"Έφυγε" ο John Surtees

Ο πιο εμβληματικός Θρύλος των αγώνων
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

13/3/2017

Ο John Surtees, ο οποίος πέθανε στο Λονδίνο την Παρασκευή 10 Μαρτίου, σε ηλικία 83 ετών, ήταν ο μοναδικός αγωνιζόμενος που είχε στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής τόσο με μοτοσυκλέτες όσο και με αυτοκίνητα , καθώς είχε πάρει εφτά παγκόσμιους τίτλους με την MV Agusta πριν κερδίσει το πρωτάθλημα στην F1 το 1964 για λογαριασμό της Ferrari.

Ο Surtees γεννήθηκε το 1934 και ενηλικιώθηκε δουλεύοντας στο συνεργείο μοτοσυκλετών του πατέρα του στο νότιο Λονδίνο. Για πρώτη φορά αγωνίστηκε σε ηλικία 14 ετών, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του προς τη νίκη, αλλά αποκλείστηκε λόγω του νεαρού της ηλικίας του! Παράτησε το σχολείο στα 15 του και ξεκίνησε να τρέχει αγώνες στο χώμα, αλλά λίγο αργότερα ξεκίνησε συνεργασία με το εργοστάσιο της Victory τρέχοντας σε αγώνες δρόμου, δημιουργώντας ένα σερί νικών πάνω σε ένα Grey Flash 500 που προετοίμαζε ο ίδιος.

Ο πρώτος του αγώνας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν το 1952, πάνω σε ένα Norton Manx 500 και το 1955 ο Sutrees πήρε τις πρώτες του εργοστασιακές συμμετοχές με την Norton, κερδίζοντας 69 από τους 75 αγώνες που έτρεξε στην Βρετανία, ενώ στο GP του Ulster πήρε την πρώτη του νίκη σε παγκόσμιο επίπεδο στην κατηγορία των 250cc. Την επόμενη χρονιά, κι αφού η Norton αποσύρθηκε από τους αγώνες, συνεργάστηκε με την MV Agusta κερδίζοντας το Senior TT πάνω σε ένα τετρακύλινδρο MV (η πρώτη του νίκη στο ΙοΜ), ενώ κέρδισε συνολικά έξι φορές τις εφτά χρονιές που συμμετείχε. Μέχρι τα 22 του χρόνια, είχε πετύχει το ασύλληπτο ρεκόρ των εφτά παγκόσμιων τίτλων, παρά το γεγονός μάλιστα ότι μία σεζόν του τέλειωσε νωρίς εξαιτίας ενός σπασμένου χεριού στο γερμανικό GP.

Το 1957 τα Agusta δεν μπορούσαν να κερδίσουν τα πολύ καλά Gilera και ο Surtees μετά βίας κατάφερε να τερματίσει τρίτος στο πρωτάθλημα των 500cc. Έδωσε μεγάλο αγώνα για να πείσει τον Κόμη Agusta να βελτιώσει την αξιοπιστία των τετρακύλινδρων  μοτοσυκλετών, με αποτέλεσμα να επέλθει ρήξη και να εγκαταλείψει την εταιρεία για να συνεργαστεί με την Moto Guzzi. Πριν όμως καν προλάβει να ξεκινήσει, η Moto Guzzi ανακοίνωσε ότι μαζί με την Gilera και την Mondial, θα εγκατέλειπαν κι αυτοί τους αγώνες. Μετά απ' αυτό επέστρεψε στην MV Agusta κερδίζοντας όλα τα GP στα οποία ξεκίνησε το 1958 και το 1959 με ένα σερί 25 νικών!

Το 1960, όντας εκνευρισμένος από την απόφαση του Κόμη να μην του επιτρέψει να τρέξει με τις μοτοσυκλέτες της εταιρείας σε αγώνες εκτός των παγκόσμιων πρωταθλημάτων, αποφάσισε να συνδυάσει τους αγώνες μοτοσυκλετών με των αυτοκινήτων, κάνοντας το ντεμπούτο του στη F1 με την ομάδα της Lotus στο GP του Μονακό. Εκεί εγκατέλειψε λόγω βλάβης στην μετάδοση και μετέβη στο Isle of Man όπου πέτυχε την τελευταία του νίκη στο Νησί. Αργότερα εγκατέλειψε οριστικά την MV Agusta και τους αγώνες μοτοσυκλετών, αλλά πιο πριν είχε φροντίσει να κάνει άλλο ένα ρεκόρ τρέχοντας την ίδια μέρα με μοτοσυκλέτα και αυτοκίνητο. Αυτό συνέβη στις 24 Ιουλίου του 1960, όπου ο Surtees κέρδισε στο γερμανικό GP στα 500cc έξω από την Στουτγάρδη και στη συνέχεια οδήγησε μέχρι την Porsche του Rob walker στην Formula 2, σε αγώνα που έγινε στην ίδια πίστα λίγο αργότερα!

Το 1963 μπήκε στην ομάδα της Ferrari και το 1964 κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο για την Scuderia. Μάλιστα εκτός από πιλότος ήταν και μηχανικός, καθώς λόγω της κακής οργάνωσης της ομάδας και τις συνεχόμενες απεργίες στην Ιταλία, ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να κάνει κολλήσεις και να φτιάξει ένα βοηθητικό ρεζερβουάρ, ώστε το αμάξι του να καταφέρει να τελειώσει τον αγώνα και να μην μείνει από καύσιμα, αφού δεν μπορούσε να κάνει ανεφοδιασμό!

Ο Surtees ήταν ένας σκληρός αλλά δίκαιος άνθρωπος, που έθετε πάντα υψηλά στάνταρ

Αργότερα έφτιαξε την δική του ομάδα, αλλά τα απανωτά οικονομικά προβλήματα έφεραν το τέλος της προσπάθειας το 1978. Οι μοτοσυκλέτες παρέμειναν ως η μοναδική του αγάπη, τρέχοντας τον τελευταίο του αγώνα το 1986 στο Paul Ricard σε έναν αγώνα Ιστορικών GP, ως παράλληλη διοργάνωση του GP της Γαλλίας των 500cc.

Ο Surtees ήταν ένας σκληρός αλλά δίκαιος άνθρωπος, που έθετε πάντα υψηλά στάνταρ για τον εαυτό του αλλά και για τους συνεργάτες του. Δεν φοβόταν να αντιπαρατεθεί με τους ισχυρούς, ακόμη κι αν ήξερε πως δεν είχε ελπίδα να περάσει τη γνώμη του, ενώ η επιμονή του στις απόψεις του, του στοίχησε πολλές περισσότερες επιτυχίες από αυτές που ήδη είχε καταφέρει, ειδικά στο σκοτεινό περιβάλλον της F1. Παρά την ταπεινή καταγωγή του, τα επιτεύγματά του στην μοτοσυκλέτα και το αυτοκίνητο ήταν ιδιαίτερα σημαντικά, κάνοντας πολύ φτωχότερα και τα δύο με τον θάνατό του.

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project