Δύο από τις V4 Honda του Joey Dunlop σε δημοπρασία από την Bonhams

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

26/9/2025

Δύο από τις αγωνιστικές Honda V4 με ιστορικές νίκες, που οδήγησε ο θρυλικός Joey Dunlop, 26 φορές νικητής στο Isle of Man TT, θα βγουν σε δημοπρασία στις 12 Οκτωβρίου στο Classic Motorcycle Mechanics Show, από τον οίκο Bonhams

Περισσότερες από 200 μοτοσυκλέτες θα περάσουν από το σφυρί στη συγκεκριμένη δημοπρασία, με τις δύο αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του Joey να προέρχονται απευθείας από την οικογένεια Dunlop στην ιδιοκτησία της οποίας είχαν παραμείνει.

Οι μοτοσυκλέτες του Dunlop που θα δημοπρατηθούν είναι η Honda RC30 με την οποία ο Joey κέρδισε το Isle of Man TT το 1988, καθώς και η Honda RC45 με την οποία κέρδισε το Ulster Grand Prix το 1999.

Ανάμεσα στις 200 μοτοσυκλέτες, πάνω από 60 θα προσφερθούν χωρίς τιμή εκκίνησης, ενώ τα δύο γνήσια αγωνιστικά Honda είχαν εκτεθεί στο παρελθόν στο "Joey’s Bar" στο Ballymoney, την γενέτειρα του Dunlop.

"Το να προσφέρεις μία από αυτές τις μοτοσυκλέτες είναι κάτι το εξαιρετικό, το να προσφέρεις και τις δύο μαζί, την νικήτρια του Isle of man TT, RC30, και την νικήτρια του Ulster Grand Prix, RC45, από τη συλλογή της οικογένειας, είναι ένα μοναδικό γεγονός ", δήλωσε ο Dave Hancock, σύμβουλος της Bonhams Motorcycles και συντάκτης του MCN.

"Για τους συλλέκτες και τους φίλους των αγώνων δρόμου, αυτή είναι μια ανεπανάληπτη ευκαιρία να αποκτήσουν τις μοτοσυκλέτες που σφράγισαν το κλείσιμο ενός κεφαλαίου στην καριέρα του Joey Dunlop."

Honda RC30 – Νικήτρια του Isle of Man TT 1988

Λίγες μοτοσυκλέτες συνδυάζουν τεχνολογική σημασία, αγωνιστικές επιτυχίες και συναισθηματική αξία όσο η Honda RC30 του Joey Dunlop, η μοτοσυκλέτα με την οποία κέρδισε το Formula 1 TT στο Isle of Man το 1988, χαρίζοντας στη VFR750R την πρώτη της νίκη στο νησί.

Κατασκευασμένη από το HRC αποκλειστικά για να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η RC30 έφερε την τεχνολογία των GP στον δρόμο. Είχε χειροποίητο V4 κινητήρα 748cc, κίνηση με γρανάζια στους εκκεντροφόρους και 112 ίππους, κιβώτιο έξι σχέσεων με συμπλέκτη περιορισμένης ολίσθησης, τετραπίστονες δαγκάνες, quick-release πιρούνι και μονόμπρατσο ψαλίδι για γρήγορη αλλαγή τροχών. Για όλα τα ανωτέρω, όταν κυκλοφόρησε, δικαίως θεωρήθηκε καθαρόαιμο εξωτικό μοντέλο. Auction Joey Dynlop RC30 and RC45

Και η RC30 δικαίωσε την αποκλειστικότητά της, ο Fred Merkel κατέκτησε τους δύο πρώτους τίτλους WSBK, ο Carl Fogarty δύο σερί Formula 1 TT, ενώ η αντοχή της αποδείχθηκε με νίκες σε Le Mans, Spa και Suzuka.

Στο Isle of Man του 1988 η λάμψη της κορυφώθηκε. Ο Joey Dunlop κέρδισε το Formula 1 TT με μέση ταχύτητα 187,09 km/h και ολοκλήρωσε το δεύτερο hat-trick της καριέρας του με νίκες σε Junior TT και Senior TT, όπου έσπασε το ρεκόρ γύρου ανεβάζοντάς το στα 190,77 km/h. Ο ίδιος δήλωνε ότι η RC30 του έδωσε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση για να πιέσει πιο σκληρά από ποτέ, χαρακτηρίζοντάς την ως τη μοτοσυκλέτα που "άλλαξε τα πάντα".

Η συγκεκριμένη RC30 αγωνίστηκε επίσης στο πρώτο γύρο της ιστορίας του WSBK στο Donington Park το 1988, όπου ο Dunlop ανέβηκε στο βάθρο, καθώς και σε Hungaroring και Hockenheimring, αποδεικνύοντας ότι μπορούσε να σταθεί και στις πίστες κλειστού τύπου απέναντι στους κορυφαίους του κόσμου.

Με σφραγισμένο εργοστασιακό πλαίσιο και κινητήρα HRC full kit με σπάνια flat-slide καρμπυρατέρ μαγνησίου, με την υπογραφή του θρυλικού βελτιωτή Tony Scott, η RC30 αυτή αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές νικηφόρες μοτοσυκλέτες TT που έχουν υπάρξει. Σήμερα, για πρώτη φορά, προσφέρεται σε δημοπρασία, μια ανεπανάληπτη ευκαιρία για κάθε συλλέκτη και λάτρη των αγωνιστικών Honda V4.

Honda RC45 – Νικήτρια του Ulster Grand Prix 1999

Η Honda RC45 (RVF750), που παρουσιάστηκε το 1994 ως διάδοχος της θρυλικής RC30, αποτέλεσε μια πλήρη εξέλιξη σε όλους τους τομείς. Παρέμεινε περιορισμένη έκδοση για homologation, εξοπλισμένη με ψεκαστό V4 κινητήρα 749cc με μπιέλες τιτανίου, κίνηση με γρανάζια στους εκκεντροφόρους και νέες διαστάσεις διαμέτρου και διαδρομής. Απέδιδε περίπου 120 ίππους στη stock έκδοση και σημαντικά περισσότερους στις αγωνιστικές προδιαγραφές. Το πλαίσιο ήταν νέο, διπλού δοκού αλουμινένιο, πιο άκαμπτο, με πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις Showa (σε αυτή τη μοτοσυκλέτα τοποθετήθηκαν Ohlins) και τα πιο εξελιγμένα, της εποχής εκείνης, φρένα της Nissin. Ήταν μια από τις τεχνολογικά πιο προχωρημένες superbikes της εποχής, αν και αρχικά επισκιάστηκε από την Ducati 916. Παρ’ όλα αυτά, χάρισε στη Honda το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike το 1997 με τον John Kocinski, ενώ πέτυχε νίκες σε Isle of Man TT, North West 200 και Suzuka 8 Hours.

Για τον Joey Dunlop, η RC45 αποτέλεσε τη μοτοσυκλέτα των τελευταίων μεγάλων του επιτυχιών. Οδήγησε την RC45 σε TT, North West 200 και Dundrod, με αποκορύφωμα το Ulster Grand Prix του 1999, όπου στα 47 του χρόνια κέρδισε έναν από τους πιο θρυλικούς αγώνες της δεκαετίας απέναντι σε αναβάτες όπως ο David Jefferies και ο Ian Duffus με Yamaha R1. Η μάχη κράτησε έξι γύρους με μέση ταχύτητα πάνω από 193 km/h, και ο Joey επικράτησε, πανηγυρίζοντας την 24η του νίκη στο Ulster GP.

Η RC45 συνέχισε να αγωνίζεται διεθνώς έως το 2000, με τον Dunlop να την οδηγεί και στο Talin της Εσθονίας, όπου κέρδισε αγώνες στις κατηγορίες 600cc και 750cc, αγώνα που δυστυχώς κόστισε τη ζωή του. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα είναι μία από τις ελάχιστες RC45 που είχε ετοιμάσει η Honda, με εργοστασιακό αγωνιστικό πλαίσιο και κινητήρα χωρίς αριθμό, όπως ήταν η συνήθεια στα HRC αγωνιστικά και με μεταλλική πλακέτα στο πλαίσιο για τις διεθνείς μετακινήσεις. Ο κινητήρας της είναι ο τελευταίος RC45 που προετοίμασε ο αείμνηστος Steve Mellor (V&M Racing).

Η RC45 αυτή δεν είναι απλώς μια αγωνιστική superbike, είναι η μοτοσυκλέτα που χάρισε στον Joey Dunlop μια από τις πιο συναισθηματικά φορτισμένες νίκες του και μια από τις τελευταίες του παρουσίες στο βάθρο. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της αγωνιστικής του κληρονομιάς.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες θα παρουσιαστούν με εκτίμηση τιμής μεταξύ £80,000 και £100,000 (περιπου 90.000€ με 115.000€). Μέχρι σήμερα φυλάσσονταν από την οικογένεια Dunlop και είχαν οδηγηθεί μόνο σε ειδικές περιστάσεις, όπως στη φετινή εκδήλωση "Joey 25" στο Ballymoney, που τίμησε τη μνήμη και την κληρονομιά του αδικοχαμένου αναβάτη.

Ετικέτες

rc30

VFR750R RC30

RC45

Honda

https://bit.ly/MOTO_671

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

4/9/2025

Η Indian εργάζεται σιωπηλά πάνω στην υιοθέτηση ραντάρ για adaptive cruise control εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά η αισθητική φαίνεται να ήταν το μεγάλο εμπόδιο. Πλέον, η αμερικανική εταιρεία φαίνεται να έχει βρει τη λύση, ενσωματώνοντας τον αισθητήρα εντός του προβολέα.

Η πατέντα που κατέθεσε η Indian δείχνει έναν νέο προβολέα που αντικαθιστά τη μονάδα των τελευταίων Chieftain, Challenger, Pursuit και Roadmaster, αλλά έχει ενσωματωμένο τον πομπό του ραντάρ πίσω από το προστατευτικό "κρύσταλλο", στο κάτοπτρο. H Indian είχε ασχοληθεί και στο παρελθόν με πατέντες για αντίστοιχα βοηθήματα αναβάτη (ARAS), χρησιμοποιώντας συνδυασμό της εφαρμοσμένης τεχνολογίας radar και κάμερες στα πρότυπα της έρευνας Honda-Astemo. H τεχνολογία LED δίνει πλέον μεγαλύτερη ευελιξία στον σχεδιασμό των φωτιστικών σωμάτων, ενώ οι αισθητήρες ραντάρ που εισήγαγε πρώτη η Ducati σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, (χρηματοδοτώντας ερευνητικό πρόγραμμα του πανεπιστημίου της Bologna, πριν πουλήσει το εγχείρημα στην Bosch για περαιτέρω εξέλιξη) γίνονται ολοένα μικρότεροι, καθιστώντας εύκολη την τοποθέτηση πίσω από τον φακό χωρίς να διαταράσσεται αισθητικά η σχεδίαση.

Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των ραντάρ μπορούν να διαπεράσουν γυαλί ή πλαστικό, αρκεί να μην υπάρχει μεταλλική επίστρωση, ενώ η επιφάνεια μπροστά από τον αισθητήρα πρέπει να είναι λεία και σχεδόν κάθετη για να μην στρεβλώνονται. Έτσι, οι περισσότεροι κατασκευαστές προσπαθούν να ενσωματώσουν σχεδιαστικά αυτή την κάθετη επιφάνεια του ραντάρ στο εμπρός μέρος της μοτοσυκλέτας (ΚΤΜ, Ducati, Kawsaki) ή να την κρύψουν διακριτικά, πάνω ή κάτω από κάποια άλλη επιφάνεια (BMW, Yamaha).

Η Indian μοιάζει να βρήκε την λύση τοποθετώντας τον αισθητήρα στο κάτω μέρος του μεγάλου διαστάσεων "κλασσικού", στρογγυλού και επίπεδου μπροστινού προβολέα, σημείο που είναι ιδανικό για την τοποθέτηση του ραντάρ. ARAS Radar

Η πατέντα της δείχνει τον προβολέα με δύο τμήματα: ένα μεγαλύτερο πάνω μέρος που φιλοξενεί το LED και ένα μικρότερο κάτω μέρος για τον ραντάρ αισθητήρα. Ο αισθητήρας, με τον τυπικό ορθογώνιο σχεδιασμό που παραπέμπει στη μονάδα της Bosch (όλοι οι κατασκευαστές προς το παρόν αυτόν χρησιμοποιούν) είναι πλέον κρυμμένος μέσα στη μονάδα φωτισμού, σε αντίθεση με ανταγωνιστές όπως η BMW R 18 Transcontinental και Bagger, όπου ο αισθητήρας προεξέχει πάνω από τον προβολέα.

Αν και αρχικά μοιάζει οξύμωρο η προσπάθεια απόκρυψης αυτής να εισάγεται σε μοτοσυκλέτα με … αρκετά ευμεγέθη μετωπική επιφάνεια, η συγκεκριμένη κατηγορία υποκινείται από συναισθηματικά και αισθητικά κριτήρια παρά και όχι την εύρεση των απόλυτων επιδόσεων και ανέσεων. Στο αισθητικό σκέλος το στάνταρ της κατηγορίας είναι η αναφορά στο παρελθόν και οι καινοτομίες, όσο και αν είναι θεμιτές, σπάνια επιδεικνύονται. Αντιθέτως αποκρύπτονται όπως έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις.

Για το 2025, η Indian χρησιμοποιεί μόνο οπίσθιο ραντάρ, για έλεγχο τυφλών σημείων και προειδοποίηση πίσω σύγκρουσης. Ωστόσο, οι πατέντες της για εμπρόσθιο ραντάρ χρονολογούνται τουλάχιστον πέντε χρόνια πριν. Η τάση στις μοτοσυκλέτες είναι η σύνδεση του ραντάρ με ημιαυτόματα κιβώτια ταχυτήτων, ώστε οι μοτοσυκλέτες να κινούνται με το adaptive cruise control χωρίς την παρέμβαση του αναβάτη, αλλάζοντας ταχύτητες και επιβραδύνοντας ή επιταχύνοντας ανάλογα με την κυκλοφορία. Η Indian δεν έχει παρουσιάσει ακόμη τέτοιο σύστημα, αλλά η νέα μονάδα ραντάρ θα μπορούσε να αποτελέσει το επόμενο βήμα.

Η νέα σχεδίαση προβολέα διατηρεί το στρογγυλό σχήμα της Indian, με το LED φωτιστικό στοιχείο στο άνω μισό και τον αισθητήρα ραντάρ στο κάτω μέρος, κρυμμένο πίσω από τον φακό. Η λύση αυτή συνδυάζει τεχνολογία χωρίς να στερεί κάτι από την κλασσική αισθητική των cruiser μοντέλων.