Έφτιαξε μοτοσυκλέτα από αυτοκίνητο – στην έρημο...

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

19/5/2016

Αρχικά, τίποτα το περίεργο: Είμαστε στο 1993 και ο Emile Leray, ένας 43χρονος Γάλλος ηλεκτρολόγος, ξεκινάει με το 2CV του από την πόλη Tan Tan του Μαρόκου για να διασχίσει την έρημο. Κάτι δηλαδή που ακόμα και σήμερα κάνουν πολλοί Γάλλοι. Εκείνος όμως ήταν εντελώς μόνος, με κάποια τρόφιμα και νερό που υπολόγιζε να του φτάσουν για δέκα μέρες. Και έμεινε. Κάπου το τσάκισε το 2CV και δεν γινόταν να συνεχίσει. Ψύχραιμος, υπολόγισε πως με τα πόδια δεν είχε ελπίδα να γυρίσει. Τι να κάνει; Εσείς τι θα κάνατε; Θα φτιάχνατε μια μοτοσυκλέτα για να φύγετε από κει; Με λίγα βασικά εργαλεία, αυτό ακριβώς έκανε ο Emile.

Ένα σαφές πλεονέκτημα ήταν πως το 2CV μπορεί να λυθεί με λίγα απλά εργαλεία. Έτσι, έβγαλε το αμάξωμα και το χρησιμοποιούσε για καταφύγιο και ύπνο όσες μέρες δούλευε για να φτιάξει την μοτοσυκλέτα του.  Χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι του σασί με το ένα μπροστινό ψαλίδι, είχε έτσι ανάρτηση κι ένα τροχό που έστριβε. Πίσω του, βίδωσε το ρεζερβουάρ, κι ακόμα πιο πίσω, τον κινητήρα με το κιβώτιο. Κινητήριος έγινε ο πίσω τροχός, αφού στην έξοδο του κιβωτίου βίδωσε ένα ταμπούρο που ακουμπούσε στον τροχό και τον κινούσε. Λόγω της διάταξης, η μόνη ταχύτητα με την οποία μπορούσε να πάει μπροστά ήταν η όπισθεν. Ή ανάποδα, είχε στην διάθεσή του μία ταχύτητα και τέσσερις όπισθεν. Αλλιώς θα έπρεπε να το κάνει με διεύθυνση στον πίσω τροχό, αλλά έτσι μάλλον θα ήταν ζόρικη η οδήγηση της κατασκευής στην έρημο. 

 

 

Αρχικά πίστευε πως θα του έπαιρνε τρεις μέρες, αλλά τελικά χρειάστηκε δώδεκα. Με μόλις μισό λίτρο νερό κι ένα ρεζερβουάρ βενζίνη, ξεκίνησε την επιστροφή του μέσα από την έρημο. Η εφευρετικότητά του απέδωσε: Μετά από μόλις μια μέρα οδήγησης, συνάντησε Μαροκινούς αστυνομικούς που τον μετέφεραν στο κοντινότερο χωριό, όπου και του έκοψαν ένα γενναίο πρόστιμο, αφού η άδεια δεν συμφωνούσε πια με το όχημα. Η πινακίδα που είχε θυμηθεί μέσα σε όλα να βιδώσει στο πίσω μέρος του σασί, δεν τον έσωσε.

Ο Emile δεν αναζήτησε την δημοσιότητα, δεν έκανε θέμα την διάσωσή του. Αλλά χάρη στο internet, η ιστορία του 63χρονου πια Γάλλου έγινε γνωστή. Με αφορμή την δική του κατασκευή, οι Mythbusters προσπάθησαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο, αλλά αυτό που έφτιαξαν ήταν πολύ χειρότερο και δεν οδηγιόταν – ενώ ο Emile είχε διασχίσει την έρημο με το δικό του Ντεσεβομηχανάκι. Γειά σου Emile, σε γουστάρουμε!

 

 

 

Ο Wayne Rainey συγκέντρωσε 142.000 δολάρια για την ασφάλεια στις πίστες

Ο θρύλος του MotoGP συνεχίζει να εμπνέει και να συμβάλλει στην ασφάλεια όλων των αναβατών
Rainey's Ride
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

25/9/2025

Η φιλανθρωπική εκδήλωση στη Laguna Seca στηρίζει την τοποθέτηση αεροφραχτών και μαλακών προστατευτικών που συμβάλουν τα μέγιστα, στην προστασία της ζωή, σε περίπτωση ατυχήματος

Ο τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 500cc Wayne Rainey δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι ένας από τους αναβάτες που έγραψαν ιστορία στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90, μονομαχώντας με ονόματα όπως οι Eddie Lawson και Kevin Schwantz σε μια εποχή που οι αγώνες Grand Prix ήταν αρκετά πιο ωμοί και πολύ πιο επικίνδυνοι.

Rainey's Ride

Η καριέρα του, όμως, τερματίστηκε απότομα το 1993, όταν ένα βίαιο highside στο Misano τον άφησε παράλυτο από το στήθος και κάτω. Για τους περισσότερους, εκεί θα τελείωνε η ιστορία. Όχι όμως για τον Rainey, που συνέχισε να στηρίζει το άθλημα από άλλη θέση, βοηθώντας στη δημιουργία του MotoAmerica, καθοδηγώντας νέους αναβάτες και προωθώντας την ασφάλεια στις πίστες. Αυτή η ανθεκτικότητα είναι που τον καθιστά κάτι παραπάνω από θρύλο, κάνοντας τον πηγή έμπνευσης για όλους, μέσα κι έξω από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Αυτή η φιλοσοφία βρίσκεται στην καρδιά του “Rainey’s Ride To The Races”, της φιλανθρωπικής βόλτας που πραγματοποιείται για πέμπτη χρονιά και συνδυάζει μια ομαδική διαδρομή μέσα από τις ακτογραμμές της California με το αγωνιστικό τριήμερο του MotoAmerica στη θρυλική πίστα Laguna Seca. Οι αναβάτες ξεκινούν από το Baja Cantina στο Carmel, με συνοδεία της τροχαίας της California, και τερματίζουν στην πίστα, γιορτάζοντας τους αγώνες και παράλληλα ενισχύοντας έναν σκοπό που αφορά όλους, την ασφάλεια.

Rainey's Ride

Η φετινή διοργάνωση συγκέντρωσε 142.000 δολάρια για το Roadracing World Action Fund, ανεβάζοντας τη συνολική προσφορά του event σε πάνω από 650.000 δολάρια. Τα χρήματα επενδύονται σε αεροφράχτες και μαλακά προστατευτικά για τις μπαριέρες, τα φουσκωτά προστατευτικά που βλέπουμε στις γρήγορες στροφές και στις ζώνες φρεναρίσματος των πιστών. Και δεν προστατεύουν μόνο τους επαγγελματίες, παραμένουν εκεί για όσους συμμετέχουν σε track days, σχολές αγώνων ή ερασιτεχνικούς θεσμούς.

Φέτος, η στιγμή έγινε ακόμα πιο προσωπική για τον ίδιο τον Rainey. Για πρώτη φορά μετά από 34 χρόνια, γύρισε ξανά γύρους στη Laguna Seca, καβαλώντας μια Yamaha XSR900GP με ειδικά διαμορφωμένα χειριστήρια. Μαζί του βρέθηκαν στην πίστα οι Kenny Roberts, Freddie Spencer, Bubba Shobert, Rick Johnson, Doug Chandler και Ben Spies, μετατρέποντας τη βόλτα σε μια μοναδική επανένωση πρωταθλητών και ζωντανή γιορτή της ιστορίας των αγώνων.Rainey's Ride

Ο ίδιος το είπε απλά “Αυτό που ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι φανταζόμουν. Η βόλτα έχει αποκτήσει δική της ζωή, κι αυτό οφείλεται σε όλους όσους τη στηρίζουν κάθε χρόνο”.

Οι μοτοσυκλέτες θα έχουν πάντα ρίσκο, κι αυτό είναι κομμάτι της μαγείας τους. Όμως η κοινότητα μπορεί να κάνει βήματα ώστε το άθλημα να είναι πιο ασφαλές χωρίς να χάσει την έντασή του. Ένα απλό προστατευτικό ίσως να μην ακούγεται σπουδαίο, αλλά αν σώσει έστω κι έναν αναβάτη, τότε αξίζει κάθε δολάριο.

Rainey's Ride

To “Rainey’s Ride” μας θυμίζει ότι οι θρύλοι δείχνουν τον δρόμο με το παράδειγμά τους. Και ότι η ασφάλεια δεν είναι υπόθεση μόνο των επαγγελματιών, αλλά όλων μας. Γιατί στο τέλος, αυτό που όλοι θέλουμε είναι το ίδιο, να μπορούμε να ξανακαβαλήσουμε και να συνεχίσουμε να οδηγούμε για όσο περισσότερο γίνεται.

Rainey's Ride