Ελληνική “Εξωτική” Custom: Είδαμε την DCR-017 της DNA Filters!

Φτιαγμένη από το υλικό των αεροσκαφών…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/10/2017

Φέτος τα φώτα της EICMA θα φωτίσουν έντονα την ελληνική σημαία. Η DNA Filters θα είναι μία από τις ελληνικές εταιρίες με παρουσία στο μεγαλύτερο σαλόνι μοτοσυκλέτας του κόσμου, όπου οι μοτοσυκλέτες που παρουσιάζονται δημιουργούν παγκόσμια απήχησή. Κι εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα νέα μοντέλα του 2018, θα εμφανιστεί για πρώτη φορά και μία πραγματικά εξωτική, πραγματικά μοναδική, η σχεδιασμένη και κατασκευασμένη στην Ελλάδα, DCR-017!

Δείτε εδώ απόσπασμα από την «γέννησή της».

Είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την DCR-017 και να καθίσουμε στην σέλα της, σε μία σύντομη γνωριμία μαζί της τώρα που πλησιάζει στο τελικό στάδιο, και λίγο πριν μπει στο πολυτελές κιβώτιο που θα την μεταφέρει στην Ιταλία – ίδιο με τα κιβώτια που μεταφέρουν τις MotoGP μοτοσυκλέτες – ενώ η σύνδεση αυτή δεν είναι η μόνη ανάμεσα στην DCR-017 και στα MotoGP…

Η DCR-017 γεννήθηκε από μία ιδέα του Ντίνου και Μάριου Νικολαΐδη κατά την περσινή EICMA, που έβαλαν σκοπό να φτιάξουν μία μοτοσυκλέτα γύρω από το καλύτερο φίλτρο του κόσμου – το δικό τους – ώστε φέτος να αποτελεί ένα μοναδικό έκθεμα που θα στρέψει τις φωτογραφικές μηχανές στο περίπτερό τους. Αλλά φυσικά δεν γίνεται ένα δημιούργημα της DNA να μην είναι και απόλυτα λειτουργικό ή να μην καταλήξει τόσο εκλεπτυσμένο, όσο αυτό που είδαμε μπροστά μας!

Οι δυο τους αποφάσισαν να αφήσουν το αποτύπωμά τους στην νέα μοτοσυκλέτα ξεφεύγοντας από την πρώτη στιγμή από κάθε τι άλλο που θα μπορούσε κανείς να αντιγράψει ή να κάνει ο ίδιος. Ποια είναι δύο από τα δυνατά χαρτιά της DNA; Έμπνευση στη σχεδίαση και έντονη εξειδίκευση στην κατασκευή. Για αυτό και κατέληξαν στην επιλογή να «σκάψουν» το ρεζερβουάρ, από ένα τεράστιο κομμάτι αεροπορικού τύπου αλουμινίου, και μάλιστα στην μέση να είναι «κούφιο» αφήνοντας να δεσπόζει το τεράστιο φίλτρο.

Το αποτέλεσμα είναι κάτι το μαγικό, και ανήκει στις περιπτώσεις που βλέπεις ένα κομμάτι του σε φωτογραφίες και αμέσως το αναγνωρίζεις. Μέχρι να φτάσουν σε αυτό το σημείο ωστόσο, χρειάστηκε απίστευτος κόπος και μία προσπάθεια που επιβάρυνε το ήδη βεβαρυμμένο τους πρόγραμμα. Εκατοντάδες ώρες ξοδεύτηκαν σε CAD & CAM για κάθε ένα βήμα, κατασκευάστηκε ειδική βάση για το CNC Milling Centre της DNA και τελικά μετά από πολύ κόπο που δεν αποτυπώνεται σε λίγες γραμμές κειμένου, ξεκίνησε η διαδικασία της, «εξόρυξης» των δύο μεγάλων τμημάτων, από το αλουμίνιο.

Δύο είναι εδώ οι βασικές λεπτομέρειες. Αυτό που ονομάζουμε «αλουμίνιο αεροπορικού τύπου» έχει πάρα πολλές παραλλαγές και δεν είναι όλες τους άρρηκτα συνδεδεμένες με την αεροναυπηγική. Αυτό που επέλεξε η DNA φέρει την κωδική ονομασία 5083 και είναι όμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται ως δομικό υλικό σε πολλά γνωστά αεροσκάφη, όπως είναι της Airbus, γενικότερα σε τομείς της ναυπηγικής και σε ένα σωρό βιομηχανικές χρήσεις: Οπουδήποτε απαιτείται ένα κράμα που δεν χάνει την μηχανική του δύναμη όσο το λεπταίνεις. Στην πράξη είναι ότι πιο δυνατό μπορείς να βρεις σε αλουμίνιο πριν καταλήξεις στην χύτευση, κι αυτός ήταν ο λόγος που η DNA το επέλεξε. Όχι από μεγαλομανία να φτιάξουν κάτι από το υλικό των αεροσκαφών, αλλά από την ανάγκη αυτό που θα κατασκευάσουν να τους αντιπροσωπεύει και να είναι και λειτουργικό. Μεγάλος ο κόπος και εδώ, για να έρθουν στην Ελλάδα τέτοια κομμάτια αλουμινίου…

Αντιπροσωπευτικό της DNA είναι και τα CNC μηχανήματα, τομέας που ο Ντίνος Νικολαΐδης είχε εργαστεί πολύ πριν την ίδρυση της δικής του εταιρίας, κι έτσι δεν γινόταν να μην συνδεθεί η DCR-017 με την κατασκευή σε CNC. Επιπρόσθετα τα μηχανήματα της DNA τα έχει φέρει προσωπικά ο Ντίνος Νικολαΐδης από την Taiwan, πριν ακόμη αρχίσει η αντιπροσώπευσή τους στην Ευρώπη, και διαφοροποιούνται σε ένα κομβικό σημείο για την δημιουργία του DCR, σε σύγκριση με τα CNC που μπορεί κανείς να προμηθευτεί από Γερμανία ή ΗΠΑ κτλ. Η διαφορά αυτή είναι ακόμη ένα στοιχείο που αντανακλάται στην DCR-017, δημιουργώντας το μοναδικό αποτύπωμά της….

Πάνω από τον κινητήρα ενός RC8 λοιπόν, η λειτουργία του οποίου θα διαφέρει τελείως από αυτό που είχε σαν στόχο η KTM όταν τον έφτιαχνε, τοποθετείται ένα τεράστιο φίλτρο αέρα, που κυριολεκτικά ρουφά τον αναβάτη προς τα κάτω, χαρίζοντας μία νέα –πρωτόγνωρη- αίσθηση για μοτοσυκλέτα: Η DCR-017 σε πιάνει από τα ρούχα και σε τραβά με βία επάνω της…

Γύρω από το τεράστιο αυτό φίλτρο και στον ελάχιστο χώρο που απομένει χωρίς να ξεφύγεις ούτε χιλιοστό έξω από το πλαίσιο, υπάρχει το ρεζερβουάρ. Στη σέλα της DCR, ο Ντίνος με ρωτά πόσα λίτρα χωρητικότητας υπολογίζω για το μοναδικό ρεζερβουάρ που έχει κατασκευάσει.. Γύρω στα 3 του απαντάω με βεβαιότητα πως έχω πέσει μέσα…. Γελάει και μου λέει να το αυξήσω, σημειώνοντας παράλληλα πως το είχαν κυβίσει ψηφιακά και είχαν βάλει και κατώτερο στόχο. Πέρασαν δύο-τρία λεπτά που ανέβαινα 100ml την φορά, όταν πέρασα τα πέντε, με τον Ντίνο και τον Μάριο να γελάνε λέγοντας βάλε κι άλλο… αδύνατο να πιστέψεις ότι κατάφεραν να χωρέσουν 11 λίτρα ή 10,8 για την ακρίβεια, σε ένα ρεζερβουάρ που όταν το βλέπεις μετά βίας πιστεύεις πως χωρά περισσότερο από 2-3 μπουκάλια νερό! Με πάχος λίγων χιλιοστών, το τεράστιο κομμάτι αλουμινίου έγινε ένα λεπτεπίλεπτο ρεζερβουάρ και βάση για την σέλα που είναι παράλληλα δομικό στοιχείο της μοτοσυκλέτας ενώ κρύβει μέσα του και τα ηλεκτρονικά!

Η ψύξη λαδιού άλλαξε πορεία σωληνώσεων και μεταφέρθηκε εμπρός, κάτω από το στρόγγυλο φανάρι, για να θυμίζει τα superbike μίας άλλης εποχής. Και μετά έρχεται κάτι εξίσου καλό: Από την Akrapovič, και με τους προσωπικούς χαιρετισμούς του Igor Akrapovič, έρχεται μία εξάτμιση που δεν υπάρχει όμοια, αποκλειστικά φτιαγμένη για την DCR-017 έχοντας την μοναδική αυτή «σίτα» που μπορείς να δεις μονάχα σε MotoGP μοτοσυκλέτα! Με τις υπόλοιπες αλλαγές που ετοιμάζει ο Μάριος Νικολαΐδης η απόδοση της DCR-017 αναμένεται να εκτοξευθεί λίγο ψηλότερα από τα τετρακύλινδρα superbike του 2017, μιλώντας πάντα για ιπποδύναμη μετρημένη στον τροχό!

Η άλλη βασική λεπτομέρεια σε αυτό το σημείο είναι το βάρος. Η DCR-017 με λάδια στον κινητήρα, μόλις που ξεπέρασε τα 160 κιλά στην ζυγαριά του MOTO! Στο τέλος το συνολικό της βάρος θα είναι αριθμητικά, κατά πολύ χαμηλότερο από την ιπποδύναμή της, με τους Ντίνο και Μάριο να υπόσχονται ταυτόχρονα μία εκρηκτική απόκριση, που θα συνοδεύεται από τον ήχο μίας μοναδικής Akrapovič! Καλύτερη υπόσχεση δεν θα γινόταν να δώσει κανείς….

Εξωτικά περιφερειακά, παγκοσμίως μοναδική σε κατασκευή και σύλληψη, η DCR-017 θα αποκαλυφθεί σε λίγο καιρό στον υπόλοιπο κόσμο, ρίχνοντας λίγη από την λάμψη της και στους υπόλοιπους Έλληνες που ασχολούνται με το customizing… πέρα από την DNA Filters που χρόνια τώρα αποτελεί μία από τις πιο έντονα εξαγωγικές εταιρίες της χώρας!

Δεν θα παίρνεις το χέρι από το τιμόνι! Θα χαϊδεύεις και θα ζουλάς το γκριπ αντί διακοπτών – Γερμανική καινοτομία

Από το θερμαινόμενο grip στην αλληλεπίδραση ανθρώπου-μοτοσυκλέτας
Smart Grips
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Η Brehmergroup και το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Κολωνίας συνεργάζονται για να φέρουν την επόμενη μεγάλη καινοτομία στον χειρισμό μοτοσυκλέτας, ένα έξυπνο σύστημα λαβών με αναγνώριση χειρονομιών, αναγνώριση λαβής και απτική ανάδραση (δόνηση), για μεγαλύτερη ασφάλεια και πιο διαισθητική αλληλεπίδραση κατά την οδήγηση.

Η ιστορία ξεκινά το 2006, όταν ο Thomas Brehmer, ιδρυτής της Brehmergroup, πατεντάρισε τα καινοτόμα θερμαινόμενα grips, τεχνολογία που σήμερα εξοπλίζει, μεταξύ άλλων, και μοτοσυκλέτες της BMW. Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά θερμαινόμενα grips που χρησιμοποιούν συρμάτινες αντιστάσεις, αυτά βασίζονται σε πατενταρισμένη θερμαντική μεμβράνη που προσφέρει ομοιόμορφη κατανομή θερμότητας.

 Πέρα από αυτό όμως το 2025, σε συνεργασία με τον Moritz Schmidt, τεχνικό διευθυντή της εταιρείας, η ιδέα εξελίχθηκε στο πρώτο “έξυπνο” θερμαινόμενο grip με ενσωματωμένη αναγνώριση λαβής, που καταχωρήθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.

Smart Grips

Στο τρέχον εγχείρημα, η λύση αυτή αναβαθμίζεται με αισθητήρες για αναγνώριση χειρονομιών με την βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης και ενεργή απτική ανάδραση (δόνηση). Έτσι, οι λαβές της μοτοσυκλέτας μετατρέπονται σε ένα πλήρες διαδραστικό περιβάλλον ελέγχου.

Χειρονομίες αντί για κουμπιά – ασφάλεια χωρίς συμβιβασμούς

Σύμφωνα με τον Καθ. Δρ. Matthias Böhmer από το Cologne Institute for Digital Ecosystems (CIDE), η οδήγηση με παραδοσιακά κουμπιά ή οθόνες αφής απαιτεί συχνά να αφήσουμε το ένα χέρι από το τιμόνι, κάτι που σε κρίσιμες στιγμές αυξάνει τον κίνδυνο ατυχήματος. Το νέο σύστημα λύνει το πρόβλημα με πιο διαισθητικές λύσεις χειρισμού όπως

Ένα σφίξιμο της λαβής μπορεί να απαντήσει σε μια κλήση.

Ένα γλίστρημα του αντίχειρα μπορεί να ενεργοποιήσει το φλας.

Ένα άγγιγμα μπορεί να αλλάξει λειτουργίες.

Παράλληλα, η απτική ανάδραση ενημερώνει διακριτικά τον αναβάτη – για παράδειγμα, η αριστερή λαβή δονείται γρήγορα λίγο πριν από μια αριστερή στροφή, προσφέροντας καθοδήγηση χωρίς να απαιτείται οπτική επαφή με οθόνες και απόσπαση της προσοχής και του βλέμματος από τον δρόμο.

Επειδή μιλάμε για μοτοσυκλέτα και σε επίπεδο ευρωπαίων μοτοσυκλετιστών, εννοείται πως το σύστημα αυτό δουλεύει πάνω από τα γάντια που είναι απαραίτητα στην οδήγηση της μοτοσυκλέτας. Εκεί το ξέρουν όλοι, εδώ τα θεωρούν υπερβολή.

Smart Grips

Ο Böhmer τονίζει: “Η ιδέα μειώνει την απόσπαση προσοχής και αυξάνει σημαντικά την ασφάλεια. Ειδικά στην αστική ή δυναμική οδήγηση, μπορεί να κερδίσει κρίσιμα κλάσματα του δευτερολέπτου”.

Απλό στην εφαρμογή – προσιτό στο κόστος

Η τεχνολογική βάση παραμένει η αποδεδειγμένα αξιόπιστη τεχνολογία θερμαντικού φύλλου της Brehmergroup, η οποία μπορεί να συνδυαστεί αποδοτικά με τεχνολογία αισθητήρων. Έτσι, η λύση μπορεί να ενσωματωθεί σε υπάρχουσες πλατφόρμες οχημάτων χωρίς μεγάλες τροποποιήσεις και με χαμηλό κόστος.

θερμαινόμενα

Η λογική της κατασκευής παραμένει ευέλικτη, πράγμα που σημαίνει ότι στο μέλλον θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο σε μοτοσυκλέτες, αλλά και σε e-bikes, ηλεκτρικά σκούτερ ή ακόμη και οχήματα ειδικού σκοπού.

Ο Moritz Schmidt σημειώνει: “Για εμάς, αυτό δεν είναι απλώς ένα προϊόν – είναι η απόδειξη του πώς συνδυάζουμε τη μηχανοτρονική τεχνογνωσία, την εμπειρία βιομηχανικής υλοποίησης και την ακαδημαϊκή έρευνα για να δημιουργούμε καινοτομίες που φτάνουν στην αγορά”.

Το ερευνητικό έργο χρηματοδοτείται από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομίας και Ενέργειας, με προϋπολογισμό περίπου 220.000 ευρώ και διάρκεια έως τον Νοέμβριο του 2026.

θερμαινόμενα

 

Ετικέτες