Custom Yamaha GTS1000: Italian Resilience

Η ικανότητα να ξεπερνάς κάθε δυσκολία
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/4/2020

Ακόμη και στις πιο σκοτεινές περιόδους της Ιστορίας μας, υπάρχουν στιγμές και γεγονότα από ανθρώπους που μας γεμίζουν με φως και αισιοδοξία για το μέλλον. Στο κόσμο της μοτοσυκλέτας η Italian Resilience του Lorenzo Frugraroli και η ιστορία πίσω απ’ τη δημιουργία της αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα. Η Italian Resilience είναι γέννημα θρέμμα του κορωνοϊού, αφού ολοκληρώθηκε τώρα με την απαγόρευση της κυκλοφορίας, ενώ το όνομά της προέρχεται από έναν όρο της ψυχιατρικής, ο οποίος περιγράφει την ικανότητα του ανθρώπου να ξεπερνά τις δυσκολίες σε περιόδους μεγάλων κρίσεων και να βγαίνει πιο δυνατός μέσα απ’ αυτές.

Συγκεκριμένα, ήταν ο Γάλλος ψυχίατρος Boris Cyrulnik που κατοχύρωσε όρο resilience στην ψυχιατρική, ενώ είχε αναφέρει και το εξής: “Η λύση σε μια καταστροφή δεν έγκειται στην επαναφορά των πραγμάτων όπως ήταν πριν, αλλά στη δημιουργία μιας νέας τάξης που δεν υπήρχε στο παρελθόν.” Τα λόγια του Cyrulnik, εκτός απ’ το να μας προβληματίζουν, ταιριάζουν γάντι και στην περίπτωση της εταιρείας του Lorenzo Furgaroli, την FMW Motorcycles, που το αντικείμενό της δεν είναι άλλο απ’ τη δημιουργία μοναδικών custom μοτοσυκλετών.

Στόχος του Furgaroli είναι να πάρει μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα AMD, αυτό που είχε κερδίσει το 2016 ο δημιουργός του "BMW των Αιθέρων" και για να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ως “καμβά” κάτι που ήταν απ’ τη φύση του ξεχωριστό. Επέλεξε την Yamaha GTS1000 που στην εποχή της ήταν μια εμπορική αποτυχία, όμως τώρα βιώνει μια δεύτερη “εφηβεία” καθώς προτιμάται από πολλούς custom builders για διάφορα project τους.

Το αποτέλεσμα είναι πάντοτε εντυπωσιακό, αφού μόλις αφαιρέσεις τα φαίρινγκ του GTS αποκαλύπτεται ένα μοναδικής φιλοσοφίας πλαίσιο τύπου “Ω” και αναδεικνύεται το σύστημα των αναρτήσεων που αποτελείται από δύο ψαλίδια, ένα μονόμπρατσο μπροστά για το hub steering και ένα συμβατικό πίσω στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Από αυτά, το πίσω έδωσε τη θέση του σε ένα μονόμπρατσο από κάποιο Honda VFR, συνοδευόμενο από την ανάρτηση, την ζάντα και το σύστημα πέδησης ώστε να μην χρειάζονται επιπλέον αλλαγές. Στο εμπρός αντικαταστάθηκε το αμορτισέρ, με ένα ρυθμιζόμενο από Yamaha YZF-R6, ενώ η ζάντα παρότι έχει ίδια εμφάνιση με την πίσω δεν προέχεται από το VFR αλλά από το NSR180SP της Honda, που κυκλοφορούσε στις αγορές της Ασίας.

Ακόμη, οι τροποποιήσεις του Furgaroli δεν περιορίζονται μόνο στην εμφάνιση αλλά επεκτείνονται και στον κινητήρα, όπου ο ηλεκτρονικός ψεκασμός έδωσε τη θέση του σε μια τετράδα καρμπυρατέρ! Ο στόχος ήταν αφενός μεν να εντυπωσιάσει, καθώς το ψεύτικο ρεζερβουάρ (το πραγματικό χειροποίητο ρεζερβουάρ βρίσκεται πίσω απ’ τον αναβάτη, μέσα στο υποπλαίσιο) σου επιτρέπει να χαζέψεις μέσα απ’ το plexiglass τον τρόπο λειτουργίας των καρμπυρατέρ.

Αφετέρου η μετάβαση σε μηχανικό ψεκασμό απλοποιεί τα πράγματα, καθώς η δημιουργία μιας νέας καλωδίωσης, που τις περισσότερες φορές είναι απαραίτητη κατά τη κατασκευή τόσο εκτενών τροποποιημένων custom, είναι πιο απλή και απαιτεί λιγότερο χρόνο. Παράλληλα, με την κατάργηση της ECU εξοικονομείται βάρος και χώρος. Στο σύστημα εξαγωγής έχουμε τα τελικά της Akrapovic να προσθέτουν πόντους στη συνολική εμφάνιση, αφήνοντας σε κοινή θέα την πίσω ζάντα.

Η επιλογή του να μεταφερθεί το ρεζερβουάρ στο πίσω μέρος του νέου υποπλαισίου είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όμως δημιουργεί ερωτηματικά στο κατά πόσο θα επηρεάζει τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, λόγω της μεταφοράς τους κέντρου βάρους ψηλά και πίσω. Ωστόσο, δεν παύει να είναι μια εντυπωσιακή custom που η επιλογή των χρωμάτων έπαιξε σημαντικό ρόλο, καθώς το βλέμμα καρφώνεται στα κατακόκκινα πλαίσιο και ψαλίδια που πλαισιώνονται διακριτικά απ’ τα υπόλοιπα μαύρα μέρη, αναγκάζοντάς σε να τη παρατηρείς απ’ τα μέσα προς τα έξω και όχι το αντίστροφο όπως συνηθίζεται.

Η FMW Motorcycles σκοπεύει να πάρει μέρος στο AMD – αν πραγματοποιηθεί τελικά – με την Italian Resilience και η αλήθεια είναι πως έχει τα φόντα να φτάσει πολύ ψηλά, κρίνοντας απ’ όλα όσα αντιπροσωπεύει το όνομά της… Το μόνο αδιαμφησβήτητο είναι πώς οι Ιταλοί έχουν την ικανότητα να αντλούν έμπνευση απ’ όλες τις συνθήκες και να δημιουργούν μοναδικές κατασκευές.

Ετικέτες

Royal Enfield Continental 750 GT-R – Η 2η μοτοσυκλέτα με τον κινητήρα των 750 κ.εκ.

Σε cafe racer στιλ με πλαίσιο της Harris - Πότε αναμένεται να κάνει την εμφάνισή της
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

15/12/2025

H Royal Enfield Continental 750 GT είναι η δεύτερη μοτοσυκλέτα της ινδικής εταιρείας, η οποία θα φέρει τον μεγαλύτερο κυβισμού εν σειρά δικύλινδρο που περιμένουμε να δούμε και στο δικύλινδρο Himalayan.

Η Royal Enfield μας έχει ήδη παρουσιάσει δικύλινδρα μοντέλα όπως τα Shotgun 650, Super Meteor 650, Classic 650 και Bear 650 και Bullet 650, όμως η Ινδική εταιρεία έδειξε τόσο στην EICMA όσο και στη μεγάλη της γιορτή στην Ινδία, το Motoverse, την Continental 750 GT-R, τη μοτοσυκλέτα που αναμένεται να εκμεταλλευτεί τη δικύλινδρη πλατφόρμα που εξελίσσει η εταιρεία και στην κατηγορία των street μοτοσυκλετών.

750

Η Continental GT-R 750 χρησιμοποιεί ως βάση την Continental GT. Το πλαίσιο είναι το ίδιο με της Continental GT και έρχεται από την βρετανική Harris Performance που ανήκει εδώ και μία δεκαετία στην RE. Βέβαια η GT-R 750 φέρει διαφορετικό φέρινγκ, διαφορετικό σύστημα εξάτμισης όπως και μονόσελο, ενώ τα μαρσπιέ είναι ψηλότερα και πιο πίσω και το τιμόνι έρχεται πιο χαμηλά και πιο πίσω σε σχέση με της Continental GT. Η έκδοση που παρουσιάστηκε δεν είναι νόμιμη για κυκλοφορία στον δρόμο αλλά έτοιμη για track day αφού δεν υπάρχουν φώτα, ούτε και σχετικοί διακόπτες και οι εξατμίσεις δεν έχουν σιγαστήρα. Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ή για να τρέξει στο Royal Enfield Continental GT Cup στο Κύπελλο Ενιαίου που διοργανώνεται από την RE στην Ινδία.

Το λογότυπο “750” που κοσμεί το ντεπόζιτο δεν αφήνει καμία αμφιβολία για την χωρητικότητα του κινητήρα της μοτοσυκλέτα και ουσιαστικά είναι και η πρώτη "επίσημη" επιβεβαίωση για τον κυβισμό της αφού δεν τον έχουμε δει στην δικύλινδρη 750 που ετοιμάζουν οι Ινδοί. Οι αναρτήσεις είναι της Showa και οι τροχοί είναι 18 ιντσών τόσο μπροστά όσο και πίσω. Στο σύστημα πέδησης συναντούμε τετραπίστονες δαγκάνες ByBre μπροστά.

750

Η επίσημη αποκάλυψη της Continental GT-R δρόμου αναμένεται να γίνει πριν από το τέλος του 2026, ενώ λογικά μέχρι τότε θα έχει παρουσιαστεί και η adventure των 750 κ.εκ. που θα χρησιμοποιεί τον ίδιο κινητήρα.