα οι ζώνες ασφαλείας δεν είναι και ιδιαίτερα συμβατές με τις μοτοσυκλέτες και αυτό είναι λογικό. Κανείς δεν θέλει να μείνει πάνω σε μία μοτοσυκλέτα κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος ενώ έχουμε δει πως τις περισσότερες φορές όταν συμβεί ένα τέτοιο ατυχές περιστατικό η πρώτη προσπάθεια που κάνεις είναι να “διώξεις” την μοτοσυκλέτα από κοντά σου ώστε να αποφύγεις κάποιο σοβαρότερο τραυματισμό.

CFMOTO – Πατέντα για ζώνες ασφαλείας σε μοτοσυκλέτα

Τελευταία φορά που είδαμε ένα δίτροχο να έχει ζώνες ασφαλείας και να πωλείται σε ευρεία παραγωγή ήταν το σκούτερ της BMW με ονομασία C1. Το συγκεκριμένο μοντέλο της βαυαρικής εταιρίας, της προηγούμενης δεκαετίας είχε έναν κλωβό ασφαλείας που προστάτευε τον αναβάτη σε περίπτωση σύγκρουσης. Ο αναβάτης δενόταν με ζώνη ασφαλείας τεσσάρων σημείων σαν να ήταν σε μπάκετ κάθισμα, ενώ σε περίπτωση ατυχήματος έπρεπε να έχει την ψυχραιμία να κρατήσει μέσα στον κλωβό χέρια και πόδια για να μην τα πιαστούν μεταξύ scooter και σταθερού σημείου και τραυματιστούν. Όπως γνωρίζετε, εμπορικά το C1 δεν πήγε καλά και έτσι το κεφάλαιο αυτό έκλεισε άδοξα για την γερμανική εταιρεία.

Τώρα η CFMOTO με ένα νέο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας φέρνει ξανά στο προσκήνιο τις ζώνες ασφαλείας για τους μοτοσυκλετιστές. Η πατέντα της κινεζικής εταιρείας έχει διάφορες παραλλαγές ανάλογα με τις περιστάσεις με τον κυριότερο στόχο αυτής να είναι η προστασία του αναβάτη κατά τη διάρκεια μιας μετωπικής σύγκρουσης, καθώς το σύστημα θα απορροφά μέρος της ενέργειας της σύγκρουσης, συγκρατώντας τον αναβάτη στη σέλα ώστε αυτός να μην εκτιναχθεί από πάνω της. Ταυτόχρονα το σύστημα θα επιτρέπει στον αναβάτη να “φεύγει” από την μοτοσυκλέτα όταν αυτή πέσει ή ασκηθεί σε αυτή πλευρική δύναμη κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος.

Οι περισσότεροι θα πουν πως η συγκεκριμένη πατέντα δύσκολα θα βρει εφαρμογή και πως θα μείνει στα χαρτιά ωστόσο η CFMOTO έχει αντίθετη άποψη. Στην πρώτη παραλλαγή της ιδέας η οποία απεικονίζεται στο Grand Tourer μοντέλο της CFMOTO 1250 TR-G βλέπουμε ένα ζεύγος άκαμπτων ράβδων, μία σε κάθε πλευρά του αναβάτη που καλύπτουν το κενό μεταξύ του ρεζερβουάρ και της σέλας του αναβάτη.

Οι μπάρες αρθρώνονται στο ρεζερβουάρ καυσίμου και χρησιμοποιούν έναν απλό μηχανισμό για να ασφαλίζουν στη θέση τους με ένα ελατήριο το οποίο εισέρχεται σε ένα ρουλεμάν το οποίο με τη σειρά του πέφτει σε μια σχισμή όταν οι πλευρικές μπάρες βρίσκονται είτε στην "ανοικτή" είτε στην "κλειστή" θέση. Αυτές οι μπάρες σε περίπτωση σύγκρουσης η απότομου φρεναρίσματος σύμφωνα με τη CFMOTO θα κρατήσουν τον αναβάτη στη θέση του ενώ αν ασκηθεί κάποια πίεση πλευρικά οι μπάρες αυτές θα ανοίξουν ώστε ο αναβάτης να φύγει από την μοτοσυκλέτα.

Η δεύτερη εκδοχή της πατέντας χρησιμοποιεί επίσης πλευρικές μπάρες, αλλά αυτή τη φορά αυτές “κουμπώνουν” πίσω από τον αναβάτη και μπροστά αντί να είναι στερεωμένες στο ρεζερβουάρ. Ταυτόχρονα υπάρχει ένα σύνδεσμος στο μέσο των μπαρών ο οποίος επιτρέπει το άνοιγμά τους για να ανεβαίνει και να κατεβαίνει ο αναβάτης από τη μοτοσυκλέτα.

Η CFMOTO όμως έχει και μία τρίτη παραλλαγή της συγκεκριμένης πατέντας. Σε αυτή βλέπουμε μία ζώνη ασφαλείας από ύφασμα με το πίσω μέρος της να είναι τοποθετημένο στο τέλος της σέλας του αναβάτη. Και σε αυτή την πατέντα χρησιμοποιείται ένας μηχανισμός ελατηρίου ο οποίος κρατά τη ζώνη στη θέση της κατά τη διάρκεια συγκρούσεων κάτι που σημαίνει πως ο αναβάτης δεν θα φύγει επάνω από την μοτοσυκλέτα. Φυσικά ο αναβάτης θα μπορεί με μία κίνηση να ξεκουμπώσει τη ζώνη ασφαλείας ώστε να κατέβει ή να ανέβει στη μοτοσυκλέτα όποτε χρειαστεί.

Όλες αυτές οι πατέντες της CFMOTO θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε συνεργασία με τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα αυτόματης πέδησης ή ραντάρ ώστε σε κάποια μετωπική σύγκρουση με λίγα χιλιόμετρα το συγκεκριμένο σύστημα θα μπορεί να απορροφήσει τις δυνάμεις σύγκρουσης χωρίς ο αναβάτης να εκτιναχθεί από τη σέλα της μοτοσυκλέτας.

Θυμίζουμε πως και η Honda δουλεύει σε αντίστοιχο δρόμο της συγκράτησης του αναβάτη πάνω στο όχημα σε μετωπικές συγκρούσες έως 40 χλμ/ώρα, με τη λύση των Ιαπώνων να περιλαμβάνουν αερόσακο τιμονιού που θα φουσκώνει μην επιτρέποντας στον αναβάτη να "πετάξει" πάνω από το scooter / τη μοτοσυκλέτα, αλλά και αερόσακο που θα τυλίγει τον αναβάτη και κατόπιν θα αποκολλάται από το δίκυκλο, προστατεύοντας τον αναβάτη κατά την... πτήση του.

Ετικέτες

πατέντα

https://bit.ly/MOTO_672

Επικαιρότητα

MotoGP: Loris Capirossi - Στην αρχή τα 850 θα είναι 1,5-2,5 δευτερόλεπτα πιο αργά από τώρα!

Ο στόχος της αύξησης του συναγωνισμού και των προσπεράσεων είναι το πρώτο μέλημα

Από τον

Παύλο Καρατζά

12/11/2025

Ως σύμβουλος ασφαλείας της DORNA, ο Loris Capirossi έδωσε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο πλαίσιο του podcast Mig Babol, και είπε πολλά για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του κορυφαίου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος μοτοσυκλέτας MotoGP.

O Capirossi έχει κατακτήσει τρία πρωταθλήματα στο MotoGP, δύο στην κατηγορία των δίχρονων 125 cc (1990, 1991) και ένα στην κατηγορία των δίχρονων 250 cc, το 1998. Δύο χρόνια αργότερα ανέβηκε στην κορυφαία κατηγορία των δίχρονων 500 κυβικών εκατοστών και έπειτα ήταν από τους αναβάτες που έκαναν την μετάβαση στις τετράχρονες μοτοσυκλέτες το 2003, πάνω στην σέλα της Desmosedici GP03 των 989 cc. Στην κορυφαία κατηγορία ήταν επίσης ανταγωνιστικός και πέτυχε 9 νίκες, 13 pole positions και 42 βάθρα. Έχοντας κλείσει την αγωνιστική του καριέρα το 1999, ο Ιταλός εργάζεται πλέον ως σύμβουλος ασφαλείας της Dorna, και έχει τον τελευταίο λόγο για την ασφάλεια των αναβατών, όσον αφορά στις πίστες αλλά και στις μοτοσυκλέτες.

Ο Loris Capirossi φιλοξενήθηκε στο podcast Mig Babol και θυμήθηκε τα χρόνια του στη Ducati, που έμεινε από το 2003 έως το 2007, στην συνέχεια μετακόμισε στην Suzuki για τρεις σεζόν, πριν ξανά πάει στην Ducati για να κλείσει την καριέρα του το 2011.

Μαζί με τις αναμνήσεις από το παρελθόν, μεγάλο ενδιαφέρον είχαν τα λεγόμενα του Capirossi για τη νέα εποχή MotoGP που ξημερώνει το 2027.

Ας δούμε τις σημαντικότερες αλλαγές που έρχονται το 2027 (περισσότερα εδώ):

Ο κυβισμός των κινητήρων θα μειωθεί από 1000 cc σε 850 cc
Μέγιστος αριθμός κινητήρων που επιτρέπεται για κάθε αναβάτη σε μια σεζόν θα μειωθεί από επτά σε έξι
Το καύσιμο των μοτοσυκλετών θα είναι 100% βιώσιμα καύσιμα
Η χωρητικότητα του ρεζερβουάρ θα μειωθεί από τα 22 στα 20 λίτρα
Τα φαίρινγκ θα είναι 50mm πιο στενά και η “μούρη” της μοτοσυκλέτας θα είναι 50mm πιο μικρή
Όλα τα συστήματα ρύθμισης του ύψους της μοτοσυκλέτας και τα συστήματα holeshot θα απαγορευτούν
Τα δεδομένα GPS όλων των αναβατών θα είναι διαθέσιμα σε όλες τις ομάδες

Όλα τα παραπάνω γίνονται για να έχουμε ασφαλέστερους, πιο περιβαλλοντικά βιώσιμους και ανταγωνιστικότερους αγώνες. Η ασφάλεια θα επιτευχθεί με την μείωση του μεγέθους του κινητήρα και ως εκ τούτου τις μικρότερες ταχύτητες. Η χρήση 100% βιώσιμων καυσίμων θα κάνει τον θεσμό πιο “πράσινο”, ενώ η ανταλλαγή των δεδομένων GPS, η απαγόρευση των συσκευών ρύθμισης του ύψους του αναβάτη και ο περιορισμός της αεροδυναμικής θα “φουντώσουν” τον ανταγωνισμό, εστιάζοντας στις ικανότητες των αναβατών και παράλληλα θα μειώσουν το σημερινό χάσμα που χωρίζει τις μοτοσυκλέτες παραγωγής και εκείνες του MotoGP.

Στην πρόσφατη συνέντευξή του ο Capirossi λοιπόν δήλωσε πως μπορεί η τεχνολογία να έχει κάνει τεράστια βήματα, όμως εκείνος είναι πεπεισμένος πως η μεγάλη διαφορά προέρχεται από τα αεροδυναμικά βοηθήματα.

Δήλωσε ξεκάθαρα πως λατρεύει τα φτερά και είναι σίγουρος πως χωρίς τα αεροδυναμικά βοηθήματα η διαφορά μεταξύ της Ducati GP11, του 2011 και της σημερινής Ducati GP25 θα ήταν πολύ μικρή.

Στην συνέχεια ανέφερε πως η Ducati του 2003 ήταν ένα πραγματικό θηρίο και πως στο πρώτο τεστ στην Βαλένθια δοκίμασε πέντε διαφορετικά πλαίσια, γιατί η μοτοσυκλέτα δεν μπορούσε να πάει ευθεία! Ωστόσο, η τετράχρονη μοτοσυκλέτα τον κέρδισε και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ιταλός: “Ήταν βίαιη αλλά... προβλέψιμη, μπορούσα να ολισθήσω αν ήθελα, ενώ με τις δύστροπες δίχρονες μηχανές 500 cc μπορούσες να τραυματιστείς σοβαρά”

Οι εκτιμήσεις του Capirossi για το μέλλον του MotoGP από το 2027 και μετά είναι ενδιαφέρουσες. “Θα είναι μια ανατροπή: οι κινητήρες θα περάσουν από 1.000 σε 850 cc, τα συστήματα μορφοποίησης του ύψους θα καταργηθούν και τα μπροστινά φτερά θα είναι μικρότερα. Σύμφωνα με προσομοιώσεις, οι χρόνοι των γύρων θα είναι πιο αργοί από 1,5 έως 2,5 δευτερόλεπτα ανάλογα με την πίστα. Όμως η κατάσταση θα αλλάξει γρήγορα, οι μηχανικοί θα βρουν νέες λύσεις και σύντομα οι 850 cc θα είναι τόσο γρήγορες όσο οι σημερινές 1000 cc”.

Τέλος, ο Loris είναι βέβαιος πως η μικρότερη ισχύς δεν θα σημαίνει και λιγότερο θέαμα και οι αναβάτες θα πρέπει να δουλέψουν πιο σκληρά, ενώ με την Pirelli ως νέο προμηθευτή ελαστικών, πολλά θα αλλάξουν, μια νέα εποχή ξεκινά, που αξίζει να παρακολουθήσουμε.