“Έφυγε” o Claudio Castiglioni

Από το

Μαύρο Σκύλο

5/9/2011

O Claudio Castiglioni, πρόεδρος της MV Agusta Spa, ένας άνθρωπος που έχει επηρεάσει όσο κανένας άλλος την ιστορία της μοτοσυκλέτας και ειδικά στην Ιταλία τις τέσσερις προηγούμενες δεκαετίες, πέθανε την Τετάρτη 17 Αυγούστου σε νοσοκομείο του Varese, όπου είχε γεννηθεί και ήταν και η έδρα της εταιρείας του. Ήταν 64 ετών και ο θάνατός του, όπως ανακοίνωσε η εταιρεία, οφείλεται σε μακροχρόνια ασθένεια. Είναι γνωστό ότι έπασχε από καρκίνο και ίσως αυτό να είναι και η αιτία που ήδη από πέρσι είχε παραδώσει τη διεύθυνση της εταιρείας στο γιο του Giovanni. Η αιτία του θανάτου του όμως δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα από το παρελθόν του, ένα παρελθόν γεμάτο από το πάθος του για τις μοτοσυκλέτες.
Ο Claudio εμφανίστηκε στο προσκήνιο το 1977 με τη συμμετοχή της Cagiva στο ιταλικό πρωτάθλημα ταχύτητας με αναβάτες τον Bonera και τον Marco Lucchinelli. Η Cagiva ήταν οικογενειακή επιχείρηση που κατασκεύαζε μεταλλικά εξαρτήματα. Τον επόμενο χρόνιο μαζί με τον αδερφό του Gianfranco εξαγόρασαν το εργοστάσιο της AMF Harley Davidson στη Schiranna του Varese που παρήγαγε μοτοσυκλέτες με το λογότυπο της Cagiva και δίχρονους κινητήρες. Από το 1983 άρχισε να χρησιμοποιεί κινητήρες της Ducati, οδηγώντας τις Elefant σε νίκες στο Paris Dakar. Το 1985 εξαγόρασε από το ιταλικό δημόσιο την Ducati, την ίδια χρονιά εξαγόρασε την Moto Morini, ενώ το 1987 ήρθε η σειρά της Husqvarna. Εκείνη την εποχή είχε αναδείξει την Cagiva ως τον πέμπτο σε μέγεθος κατασκευαστή μοτοσυκλετών. Θέλοντας να κατασκευάζει συναρπαστικές μοτοσυκλέτες, τόσο αισθητικά όσο και οδηγικά, συμμετείχε ενεργά στην δημιουργία του υγρόψυκτου κινητήρα της Ducati που σηματοδότησε από το 1988 με τις 851/888 την κυριαρχία της εταιρείας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα superbikes. Το 1991 ήρθε η σειρά για την απόκτηση της MV Agusta, η οποία είχε πάψει να παράγει μοτοσυκλέτες. Το 1993 ήταν η χρονιά που η Ducati παρουσίασε το Monster, την εμπνευσμένη σχεδίαση του Miguel Angel Galluzzi που καθορίζει ακόμη τις naked μοτοσυκλέτες σχεδιαστικά. Το 1994 ήρθε και συντάραξε τα νερά η συναρπαστική Ducati 916 που σχεδίασε ο φίλος του Claudio, Massimo Tamburini μαζί με τον Sergio Robbiano. Το 1996 αναγκάστηκε να πουλήσει την Ducati και την Moto Morini στο επενδυτικό fund Texas Pacific Group, λόγω προβλημάτων που είχε η Cagiva στο τμήμα με τις δραστηριότητές της εκτός  μοτοσυκλετών. O ικανός Claudio έριξε το βάρος του στην MV Agusta και κατάφερε το 1997 να παρουσιάσει την F4, άλλη μια συναρπαστική μοτοσυκλέτα σχεδιασμένη επίσης από τον Massimo Tamburini.
Παρά τις δυσκολίες που κατά καιρούς έχει αντιμετωπίσει πάντοτε έβρισκε τον τρόπο να ξαναγυρνάει στην κατασκευή μοτοσυκλετών καταφέρνοντας μάλιστα να ξαναγοράσει την MV Agusta για 1 ευρώ το 2010, την οποία είχε πουλήσει στην Harley Davidson. Ο πάντοτε ατσαλάκωτος Presidente ήταν παρόν στα περίπτερα των εταιρειών του στις μεγάλες εκθέσεις, στις οδηγικές παρουσιάσεις των μοντέλων που έφτιαχναν οι εταιρείες του και φυσικά οδηγούσε μοτοσυκλέτες. Μάλλον ήταν ο τελευταίος πρόεδρος που μιλούσε με τον οποιονδήποτε, αρκεί να μοιραζόντουσαν το ίδιο πάθος για τις μοτοσυκλέτες. Ευχόμαστε να έχει μεταφέρει το πάθος του για την ομορφιά και τις μοτοσυκλέτες στους ανθρώπους που θα συνεχίσουν να τις φτιάχνουν και να είναι πάντοτε συναρπαστικές όπως του άρεσαν.
Ride in peace Claudio.

Προσγείωσαν τον χαρταετό στο Υπουργείο Μεταφορών: Την Παρασκευή ξεκινούν οι πινακίδες – Δεν είχαν βγάλει ούτε απόφαση για βεβαίωση κυκλοφορίας!

Έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν – Πρώτη φορά δεν δίνουν ούτε βεβαίωση
Προσγείωσαν τον χαρταετό στο Υπουργείο Μεταφορών: Την Παρασκευή ξεκινούν οι πινακίδες – Δεν είχαν βγάλει ούτε απόφαση για βεβαίωση κυκλοφορίας!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/9/2025

Σύμφωνα με πληροφορία που έχει το MOTO, από την ερχόμενη Παρασκευή 26/9 θα ξεκινήσουν να δίνονται πινακίδες, ξεμπλοκάροντας έτσι χιλιάδες οχήματα.

Αυτό σημαίνει πως ο ανάδοχος έχει ήδη ξεκινήσει το κόψιμο και την προετοιμασία των πινακίδων, αλλιώς δεν θα είναι σε θέση να δοθούν οι πρώτες στο τέλος της εβδομάδας. Προφανώς αυτό σημαίνει πως θα χρειαστεί καιρός για την πλήρη ομαλοποίηση της κατάστασης, αλλά ταυτόχρονα αναπτερώνει το ηθικό εκείνων που έβλεπαν την νέα τους μοτοσυκλέτα στον αντιπρόσωπο και δεν μπορούσαν να την πάρουν, ενώ δεν είχαν και καμία ενημέρωση για κάποιο χρονοδιάγραμμα.

Το πρόβλημα αυτό δεν ήταν συνολικό για όλη την Ελλάδα, αλλά για την περιφέρεια με τις περισσότερες ταξινομήσεις και την μεγαλύτερη ανάγκη για νέες πινακίδες.

Στο μεταξύ αυτή την εβδομάδα είχε λήξει και η προθεσμία που οι ίδιοι είχαν δώσει από το Υπουργείο Μεταφορών για επίλυση του προβλήματος στο ζήτημα έλλειψης πινακίδων που υπάρχει στην Αττική και -τι έκπληξη- δεν υπήρχε καμία ενημέρωση για το πότε θα δώσουν λύση.

Ο Σύνδεσμος Εισαγωγέων πίεζε σε δύο μέτωπα, για οριστική επίλυση του ζητήματος και παράλληλα για την έναρξη απόδοσης βεβαιώσεων σε όσους δεν μπορούσαν να τους παραδώσουν πινακίδες, έτσι ώστε να μπορούν να κυκλοφορήσουν κανονικά.

Στο μεταξύ το μόνο που χρειαζόταν για να γίνει αυτό, ήταν μία απόφαση, κυριολεκτικά μία άμεση και γρήγορη διαδικασία από τον Υπουργό Μεταφορών που θα επιτρέπει στην υπηρεσία να δίνει βεβαίωση κυκλοφορίας χωρίς πινακίδα, εξαιτίας αδυναμίας προμήθειας.

Αυτό θα ξεμπλόκαρε την διαθεσιμότητα χιλιάδων δικύκλων που περιμένουν να παραδοθούν στους τελικούς ιδιοκτήτες και αντίστοιχα από τις εισαγωγικές εταιρείες που έχουν κάνει ήδη το έξοδο, να ξεκινήσουν τις παραδόσεις.

Προφανώς το μεγαλύτερο ζήτημα είναι πως φτάσαμε για ακόμη μία φορά να ξεμείνει το Υπουργείο από πινακίδες. Δεν είναι η πρώτη και καθώς υπάρχει προϊστορία, δυστυχώς δεν περιμένει κανείς πως θα είναι και η τελευταία.

Είναι αδιανόητο να γνωρίζεις πως από δική σου παράλειψη θα εγκλωβίσεις ένα μεγάλο κομμάτι της αγοράς σε ακινησία, να βλέπεις δηλαδή πως οδηγείς σε τοίχο και τελικά να πέφτεις επάνω του.

Θεωρώ πως είναι εξίσου αδιανόητο όμως να χτυπάς στον τοίχο, να σηκώνεσαι και αντί να παρακάμψεις να περιμένεις εκεί, μέχρι να πέσει μόνος του, διότι αυτό ακριβώς συνέβαινε από την στιγμή που δεν δινόντουσαν βεβαιώσεις, όπως στο παρελθόν.

Σε άλλες χώρες της Ευρώπης το Κράτος έχει διώξει από πάνω του αυτή την διαδικασία και μέσα από δικλείδες ασφαλείας που μπορούν να εξασφαλίσουν -μεγάλη υπόθεση αυτή- καθένας μπορεί να προμηθευτεί την πινακίδα του από την ελεύθερη αγορά άμεσα και γρήγορα.

Αυτό είναι βέβαια μία άλλη κουβέντα, το σημαντικότερο ήταν να προχωρήσει ο διαγωνισμός και η προμήθεια των πινακίδων. Μόλις λίγες ημέρες πριν, ο Υπουργός μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ επιβεβαίωσε πως το πρόβλημα εντοπιζόταν στην έλλειψη «τσίγκου» και το ζήτημα αυτό το είχαν και άλλες χώρες.

Από την πλευράς επικοινωνήσαμε με συναδέλφους σε 5 διαφορετικές χώρες της Ευρώπης όπου δήλωσαν έκπληξη, επιβεβαιώνοντας πως δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα, προφανώς θα ήταν άλλες χώρες αυτές που το έχουν, όχι 5 μεγάλες που μιλήσαμε εμείς. Ανεπιβεβαίωτη πληροφορία κάνει λόγο για χρέος στον προηγούμενο ανάδοχο ύψους 1,5 εκατομμυρίου.

Αντίστοιχα η Διακήρυξη 5/2025 από το Υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών, με ημερομηνία 23 Ιουλίου 2025, για κατασκευή και προμήθεια κρατικών μεταλλικών πινακίδων πήρε παράταση για άνοιγμα φακέλου στις 5/9, ημερομηνία κατά την οποία θα ανακοινωνόταν στην Διαύγεια και ο νέος ανάδοχος. Έτσι ώστε να επικοινωνήσουμε μαζί του για να μάθουμε αν τελικά πράγματι υπάρχει πρόβλημα στην προμήθεια φύλλων αλουμινίου για την παραγωγή πινακίδων. Επισήμως η ΑΔΑΜ: 25PROC017272661_2025.07.23 αναμένει ακόμη την ανάρτησή της για το αποτέλεσμα, ωστόσο έχουμε την ασφαλή πληροφορία που γράψαμε στην αρχή του άρθρου πως η παραγωγή των πινακίδων έχει ήδη ξεκινήσει.

Στο μεταξύ δημιουργήθηκε ζήτημα με την παραποίηση στοιχείων καθώς αρκετοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να βγάλουν πινακίδες σε άλλες πόλεις μέσω διαφορών τρόπων που αυτό θα μπορούσε να γίνει.

Με επιστολή δική μας προς το Υπουργείο θα ζητήσουμε να μην υπάρχει ξανά κωλυσιεργία τριμήνου και την εξέταση για την αλλαγή της διαδικασίας μετά την λήξη της ανωτέρω σύμβασης που -προφανώς- έχει ήδη κατοχυρωθεί για την προμήθεια των πινακίδων από την ελεύθερη αγορά, στα πρότυπα άλλων κρατών.