Custom Ducati: Το Monster του Salvador Dali

Ένα project απ' την Alonze Custom
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

5/7/2019

Αυτή η custom Ducati θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η προσωπική μοτοσυκλέτα του Salvador Dali σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου ο σημαντικός ζωγράφους του 20ου αιώνα, όχι μόνο ζούσε, αλλά μαζί με τα πινέλα ασχολιόταν και με το customizing... Τα έργα του Dali είναι επηρεασμένα απ’ το κίνημα του υπερρεαλισμού, που σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει πάνω απ’ την πραγματικότητα και το πιο διάσημο ίσως από τα έργα του είναι η "εμμονή της μνήμης". Πρόκειται για τον πίνακα που απεικονίζει μια έρημο και πολλά ρολόγια σε ρευστή κατάτασταση από την ζέστη, θέλοντας έτσι να μεταφέρει ο Dali στον παρατηρητή το πώς χάνεται ο χρόνος. Αρκετά με αυτά όμως, καθώς με δυό χτυπήματα στα κουμπιά του πληκτρολογίου ή την οθόνη του smartphone μπορείτε να βρείτε σχεδόν όλες τις αναλύσεις για τα έργα του Dali και πληροφορίες για τον ίδιο.

Το σημαντικό είναι πως ο Ισπανός ζωγράφος αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς ανθρώπους και όχι μόνο του καλλιτεχνικού χώρου. Τα δίχτυα της επιρροής μέσα απ’ τα έργα τέχνης του φαίνεται πως έφτασαν μέχρι και τον κόσμο της μοτοσυκλέτας, καθώς η Alonze Custom που δημιούργησε αυτή την custom φαίνεται να έχει πέσει θύμα του Dali. Η εταιρεία βρίσκεται στην Αγγλία εκεί που οι νομοθεσίες δεν περιορίζουν τους custom builders και μπορούν να φτιάξουν τα δικά τους πλαίσια χωρίς να έχουν πρόβλημα με την άδεια κυκλοφορίας του οχήματος. Μπορεί το όνομα της εταιρείας να παραπλανά πως ασχολείται με τη δημιουργία διάφορων custom μοτοσυκλετών όμως στη πραγματικότητα ειδικεύεται στη κατασκευή εξατμίσεων. Έχει πάνω από 50 χρόνια εμπειρίας στο χώρο και λόγω αυτού η δράση της έχει επεκταθεί και στη δημιουργία άλλων εξαρτημάτων και στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τα δικά της project που δεν περιορίζονται μόνο στις μοτοσυκλέτες.

Η πιο πρόσφατη δημιουργία της είναι αυτή η Ducati, που όταν μπήκε στο γκαράζ της ήταν μια συνηθισμένη Monster 600 και σε πολύ μέτρια κατάσταση μάλιστα. Το πρώτο βήμα ήταν να λυθεί όλος ο κινητήρας και να ανακατασκευαστεί πλήρως, ενώ όλα τα υπόλοιπα εξαρτήματα πέραν του αμορτισέρ έμειναν στην άκρη. Για τη δημιουργία του πλαισίου, ο σχεδιασμός του έγινε πρώτα στο CAD (σχεδιαστικό πρόγραμμα υπολογιστή). Με μια πιο προσεκτική ματιά γίνεται αντιληπτό πως διαθέτει περισσότερες ενισχύσεις μεταξύ των δυο βασικών σωλήνων, οι οποίες έχουν αντίθετη φορά απ’ ότι είχαν αυτές του αρχικού. Το πιρούνι έχει αντικατασταθεί με ένα χειροποίητο girder που ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία καθώς είναι ιδιαίτερα καμπυλωτό συγκριτικά με αυτά που βλέπουμε συνήθως. Αντίστοιχα και το ψαλίδι είναι όλο φτιαγμένο στο χέρι και σχεδιασμένο με τον ίδιο τρόπο, με αποτέλεσμα τα εξαρτήματα που πλαισιώνουν τον κινητήρα να απορρέουν την αίσθηση της ρευστότητας του συνόλου.

Το ρεζερβουάρ και η σέλα αποτελούνται από ένα ενιαίο κομμάτι κατασκευασμένο από carbon fibre, όπως και το μασκάκι. Η επεξεργασία και η δημιουργία ανθρακονημάτινων μερών είναι άλλη μια απ’ τις ειδικότητες που έχει αποκτήσει η Alonze Custom απ’ την πολυετή της εμπειρία. Η συναρμογή του carbon μερών πάνω στο πλαίσιο της μοτοσυκλέτας γίνεται τόσο άρτια, ενώ οι καμπύλες που σχηματίζουν την κάνουν να δείχνει σαν να έχει λιώσει απ’ τη ζέστη. Οι εξατμίσεις ολοκληρώνουν το σύνολο με το σωλήνα του πρώτου κυλίνδρου να περνά κάτω απ’ τα κάρτερ του κινητήρα και να ανεβαίνει κάθετα φτάνοντας κάτω απ’ τη σέλα και να καταλήγει στο ψηλά κάτω απ’ το πίσω μέρος και βγαίνει στην αριστερή πλευρά. Ο λαιμός εξαγωγής του δεύτερου κυλίνδρου ακολουθεί μια εξίσου πολύπλοκη διαδρομή για να έχει το ίδιο μήκος με την πρώτη, ώστε ο κινητήρας να αποδίδει σωστά. Περνά δίπλα απ’ το αμορτισέρ και από πάνω του ώστε να βγει απ’ τη δεξιά πλευρά του υποπλαισίου ακολουθώντας μια ελικοδειδή πορεία, ενώ παρατηρώντας τη μοτοσυκλέτα από πίσω είναι συμμετρική γεγονός που την καθιστά αντικειμενικά όμορφη, μιας και η συμμετρία είναι ένα από τα στοιχεία που προσμετρούν στην υποκειμενική αντίληψη καθενός από εμάς, για το τι θεωρείται όμορφο... Τέλος οι ζάντες των 19’’ προέρχονται απ’ το V-Rod της Harley και προσδίδουν μια πιο μασίφ εικόνα στο σύνολο, ενώ τα φρένα διαθέτουν πλέον τρεις δίσκους σε αντίθεση με το αρχικό μοντέλο που είχε δύο και οι δαγκάνες είναι της Brembo.

Η Alonze Custom κατάφερε είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα να παρουσιάσει μια εξαιρετικά εντυπωσιακή custom Ducati Monster 600, που ο σχεδιασμός της παραπέμπει στον Salvador Dali και στο πέρασμά της θα κάνει πολλά κεφάλια να γυρίσουν.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: